Μερικές φορές είναι καλύτερο να δίνεις το λόγο σε ανθρώπους που αγαπούν ένα συγκρότημα για να σου μεταφέρουν τις εντυπώσεις τους από μια συναυλία. Ο αναγνώστης μας Κώστας Σταύρου μας έστειλε το παρακάτω review για την εμφάνιση των Sonics στο Gagarin την περασμένη Παρασκευή και τον ευχαριστούμε θερμά για αυτό!
Έχοντας βιώσει στην προηγούμενη επίσκεψη των Sonics στην Αθήνα τον τρόπο με τον οποίο κυριολεκτικά τίναξαν τα μυαλά του κόσμου στον αερά, ήμουν σίγουρος πως και η φετινή εμφάνιση τους στο Gagarin θα ήταν ξανά ξεχωριστή και μεγαλειώδης!
Όσο κι αν βρίσκω ενοχλητικό το γεγονός ότι συρρέουν στη χώρα μας όλοι οι δεινόσαυροι των '60s και '70s για συναυλίες, με συγκροτήματα όπως οι Sonics, οι Love του Arthur Lee και ο Roky Erickson (ο οποίος έπαιξε την επόμενη βραδυά στον ίδιο χώρο) αναθεωρώ την άποψή μου για το τι είναι «αυθεντικό» garage, psych, rock n' roll ή οπως αλλιώς ονομάζεται, καθώς oι εν λόγω κύριοι ήταν πολύ ανώτεροι των προσδοκιών μου και των περισσοτέρων, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού.
Δυστυχώς, λόγω καθυστερημένης εισόδου στο Gagarin δεν προλαβα να δώ το 1ο support group “Down & Out”, για τους οποίους όμως άκουσα κολακευτικά σχόλια από φίλους και γνωστούς που συνάντησα. Για το garage girl group "Μeanie Geanies", ας με συγχωρέσουν εκείνοι που τις βρίσκουν διασκεδαστικές, αλλά προσωπικά δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσουν. Μετά λοιπον από αρκετής ώρας αναμονή και συγκεκριμένα 15' μετά τα μεσάνυχτα, ανέβηκαν στη σκηνή οι "τεράστιοι" Sonics για ένα garage rock n' roll party από εκείνα που ξέρουν καλά να στήνουν!!
Με την ίδια περσινή σύνθεση και τα αρχικά μέλη Larry Parypa, Rob Lind, Gerry Roslie να συναδεύονται από τους επίσης παλαίμαχους Freddie Dennis και Ricky Lynn Johnson, οι Sonics για μιάμιση περίπου ώρα μας έκαναν να ζήσουμε το απόλυτο time warp! Με ένα set-list απ’ όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, ακούσαμε μεταξύ άλλων, τα “He's Waiting”, “Boss Hoss”, “Have Love, Will Travel”, “Lucille”, “Louie Louie” ενώ ακούστηκαν και κάποια νέα κομμάτια (κατάφερα να συγκρατήσω ένα μόνο με τίτλο "Cheap Shades") από το νέο άλμπουμ, με τίτλο "8", που κυκλοφόρησαν φέτος στη δική τους εταιρία "Sonics Records Co". Είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσω συγκεκριμένες στιγμές της βραδυάς καθώς ήταν μια συναυλία που την απολαμβάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος αφού το ένα αγαπημένο τραγούδι ακολουθούσε το άλλο.
Αν όμως πρέπει να αναφερθούν κάποια highlights από αυτήν την εμφάνιση, κομμάτια-ύμνοι όπως τα “Cinderella”, “Strychnine”, "Psycho" και "The Witch", ήταν εκείνα που έκαναν ακόμα και τους τελευταίους στο πίσω μέρος του club να χορέψουν!
Λιτοί, φυσικοί, ουσιαστικοί, συγκινητικοί και ευγενικοί στη σκηνή, οι Sonics είναι ακόμα εδώ αποδεικνύοντας οτι όντως πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα σύνολα στην ιστορία του rock’n’roll! Ωστόσο, το μεγάλο "χτύπημα" θα ερχόταν την επόμενη βραδυά με μια από τις καλύτερες συναυλίες τις χρονιάς και βάλε...!
Έχοντας βιώσει στην προηγούμενη επίσκεψη των Sonics στην Αθήνα τον τρόπο με τον οποίο κυριολεκτικά τίναξαν τα μυαλά του κόσμου στον αερά, ήμουν σίγουρος πως και η φετινή εμφάνιση τους στο Gagarin θα ήταν ξανά ξεχωριστή και μεγαλειώδης!
Όσο κι αν βρίσκω ενοχλητικό το γεγονός ότι συρρέουν στη χώρα μας όλοι οι δεινόσαυροι των '60s και '70s για συναυλίες, με συγκροτήματα όπως οι Sonics, οι Love του Arthur Lee και ο Roky Erickson (ο οποίος έπαιξε την επόμενη βραδυά στον ίδιο χώρο) αναθεωρώ την άποψή μου για το τι είναι «αυθεντικό» garage, psych, rock n' roll ή οπως αλλιώς ονομάζεται, καθώς oι εν λόγω κύριοι ήταν πολύ ανώτεροι των προσδοκιών μου και των περισσοτέρων, αν κρίνω από τις αντιδράσεις του κοινού.
Δυστυχώς, λόγω καθυστερημένης εισόδου στο Gagarin δεν προλαβα να δώ το 1ο support group “Down & Out”, για τους οποίους όμως άκουσα κολακευτικά σχόλια από φίλους και γνωστούς που συνάντησα. Για το garage girl group "Μeanie Geanies", ας με συγχωρέσουν εκείνοι που τις βρίσκουν διασκεδαστικές, αλλά προσωπικά δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσουν. Μετά λοιπον από αρκετής ώρας αναμονή και συγκεκριμένα 15' μετά τα μεσάνυχτα, ανέβηκαν στη σκηνή οι "τεράστιοι" Sonics για ένα garage rock n' roll party από εκείνα που ξέρουν καλά να στήνουν!!
Με την ίδια περσινή σύνθεση και τα αρχικά μέλη Larry Parypa, Rob Lind, Gerry Roslie να συναδεύονται από τους επίσης παλαίμαχους Freddie Dennis και Ricky Lynn Johnson, οι Sonics για μιάμιση περίπου ώρα μας έκαναν να ζήσουμε το απόλυτο time warp! Με ένα set-list απ’ όλο το φάσμα της δισκογραφίας τους, ακούσαμε μεταξύ άλλων, τα “He's Waiting”, “Boss Hoss”, “Have Love, Will Travel”, “Lucille”, “Louie Louie” ενώ ακούστηκαν και κάποια νέα κομμάτια (κατάφερα να συγκρατήσω ένα μόνο με τίτλο "Cheap Shades") από το νέο άλμπουμ, με τίτλο "8", που κυκλοφόρησαν φέτος στη δική τους εταιρία "Sonics Records Co". Είναι λίγο δύσκολο να ξεχωρίσω συγκεκριμένες στιγμές της βραδυάς καθώς ήταν μια συναυλία που την απολαμβάνεις από την αρχή μέχρι το τέλος αφού το ένα αγαπημένο τραγούδι ακολουθούσε το άλλο.Αν όμως πρέπει να αναφερθούν κάποια highlights από αυτήν την εμφάνιση, κομμάτια-ύμνοι όπως τα “Cinderella”, “Strychnine”, "Psycho" και "The Witch", ήταν εκείνα που έκαναν ακόμα και τους τελευταίους στο πίσω μέρος του club να χορέψουν!
Λιτοί, φυσικοί, ουσιαστικοί, συγκινητικοί και ευγενικοί στη σκηνή, οι Sonics είναι ακόμα εδώ αποδεικνύοντας οτι όντως πρόκειται για ένα από τα σημαντικότερα και επιδραστικότερα σύνολα στην ιστορία του rock’n’roll! Ωστόσο, το μεγάλο "χτύπημα" θα ερχόταν την επόμενη βραδυά με μια από τις καλύτερες συναυλίες τις χρονιάς και βάλε...!
(διαβάστε για τη συναυλία του Roky Erickson εδώ)