Τι θα ακούσεις:
Funk, soul, celtic rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Do We Choose Who We Love", "Santa Fe", "If The Answer is Yeah", "The Connemara Fox", "Nashville Tennessee", "New York I Love You"
Βαθμολογία:
6,7/10
Το σχήμα που χρησιμοποιεί για τον εκάστοτε πειραματισμό του ο Mike Scott, οι Waterboys, δεν επαναπαύονται στο να επαναλάβουν μία δοκιμασμένη συνθετική διαδρομή. Από τον πομπώδη ήχο του 'This Is The Sea' στο folk του 'Fisherman's Blues' και μετά στο rock του 'A Rock In A Weary Land', κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του Mike Scott. Ταξιδιάρης και αλλοπρόσαλλος, για πολλούς στέκεται ανάμεσα στη γραμμή της τρέλας και της ιδιοφυΐας. Στο καινούριο 'Out of All This Blue' ο Mike έχει ηχογραφήσει το δικό του funk μανιφέστο που πατάει μεν στο celtic rock και στο blue eyed soul στοιχείο στο οποίο έχουν χτίσει τον ήχο τους οι Waterboys, αλλά καταλήγει σε συνθέσεις που θα σας θυμίσουν ακόμα και τους INXS και τον Barry White.
Το album ξεκινάει με το "Do We Choose Who We Love", ένα κομμάτι που θυμίζει κλασσικούς Waterboys, που έχουν όμως περαστεί από R&B παραγωγή με groovy ρυθμό. Ο δίσκος συνεχίζει με αυτή την αύρα, με κάποια κομμάτια να σε κάνουν να θες να κουνήσεις τα πόδια σου. Συγκεκριμένα το "If The Answer Is Yes", το "Cinnemara Fox" και το "The Hammerhead Bar" είναι uptempo συνθέσεις που αναδεικνύονται από το funky πρίσμα του Scott. Οι Waterboys φτάνουν μέχρι την Love Unlimited Orchestra και τις παθιάρικες ενορχηστρώσεις της στο "Didn't We Walk On Water" που έχει 70's disco επιρροές.
Ο δίσκος δεν θα καταφέρει να βρει πρόσφορο έδαφος σε έναν οπαδό των Waterboys που περιμένει να ακούσει το βιολί του Steve Wickham στο κέντρο των ενορχηστρώσεων. Σίγουρα ο Steve είναι εκεί γεμίζοντας τον ήχο, αλλά ο Mike Scott για αυτό τον δίσκο έχει επιλέξει να εμπλουτίσει τα τραγούδια με λούπες, horn sections και τα keyboards του σχετικά καινούριου στο συγκρότημα Brother Paul.
Η γυναίκα του Mike Scott και η Ιαπωνική κουλτούρα αποτέλεσε μεγάλο μέρος της έμπνευσης του δίσκου αφενός λόγω της ανεβαστικής διάθεσης αλλά και αφετέρου λόγο των άμεσων αναφορών στα "Payo Payo Chin", "Yamaben" και "Rokudenashiko". Δεν λειτουργούν όλα στο βαθμό που θα ήθελε ο Scott αλλά δημιουργούν ένα ευχάριστο πολυπολιτισμικό μείγμα.
Εκεί που τo 'Out Of This Blue' δεν καταφέρνει να κερδίσει τον ακροατή είναι σε κομμάτια που θυμίζουν demos σαν το "Hiphopstrumental 4 (Scatman)". Το αποδυναμώνουν επίσης πιο αδιάφορες συνθέσεις, κυρίως στιχουργικά, όπως το "If I Was Your Boyfriend" και το "The Elegant Companion" αλλά και στιγμές που το ανήσυχο πνεύμα του Mike υπερβάλει, με τις hip-hop/ disco ασκήσεις του "Monument". Οι αδύναμες στιγμές και τα τζαμαρίσματα αν είχαν συμπεριληφθεί σε ένα extra bonus cd θα άφηναν τον απαραίτητο χώρο στις καλύτερες στιγμές του 'Out Of All This Blue' που θα ήταν συγκεντρωμένες σε έναν οπτικό δίσκο.
Η καινούρια δουλεία των Waterboys παρότι άνιση έχει πολλά κομμάτια που θα σας μείνουν και δείχνει πως ο Scott μπορεί να καταπιαστεί με ευκολία με διαφορετικές φόρμες τραγουδιών και μουσικά είδη που κανείς δεν θα περίμενε.
Funk, soul, celtic rock
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Do We Choose Who We Love", "Santa Fe", "If The Answer is Yeah", "The Connemara Fox", "Nashville Tennessee", "New York I Love You"
Βαθμολογία:
6,7/10
Το σχήμα που χρησιμοποιεί για τον εκάστοτε πειραματισμό του ο Mike Scott, οι Waterboys, δεν επαναπαύονται στο να επαναλάβουν μία δοκιμασμένη συνθετική διαδρομή. Από τον πομπώδη ήχο του 'This Is The Sea' στο folk του 'Fisherman's Blues' και μετά στο rock του 'A Rock In A Weary Land', κανείς δεν ξέρει ποια θα είναι η επόμενη κίνηση του Mike Scott. Ταξιδιάρης και αλλοπρόσαλλος, για πολλούς στέκεται ανάμεσα στη γραμμή της τρέλας και της ιδιοφυΐας. Στο καινούριο 'Out of All This Blue' ο Mike έχει ηχογραφήσει το δικό του funk μανιφέστο που πατάει μεν στο celtic rock και στο blue eyed soul στοιχείο στο οποίο έχουν χτίσει τον ήχο τους οι Waterboys, αλλά καταλήγει σε συνθέσεις που θα σας θυμίσουν ακόμα και τους INXS και τον Barry White.
Το album ξεκινάει με το "Do We Choose Who We Love", ένα κομμάτι που θυμίζει κλασσικούς Waterboys, που έχουν όμως περαστεί από R&B παραγωγή με groovy ρυθμό. Ο δίσκος συνεχίζει με αυτή την αύρα, με κάποια κομμάτια να σε κάνουν να θες να κουνήσεις τα πόδια σου. Συγκεκριμένα το "If The Answer Is Yes", το "Cinnemara Fox" και το "The Hammerhead Bar" είναι uptempo συνθέσεις που αναδεικνύονται από το funky πρίσμα του Scott. Οι Waterboys φτάνουν μέχρι την Love Unlimited Orchestra και τις παθιάρικες ενορχηστρώσεις της στο "Didn't We Walk On Water" που έχει 70's disco επιρροές.
Ο δίσκος δεν θα καταφέρει να βρει πρόσφορο έδαφος σε έναν οπαδό των Waterboys που περιμένει να ακούσει το βιολί του Steve Wickham στο κέντρο των ενορχηστρώσεων. Σίγουρα ο Steve είναι εκεί γεμίζοντας τον ήχο, αλλά ο Mike Scott για αυτό τον δίσκο έχει επιλέξει να εμπλουτίσει τα τραγούδια με λούπες, horn sections και τα keyboards του σχετικά καινούριου στο συγκρότημα Brother Paul.
Η γυναίκα του Mike Scott και η Ιαπωνική κουλτούρα αποτέλεσε μεγάλο μέρος της έμπνευσης του δίσκου αφενός λόγω της ανεβαστικής διάθεσης αλλά και αφετέρου λόγο των άμεσων αναφορών στα "Payo Payo Chin", "Yamaben" και "Rokudenashiko". Δεν λειτουργούν όλα στο βαθμό που θα ήθελε ο Scott αλλά δημιουργούν ένα ευχάριστο πολυπολιτισμικό μείγμα.
Εκεί που τo 'Out Of This Blue' δεν καταφέρνει να κερδίσει τον ακροατή είναι σε κομμάτια που θυμίζουν demos σαν το "Hiphopstrumental 4 (Scatman)". Το αποδυναμώνουν επίσης πιο αδιάφορες συνθέσεις, κυρίως στιχουργικά, όπως το "If I Was Your Boyfriend" και το "The Elegant Companion" αλλά και στιγμές που το ανήσυχο πνεύμα του Mike υπερβάλει, με τις hip-hop/ disco ασκήσεις του "Monument". Οι αδύναμες στιγμές και τα τζαμαρίσματα αν είχαν συμπεριληφθεί σε ένα extra bonus cd θα άφηναν τον απαραίτητο χώρο στις καλύτερες στιγμές του 'Out Of All This Blue' που θα ήταν συγκεντρωμένες σε έναν οπτικό δίσκο.
Η καινούρια δουλεία των Waterboys παρότι άνιση έχει πολλά κομμάτια που θα σας μείνουν και δείχνει πως ο Scott μπορεί να καταπιαστεί με ευκολία με διαφορετικές φόρμες τραγουδιών και μουσικά είδη που κανείς δεν θα περίμενε.