Τι θα ακούσεις;
indietronica, nu disco, 80s references, synth-pop
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Old Skool, Back together, Hang me out to dry
Βαθμολογία:
8/10
Κι ενώ η μουσική βιομηχανία της Αγγλίας παίρνει θέση στο ζήτημα Brexit, o Mount ως θερμός υποστηρικτής της παραμονής της χώρας στην ΕΕ αδυνατεί να διανοηθεί ότι οι μπάντες δε θα μπορούν να μπαίνουν απλώς σε ένα βανάκι και να οργώνουν την Ευρώπη με live tour. Ελπίζουμε αυτό το όχημα να έχει καρφιτσωμένη πινέζα στον χάρτη την Ελλάδα, γιατί μετά από αυτό το άλμπουμ έχουμε έναν επιπρόσθετο λόγο να αδημονούμε να τους δούμε.
Ο Joseph Mount νοσταλγεί το καλοκαίρι του 2008 και την κυκλοφορία του “Nights out” που συνετέλεσε σε σημαντικό βαθμό στη σημερινή αναγνώριση της μπάντας (περιέχει τα κομμάτια Heartbreaker, Radio Ladio, Holiday) κι αυτό το άλμπουμ φιλοδοξεί να γνωρίσει αντίστοιχη επιτυχία, κάτι το οποίο θαρρώ πως το αξίζει και με το παραπάνω. Ο Mount αποφάσισε να μην επαναπαυτεί σ' αυτό, αλλά να το εμπλουτίσει βάζοντας indie rock πινελιές, instrumental parts και φυσικά τιμώντας την electro μουσική σκηνή με την απόλυτη συνεργασία με τη μάστερ του είδους, Robyn.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Back together” , το οποίο θα μπορούσαμε να διασπάσουμε σε δύο διαφορετικά κομμάτια καθώς τα δύο πρώτα λεπτά, αποτελούνται από post punk κιθάρες και επιτηδευμένες παραφωνίες του frontman σε μία καλοκαιρινή, όπως προστάζει ο τίτλος του δίσκου άλλωστε, ιστορία αγάπης. Κι εκεί που επεξεργάζεσαι σε ποιο βαθμό σου αρέσει το εν λόγω κομμάτι, που διαφοροποιείται κατά πολύ από το γνώριμο ύφος των μετρονόμων, κάπου στα μισά, με τους στίχους “And even when I'm low on time I swear, I'll spend it with you boy”, κορυφώνεται σε χορευτικούς nu disco ρυθμούς και η παραμικρή αμφιβολία για το θέμα αρέσκειας του συγκεκριμένου κομματιού εξαφανίζεται ευθύς αμέσως.
Στο πρώτο τους single, “Old Skool”, ο Mount με σκωπτική διάθεση εμπαίζει την αφρόκρεμα του West London και την οικονομική τους άνεση (“Make some money/ Make more money/ With your new friends/ Throw a party ”), υπό τους synth-pop ήχους και το εθιστικό electro beat-μοτίβο αλά Blue Monday στυλ. Οι Metronomy μας 'ζεσταίνουν' πριν την έλευση ...της Robyn, με το επαναλαμβανόμενο tempo του “16 beat” να αποθηκεύεται απευθείας στη μουσική μας ram και να μας θυμίζει κάτι από Daft Punk. Ακολουθεί το κομμάτι που με τόση ανυπομονησία περιμέναμε (καθώς προβλεπόταν να συμπεριληφθεί το 2011 στο άλμπουμ “The English Riviera” , αλλά ο Mount έκρινε ότι απαιτεί λίγη παραπάνω δουλειά) “Hang me out to dry”, όπου η Robyn αφήνει το σουηδικό electro pop στίγμα της.
Λίγο πριν το τέλος, ακούμε το “Night Owl”, με το πρώτο λεπτό να έχει μπει σε λειτουργία σίγασης και μετά από αυτό το παράξενο βουητό, το κομμάτι φαίνεται να μας αποζημιώνει (όχι βέβαια σε τρομερό βαθμό συγκριτικά με άλλα κομμάτια του άλμπουμ), κρατώντας όμως το ενδιαφέρον μας ζωντανό με την επανάληψη του στίχου “So let's imagine right now..I'm just another night owl”.
To άλμπουμ κάνει ένα σχήμα κύκλου και κλείνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ξεκίνησε, με ένα κομμάτι ωδή στο καλοκαίρι, το οποίο λειτουργεί ως το καταλληλότερο fade out για 'αποχαιρετιστήριο' κομμάτι. Το "Summer Jam" δεν είναι όσο ξεσηκωτικό φαντάζει, αντιθέτως αποτελεί ένα σχεδόν τετράλεπτο soft electronic instrumental με smooth φωνητικά στο βάθος, ιδανικό για παραθαλάσσιες ακροάσεις.
indietronica, nu disco, 80s references, synth-pop
Τραγούδια που πρέπει ν' ακούσεις:
Old Skool, Back together, Hang me out to dry
Βαθμολογία:
8/10
Κι ενώ η μουσική βιομηχανία της Αγγλίας παίρνει θέση στο ζήτημα Brexit, o Mount ως θερμός υποστηρικτής της παραμονής της χώρας στην ΕΕ αδυνατεί να διανοηθεί ότι οι μπάντες δε θα μπορούν να μπαίνουν απλώς σε ένα βανάκι και να οργώνουν την Ευρώπη με live tour. Ελπίζουμε αυτό το όχημα να έχει καρφιτσωμένη πινέζα στον χάρτη την Ελλάδα, γιατί μετά από αυτό το άλμπουμ έχουμε έναν επιπρόσθετο λόγο να αδημονούμε να τους δούμε.
Ο Joseph Mount νοσταλγεί το καλοκαίρι του 2008 και την κυκλοφορία του “Nights out” που συνετέλεσε σε σημαντικό βαθμό στη σημερινή αναγνώριση της μπάντας (περιέχει τα κομμάτια Heartbreaker, Radio Ladio, Holiday) κι αυτό το άλμπουμ φιλοδοξεί να γνωρίσει αντίστοιχη επιτυχία, κάτι το οποίο θαρρώ πως το αξίζει και με το παραπάνω. Ο Mount αποφάσισε να μην επαναπαυτεί σ' αυτό, αλλά να το εμπλουτίσει βάζοντας indie rock πινελιές, instrumental parts και φυσικά τιμώντας την electro μουσική σκηνή με την απόλυτη συνεργασία με τη μάστερ του είδους, Robyn.
Το άλμπουμ ξεκινά με το “Back together” , το οποίο θα μπορούσαμε να διασπάσουμε σε δύο διαφορετικά κομμάτια καθώς τα δύο πρώτα λεπτά, αποτελούνται από post punk κιθάρες και επιτηδευμένες παραφωνίες του frontman σε μία καλοκαιρινή, όπως προστάζει ο τίτλος του δίσκου άλλωστε, ιστορία αγάπης. Κι εκεί που επεξεργάζεσαι σε ποιο βαθμό σου αρέσει το εν λόγω κομμάτι, που διαφοροποιείται κατά πολύ από το γνώριμο ύφος των μετρονόμων, κάπου στα μισά, με τους στίχους “And even when I'm low on time I swear, I'll spend it with you boy”, κορυφώνεται σε χορευτικούς nu disco ρυθμούς και η παραμικρή αμφιβολία για το θέμα αρέσκειας του συγκεκριμένου κομματιού εξαφανίζεται ευθύς αμέσως.
Στο πρώτο τους single, “Old Skool”, ο Mount με σκωπτική διάθεση εμπαίζει την αφρόκρεμα του West London και την οικονομική τους άνεση (“Make some money/ Make more money/ With your new friends/ Throw a party ”), υπό τους synth-pop ήχους και το εθιστικό electro beat-μοτίβο αλά Blue Monday στυλ. Οι Metronomy μας 'ζεσταίνουν' πριν την έλευση ...της Robyn, με το επαναλαμβανόμενο tempo του “16 beat” να αποθηκεύεται απευθείας στη μουσική μας ram και να μας θυμίζει κάτι από Daft Punk. Ακολουθεί το κομμάτι που με τόση ανυπομονησία περιμέναμε (καθώς προβλεπόταν να συμπεριληφθεί το 2011 στο άλμπουμ “The English Riviera” , αλλά ο Mount έκρινε ότι απαιτεί λίγη παραπάνω δουλειά) “Hang me out to dry”, όπου η Robyn αφήνει το σουηδικό electro pop στίγμα της.
Λίγο πριν το τέλος, ακούμε το “Night Owl”, με το πρώτο λεπτό να έχει μπει σε λειτουργία σίγασης και μετά από αυτό το παράξενο βουητό, το κομμάτι φαίνεται να μας αποζημιώνει (όχι βέβαια σε τρομερό βαθμό συγκριτικά με άλλα κομμάτια του άλμπουμ), κρατώντας όμως το ενδιαφέρον μας ζωντανό με την επανάληψη του στίχου “So let's imagine right now..I'm just another night owl”.
To άλμπουμ κάνει ένα σχήμα κύκλου και κλείνει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που ξεκίνησε, με ένα κομμάτι ωδή στο καλοκαίρι, το οποίο λειτουργεί ως το καταλληλότερο fade out για 'αποχαιρετιστήριο' κομμάτι. Το "Summer Jam" δεν είναι όσο ξεσηκωτικό φαντάζει, αντιθέτως αποτελεί ένα σχεδόν τετράλεπτο soft electronic instrumental με smooth φωνητικά στο βάθος, ιδανικό για παραθαλάσσιες ακροάσεις.