Το Bob Festival 2016 συνεχίζει και γεμίζει το χώρο του BIOS καθημερινά και φροντίζει να μας οξύνει τη φαντασία και το μυαλό με ιδιαίτερες παραστάσεις.
Ένα χαλί από φούξια ποδοπατημένα λουλούδια βουκαμβίλιας ήταν ο εξωτερικός χώρος του Bios το βράδυ Παρασκευής 13 Μαΐου, καθώς ο κόσμος που είχε μαζευτεί συνωστιζόταν στον πεζόδρομο λόγω του υπέροχου καιρού. Φίλοι και γνωστοί δίνουν το παρόν καθημερινά και ξαφνικά νιώθουμε σα να χτυπάμε κάρτα κάθε βράδυ.
- Πού ήσουν χτες;
- Άργησα να σχολάσω από το γραφείο, ήμουν κομμάτια, φιλοξενούσα έναν φίλο από το εξωτερικό.. και άλλες τέτοιες δικαιολογίες, καθώς οι φανατικοί του Bob θεωρούν απαράδεκτη την οποιαδήποτε απουσία από ένα τέτοιο φοβερό event.
Χθες καταφέραμε και είδαμε δύο παραστάσεις back to back. Η πρώτη ήταν το «Για έναν άντρα και μία γυναίκα» από την ομάδα Jackie n‘ Billy στις 19:30 στο Basement του BIOS. Πρόκειται για μικρές πρωτότυπες ιστορίες ενός άνδρα και μίας γυναίκας που μπλέκουν σε κωμωδίες καταστάσεων που όμως καθορίζονται από πριν. Κάθε μικρή ιστορία φέρει και έναν τίτλο - που όμως είναι δύσκολο να τον συγκρατήσει ο θεατής - και οι ηθοποιοί αλλάζουν ρόλους ανάλογα με αυτόν. Πεταγόμαστε στο μέλλον όπου οι πρωταγωνιστές μας είναι τρελοί επιστήμονες, βρισκόμαστε σε ένα κλαμπ και παρατηρούμε την ευφυή γνωριμία-εξέλιξη και θάνατο της σχέσης των δύο φύλων όσο κρατάει ένα τσιγάρο, βλέπουμε την εξαιρετική ιστορία του ασφαλιστή και της γυναίκας-ζόμπι, η ιστορία του πολιτισμένου χωρισμού είναι μερικά από τα όσα διαδραματίζονται σε αυτή την μικρή παράσταση της μιας ώρας. Η παράσταση είναι μία διακωμώδηση σουρεαλιστικών γεγονότων, με την ιστορία του ασφαλιστή να ξεχωρίζει. Πόσο εξαιρετική η αλλαγή των συναισθημάτων των ηθοποιών και στο τέλος η προσπάθεια του ασφαλιστή να πουλήσει στη γυναίκα ασφάλεια ζωής!
Ήταν μία ευχάριστη παράσταση στην οποία κάθε ιστορία μάς άφηνε με διαφορετική αίσθηση. Κάποιες ήταν πολύ έξυπνες, άλλες πάλι μας κούρασαν ή απλά ήταν καλές. Οι ηθοποιοί έκαναν πολύ καλή δουλειά, αλλά η συνολική παράσταση δεν κατάφερε να μας συνεπάρει.
Κείμενα: Σταύρου Δάλκου, Ραφαήλ Εσθητού, Αννίτας Καπουσίζη, Γιώργου Καραχρήστου, Γιώργου Νικολαϊδη και Νικήτα Χολόγκιτα
Σκηνοθεσία, Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Βασίλης Ζαϊφίδης, Ζωή Ξανθοπούλου
Επιμέλεια φωτισμών: Απόστολος Τσατσάκος
Ερμηνεύουν: Βασίλης Ζαϊφίδης, Ζωή Ξανθοπούλου
Διάρκεια: 60’
Η επόμενη παράσταση «72 ώρες» ξεκίνησε στις 21:30. Ξέραμε ότι θα ήταν καλή, όταν πρωταγωνιστεί η υπέροχη Βάσω Καβαλλιεράτου (AbOvo) και σκηνοθετεί ο ευφυής Γιάννης Σαρακατσάνης (AbOvo). Και αυτή η ιστορία πραγματεύεται τις σχέσεις των δύο φύλων. Μία γνωριμία μέσω ίντερνετ που τελικά εξελίσσεται αρμονικά ώσπου να σπάσει το προφυλακτικό μια νύχτα και να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση των72 ωρών (μέχρι 72 ώρες πρέπει να περάσουν για να «δράσει» το «χάπι της επόμενης μέρας»). Μέσα σε αυτές τις 72 ώρες που περνάνε βλέπουμε τους φόβους του άντρα για δέσμευση και την αγωνία της γυναίκας που αμφιταλαντεύεται αν θέλει να κρατήσει το παιδί. Αναδρομές στο παρελθόν των δύο φύλων, στις προηγούμενες σχέσεις τους, στον άντρα που είναι εξαρτημένος από τη μητέρα του, μέσα από γραφικά κλισέ και στερεότυπα. Μία γυναίκα στα 38 της είναι μεγάλη, ένας άντρας ώριμος, μία γυναίκα που έχει μεγάλη εμπειρία είναι εύκολη, ένας άντρας έμπειρος και άλλα τέτοιου είδους κλισέ που όμως παρουσιάζονται πολύ παραστατικά με φρέσκια και νεανική ματιά.
Ο κόσμος απολάμβανε. Όλοι μας ταυτιζόμαστε με τέτοιου είδους ιστορίες. Παρόλο που η παράσταση παιζόταν στη διάρκεια της σεζόν και ξαναπαρουσιάστηκε στο Bios, στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία. Γλυκιά και ευχάριστη παράσταση, ωστόσο οι ηθοποιοί έπαιξαν λίγο υποτονικά, με αποτέλεσμα να μην απογειωθεί το καλογραμμένο σενάριο του Σαρακατσάνη.
Διαβάστε περισσότερα για το BOB THEATER FESTIVAL 2016 εδώ
Ένα χαλί από φούξια ποδοπατημένα λουλούδια βουκαμβίλιας ήταν ο εξωτερικός χώρος του Bios το βράδυ Παρασκευής 13 Μαΐου, καθώς ο κόσμος που είχε μαζευτεί συνωστιζόταν στον πεζόδρομο λόγω του υπέροχου καιρού. Φίλοι και γνωστοί δίνουν το παρόν καθημερινά και ξαφνικά νιώθουμε σα να χτυπάμε κάρτα κάθε βράδυ.
- Πού ήσουν χτες;
- Άργησα να σχολάσω από το γραφείο, ήμουν κομμάτια, φιλοξενούσα έναν φίλο από το εξωτερικό.. και άλλες τέτοιες δικαιολογίες, καθώς οι φανατικοί του Bob θεωρούν απαράδεκτη την οποιαδήποτε απουσία από ένα τέτοιο φοβερό event.
Χθες καταφέραμε και είδαμε δύο παραστάσεις back to back. Η πρώτη ήταν το «Για έναν άντρα και μία γυναίκα» από την ομάδα Jackie n‘ Billy στις 19:30 στο Basement του BIOS. Πρόκειται για μικρές πρωτότυπες ιστορίες ενός άνδρα και μίας γυναίκας που μπλέκουν σε κωμωδίες καταστάσεων που όμως καθορίζονται από πριν. Κάθε μικρή ιστορία φέρει και έναν τίτλο - που όμως είναι δύσκολο να τον συγκρατήσει ο θεατής - και οι ηθοποιοί αλλάζουν ρόλους ανάλογα με αυτόν. Πεταγόμαστε στο μέλλον όπου οι πρωταγωνιστές μας είναι τρελοί επιστήμονες, βρισκόμαστε σε ένα κλαμπ και παρατηρούμε την ευφυή γνωριμία-εξέλιξη και θάνατο της σχέσης των δύο φύλων όσο κρατάει ένα τσιγάρο, βλέπουμε την εξαιρετική ιστορία του ασφαλιστή και της γυναίκας-ζόμπι, η ιστορία του πολιτισμένου χωρισμού είναι μερικά από τα όσα διαδραματίζονται σε αυτή την μικρή παράσταση της μιας ώρας. Η παράσταση είναι μία διακωμώδηση σουρεαλιστικών γεγονότων, με την ιστορία του ασφαλιστή να ξεχωρίζει. Πόσο εξαιρετική η αλλαγή των συναισθημάτων των ηθοποιών και στο τέλος η προσπάθεια του ασφαλιστή να πουλήσει στη γυναίκα ασφάλεια ζωής!
Ήταν μία ευχάριστη παράσταση στην οποία κάθε ιστορία μάς άφηνε με διαφορετική αίσθηση. Κάποιες ήταν πολύ έξυπνες, άλλες πάλι μας κούρασαν ή απλά ήταν καλές. Οι ηθοποιοί έκαναν πολύ καλή δουλειά, αλλά η συνολική παράσταση δεν κατάφερε να μας συνεπάρει.
Κείμενα: Σταύρου Δάλκου, Ραφαήλ Εσθητού, Αννίτας Καπουσίζη, Γιώργου Καραχρήστου, Γιώργου Νικολαϊδη και Νικήτα Χολόγκιτα
Σκηνοθεσία, Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Βασίλης Ζαϊφίδης, Ζωή Ξανθοπούλου
Επιμέλεια φωτισμών: Απόστολος Τσατσάκος
Ερμηνεύουν: Βασίλης Ζαϊφίδης, Ζωή Ξανθοπούλου
Διάρκεια: 60’
Η επόμενη παράσταση «72 ώρες» ξεκίνησε στις 21:30. Ξέραμε ότι θα ήταν καλή, όταν πρωταγωνιστεί η υπέροχη Βάσω Καβαλλιεράτου (AbOvo) και σκηνοθετεί ο ευφυής Γιάννης Σαρακατσάνης (AbOvo). Και αυτή η ιστορία πραγματεύεται τις σχέσεις των δύο φύλων. Μία γνωριμία μέσω ίντερνετ που τελικά εξελίσσεται αρμονικά ώσπου να σπάσει το προφυλακτικό μια νύχτα και να ξεκινήσει η αντίστροφη μέτρηση των72 ωρών (μέχρι 72 ώρες πρέπει να περάσουν για να «δράσει» το «χάπι της επόμενης μέρας»). Μέσα σε αυτές τις 72 ώρες που περνάνε βλέπουμε τους φόβους του άντρα για δέσμευση και την αγωνία της γυναίκας που αμφιταλαντεύεται αν θέλει να κρατήσει το παιδί. Αναδρομές στο παρελθόν των δύο φύλων, στις προηγούμενες σχέσεις τους, στον άντρα που είναι εξαρτημένος από τη μητέρα του, μέσα από γραφικά κλισέ και στερεότυπα. Μία γυναίκα στα 38 της είναι μεγάλη, ένας άντρας ώριμος, μία γυναίκα που έχει μεγάλη εμπειρία είναι εύκολη, ένας άντρας έμπειρος και άλλα τέτοιου είδους κλισέ που όμως παρουσιάζονται πολύ παραστατικά με φρέσκια και νεανική ματιά.
Ο κόσμος απολάμβανε. Όλοι μας ταυτιζόμαστε με τέτοιου είδους ιστορίες. Παρόλο που η παράσταση παιζόταν στη διάρκεια της σεζόν και ξαναπαρουσιάστηκε στο Bios, στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία. Γλυκιά και ευχάριστη παράσταση, ωστόσο οι ηθοποιοί έπαιξαν λίγο υποτονικά, με αποτέλεσμα να μην απογειωθεί το καλογραμμένο σενάριο του Σαρακατσάνη.
Διαβάστε περισσότερα για το BOB THEATER FESTIVAL 2016 εδώ
Σχετικό θέμα