Λίγες ημέρες πριν από τον ερχομό των Harakiri for the Sky στη χώρα μας, για την εμφάνισή τους στην αθηναϊκή σκηνή του Death Disco, είχαμε την ευκαιρία να βαδίσουμε βαθύτερα στην ψυχοσύνθεσή τους, μέσω της συνέντευξης που μας παραχώρησε ο συνθέτης τους, Matthias. Την Παρασκευή 15 Ιανουαρίου καλωσορίσαμε την αυστριακή μπάντα, για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η έναρξη της βραδιάς έγινε από δύο ελληνικές μπάντες, τους sludge/ post-rockers Anal Veritas και τους sludge/ post-metallers Hedvika. Δυστυχώς, η ροή των γεγονότων της ημέρας μου στάθηκε εμπόδιο για την παρουσία μου στην προγραμματισμένη ώρα της εμφάνισής τους πάνω στην σκηνή.
Όταν εισήλθα στον συναυλιακό χώρο του Death Disco η κουρτίνα που απομονώνει τη σκηνή από το χώρο των θεατών ήδη έκρυβε πίσω της τους black post-metallers Harakiri for the Sky. Το soundcheck άρχισε να προετοιμάζει τα αυτιά μου, τρέφοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό μου. Οι κουρτίνες άνοιξαν και η σκηνή αποκαλύφθηκε.
Το duo της μπάντας (Michael, Matthias) περιστοιχιζόταν από έναν ντράμερ, έναν μπασίστα και έναν κιθαρίστα. Τα πρώτα χτυπήματα στα ντραμς και οι πρώτες νότες των υπολοίπων μουσικών οργάνων ξεκίνησαν να συνθέτουν την εισαγωγή του πρώτου κομματιού, ενώ παράλληλα οι καθοδηγητές τους είχαν γυρισμένες τις πλάτες στο κοινό. Χρειάστηκαν μερικά λεπτά μέχρι να εγκλιματιστούν και να αφεθούν πλήρως όλοι τους. Ο Michael έλυσε την άγρια φωνή του, η αυτοπεποίθηση του Matthias φάνηκε στις εκφράσεις του προσώπου του, ο συμπληρωματικός κιθαρίστας καθώς και ο μπασίστας διασκέδασαν με την συνοδεία τους, ενώ ο ντράμερ, παρότι έχανε δύο με τρία μετρήματα στην αρχή, έδωσε ότι καλύτερο μπορούσε στη συνέχεια.
Ο κόσμος ήταν αρκετός και σίγουρα θερμός. Η μεγαλύτερη ένταση δημιουργήθηκε στο άκουσμα του πιο γνωστού κομματιού τους, του “My Bones to the Sea”. Η πιο έντονη προσωπική μου στιγμή ήταν στο άκουσμα ενός απίστευτα καλά δομημένου κομματιού τους, του αγαπημένου μου “Jhator”.
Συνολικά έπαιξαν μία ώρα και είκοσι λεπτά σχεδόν, μετά από παράκληση μας για ένα ακόμα κομμάτι. Κατά δήλωση του Matthias, κατέβηκε από την σκηνή πλήρως ικανοποιημένος από την εμφάνισή τους, τον ήχο και την αποδοχή του κοινού.
Πλέον βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να έχω ολοκληρωμένη άποψη για τους Harakiri for the Sky. Η αυθεντικότητα σε συνδυασμό με τη νοημοσύνη τους θα βοηθήσουν την εξέλιξή τους. Άλλωστε, όταν υπάρχουν γερά θεμέλια, το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορείς να χτίσεις.
* Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι από προηγούμενη συναυλία των Harakiri for the Sky.
Η έναρξη της βραδιάς έγινε από δύο ελληνικές μπάντες, τους sludge/ post-rockers Anal Veritas και τους sludge/ post-metallers Hedvika. Δυστυχώς, η ροή των γεγονότων της ημέρας μου στάθηκε εμπόδιο για την παρουσία μου στην προγραμματισμένη ώρα της εμφάνισής τους πάνω στην σκηνή.
Όταν εισήλθα στον συναυλιακό χώρο του Death Disco η κουρτίνα που απομονώνει τη σκηνή από το χώρο των θεατών ήδη έκρυβε πίσω της τους black post-metallers Harakiri for the Sky. Το soundcheck άρχισε να προετοιμάζει τα αυτιά μου, τρέφοντας ταυτόχρονα τον ενθουσιασμό μου. Οι κουρτίνες άνοιξαν και η σκηνή αποκαλύφθηκε.
Το duo της μπάντας (Michael, Matthias) περιστοιχιζόταν από έναν ντράμερ, έναν μπασίστα και έναν κιθαρίστα. Τα πρώτα χτυπήματα στα ντραμς και οι πρώτες νότες των υπολοίπων μουσικών οργάνων ξεκίνησαν να συνθέτουν την εισαγωγή του πρώτου κομματιού, ενώ παράλληλα οι καθοδηγητές τους είχαν γυρισμένες τις πλάτες στο κοινό. Χρειάστηκαν μερικά λεπτά μέχρι να εγκλιματιστούν και να αφεθούν πλήρως όλοι τους. Ο Michael έλυσε την άγρια φωνή του, η αυτοπεποίθηση του Matthias φάνηκε στις εκφράσεις του προσώπου του, ο συμπληρωματικός κιθαρίστας καθώς και ο μπασίστας διασκέδασαν με την συνοδεία τους, ενώ ο ντράμερ, παρότι έχανε δύο με τρία μετρήματα στην αρχή, έδωσε ότι καλύτερο μπορούσε στη συνέχεια.
Ο κόσμος ήταν αρκετός και σίγουρα θερμός. Η μεγαλύτερη ένταση δημιουργήθηκε στο άκουσμα του πιο γνωστού κομματιού τους, του “My Bones to the Sea”. Η πιο έντονη προσωπική μου στιγμή ήταν στο άκουσμα ενός απίστευτα καλά δομημένου κομματιού τους, του αγαπημένου μου “Jhator”.
Συνολικά έπαιξαν μία ώρα και είκοσι λεπτά σχεδόν, μετά από παράκληση μας για ένα ακόμα κομμάτι. Κατά δήλωση του Matthias, κατέβηκε από την σκηνή πλήρως ικανοποιημένος από την εμφάνισή τους, τον ήχο και την αποδοχή του κοινού.
Πλέον βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να έχω ολοκληρωμένη άποψη για τους Harakiri for the Sky. Η αυθεντικότητα σε συνδυασμό με τη νοημοσύνη τους θα βοηθήσουν την εξέλιξή τους. Άλλωστε, όταν υπάρχουν γερά θεμέλια, το μόνο σίγουρο είναι ότι μπορείς να χτίσεις.
* Η φωτογραφία εξωφύλλου είναι από προηγούμενη συναυλία των Harakiri for the Sky.