Ήμουν σίγουρος με το που πήρα το email του Μπαλιώτη... 12 ώρα Ελλάδας (10 το πρωί ώρα Αγγλίας δηλαδή..) συνέντευξη; Στον ύπνο του θα με έβλεπε ο Richard Barbieri των περίφημων PORCUPINE TREE, τι στο καλό;
Τον ξύπνησα τον άνθρωπο λοιπόν τελικά... (ήταν 12 ώρα Αγγλίας βλέπετε κανονικά το ραντεβού μας!) κι ευτυχώς που δεν άκουσα τίποτα 'ευχές' πρωί-πρωί... Το αντίθετο μάλιστα...
Είχαμε μια πολύ όμορφη και ζεστή κουβέντα, ξέρετε, από αυτές που μοιράζονται δύο τύποι που αγαπάνε τη μουσική... Όχι τυπικά και δήθεν πράγματα δηλαδή. Συμπαθέστατος και πολύ θετικός σαν άνθρωπος.
Κάπως έτσι, μετά από λίγα λεπτά, του πρότεινα από το να κάθομαι και να γράφω μερικά από αυτά που λέμε, σαν (σαν...;) μια συνέντευξη του κτλ κτλ (ΨΥΧΡΑ και άχαρα πράγματα δηλαδή) να τα λέγαμε καλύτερα live/'on air' λίγες ώρες μετά στην εκπομπή μου (Rockzone/Kanaliena.gr/90.4) κι έτσι κι έγινε...
Ίσως να μην είχαμε το χρόνο που κι οι δύο θα θέλαμε, μα less is more... Αυτό είναι νόμος. Θα τους δούμε στην Αθήνα σε λίγες μέρες... και κάτι μου λέει πως αυτό το live των Porcupine Tree θα είναι αληθινά ξεχωριστό...
ΔΑ: Γεια σου Richard. Τι κάνεις;
RB: Είμαι μια χαρά. Λίγο άυπνος βέβαια, μετά από το τηλεφώνημα σου (γέλια)...
ΔΑ: Σε ευχαριστούμε πολύ που είσαι μαζί μας. Είστε έτοιμοι λοιπόν να ξανάρθετε στην Αθήνα;
RB: Ναι βέβαια, μετά από 5 χρόνια. Ήταν μεγάλο το διάστημα.
ΔΑ: Τι να περιμένουμε από εσάς αυτή τη φορά;
RB: Έχουν μεσολαβήσει 2 albums από την τελευταία φορά που ήρθαμε εδώ. Έτσι, ελπίζουμε να παίξουμε κατά κύριο λόγο κομμάτια από το νέο μας album. Θα κάνουμε ένα set που θα χωριστεί σε 2 μέρη. Στο πρώτο θα παίξουμε όλο το νέο μας δίσκο κι αφού κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα, θα προχωρήσουμε σε διάφορες επιλογές από παλαιότερα κομμάτια μας. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό set.
ΔΑ: Κάποια νέα τραγούδια ίσως;
RB: Όχι κάποιο τραγούδι, που θα παιχτεί για πρώτη φορά. Απλά, θα θυμηθούμε κομμάτια, που έχουμε πολύ καιρό να παίξουμε.
ΔΑ: Έχετε πολλούς φίλους εδώ στην Ελλάδα. Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα σε αυτούς;
RB: Ναι. Η Ελλάδα είναι ένας από τους τόπους, όπου υπάρχει ενθουσιασμός για τους Porcupine Tree. Έχουμε παίξει σε πολλές χώρες, αλλά μόλις ήρθαμε στην Ελλάδα, οι άνθρωποι εκεί ήταν πολύ ζεστοί με εμάς. Έτσι, ναι ανυπομονούμε να παίξουμε εκεί.
ΔΑ: Μήπως θυμάσαι τη συναυλία με τους Van der graaf generator;
RB: Ήταν η τελευταία συναυλία που είχαμε κάνει στην Ελλάδα. Ναι βέβαια. Πολύ καλή μπάντα.
ΔΑ: Richard, ποια η γνώμη σου για τη μουσική βιομηχανία σήμερα με την ύπαρξη του Internet; Έχει δημιουργηθεί μια νέα αγορά ίσως;
RB: Ναι έχουν αλλάξει πολλά. Νομίζω ότι δεν έχει κάνει κακό σε εμάς, γιατί αρκετός νέος κόσμος είχε την ευκαιρία να μας ακούσει. Έτσι, μπορεί να κατεβάζουν τη μουσική μας παράνομα ή να την παίρνουν από κάποιο φίλο τους, άλλα έτσι μας γνωρίζουν κι έτσι έρχονται στις συναυλίες μας. Μάλιστα, όταν μπαίνουν στο όλο τριπ των Porcupine Tree, θέλουν να αποκτούν πράγματα από εμάς, όπως τα albums ή box sets μας κλπ.
ΔΑ: Πως περιγράφεις τη συνεργασία σου με το Steven; Πως είναι η συνεργασίας σας ως μπάντα τόσα πολλά χρόνια;
RB: Σίγουρα είναι πολλά τα χρόνια. Γνωριστήκαμε όταν ασχολούμασταν με τους No-Man. Τότε, οι Porcupine Tree ήταν ένα μικρό side project. Θυμάμαι θα έπαιζα στο δεύτερο αλbum των No-Man. Δουλέψαμε πολύ καλά μαζί. Ήμουν έκπληκτος, γιατί ήταν τόσο θετικός άνθρωπος, φιλόδοξος, με αυτοπεποίθηση, δούλευε γρήγορα και γενικότερα είχε ενθουσιασμό με αυτό που έκανε. Είχαμε πολλά κοινά στα μουσικά μας γούστα. Δεν είχα δουλέψει ποτέ με κάποιον άνθρωπο, που δούλευε τόσο γρήγορα με τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση στις ικανότητες του.
ΔΑ: Όλα φαντάζομαι οφείλονται στην ισορροπία που υπάρχει μεταξύ σας, έτσι δεν είναι;
RB: Ναι βέβαια.
ΔΑ: Να 'σαι καλά Richard. Ευχαριστούμε για το χρόνο σου.Τα λέμε στην Αθήνα σε μια εβδομάδα.
RB: Ωραία, τέλεια. Τα λέμε τότε.
Τον ξύπνησα τον άνθρωπο λοιπόν τελικά... (ήταν 12 ώρα Αγγλίας βλέπετε κανονικά το ραντεβού μας!) κι ευτυχώς που δεν άκουσα τίποτα 'ευχές' πρωί-πρωί... Το αντίθετο μάλιστα...
Είχαμε μια πολύ όμορφη και ζεστή κουβέντα, ξέρετε, από αυτές που μοιράζονται δύο τύποι που αγαπάνε τη μουσική... Όχι τυπικά και δήθεν πράγματα δηλαδή. Συμπαθέστατος και πολύ θετικός σαν άνθρωπος.
Κάπως έτσι, μετά από λίγα λεπτά, του πρότεινα από το να κάθομαι και να γράφω μερικά από αυτά που λέμε, σαν (σαν...;) μια συνέντευξη του κτλ κτλ (ΨΥΧΡΑ και άχαρα πράγματα δηλαδή) να τα λέγαμε καλύτερα live/'on air' λίγες ώρες μετά στην εκπομπή μου (Rockzone/Kanaliena.gr/90.4) κι έτσι κι έγινε...
Ίσως να μην είχαμε το χρόνο που κι οι δύο θα θέλαμε, μα less is more... Αυτό είναι νόμος. Θα τους δούμε στην Αθήνα σε λίγες μέρες... και κάτι μου λέει πως αυτό το live των Porcupine Tree θα είναι αληθινά ξεχωριστό...
ΔΑ: Γεια σου Richard. Τι κάνεις;
RB: Είμαι μια χαρά. Λίγο άυπνος βέβαια, μετά από το τηλεφώνημα σου (γέλια)...
ΔΑ: Σε ευχαριστούμε πολύ που είσαι μαζί μας. Είστε έτοιμοι λοιπόν να ξανάρθετε στην Αθήνα;
RB: Ναι βέβαια, μετά από 5 χρόνια. Ήταν μεγάλο το διάστημα.
ΔΑ: Τι να περιμένουμε από εσάς αυτή τη φορά;
RB: Έχουν μεσολαβήσει 2 albums από την τελευταία φορά που ήρθαμε εδώ. Έτσι, ελπίζουμε να παίξουμε κατά κύριο λόγο κομμάτια από το νέο μας album. Θα κάνουμε ένα set που θα χωριστεί σε 2 μέρη. Στο πρώτο θα παίξουμε όλο το νέο μας δίσκο κι αφού κάνουμε ένα μικρό διάλειμμα, θα προχωρήσουμε σε διάφορες επιλογές από παλαιότερα κομμάτια μας. Θα προσπαθήσουμε να κάνουμε το καλύτερο δυνατό set.
ΔΑ: Κάποια νέα τραγούδια ίσως;
RB: Όχι κάποιο τραγούδι, που θα παιχτεί για πρώτη φορά. Απλά, θα θυμηθούμε κομμάτια, που έχουμε πολύ καιρό να παίξουμε.
ΔΑ: Έχετε πολλούς φίλους εδώ στην Ελλάδα. Θα ήθελες να στείλεις κάποιο μήνυμα σε αυτούς;
RB: Ναι. Η Ελλάδα είναι ένας από τους τόπους, όπου υπάρχει ενθουσιασμός για τους Porcupine Tree. Έχουμε παίξει σε πολλές χώρες, αλλά μόλις ήρθαμε στην Ελλάδα, οι άνθρωποι εκεί ήταν πολύ ζεστοί με εμάς. Έτσι, ναι ανυπομονούμε να παίξουμε εκεί.
ΔΑ: Μήπως θυμάσαι τη συναυλία με τους Van der graaf generator;RB: Ήταν η τελευταία συναυλία που είχαμε κάνει στην Ελλάδα. Ναι βέβαια. Πολύ καλή μπάντα.
ΔΑ: Richard, ποια η γνώμη σου για τη μουσική βιομηχανία σήμερα με την ύπαρξη του Internet; Έχει δημιουργηθεί μια νέα αγορά ίσως;
RB: Ναι έχουν αλλάξει πολλά. Νομίζω ότι δεν έχει κάνει κακό σε εμάς, γιατί αρκετός νέος κόσμος είχε την ευκαιρία να μας ακούσει. Έτσι, μπορεί να κατεβάζουν τη μουσική μας παράνομα ή να την παίρνουν από κάποιο φίλο τους, άλλα έτσι μας γνωρίζουν κι έτσι έρχονται στις συναυλίες μας. Μάλιστα, όταν μπαίνουν στο όλο τριπ των Porcupine Tree, θέλουν να αποκτούν πράγματα από εμάς, όπως τα albums ή box sets μας κλπ.
ΔΑ: Πως περιγράφεις τη συνεργασία σου με το Steven; Πως είναι η συνεργασίας σας ως μπάντα τόσα πολλά χρόνια;
RB: Σίγουρα είναι πολλά τα χρόνια. Γνωριστήκαμε όταν ασχολούμασταν με τους No-Man. Τότε, οι Porcupine Tree ήταν ένα μικρό side project. Θυμάμαι θα έπαιζα στο δεύτερο αλbum των No-Man. Δουλέψαμε πολύ καλά μαζί. Ήμουν έκπληκτος, γιατί ήταν τόσο θετικός άνθρωπος, φιλόδοξος, με αυτοπεποίθηση, δούλευε γρήγορα και γενικότερα είχε ενθουσιασμό με αυτό που έκανε. Είχαμε πολλά κοινά στα μουσικά μας γούστα. Δεν είχα δουλέψει ποτέ με κάποιον άνθρωπο, που δούλευε τόσο γρήγορα με τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση στις ικανότητες του.
ΔΑ: Όλα φαντάζομαι οφείλονται στην ισορροπία που υπάρχει μεταξύ σας, έτσι δεν είναι;
RB: Ναι βέβαια.
ΔΑ: Να 'σαι καλά Richard. Ευχαριστούμε για το χρόνο σου.Τα λέμε στην Αθήνα σε μια εβδομάδα.
RB: Ωραία, τέλεια. Τα λέμε τότε.
Σχετικό θέμα