Ο Tom Ripley, ο πιο γνωστός ήρωας της Patricia Highsmith, έχει παρουσιαστεί πέντε φορές στον κινηματογράφο. Πέντε ταινίες, πέντε ηθοποιοί, πέντε διαφορετικές ενσαρκώσεις. Κατά χρονολογική σειρά ως Ripley εμφανίστηκαν: ο Γάλλος Alain Delon (Plein soleil - Γυμνοί στον ήλιο, 1960), οι Αμερικάνοι Dennis Hopper (Der amerikanische Freund - Ένας Αμερικάνος φίλος, 1977), Matt Damon (The Talented Mr. Ripley - Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ, 1999), John Malkovich (Ripley's Game - Το παιχνίδι του κυρίου Ρίπλεϊ, 2002), και ο Καναδός Barry Pepper (Ripley Under Ground - Η επιστροφή του κυρίου Ρίπλεϊ, 2005). Επίσης, ο Άγγλος Jonathan Kent τον υποδύθηκε σε ένα τηλεοπτικό επεισόδιο του 1982 για την βρετανική τηλεόραση, σε μια από τις λίγες κοινές εμφανίσεις -αν όχι τη μοναδική- του Tom Ripley μαζί με τη δημιουργό του (διαβάστε εδώ μια σπαρταριστή ιστορία από τα γυρίσματα του συγκεκριμένου επεισοδίου). Τέλος, το 2009 ο Άγγλος Ian Hart, λίγα χρόνια μετά από την συμμετοχή του στο “Ripley Under Ground”, ερμήνευσε το ρόλο του Ripley στη ραδιοφωνική εκδοχή των βιβλίων της Highsmith για το BBC Radio 4.
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει δύο φορές στην Αθήνα τον Tom Ripley στο θεατρικό σανίδι. Τη σεζόν 2003-2004 ο Βασίλης Μυριανθόπουλος σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» της Phyllis Nagy (η οποία πρόσφατα διασκεύασε το “The Price of Salt” της Highsmith για τις ανάγκες του “Carol” του Todd Haynes) στο θέατρο Επί Κολωνώ με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη στον ομώνυμο ρόλο. Ο Παπαχρόνης ήταν υποψήφιος για τη συγκεκριμένη ερμηνεία για το βραβείο Δημήτρης Χορν του 2005, που τελικά απέσπασε ο Νίκος Καρδώνης. Τη σεζόν 2010-2011 ο Γιάννης Διαμαντόπουλος ανέβασε στο θέατρο Προσκήνιο το ίδιο έργο με τον Δημήτρη Γιώτη να υποδύεται τον Ripley.
Δύο μυθιστορήματα της Patricia Highsmith με κεντρικό ήρωα τον Tom Ripley δεν έχουν μεταφερθεί ακόμα στον κινηματογράφο. Πρόκειται για τα “The boy who followed Ripley” (1980, πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά ως «Το αγόρι και ο Ρίπλεϊ» από τις εκδόσεις Λιβάνης- Νέα Σύνορα και πλέον κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση ως «Το αγόρι που ακολουθούσε τον Ρίπλεϋ» από τις εκδόσεις Άγρα) και “Ripley Under Water” (1991, κυκλοφορεί στα ελληνικά ως «Ο Ρίπλεϋ σε βαθιά νερά» επίσης από τις εκδόσεις Άγρα). Το γεγονός αυτό αφήνει πολλές πιθανότητες για μια νέα κινηματογραφική εμφάνιση του Ripley. Μάλιστα, με τη φόρα που έχουν πάρει οι τηλεοπτικές παραγωγές, δεν αποκλείεται σύντομα να δούμε τα μυθιστορήματα της Highsmith διασκευασμένα και για την μικρή οθόνη.
Ποιος όμως θα ήταν ο πιο ταιριαστός Tom Ripley για εμάς; Σήμερα ολοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στην κινηματογραφική εκδοχή του ήρωα της Patricia Highsmith βγαίνοντας σε ένα καλλιτεχνικό σαφάρι αναζητώντας μέσα σε χιλιάδες πρόσωπα τις δικές μας προτάσεις για το ρόλο, όσο απίθανες, ουτοπικές ή απλώς απραγματοποίητες και αν μπορεί να είναι.
Η Ηρώ Μαούνη επιλέγει τον Jake Gyllenhaal.
Ο Tom Ripley, όπως παρουσιάστηκε συνολικά στις πέντε ταινίες, είναι ένας ευφυής και χαρισματικός άνδρας, που ασκεί με έναν πολύ φυσικό τρόπο τεράστια γοητεία και επιρροή στους γύρω του, έχει ένα αρκετά σκοτεινό παρελθόν και μια προσωπικότητα που μαγνητίζει. Έναν ηθοποιό θα μπορούσα να φανταστώ εν έτει 2017 να μπορεί να ενσαρκώσει τον ιδιαίτερο αυτόν χαρακτήρα με τον δικό του τρόπο και δεν είναι άλλος από τον Jake Gyllenhaal. Θεωρώ πως διαθέτει την κατάλληλη ηλικία, καθώς δεν είναι τόσο νεαρός όσο ήταν ο Pepper ούτε τόσο μεγάλος όσο ο Malcovich στις αντίστοιχες ταινίες. Επίσης, είναι ομολογουμένως ένας πολύ ελκυστικός άνδρας και πιστεύω πως με το περίσσιο ταλέντο του θα μπορούσε να φέρει στα μέτρα του (και) αυτόν τον ρόλο. Έχοντας παρακολουθήσει τον Gyllenhaal ως τον «αρρωστημένο» Louis Bloom στο "Nightcrawler", τον μυστηριώδη ντετέκτιβ στο "Prisoners", τον συναισθηματικό καουμπόυ του "Brokeback Mountain" και τον εκρηκτικό boxer του "Southpaw", θα ήθελα να δω μέχρι πού μπορεί να φτάσει και τι καινούριο θα μπορούσε να προσθέσει στον ήρωα της Highsmith.
Τέλος, όχι μόνο επιλέγω πρωταγωνιστή, αλλά θα ήθελα και τον Martin Scorsese στον ρόλο του σκηνοθέτη! Το μόνο που μένει είναι να διαλέξω studio και παραγωγούς...
Η Κατερίνα Αδαμοπούλου επιλέγει τον Michael Fassbender.
Στο νου μου μονάχα ο Αlain Delon κατάφερε να καθιερωθεί ως ο απόλυτος Mr. Ripley. Αναζητώντας το πρόσωπο που θα κατορθώσει να ξαναζωντανέψει στις οθόνες μας τον Mr. Ripley φέροντας τον ανάλογο αέρα μυστηρίου και γοητείας με τον Delon, το βρίσκω στον Michael Fassbender, καθώς ο Ιρλανδός ηθοποιός διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά του πρώτου κινηματογραφικού ήρωα. Κι εαν δυσκολεύεστε να με πιστέψετε, ίσως μια γρήγορη ματιά στη φιλμβιογραφία του να είναι αρκετή για να σας πείσει: από το τολμηρό “Shame” του McQueen, όπου υποκύπτουμε στη γοητεία του και γινόμαστε μάρτυρες του μυστηρίου που τον περιβάλλει, στο “Ιnglourious Basterds” όπου εξαπατά τους εχθρούς του (με λιγότερη επιτυχία απο τον Ripley, είναι η αλήθεια) και στον “Macbeth” όπου διακρίνεται για τις δολοπλοκίες του και έπειτα σε ταινίες όπως το “Hunger” και το “Steve Jobs” στις οποίες χαρίζει απλόχερα δυνατές στιγμές του μοναδικού του υποκριτικού ταλέντου. Οι χαρακτήρες του Fassbender διαθέτουν δυναμισμό, ευστροφία, μια εγκεφαλική γοητεία, υπό την έννοια οτι σαγηνεύουν με το βλέμμα και κυρίως με τις λέξεις, και μια εγκληματική ροπή, όλα τους χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πρώτου Mr. Ripley. Το παρουσιαστικό του και οι κινηματογραφικές του επιλογές τον οδηγούν μοιραία στα εγκληματικά μονοπάτια του ήρωα της Highsmith. Ως Τom Ripley, ο Fassbender θα βαδίσει στα χνάρια του Delon, ωστόσο θεωρώ πως θα δομήσει με την ερμηνεία του έναν πιο ολοκληρωμένο χαρακτήρα.
Η Παρασκευή Τόμα επιλέγει τον Matthew McConaughey.
Η δική μου ταινία θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "The Talented Mr. McConaughey", πολύ απλά γιατί στο πρόσωπό του συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία που τον κάνουν ιδανικό κύριο Ripley: η γοητεία του Alain Delon, οι γωνίες του Barry Pepper, το επιβλητικό μυστήριο του John Malkovich, το καουμπόικο στυλ του Dennis Hopper και το απόλυτο τίποτα του εκνευριστικού Matt Damon. Έχοντας αρκετούς εκκεντρικούς ρόλους στο ενεργητικό του, που ουσιαστικά έχουν διαπλάσει την καλλιτεχνική του οντότητα, ο Matthew McConaughey θα μπορούσε να συνεισφέρει και, γιατί όχι, να αναπλάσει την ήδη υπάρχουσα κινηματογραφική εικόνα του ήρωα της Patricia Highsmith. Ο Matthew-Ripley θα ήταν ένας avant-garde έμπορος έργων τέχνης, με τάση προς τον αλκοολισμό και αδυναμία στις αιθέριες υπάρξεις (ανεξαρτήτως φύλου), με εξάρσεις θυμού και μια διαστροφική τρυφερότητα. Αν ήθελα, δε, να δω την ταινία μου να απογειώνεται, τότε θα την άφηνα ολοκληρωτικά (σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή) στα χέρια των αδερφών Coen, τους μάστερ του χιουμοριστικού θρίλερ .
Ο Ραφαήλ Αντωνιάδης επιλέγει τον Jude Law.
Ο χαρακτήρας του Tom Ripley είναι συνδεδεμένος με πέντε ηθοποιούς και αν με ρωτούσαν ποιον από τους ηθοποιούς που τον υποδύθηκαν ξεχώρισα, θα απαντούσα χωρίς δισταγμό τον «πρωτεργάτη» Alain Delon. Αυτό ίσως οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι ήταν ο πρώτος στη σειρά, καθώς επίσης ότι από τους υπόλοιπους τέσσερις έλειπε η γοητεία, η φινέτσα και η αρχοντιά που εξέπεμπε ο Delon. Μέχρι και ο Matt Damon, που τον είδαμε χρόνια αργότερα στην ίδια ακριβώς ιστορία, ήταν πιο «κρύος» και για αυτό δε νομίζω πως φταίει η διαφορετική προσέγγιση του χαρακτήρα μεταξύ των δύο ταινιών. Από την άλλη, ο Jude Law, ο οποίος υποδύθηκε τον κόντρα ρόλο του Dickie Greenleaf δίπλα στον Damon, θύμισε αρκετά το γοητευτικό Γάλλο, κερδίζοντας μάλιστα χάρη σε αυτή του την ερμηνεία την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μπορούσα να δω το "The Talented Mr. Ripley" με τον Άγγλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί χάρη στη γοητεία του (ας μην ξεχνάμε πως λίγα χρόνια αργότερα έγινε ο πόθος πολλών γυναικών στο "Alfie"), αλλά και στις υποκριτικές του ικανότητες νομίζω πως θα του ταίριαζε γάντι ο χαρακτήρας.
Ο Ορέστης Καζασίδης επιλέγει τον Mads Mikkelsen.
Υπάρχουν αρκετοί ηθοποιοί και κυρίως σκηνοθέτες που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να προσθέσουν σημαντικά στοιχεία στο μύθο του Tom Ripley. Όμως, όσο ελκυστικό κι αν θα μου φαινόταν να έβλεπα τον Rudolph Valentino σε μια βωβή εκδοχή του “Ripley Under Ground”, βγαίνω από τη σφαίρα του απραγματοποίητου και προσγειώνομαι στο σήμερα. Στα σημεία κερδίζει ο Δανός Mads Mikkelsen, που έχει πολλάκις επιδείξει τις ικανότητές του σε απαιτητικούς ρόλους κακών και διεστραμμένων χαρακτήρων (π.χ. “Casino Royale” 2006, “Hannibal” 2013–2015). Λόγω της ευρωπαϊκής καταγωγής του θα μπορεί εύκολα να προσεγγίσει το χαρακτήρα ενός Ripley εγκατεστημένου πλέον για χρόνια στην Ευρώπη και πιο γηρασμένου απ' ό,τι στο “Ripley's Game”. Θα μπορούσα άνετα να τον φανταστώ να κατασκευάζει τον επίγονό του στο “The boy who followed Ripley”. Θα αφήσω αναπάντητο το ερώτημα ποιος θα μπορούσε να παίξει το αγόρι. Η καλλιτεχνική ωριμότητα και η πολυετής εμπειρία του Mikkelsen θα εγγυόνταν την επιτυχία. Αρκεί βέβαια να του εμπιστεύονταν επιτέλους έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Hollywood και να βρισκόταν ένας σκηνοθέτης με όραμα (σχεδόν ουτοπικό...).
Τα τελευταία χρόνια έχουμε δει δύο φορές στην Αθήνα τον Tom Ripley στο θεατρικό σανίδι. Τη σεζόν 2003-2004 ο Βασίλης Μυριανθόπουλος σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο «Ο ταλαντούχος κύριος Ρίπλεϊ» της Phyllis Nagy (η οποία πρόσφατα διασκεύασε το “The Price of Salt” της Highsmith για τις ανάγκες του “Carol” του Todd Haynes) στο θέατρο Επί Κολωνώ με τον Κωνσταντίνο Παπαχρόνη στον ομώνυμο ρόλο. Ο Παπαχρόνης ήταν υποψήφιος για τη συγκεκριμένη ερμηνεία για το βραβείο Δημήτρης Χορν του 2005, που τελικά απέσπασε ο Νίκος Καρδώνης. Τη σεζόν 2010-2011 ο Γιάννης Διαμαντόπουλος ανέβασε στο θέατρο Προσκήνιο το ίδιο έργο με τον Δημήτρη Γιώτη να υποδύεται τον Ripley.
Δύο μυθιστορήματα της Patricia Highsmith με κεντρικό ήρωα τον Tom Ripley δεν έχουν μεταφερθεί ακόμα στον κινηματογράφο. Πρόκειται για τα “The boy who followed Ripley” (1980, πρωτοκυκλοφόρησε στα ελληνικά ως «Το αγόρι και ο Ρίπλεϊ» από τις εκδόσεις Λιβάνης- Νέα Σύνορα και πλέον κυκλοφορεί σε νέα μετάφραση ως «Το αγόρι που ακολουθούσε τον Ρίπλεϋ» από τις εκδόσεις Άγρα) και “Ripley Under Water” (1991, κυκλοφορεί στα ελληνικά ως «Ο Ρίπλεϋ σε βαθιά νερά» επίσης από τις εκδόσεις Άγρα). Το γεγονός αυτό αφήνει πολλές πιθανότητες για μια νέα κινηματογραφική εμφάνιση του Ripley. Μάλιστα, με τη φόρα που έχουν πάρει οι τηλεοπτικές παραγωγές, δεν αποκλείεται σύντομα να δούμε τα μυθιστορήματα της Highsmith διασκευασμένα και για την μικρή οθόνη.
Ποιος όμως θα ήταν ο πιο ταιριαστός Tom Ripley για εμάς; Σήμερα ολοκληρώνουμε το αφιέρωμά μας στην κινηματογραφική εκδοχή του ήρωα της Patricia Highsmith βγαίνοντας σε ένα καλλιτεχνικό σαφάρι αναζητώντας μέσα σε χιλιάδες πρόσωπα τις δικές μας προτάσεις για το ρόλο, όσο απίθανες, ουτοπικές ή απλώς απραγματοποίητες και αν μπορεί να είναι.
Η Ηρώ Μαούνη επιλέγει τον Jake Gyllenhaal.
Ο Tom Ripley, όπως παρουσιάστηκε συνολικά στις πέντε ταινίες, είναι ένας ευφυής και χαρισματικός άνδρας, που ασκεί με έναν πολύ φυσικό τρόπο τεράστια γοητεία και επιρροή στους γύρω του, έχει ένα αρκετά σκοτεινό παρελθόν και μια προσωπικότητα που μαγνητίζει. Έναν ηθοποιό θα μπορούσα να φανταστώ εν έτει 2017 να μπορεί να ενσαρκώσει τον ιδιαίτερο αυτόν χαρακτήρα με τον δικό του τρόπο και δεν είναι άλλος από τον Jake Gyllenhaal. Θεωρώ πως διαθέτει την κατάλληλη ηλικία, καθώς δεν είναι τόσο νεαρός όσο ήταν ο Pepper ούτε τόσο μεγάλος όσο ο Malcovich στις αντίστοιχες ταινίες. Επίσης, είναι ομολογουμένως ένας πολύ ελκυστικός άνδρας και πιστεύω πως με το περίσσιο ταλέντο του θα μπορούσε να φέρει στα μέτρα του (και) αυτόν τον ρόλο. Έχοντας παρακολουθήσει τον Gyllenhaal ως τον «αρρωστημένο» Louis Bloom στο "Nightcrawler", τον μυστηριώδη ντετέκτιβ στο "Prisoners", τον συναισθηματικό καουμπόυ του "Brokeback Mountain" και τον εκρηκτικό boxer του "Southpaw", θα ήθελα να δω μέχρι πού μπορεί να φτάσει και τι καινούριο θα μπορούσε να προσθέσει στον ήρωα της Highsmith.Τέλος, όχι μόνο επιλέγω πρωταγωνιστή, αλλά θα ήθελα και τον Martin Scorsese στον ρόλο του σκηνοθέτη! Το μόνο που μένει είναι να διαλέξω studio και παραγωγούς...
Η Κατερίνα Αδαμοπούλου επιλέγει τον Michael Fassbender.
Στο νου μου μονάχα ο Αlain Delon κατάφερε να καθιερωθεί ως ο απόλυτος Mr. Ripley. Αναζητώντας το πρόσωπο που θα κατορθώσει να ξαναζωντανέψει στις οθόνες μας τον Mr. Ripley φέροντας τον ανάλογο αέρα μυστηρίου και γοητείας με τον Delon, το βρίσκω στον Michael Fassbender, καθώς ο Ιρλανδός ηθοποιός διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά του πρώτου κινηματογραφικού ήρωα. Κι εαν δυσκολεύεστε να με πιστέψετε, ίσως μια γρήγορη ματιά στη φιλμβιογραφία του να είναι αρκετή για να σας πείσει: από το τολμηρό “Shame” του McQueen, όπου υποκύπτουμε στη γοητεία του και γινόμαστε μάρτυρες του μυστηρίου που τον περιβάλλει, στο “Ιnglourious Basterds” όπου εξαπατά τους εχθρούς του (με λιγότερη επιτυχία απο τον Ripley, είναι η αλήθεια) και στον “Macbeth” όπου διακρίνεται για τις δολοπλοκίες του και έπειτα σε ταινίες όπως το “Hunger” και το “Steve Jobs” στις οποίες χαρίζει απλόχερα δυνατές στιγμές του μοναδικού του υποκριτικού ταλέντου. Οι χαρακτήρες του Fassbender διαθέτουν δυναμισμό, ευστροφία, μια εγκεφαλική γοητεία, υπό την έννοια οτι σαγηνεύουν με το βλέμμα και κυρίως με τις λέξεις, και μια εγκληματική ροπή, όλα τους χαρακτηριστικά γνωρίσματα του πρώτου Mr. Ripley. Το παρουσιαστικό του και οι κινηματογραφικές του επιλογές τον οδηγούν μοιραία στα εγκληματικά μονοπάτια του ήρωα της Highsmith. Ως Τom Ripley, ο Fassbender θα βαδίσει στα χνάρια του Delon, ωστόσο θεωρώ πως θα δομήσει με την ερμηνεία του έναν πιο ολοκληρωμένο χαρακτήρα.Η Παρασκευή Τόμα επιλέγει τον Matthew McConaughey.
Η δική μου ταινία θα μπορούσε να έχει τον τίτλο "The Talented Mr. McConaughey", πολύ απλά γιατί στο πρόσωπό του συγκεντρώνονται όλα τα στοιχεία που τον κάνουν ιδανικό κύριο Ripley: η γοητεία του Alain Delon, οι γωνίες του Barry Pepper, το επιβλητικό μυστήριο του John Malkovich, το καουμπόικο στυλ του Dennis Hopper και το απόλυτο τίποτα του εκνευριστικού Matt Damon. Έχοντας αρκετούς εκκεντρικούς ρόλους στο ενεργητικό του, που ουσιαστικά έχουν διαπλάσει την καλλιτεχνική του οντότητα, ο Matthew McConaughey θα μπορούσε να συνεισφέρει και, γιατί όχι, να αναπλάσει την ήδη υπάρχουσα κινηματογραφική εικόνα του ήρωα της Patricia Highsmith. Ο Matthew-Ripley θα ήταν ένας avant-garde έμπορος έργων τέχνης, με τάση προς τον αλκοολισμό και αδυναμία στις αιθέριες υπάρξεις (ανεξαρτήτως φύλου), με εξάρσεις θυμού και μια διαστροφική τρυφερότητα. Αν ήθελα, δε, να δω την ταινία μου να απογειώνεται, τότε θα την άφηνα ολοκληρωτικά (σενάριο, σκηνοθεσία, παραγωγή) στα χέρια των αδερφών Coen, τους μάστερ του χιουμοριστικού θρίλερ . Ο Ραφαήλ Αντωνιάδης επιλέγει τον Jude Law.
Ο χαρακτήρας του Tom Ripley είναι συνδεδεμένος με πέντε ηθοποιούς και αν με ρωτούσαν ποιον από τους ηθοποιούς που τον υποδύθηκαν ξεχώρισα, θα απαντούσα χωρίς δισταγμό τον «πρωτεργάτη» Alain Delon. Αυτό ίσως οφείλεται ακριβώς στο γεγονός ότι ήταν ο πρώτος στη σειρά, καθώς επίσης ότι από τους υπόλοιπους τέσσερις έλειπε η γοητεία, η φινέτσα και η αρχοντιά που εξέπεμπε ο Delon. Μέχρι και ο Matt Damon, που τον είδαμε χρόνια αργότερα στην ίδια ακριβώς ιστορία, ήταν πιο «κρύος» και για αυτό δε νομίζω πως φταίει η διαφορετική προσέγγιση του χαρακτήρα μεταξύ των δύο ταινιών. Από την άλλη, ο Jude Law, ο οποίος υποδύθηκε τον κόντρα ρόλο του Dickie Greenleaf δίπλα στον Damon, θύμισε αρκετά το γοητευτικό Γάλλο, κερδίζοντας μάλιστα χάρη σε αυτή του την ερμηνεία την πρώτη του υποψηφιότητα για Oscar. Για το λόγο αυτό θα ήθελα να μπορούσα να δω το "The Talented Mr. Ripley" με τον Άγγλο στον πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί χάρη στη γοητεία του (ας μην ξεχνάμε πως λίγα χρόνια αργότερα έγινε ο πόθος πολλών γυναικών στο "Alfie"), αλλά και στις υποκριτικές του ικανότητες νομίζω πως θα του ταίριαζε γάντι ο χαρακτήρας.Ο Ορέστης Καζασίδης επιλέγει τον Mads Mikkelsen.
Υπάρχουν αρκετοί ηθοποιοί και κυρίως σκηνοθέτες που πιστεύω ότι θα μπορούσαν να προσθέσουν σημαντικά στοιχεία στο μύθο του Tom Ripley. Όμως, όσο ελκυστικό κι αν θα μου φαινόταν να έβλεπα τον Rudolph Valentino σε μια βωβή εκδοχή του “Ripley Under Ground”, βγαίνω από τη σφαίρα του απραγματοποίητου και προσγειώνομαι στο σήμερα. Στα σημεία κερδίζει ο Δανός Mads Mikkelsen, που έχει πολλάκις επιδείξει τις ικανότητές του σε απαιτητικούς ρόλους κακών και διεστραμμένων χαρακτήρων (π.χ. “Casino Royale” 2006, “Hannibal” 2013–2015). Λόγω της ευρωπαϊκής καταγωγής του θα μπορεί εύκολα να προσεγγίσει το χαρακτήρα ενός Ripley εγκατεστημένου πλέον για χρόνια στην Ευρώπη και πιο γηρασμένου απ' ό,τι στο “Ripley's Game”. Θα μπορούσα άνετα να τον φανταστώ να κατασκευάζει τον επίγονό του στο “The boy who followed Ripley”. Θα αφήσω αναπάντητο το ερώτημα ποιος θα μπορούσε να παίξει το αγόρι. Η καλλιτεχνική ωριμότητα και η πολυετής εμπειρία του Mikkelsen θα εγγυόνταν την επιτυχία. Αρκεί βέβαια να του εμπιστεύονταν επιτέλους έναν πρωταγωνιστικό ρόλο στο Hollywood και να βρισκόταν ένας σκηνοθέτης με όραμα (σχεδόν ουτοπικό...).