Ο Rous - κατά κόσμον Γιώργος Γεωργιάδης - είναι από τους νέους τραγουδοποιούς που προκάλεσαν αίσθηση τα τελευταία χρόνια. Το ύφος της μουσικής του, που συνδυάζει αρκετές επιρροές μέσα από μια δική του ματιά, αλλά και οι στίχοι του και ο τρόπος που τους ερμηνεύει, έκαναν τον Rous να ξεχωρίσει. Με αφορμή και τη συμμετοχή του στο Mix Grill Festival, αύριο Κυριακή 17 Απριλίου στο PassPort, επικοινωνήσαμε μαζί του και μιλήσαμε για τον πρώτο του δίσκο, τη μεγάλη απήχηση του τραγουδιού "Εξαιρέσεις", τα μουσικά του ακούσματα, τα μελλοντικά του σχέδια και άλλα πολλά.
-Αρχικά Γιώργο, πες μας τις εντυπώσεις σου από τη διαδικασία δημιουργίας του πρώτου album, αλλά και την όλη προώθηση του μετά. Ευχαριστημένος συνολικά;
Η ηχογράφηση του album ήταν για μένα μια διαδικασία πολύ εσωτερική και ταυτόχρονα διαδραστική. Με την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων και των μίξεων στη συνέχεια, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος μέσα μου. Ο ήχος και γενικότερα η κατεύθυνση του δίσκου ήταν από καιρό ξεκαθαρισμένα στο μυαλό μου. Είμαι ευχαριστημένος που το album στην ουσία μέστωσε και μέσα απ'αυτό βγήκαν και άλλα κομμάτια μόνο και μόνο επειδή τα ανακάλυψε ο κόσμος. Ένα από αυτά είναι και το «Kόκκινο φως».
-Η συνεργασία με τον Simon Bloom στην παραγωγή του δίσκου πως προέκυψε;
Με τον Simon ηχογραφήσαμε το Εξαιρέσεις τον Αύγουστο του ΄09 .Έπειτα, κάναμε μια συζήτηση πάνω στον ήχο και στο ύφος των demo, που είχα ηχογραφήσει το ΄07 και το ΄08, ακούγοντάς τα παράλληλα. Κατάλαβα ότι είχαμε κοινές συνιστώσες και έδειξε μεγάλη διάθεση να δουλέψει πάνω σε αυτό. Επικοινωνήσαμε σε μεγάλο βαθμό και η συνεργασία μας κύλησε αρμονικά.
-To (+)(-) στο εξώφυλλο του δίσκου έχει σχέση με το + - άπειρο; Έπεσες σε Μαθηματικό…
Ουσιαστικά, αυτός είναι ο τίτλος του album. Το (+) (-) συμβολίζει το όλον. Σαν έννοια, είναι πολύ κοντά στο άπειρο, το οποίο κυνηγιέται και ποτέ δεν πιάνεται. Τα μαθηματικά συνδέονται άρρηκτα με τη μουσική. Ο Πυθαγόρας τα συνέδεσε αρχικά με αυτήν και στη συνέχεια επιχείρησε να τα συνδέσει με τη δημιουργία του κόσμου.
-Διανύουμε μια περίοδο όπου τα τραγούδια υπερισχύουν από τα albums (δυστυχώς). Οι «Εξαιρέσεις» είναι σίγουρα ένα «όχημα» για να σε κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό. Ποια τρία τραγούδια πέρα από τις «Εξαιρέσεις» θα πρότεινες στον κόσμο να άκουγε από το δίσκο σου για να μπει περισσότερο μέσα στη μουσική σου;
Οι «Εξαιρέσεις» είναι το τραγούδι που με σύστησε στο κοινό. Είναι ένα τραγούδι που το αισθάνομαι όμορφα μέσα μου. Το «Μαριονέτες» είναι μια άλλη πτυχή του δίσκου, πιο άτακτη, πιο δυνατή. Το «Κόκκινο Φως» είναι ένα ερωτικό τραγούδι. Αυτά τα δύο, αισθάνθηκα ότι ο κόσμος τα αγκάλιασε, χωρίς να έχουν την προβολή του «Εξαιρέσεις». Επίσης τα "Όλοι χορεύουν με την Κ.", "Λένε" και "Βουτιά στο κενό" έχουν ωραίο groove από και προς τη σκηνή. Από το δίσκο, ξεχωρίζω τον "Ηλέκτρανθο". Ίσως επειδή είναι πολύ κοντά στο μέσα μου.
-Οι στίχοι σου είναι πολύ προσεγμένοι και μιλάνε κατά κύριο λόγο για τις ανθρώπινες σχέσεις (κι όχι μόνο). Πιστεύεις ότι οι μουσικοί θα πρέπει να εκφράσουν και τα συναισθήματα της «εποχής της κρίσης» για να έρθουν πιο κοντά με τον κόσμο;
Η αγάπη, η φιλία, ο έρωτας, ο θάνατος, δεν απουσιάζουν ποτέ από οποιεσδήποτε συνθήκες επικρατούν στη ζωή μας. Μπορεί κάποιος να μιλάει μια αιωνιότητα για αυτά. Γιατί είναι αξίες που υπερβαίνουν μια δεδομένη κατάσταση , όπως αυτή που ονομαζουμε τελευταία, κρίση. Δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εκφράζει ένας καλλιτέχνης επί τούτου το πρόβλημα των ημερών, για να θεωρηθεί επίκαιρος είτε ο ίδιος, είτε τα τραγούδιά του. Περνάμε δύσκολες στιγμές, χάνουμε τις δουλειές μας, δεν έχουμε να ταϊσουμε ή να ντύσουμε το παιδί μας και με όλα αυτά, στρέφουμε το βλέμμα στο διπλανό μας. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μέσα μας δύναμη και τις αξίες μας ακέραιες. Μόνο μέσα από τον αυτοσαρκασμό του εκάστοτε καλλιτέχνη μπορεί να γίνει αυτό. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι υποτιμητικό προς τον ίδιο και προσβλητικό προς τον ακροατή του.
-«Πώς να παγώσεις μια στιγμή; Αφού ο Κόσμος και η γη αποκοιμήθηκαν σε μια αναλογία που μοιάζει αστεία». Πολλές φορές οι Έλληνες μουσικοί μιλούν για τη δυσκολία να γράψουν στίχους στην Ελληνική γλώσσα (σε σχέση με την Αγγλική). Κι όμως ο παραπάνω στίχος είναι φοβερός!
Ο ελληνικός στίχος είναι πιο λυρικός και κατά συνέπεια ακούγεται περιέργα στη Rock. Από την άλλη, τα hooks που μπορεί να φτάξει κανείς στην αγγλική, δημιουργούν απίστευτο groove και στιγμές μουσικής κορύφωσης στα τραγούδια. Προτίμησα, από την αρχή, να γράφω στα ελληνικά. Είναι η κύρια γλώσσα που χρησιμοποιώ στην καθημερινότητά μου, στη ζωή μου. Μεγάλωσα ακούγοντας ξένη μουσική. Η δυσκολία του να γράφεις στα ελληνικά μεταφράζεται σε ευκολία , όταν συνειδητοποιήσεις πόσες πολλές και διαφορετικές έννοιες εσωκλείονται σε μια λέξη. Όσο περισσότερο νόημα συμπυκνώσεις σε μια λέξη, τόσο περισσότερο αυξάνονται τις πιθανότητες να έχεις έναν εκρητικό στίχο.
-Κάποιοι λένε ότι η μουσική σου είναι κοντά σε αυτήν του Elliot Smith. Σίγουρα τα τραγούδια σου έχουν folk στοιχεία. Αυτό είναι άραγε το βασικό χαρακτηριστικό της μουσικής της δεκαετίας, που διανύουμε;
Ο Elliott Smith είναι ένας απο τους καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει στο ξεκίνημά μου σαν Ρους. Είναι πολύ κολακευτικό αυτό που λένε περισσότερο επειδή η επιρροή βρίσκεται αρχικά στο κεφάλι σου πριν καν ξεκινήσεις να γράφεις. Στο τελικό αποτέλεσμα είναι λιγότερο ευδιάκριτη επειδή όλα σου τα ακούσματα έχουν φιλτραριστεί απο το προσωπικό σου ύφος. Θα ήθελα στο μέλλον να μπορώ να συγκεκριμενοποιώ τις επιρροές μου σε μεγάλο βαθμό. Αν σου έλεγα οτι επιρροές μου είναι τα τομ του Μιτς Μίτσελ και οι αρμονικές μιας Martin του Dylan θα ήμουν πιο ξεκάθαρος και πιό ευτυχισμένος.
-Γιώργο, βιοπορίζεσαι από τη μουσική ή έχεις κι άλλη δουλειά;
Αυτή τη στιγμή βιοπορίζομαι απο αυτό. Ανα πάσα στιγμή μπορεί να κάνω κι άλλη δουλειά. Πάντα το σκέφτομαι. Είναι φορές που το θέλω. Μόλις συνειδητοποιήσω οτι το χρήμα έχει διαβρώσει τη σχέση μου με τη μουσική, θα κάνω πίσω. Δε θα συνεχίσω. Είναι η πιο όμορφη σχέση που είχα ποτέ μου, το πιο όμορφο ταξίδι που έχω κάνει.
-Οι πωλήσεις των δίσκων έχουν πέσει κατακόρυφα και οι μουσικοί προσπαθούν να καλύψουν αυτό το γεγονός με περισσότερες συναυλίες. Τα τελευταία δύο χρόνια οι Εταιρείες οργάνωσης συναυλιών κάνουν πολύ περισσότερες συναυλίες Ελληνικών ονομάτων. Συμφωνείς ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει μια καλή ευκαιρία να ακουστούν περισσότερο από πριν κάποια νέα ονόματα όπως εσύ;
Είναι πολύ οπτιμιστικό να μπορείς μέσα απο τα προβλήματα να διακρίνεις τις ευκαιρίες. Για τους παλιότερους καλλιτέχνες είναι ευκαιρία να μας δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για ακόμα μια φορά, για τους νέους είναι ευκαιρία να εκφράσουν την εποχή τους. Μέσα σε λίγα χρόνια απο γενιά του φραπέ γίναμε η γενιά των 700 ευρώ, επειτα των 500 ευρώ κ.ο.κ. Μας ασκουν βία με πολλούς τρόπους. Τι περιμένουν απο εμάς; Να γυρίσουμε το μάγουλο; Θα πούμε αυτό που θέλουμε να πούμε. Με οποιοδήποτε κόστος αρπάζοντας τις ευκαιρίες απο τα μαλλιά.
-Τι μουσική ακους αυτή την περίοδο; Τραγούδια, albums;
Τον τελευταίο καιρό ακούω πολλή ξένη μουσική. Μου αρέσει πολύ το καινούργιο του Iron & Wine, οι Cave Singers που είναι πολύ καλοί εκπρόσωποι αυτού που λέμε New Folk. Έκανα και μια επιστροφή στη Ιταλική μουσική τον τελευταίο μήνα για να ακούσω καινούργιες δουλειές καλλιτεχνών που μου άρεσαν όταν ζούσα στην Ρώμη. Μου αρέσει πολύ Il Pendio dell’ Abbandono της Carmen Consoli, ειδικά σε μια ζωντανή εκτέλεση μαζί με τον Goran Bregovic. Ένα ελληνικό τραγούδι που μου αρέσει επίσης είναι το «Τράβα μια γραμμή» απο τον καινούργιο δίσκο του Β.Μαρκαντώνη.
-Πώς προέκυψε το τραγούδι «Ιδιαίτερη Σχέση», που ακούγεται στην ταινία «Μια Φορά Κι Ένα… Μωρό»;
H μουσική δομή του τραγουδιού ήταν από καιρό σχηματισμενη στο μυαλό μου. Όταν διάβασα το σενάριο της ταινίας δεν ήμουν πολύ σίγουρος, παρόλα αυτα το κύλησα για να δώ που θα με βγάλει, ηχογραφώντας την demo εκτέλεση. Όταν είδα ένα απο τα πρώτα cut της ταινίας η οποία είναι ουσιαστικά κωμωδία, έφυγα απο την αίθουσα προβολής με μία μελαγχολία. Τότε κατάλαβα οτι είμαι στο σωστό δρόμο και δούλεψα το τραγούδι όπως ακριβώς το είχα σχεδιάσει. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη συνεργασία αυτή. Ο Π.Φιλιππίδης και ο Σ.Μπουλάς είναι σπουδαίοι καλλιτένες. Η ταινία αυτή του Ν.Ζαπατίνα τους φέρνει πολύ κοντά με ιδιαίτερο τρόπο, καταλήγοντας σε μια ιδιαίτερη σχέση.
-Μελλοντικά σχέδια; Συναυλίες το επόμενο διάστημα; Νέος δίσκος ίσως;
Όλα γυρίζουν στο μυαλό. Συναυλίες πριν και κατα το καλοκαίρι σίγουρα θα κάνω. Ο νέος δίσκος «συμβαίνει» αυτό τον καιρό.Τον ζω. Εχουν γραφτεί τραγούδια, είναι στα σκαριά κι άλλα. Δεν ξέρω αν θέλω τώρα να προχωρήσω στο δεύτερο cd.
-Τι περιμένουμε να ακούσουμε από σένα την Κυριακή στο Passport;
Την καλή μου διάθεση ντυμένη με νότες,παίζοντας παράλληλα επι σκηνής με ένα set up που πρώτη φορά επιχειρώ σε κομμάτια του δίσκου. Μου αρέσει πολύ να κανω τέτοιες κινήσεις και ανυπομονώ.
Rous - Facebook Profile
MG Festival 2011
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30.
> 20:15 - 20:50: Pop Eye
> 21:05 - 21:40: Rous
> 21:55 - 22:30: Monsieur Minimal (acoustic set)
> 22:45 - 23:20: Στάθης Δρογώσης
> 23:35 - 00:10: GAD.
Θα προσπαθήσουμε να τηρηθεί με ακρίβεια το παραπάνω πρόγραμμα.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 8, 10 Ευρώ
Τα εισιτήρια κοστίζουν 10 Ευρώ και μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο Passport την Κυριακή 17/04 από τις 2 μμ και ύστερα.
Λίγα εισιτήρια κοστίζουν μόνο 8 Ευρώ. Κάνετε κράτηση με το Ονοματεπώνυμο σας για ένα κι όχι παραπάνω εισιτήρια εδώ.
PassPort - Χώρος Πολιτισμού
Καραϊσκου 119, Πλατεία Κοραή, Πειραιάς.
Facebook Event
Όλες οι λεπτομέρειες εδώ
-Αρχικά Γιώργο, πες μας τις εντυπώσεις σου από τη διαδικασία δημιουργίας του πρώτου album, αλλά και την όλη προώθηση του μετά. Ευχαριστημένος συνολικά;
Η ηχογράφηση του album ήταν για μένα μια διαδικασία πολύ εσωτερική και ταυτόχρονα διαδραστική. Με την ολοκλήρωση των ηχογραφήσεων και των μίξεων στη συνέχεια, ολοκληρώθηκε ένας κύκλος μέσα μου. Ο ήχος και γενικότερα η κατεύθυνση του δίσκου ήταν από καιρό ξεκαθαρισμένα στο μυαλό μου. Είμαι ευχαριστημένος που το album στην ουσία μέστωσε και μέσα απ'αυτό βγήκαν και άλλα κομμάτια μόνο και μόνο επειδή τα ανακάλυψε ο κόσμος. Ένα από αυτά είναι και το «Kόκκινο φως».
-Η συνεργασία με τον Simon Bloom στην παραγωγή του δίσκου πως προέκυψε;
Με τον Simon ηχογραφήσαμε το Εξαιρέσεις τον Αύγουστο του ΄09 .Έπειτα, κάναμε μια συζήτηση πάνω στον ήχο και στο ύφος των demo, που είχα ηχογραφήσει το ΄07 και το ΄08, ακούγοντάς τα παράλληλα. Κατάλαβα ότι είχαμε κοινές συνιστώσες και έδειξε μεγάλη διάθεση να δουλέψει πάνω σε αυτό. Επικοινωνήσαμε σε μεγάλο βαθμό και η συνεργασία μας κύλησε αρμονικά.
-To (+)(-) στο εξώφυλλο του δίσκου έχει σχέση με το + - άπειρο; Έπεσες σε Μαθηματικό…
Ουσιαστικά, αυτός είναι ο τίτλος του album. Το (+) (-) συμβολίζει το όλον. Σαν έννοια, είναι πολύ κοντά στο άπειρο, το οποίο κυνηγιέται και ποτέ δεν πιάνεται. Τα μαθηματικά συνδέονται άρρηκτα με τη μουσική. Ο Πυθαγόρας τα συνέδεσε αρχικά με αυτήν και στη συνέχεια επιχείρησε να τα συνδέσει με τη δημιουργία του κόσμου.
-Διανύουμε μια περίοδο όπου τα τραγούδια υπερισχύουν από τα albums (δυστυχώς). Οι «Εξαιρέσεις» είναι σίγουρα ένα «όχημα» για να σε κάνει γνωστό στο ευρύ κοινό. Ποια τρία τραγούδια πέρα από τις «Εξαιρέσεις» θα πρότεινες στον κόσμο να άκουγε από το δίσκο σου για να μπει περισσότερο μέσα στη μουσική σου;
Οι «Εξαιρέσεις» είναι το τραγούδι που με σύστησε στο κοινό. Είναι ένα τραγούδι που το αισθάνομαι όμορφα μέσα μου. Το «Μαριονέτες» είναι μια άλλη πτυχή του δίσκου, πιο άτακτη, πιο δυνατή. Το «Κόκκινο Φως» είναι ένα ερωτικό τραγούδι. Αυτά τα δύο, αισθάνθηκα ότι ο κόσμος τα αγκάλιασε, χωρίς να έχουν την προβολή του «Εξαιρέσεις». Επίσης τα "Όλοι χορεύουν με την Κ.", "Λένε" και "Βουτιά στο κενό" έχουν ωραίο groove από και προς τη σκηνή. Από το δίσκο, ξεχωρίζω τον "Ηλέκτρανθο". Ίσως επειδή είναι πολύ κοντά στο μέσα μου.
-Οι στίχοι σου είναι πολύ προσεγμένοι και μιλάνε κατά κύριο λόγο για τις ανθρώπινες σχέσεις (κι όχι μόνο). Πιστεύεις ότι οι μουσικοί θα πρέπει να εκφράσουν και τα συναισθήματα της «εποχής της κρίσης» για να έρθουν πιο κοντά με τον κόσμο;
Η αγάπη, η φιλία, ο έρωτας, ο θάνατος, δεν απουσιάζουν ποτέ από οποιεσδήποτε συνθήκες επικρατούν στη ζωή μας. Μπορεί κάποιος να μιλάει μια αιωνιότητα για αυτά. Γιατί είναι αξίες που υπερβαίνουν μια δεδομένη κατάσταση , όπως αυτή που ονομαζουμε τελευταία, κρίση. Δεν πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να εκφράζει ένας καλλιτέχνης επί τούτου το πρόβλημα των ημερών, για να θεωρηθεί επίκαιρος είτε ο ίδιος, είτε τα τραγούδιά του. Περνάμε δύσκολες στιγμές, χάνουμε τις δουλειές μας, δεν έχουμε να ταϊσουμε ή να ντύσουμε το παιδί μας και με όλα αυτά, στρέφουμε το βλέμμα στο διπλανό μας. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε μέσα μας δύναμη και τις αξίες μας ακέραιες. Μόνο μέσα από τον αυτοσαρκασμό του εκάστοτε καλλιτέχνη μπορεί να γίνει αυτό. Σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση, είναι υποτιμητικό προς τον ίδιο και προσβλητικό προς τον ακροατή του.
-«Πώς να παγώσεις μια στιγμή; Αφού ο Κόσμος και η γη αποκοιμήθηκαν σε μια αναλογία που μοιάζει αστεία». Πολλές φορές οι Έλληνες μουσικοί μιλούν για τη δυσκολία να γράψουν στίχους στην Ελληνική γλώσσα (σε σχέση με την Αγγλική). Κι όμως ο παραπάνω στίχος είναι φοβερός!
Ο ελληνικός στίχος είναι πιο λυρικός και κατά συνέπεια ακούγεται περιέργα στη Rock. Από την άλλη, τα hooks που μπορεί να φτάξει κανείς στην αγγλική, δημιουργούν απίστευτο groove και στιγμές μουσικής κορύφωσης στα τραγούδια. Προτίμησα, από την αρχή, να γράφω στα ελληνικά. Είναι η κύρια γλώσσα που χρησιμοποιώ στην καθημερινότητά μου, στη ζωή μου. Μεγάλωσα ακούγοντας ξένη μουσική. Η δυσκολία του να γράφεις στα ελληνικά μεταφράζεται σε ευκολία , όταν συνειδητοποιήσεις πόσες πολλές και διαφορετικές έννοιες εσωκλείονται σε μια λέξη. Όσο περισσότερο νόημα συμπυκνώσεις σε μια λέξη, τόσο περισσότερο αυξάνονται τις πιθανότητες να έχεις έναν εκρητικό στίχο.
-Κάποιοι λένε ότι η μουσική σου είναι κοντά σε αυτήν του Elliot Smith. Σίγουρα τα τραγούδια σου έχουν folk στοιχεία. Αυτό είναι άραγε το βασικό χαρακτηριστικό της μουσικής της δεκαετίας, που διανύουμε;
Ο Elliott Smith είναι ένας απο τους καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει στο ξεκίνημά μου σαν Ρους. Είναι πολύ κολακευτικό αυτό που λένε περισσότερο επειδή η επιρροή βρίσκεται αρχικά στο κεφάλι σου πριν καν ξεκινήσεις να γράφεις. Στο τελικό αποτέλεσμα είναι λιγότερο ευδιάκριτη επειδή όλα σου τα ακούσματα έχουν φιλτραριστεί απο το προσωπικό σου ύφος. Θα ήθελα στο μέλλον να μπορώ να συγκεκριμενοποιώ τις επιρροές μου σε μεγάλο βαθμό. Αν σου έλεγα οτι επιρροές μου είναι τα τομ του Μιτς Μίτσελ και οι αρμονικές μιας Martin του Dylan θα ήμουν πιο ξεκάθαρος και πιό ευτυχισμένος.
-Γιώργο, βιοπορίζεσαι από τη μουσική ή έχεις κι άλλη δουλειά;
Αυτή τη στιγμή βιοπορίζομαι απο αυτό. Ανα πάσα στιγμή μπορεί να κάνω κι άλλη δουλειά. Πάντα το σκέφτομαι. Είναι φορές που το θέλω. Μόλις συνειδητοποιήσω οτι το χρήμα έχει διαβρώσει τη σχέση μου με τη μουσική, θα κάνω πίσω. Δε θα συνεχίσω. Είναι η πιο όμορφη σχέση που είχα ποτέ μου, το πιο όμορφο ταξίδι που έχω κάνει.
-Οι πωλήσεις των δίσκων έχουν πέσει κατακόρυφα και οι μουσικοί προσπαθούν να καλύψουν αυτό το γεγονός με περισσότερες συναυλίες. Τα τελευταία δύο χρόνια οι Εταιρείες οργάνωσης συναυλιών κάνουν πολύ περισσότερες συναυλίες Ελληνικών ονομάτων. Συμφωνείς ότι στην Ελλάδα της κρίσης υπάρχει μια καλή ευκαιρία να ακουστούν περισσότερο από πριν κάποια νέα ονόματα όπως εσύ;
Είναι πολύ οπτιμιστικό να μπορείς μέσα απο τα προβλήματα να διακρίνεις τις ευκαιρίες. Για τους παλιότερους καλλιτέχνες είναι ευκαιρία να μας δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για ακόμα μια φορά, για τους νέους είναι ευκαιρία να εκφράσουν την εποχή τους. Μέσα σε λίγα χρόνια απο γενιά του φραπέ γίναμε η γενιά των 700 ευρώ, επειτα των 500 ευρώ κ.ο.κ. Μας ασκουν βία με πολλούς τρόπους. Τι περιμένουν απο εμάς; Να γυρίσουμε το μάγουλο; Θα πούμε αυτό που θέλουμε να πούμε. Με οποιοδήποτε κόστος αρπάζοντας τις ευκαιρίες απο τα μαλλιά.
-Τι μουσική ακους αυτή την περίοδο; Τραγούδια, albums;
Τον τελευταίο καιρό ακούω πολλή ξένη μουσική. Μου αρέσει πολύ το καινούργιο του Iron & Wine, οι Cave Singers που είναι πολύ καλοί εκπρόσωποι αυτού που λέμε New Folk. Έκανα και μια επιστροφή στη Ιταλική μουσική τον τελευταίο μήνα για να ακούσω καινούργιες δουλειές καλλιτεχνών που μου άρεσαν όταν ζούσα στην Ρώμη. Μου αρέσει πολύ Il Pendio dell’ Abbandono της Carmen Consoli, ειδικά σε μια ζωντανή εκτέλεση μαζί με τον Goran Bregovic. Ένα ελληνικό τραγούδι που μου αρέσει επίσης είναι το «Τράβα μια γραμμή» απο τον καινούργιο δίσκο του Β.Μαρκαντώνη.
-Πώς προέκυψε το τραγούδι «Ιδιαίτερη Σχέση», που ακούγεται στην ταινία «Μια Φορά Κι Ένα… Μωρό»;
H μουσική δομή του τραγουδιού ήταν από καιρό σχηματισμενη στο μυαλό μου. Όταν διάβασα το σενάριο της ταινίας δεν ήμουν πολύ σίγουρος, παρόλα αυτα το κύλησα για να δώ που θα με βγάλει, ηχογραφώντας την demo εκτέλεση. Όταν είδα ένα απο τα πρώτα cut της ταινίας η οποία είναι ουσιαστικά κωμωδία, έφυγα απο την αίθουσα προβολής με μία μελαγχολία. Τότε κατάλαβα οτι είμαι στο σωστό δρόμο και δούλεψα το τραγούδι όπως ακριβώς το είχα σχεδιάσει. Είμαι πολύ χαρούμενος για τη συνεργασία αυτή. Ο Π.Φιλιππίδης και ο Σ.Μπουλάς είναι σπουδαίοι καλλιτένες. Η ταινία αυτή του Ν.Ζαπατίνα τους φέρνει πολύ κοντά με ιδιαίτερο τρόπο, καταλήγοντας σε μια ιδιαίτερη σχέση.
-Μελλοντικά σχέδια; Συναυλίες το επόμενο διάστημα; Νέος δίσκος ίσως;
Όλα γυρίζουν στο μυαλό. Συναυλίες πριν και κατα το καλοκαίρι σίγουρα θα κάνω. Ο νέος δίσκος «συμβαίνει» αυτό τον καιρό.Τον ζω. Εχουν γραφτεί τραγούδια, είναι στα σκαριά κι άλλα. Δεν ξέρω αν θέλω τώρα να προχωρήσω στο δεύτερο cd.
-Τι περιμένουμε να ακούσουμε από σένα την Κυριακή στο Passport;
Την καλή μου διάθεση ντυμένη με νότες,παίζοντας παράλληλα επι σκηνής με ένα set up που πρώτη φορά επιχειρώ σε κομμάτια του δίσκου. Μου αρέσει πολύ να κανω τέτοιες κινήσεις και ανυπομονώ.
Rous - Facebook Profile
MG Festival 2011
Οι πόρτες ανοίγουν στις 19:30.
> 20:15 - 20:50: Pop Eye
> 21:05 - 21:40: Rous
> 21:55 - 22:30: Monsieur Minimal (acoustic set)
> 22:45 - 23:20: Στάθης Δρογώσης
> 23:35 - 00:10: GAD.
Θα προσπαθήσουμε να τηρηθεί με ακρίβεια το παραπάνω πρόγραμμα.
ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ: 8, 10 Ευρώ
Τα εισιτήρια κοστίζουν 10 Ευρώ και μπορείτε να τα προμηθευτείτε στο Passport την Κυριακή 17/04 από τις 2 μμ και ύστερα.
Λίγα εισιτήρια κοστίζουν μόνο 8 Ευρώ. Κάνετε κράτηση με το Ονοματεπώνυμο σας για ένα κι όχι παραπάνω εισιτήρια εδώ.
PassPort - Χώρος Πολιτισμού
Καραϊσκου 119, Πλατεία Κοραή, Πειραιάς.
Facebook Event
Όλες οι λεπτομέρειες εδώ
Σχετικό θέμα