Νατάσσα Μποφίλιου - Η εποχή του θερισμού

Νατάσσα Μποφίλιου - Η εποχή του θερισμού: Θερίζουν τους καρπούς που έσπειραν τόσα χρόνια

Γιατί είναι το καλύτερο άλμπουμ τους μέχρι τώρα;
Διαβάστηκε φορες
Τι θα ακούσεις:
Δροσερό ελληνικό τραγούδι

Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
«Για Πάντα», «Άλλη Μια Διαδρομή», «Ιθάκη»

Βαθμολογία:
7,5

Δε με είχαν αγγίξει ποτέ πραγματικά και βαθιά η Νατάσσα Μποφίλιου, ο Θέμης Καραμουρατίδης κι ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Όχι σε τέτοιο βαθμό που έχει συμβεί με τους χιλιάδες φανατικούς τους ακροατές, το κοινό τους, αλλά και τα μέσα που τους αποθέωναν. Φυσικά κι έχω ξεχωρίσει τραγούδια, από όλη τους την πορεία, είναι μάλιστα κάποια που τα έχω προσθέσει στις λίστες μου, στους φακέλους που κουβαλάω μαζί μου και τα αγαπάω, όπως για παράδειγμα το «Εγώ Μεγάλωνα Για Σένα».

Δεν έφταιγαν βέβαια σε τίποτα τα παιδιά που εμένα δεν με είχαν αγγίξει τόσο πολύ.  Ίσως να έφταιγε το ξερό μου το κεφάλι, γιατί τους είχαν συγκρίνει πολύ με το Σταμάτη, τη Λίνα και την Άλκηστη. Ίσως να μην τους έδωσα τον απαραίτητο χρόνο και χώρο για να με αγγίξουν, επειδή είχαν προλάβει άλλοι πολλοί πριν από μένα και τους είχαν αγαπήσει, για αυτό και μπορεί να αντιδρούσα. Ίσως να ήταν πραγματικά μοιραία η σύγκριση με εκείνους που εγώ είχα αγαπήσει και λατρέψει, εκείνους που με είχαν αγγίξει, με αποτέλεσμα να μου  φαίνονται πιο «λίγοι». Ίσως απλά να μην είχε έρθει η ώρα να με αγγίξουν.

Και να που τόσα τραγούδια, δίσκους και χρόνια μετά, έφτασε «η εποχή του θερισμού», για να ξεκινήσουμε εμείς μια νέα παρτίδα. Εσείς να πάρετε το αίμα σας πίσω κι εγώ να μπορώ να ακούω ολόκληρο επιτέλους ένα άλμπουμ σας.

Νατάσσα Μποφίλιου - Η εποχή του θερισμού cover

Δεν άλλαξε κάτι από πριν στη διάθεση μου, δε γνωριστήκαμε από κοντά, ούτε έχω κάποια υποχρέωση απέναντί σας. Μάλιστα, είχα ακριβώς την ίδια προδιάθεση, ξεκινώντας την ακρόαση, την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας του. Ομολογώ, μάλιστα, πως στα τρία πρώτα τραγούδια, ξεφύσηξα, πήρα το ίδιο ύφος, μουρμούρισα. Και μετά μπήκε η «Ιθάκη», της οποίας έκρινα την ευκολία (πάλι η γνωστή Ιθάκη), όμως οι ήχοι κι η ενορχήστρωση με κέρδισαν και ξαφνικά σα να γύρισε ένας διακόπτης. Ήταν αρκετή εκείνη η στιγμή, ώστε να γυρίσω το βλέμμα στο YouTube, να στρέψω τις αισθήσεις μου με την απαραίτητη προσοχή σε αυτό το άλμπουμ, να μην το προσπεράσω.

Η φρέσκια ενορχήστρωση και παραγωγή είναι το κυριότερο, νέο χαρακτηριστικό που κάνει τη μεγάλη διαφορά, σε σχέση με όσα έχουμε ακούσει στο παρελθόν. Ξεφεύγει από τις γνωστές φόρμες του «έντεχνου» τραγουδιού και χρησιμοποιεί υλικά που κάνουν το άκουσμα περισσότερο σημερινό κι ενημερωμένο, πιο παν-μουσικό. Εννοείται πως τα ίδια όργανα θα ακούσεις και τους ίδιους μουσικούς, όμως αυτή τη φορά η χρήση των ήχων είναι δροσερή κι ευχάριστη, κι όχι «παλιακή» ή μπαγιάτικη.

Επίσης οι ερμηνείες της Νατάσσας παραμένοντας πάντα αρκετά θεατράλε κι έντονες, δεν «φωνάζουν» την ιδιαιτερότητά τους, ούτε ξεπερνούν το ίδιο το τραγούδι. Αλλά το υπηρετούν, το σέβονται και το αναδεικνύουν, έτσι όπως οφείλουν να κάνουν. Οι συνθέσεις του Θέμη χωρίς να πατούν σε υψηλές κορυφές, όχι τουλάχιστον εκ πρώτης ακρόασης, έχουν μια πιο βαθιά προσέγγιση, αλλά και μια ανοιχτή καρδιά. Όπως κι οι στίχοι του Γεράσιμου, άλλοτε συγκεκριμένοι κι άλλοτε πιο αφηρημένοι, σε κάνουν πάντα να καταλαβαίνεις τι θέλει να πει, ή σε κάνουν εσύ να καταλαβαίνεις και να φτιάχνεις κάτι δικό σου.

Όλα αυτά τα σημαντικά και διαφορετικά που έχουν αναφερθεί, νοιώθω πως κάθονται κάτω από την ίδια ομπρέλα κι είναι αποτέλεσμα του πιο σημαντικού όλων, της ασφάλειας. Αυτή είναι η αίσθησή μου σε σχέση με ότι μεγάλο έχουν δημιουργήσει στο παρελθόν. Μοιάζει η τριάδα, να αισθάνεται ασφαλής σε σχέση με ό,τι έχει καταφέρει κι έχει κατακτήσει, και δεν είναι λίγα όπως όλοι γνωρίζουμε. Το ίδιο γνωρίζουν κι εκείνοι κι αυτή η γνώση τους οδηγεί ήσυχα κι απόλυτα σε αυτήν τη δουλειά. Χωρίς να έχουν χάσει την παθιασμένη φωνή και την ορμή τους, χρησιμοποιούν ότι δύναμη έχουν αποκτήσει, ψυχική, πνευματική, υλική, καλλιτεχνική και την εξωτερικεύουν με απόλυτη υπευθυνότητα, χαρά και περηφάνεια, σιγουριά κι ασφάλεια και προσφέρουν κατά την ταπεινή μου άποψη την ομορφότερη εργασία τους μέχρι σήμερα.
 
Θα προσθέσω περισσότερα τραγούδια στον γνωστό φάκελο, από την εποχή του θερισμού. Θα φύγω μαζί τους για την «Ιθάκη», θα κρατήσω «Για Πάντα» αυτό το τραγούδι (ίσως ό,τι πιο ολοκληρωμένο και καθολικά στρογγυλό έχουν γράψει) και φυσικά θα έχω και «Άλλη Μια Διαδρομή», για παν ενδεχόμενο. Από τις εικόνες που δημιούργησαν θα κρατήσω αυτήν του «Αν Όλα Ήταν Δίκαια», επειδή μου αρέσει το χαμογελαστό πρόσωπο της.

Δεν είμαι 100% σίγουρος πως «Η Εποχή του Θερισμού» θα αγαπηθεί από το κοινό της όσο οι προηγούμενες δουλειές της τριάδας. Δε θα χάσει όμως ούτε έναν φίλο της. Μάλιστα, είμαι βέβαιος πως θα κερδίσει νέους φίλους. Θα κερδίσουν νέους φίλους η Νατάσσα, ο Θέμης κι ο Γεράσιμος. Γιατί όχι;



Διαβάστε ακόμα