Η επανάσταση βρίσκεται σε εξέλιξη, οι μάχες συνεχίζονται στους δρόμους και στα στενά των πόλεων. Η κινητήρια δύναμη του επαναστατικού κινήματος βρίσκεται στο οπλισμένο χέρι του επαναστάτη που κινείται αθόρυβα στα μετ' όπισθεν, η επιτυχία του θα κριθεί απ' αυτά τα επαναστατημένα χέρια που κραδαίνοντας ένα Mauser 98 εκτελούν ολημερίς εκείνους που το κόμμα έκρινε ως εχθρούς. Ο επανάστατης εξελίσσεται σταδιακά σε δήμιο, όργανο του θανάτου που δεν φέρει βούληση και ιδεολογία, απλά εκτελεί σιωπηρά την ποινή που ορίστηκε εκ των άνωθεν.
Δήμιος των εχθρών της επανάστασης είναι και ο Α. Πιστός στις αρχές της και στις εντολές του κόμματος σκοτώνει άνευ δισταγμού και ερωτήσεων, μέχρις ότου τα πιστεύω του και η κομματική γραμμή πάψουν να είναι ικανοποιητικές δικαιολογίες για τις πράξεις του, μέχρις ότου ο εχθρός που στέκει εμπρός του γίνει ξαφνικά άνθρωπος στα μάτια του. Στο εξής, κάθε φορά που θα τραβά την σκανδάλη η συνείδηση του θα κλονίζεται, αμφιβολίες θα κυριεύουν ολοένα και περισσότερο το μυαλό του, ώσπου το χέρι του να αφοπλιστεί οριστικά. Όμως, η επανάσταση είναι αδίστακτη, ζητά ανθρωποθυσίες και ο Α. έχει χρέος προς αυτή. Η ύπαρξη του της ανήκει, ή θα σκοτώνει ή θα σκοτωθεί, το χρέος με κάποιον τρόπο πρέπει να ξεπληρωθεί.
Ένα επαναστατικό σκηνικό στήνεται στη σκηνή του Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Η παράσταση ορμώμενη από το ομώνυμο έργο του Heiner Müller, Μauser, εξερευνά τις βίαιες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, τα αίτια που οδηγούν σε αδιανόητες εκδηλώσεις βίας που κατά καιρούς λαμβάνουν την μορφή δολοφονιών, πολέμων, εμφύλιων συρράξεων, γενοκτονιών, καθώς και την τάση των ατόμων να εντάσσονται σε συλλογικότητες που εχθρεύονται την διαφορετικότητα.
Η σκηνοθεσία ακολουθώντας τον παραπάνω συλλογισμό επιδιώκει να αναδείξει την σχέση της ανθρώπινης φύσης με τη βία. Το λιτό σκηνικό κατευθύνει τα βλέμματα του κοινού προς τους ηθοποιούς, οι οποίοι εκτελούν πειθαρχημένες κινήσεις στο ημίφως. Η πειθαρχία των κινήσεων τους απορρέει από την κομματική τους ιδιότητα, ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες συνθήκες του επαναστατικού αγώνα και αντανακλά την απώλεια της ατομικότητας εντός της ομάδας. Τα πρόσωπά των ηθοποιών κρύβονται πίσω από πορτραίτα, τα οποία συμβολίζουν την απρόσωπη επαναστατημένη συλλογικότητα που δρα ορθολογικά και δίχως ηθικά όρια για την επίτευξη του επαναστατικού στόχου. Όταν τα πορτραίτα απομακρυνθούν και αποκαλυφθούν τα πρόσωπα των ηθοποιών, οι θεατές άλλοτε θα αντικρίσουν το άτομο που απαλλοτριώθηκε και εξελίχθηκε σε φερέφωνο του κόμματος, αναλώσιμο γρανάζι της κομματικής μηχανής και άλλοτε θα δουν τον άνθρωπο που αρρωστημένος από την τόση βία θα οδηγηθεί στον δήμιο της επανάστασης, επειδή παρεκκλίνοντας από την κομματική αρχή αντίκρισε τον Άνθρωπο στα μάτια του εχθρού του.
Το Mauser αποτελεί μια θεατρική σπουδή για τις ιδέες που οπλίζουν το ανθρώπινο χέρι, το οδηγούν στον φανατισμό και τελικώς στη βία που επιφέρει βαθμιαία την ηθική κατάπτωση και την πτώση του ανθρώπου. Τι έρχεται πίσω από τον θάνατο, μέλλει να το παρακολουθήσετε επί σκηνής.
Συντελεστές
Ηθοποιοί: Έβελυν Ασουάντ, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αγγελική Ζησούδη, Γιώργος Κισσανδράκης
Συγγραφέας: Heiner Müller
Σκηνοθεσία: Κλήμης Εμπέογλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζησούδη
Μουσική: Στέφανος Συμινελάκης
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σχεδιασμός Σκηνικού: Νίκος Κυριακόπουλος
Κοστούμια: Μυρτώ Σαρμά
Ειδικές κατασκευές: Μπλερίμ Δαμπιράι
Φωτογραφίες: Νίκος Θώμας
Σχεδιασμός αφίσας: Παναγιώτα Τζιόβα
Βίντεο: Τάκης Παπαναστασίου
Μοντάζ: Στάμος Δημητρόπουλος
Επικοινωνία:Χρύσα Ματσαγκάνη
Πληροφορίες παράστασης
Θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256, Ταύρος.
Μέρες και ώρες: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00 (μέχρι και τις 10 Ιανουαρίου)
Διάρκεια: 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική Είσοδος: 10€ , Φοιτητικό/Ανέργων: 5€
Τηλ. κρατήσεων: 694 42 51 618 & 697 09 92 262
Δήμιος των εχθρών της επανάστασης είναι και ο Α. Πιστός στις αρχές της και στις εντολές του κόμματος σκοτώνει άνευ δισταγμού και ερωτήσεων, μέχρις ότου τα πιστεύω του και η κομματική γραμμή πάψουν να είναι ικανοποιητικές δικαιολογίες για τις πράξεις του, μέχρις ότου ο εχθρός που στέκει εμπρός του γίνει ξαφνικά άνθρωπος στα μάτια του. Στο εξής, κάθε φορά που θα τραβά την σκανδάλη η συνείδηση του θα κλονίζεται, αμφιβολίες θα κυριεύουν ολοένα και περισσότερο το μυαλό του, ώσπου το χέρι του να αφοπλιστεί οριστικά. Όμως, η επανάσταση είναι αδίστακτη, ζητά ανθρωποθυσίες και ο Α. έχει χρέος προς αυτή. Η ύπαρξη του της ανήκει, ή θα σκοτώνει ή θα σκοτωθεί, το χρέος με κάποιον τρόπο πρέπει να ξεπληρωθεί.
Ένα επαναστατικό σκηνικό στήνεται στη σκηνή του Θεάτρου της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών. Η παράσταση ορμώμενη από το ομώνυμο έργο του Heiner Müller, Μauser, εξερευνά τις βίαιες πτυχές της ανθρώπινης ύπαρξης, τα αίτια που οδηγούν σε αδιανόητες εκδηλώσεις βίας που κατά καιρούς λαμβάνουν την μορφή δολοφονιών, πολέμων, εμφύλιων συρράξεων, γενοκτονιών, καθώς και την τάση των ατόμων να εντάσσονται σε συλλογικότητες που εχθρεύονται την διαφορετικότητα.
Η σκηνοθεσία ακολουθώντας τον παραπάνω συλλογισμό επιδιώκει να αναδείξει την σχέση της ανθρώπινης φύσης με τη βία. Το λιτό σκηνικό κατευθύνει τα βλέμματα του κοινού προς τους ηθοποιούς, οι οποίοι εκτελούν πειθαρχημένες κινήσεις στο ημίφως. Η πειθαρχία των κινήσεων τους απορρέει από την κομματική τους ιδιότητα, ανταποκρίνεται στις ιδιαίτερες συνθήκες του επαναστατικού αγώνα και αντανακλά την απώλεια της ατομικότητας εντός της ομάδας. Τα πρόσωπά των ηθοποιών κρύβονται πίσω από πορτραίτα, τα οποία συμβολίζουν την απρόσωπη επαναστατημένη συλλογικότητα που δρα ορθολογικά και δίχως ηθικά όρια για την επίτευξη του επαναστατικού στόχου. Όταν τα πορτραίτα απομακρυνθούν και αποκαλυφθούν τα πρόσωπα των ηθοποιών, οι θεατές άλλοτε θα αντικρίσουν το άτομο που απαλλοτριώθηκε και εξελίχθηκε σε φερέφωνο του κόμματος, αναλώσιμο γρανάζι της κομματικής μηχανής και άλλοτε θα δουν τον άνθρωπο που αρρωστημένος από την τόση βία θα οδηγηθεί στον δήμιο της επανάστασης, επειδή παρεκκλίνοντας από την κομματική αρχή αντίκρισε τον Άνθρωπο στα μάτια του εχθρού του.
Το Mauser αποτελεί μια θεατρική σπουδή για τις ιδέες που οπλίζουν το ανθρώπινο χέρι, το οδηγούν στον φανατισμό και τελικώς στη βία που επιφέρει βαθμιαία την ηθική κατάπτωση και την πτώση του ανθρώπου. Τι έρχεται πίσω από τον θάνατο, μέλλει να το παρακολουθήσετε επί σκηνής.
Συντελεστές
Ηθοποιοί: Έβελυν Ασουάντ, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Αγγελική Ζησούδη, Γιώργος Κισσανδράκης
Συγγραφέας: Heiner Müller
Σκηνοθεσία: Κλήμης Εμπέογλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Κατερίνα Ζησούδη
Μουσική: Στέφανος Συμινελάκης
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Σχεδιασμός Σκηνικού: Νίκος Κυριακόπουλος
Κοστούμια: Μυρτώ Σαρμά
Ειδικές κατασκευές: Μπλερίμ Δαμπιράι
Φωτογραφίες: Νίκος Θώμας
Σχεδιασμός αφίσας: Παναγιώτα Τζιόβα
Βίντεο: Τάκης Παπαναστασίου
Μοντάζ: Στάμος Δημητρόπουλος
Επικοινωνία:Χρύσα Ματσαγκάνη
Πληροφορίες παράστασης
Θέατρο της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, Πειραιώς 256, Ταύρος.
Μέρες και ώρες: Δευτέρα & Τρίτη στις 21:00 (μέχρι και τις 10 Ιανουαρίου)
Διάρκεια: 60 λεπτά
Εισιτήρια: Γενική Είσοδος: 10€ , Φοιτητικό/Ανέργων: 5€
Τηλ. κρατήσεων: 694 42 51 618 & 697 09 92 262