Οι φωτογραφίες ανήκουν στη Σοφία Περακάκη και το Mixgrill.
Οι Nouvelle Vague είναι από τα πιο ιδιαίτερα σχήματα που έχω ακούσει και δηλώνω θερμή θαυμάστριά τους. Ξεκίνησαν το 2003 με αρχηγούς τους μουσικούς Marc Collin και Olivier Libaux, οι οποίοι έχουν συνεργαστεί με μία σειρά από εξαίρετες φωνές μέχρι σήμερα. Το τελευταίο διάστημα οι ιδιαίτερες φωνές του συγκροτήματος είναι οι Lissette Alea και Elodie Frégé.
Πρόκειται για μία από τις πιο γνωστές μπάντες που κάνουν διασκευές, την οποία μάλιστα έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε πολύ συχνά στη χώρα μας, καθώς αποτελεί έναν από τους αγαπημένους της προορισμούς. Χθες παρευρεθήκαμε στη συναυλία τους στο Θέατρο Τεχνόπολις, λίγο έξω από την πόλη του Ηρακλείου στην Κρήτη. Μία συναυλία που θα χαρακτηρίζαμε αφελώς "δροσερή" ξεφεύγοντας από τη μουσική ορολογία. Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, την πιο δροσερή συναυλία του καλοκαιριού και μία από τις καλύτερες ολόκληρης της χρονιάς.
Πρόκειται για μία από τις πιο γνωστές μπάντες που κάνουν διασκευές, την οποία μάλιστα έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε πολύ συχνά στη χώρα μας, καθώς αποτελεί έναν από τους αγαπημένους της προορισμούς. Χθες παρευρεθήκαμε στη συναυλία τους στο Θέατρο Τεχνόπολις, λίγο έξω από την πόλη του Ηρακλείου στην Κρήτη. Μία συναυλία που θα χαρακτηρίζαμε αφελώς "δροσερή" ξεφεύγοντας από τη μουσική ορολογία. Παρακολουθήσαμε, λοιπόν, την πιο δροσερή συναυλία του καλοκαιριού και μία από τις καλύτερες ολόκληρης της χρονιάς.
Η συναυλία ξεκίνησε στις δέκα και τέταρτο, με καθυστέρηση σχεδόν μίας ώρας, κάτι που μας ανησύχησε, καθώς στον συγκεκριμένο χώρο δεν επιτρέπεται να διαρκούν οι συναυλίες πέραν τις δώδεκα. Καθώς όμως πρόκειται για μία μπάντα από το εξωτερικό, το κοινό γνώριζε πως η εμφάνιση δε θα ήταν μεγάλη σε διάρκεια. Ωστόσο, επρόκειτο να αποζημιωθεί από την ενέργεια και την ποιότητα της μουσικής, στοιχεία για τα οποία είναι γνωστοί οι Nouvelle Vague.
Εν τέλει, ίσως η καθυστέρηση να οφειλόταν σε κάποιο βαθμό στη μικρή προσέλευση του κόσμου. Παρόλο που ο χώρος δεν γέμισε, όσοι ήμασταν εκεί, συμμετείχαμε, χορέψαμε και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.
Εν τέλει, ίσως η καθυστέρηση να οφειλόταν σε κάποιο βαθμό στη μικρή προσέλευση του κόσμου. Παρόλο που ο χώρος δεν γέμισε, όσοι ήμασταν εκεί, συμμετείχαμε, χορέψαμε και περάσαμε πάρα πολύ όμορφα.
Οι μουσικοί εμφανίστηκαν στη σκηνή μετά από ένα θερμό χειροκρότημα. Έπειτα εμφανίστηκαν και οι δύο τραγουδίστριες φορώντας κίτρινα φορέματα με μαύρα στοιχεία. Δεν ταίριαζαν όμως μόνο εμφανισιακά, καθώς στη συνέχεια μας απέδειξαν πόσο αρμονικά δεμένες είναι μεταξύ τους και λειτουργούν σαν μονάδα πάνω στη σκηνή συμπληρώνοντας η μία την άλλη. Ομολογώ πως η σκηνική τους παρουσία μου έκανε πολύ μεγάλη εντύπωση, για την ακρίβεια με ενθουσίασε.
Η αρμονία και ο συγχρονισμός βέβαια χαρακτηρίζουν όλα τα μέλη του συγκροτήματος. Τα κομμάτια ήταν σχεδόν αψεγάδιαστα. Οι ενορχηστρώσεις δεν απέκλιναν από τους δίσκους, ενώ ο ήχος ήταν πολύ καλός, ώστε να ακούγονται όλες οι λεπτομέρειες: τα κρουστά, η μελλόντικα και τα φωνητικά. Δεν υπάρχει κάποια παράλειψη ή κάτι που μας δυσαρέστησε και να αξίζει να επισημανθεί. Η εμφάνιση ήταν στο σύνολό της εξαιρετική. Κι αυτό ξεκινά από τους μουσικούς, οι οποίο έδειχναν να απολαμβάνουν οι ίδιοι τη στιγμή. Αν έχουμε κάτι να παρατηρήσουμε, είναι πως θα θέλαμε η συναυλία να έχει μεγαλύτερη διάρκεια.
Οι τραγουδίστριες δεν σταμάτησαν να χορεύουν, να επικοινωνούν με το κοινό σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, να κάνουν πλάκα και να σχολιάζουν. Όπως επεσήμαναν πολλές φορές, ήταν μία εμφάνιση ιδιαίτερη, λόγω μεταξύ άλλων και της όμορφης ζεστής βραδιάς. Η συναυλία ξεκίνησε με το A Forest των Cure, ενώ στη συνέχεια ακούσαμε πολλά αγαπημένα κομμάτια, δυναμικά και μη, όπως Dance With Me, Ever Fallen In Love, Dancing With Myself, Escape Myself, Blister In The Sun, Just Can't Get Enough, Too Drunk To Fuck, Master and Servant. Η συναυλία έκλεισε με πιο ήρεμα κομμάτια, πιο μελαγχολικά με το Ιn A Manner Of Speaking.
Σε μια πολύ ιδιαίτερη στιγμή ένας κύριος από το κοινό έδωσε ένα γράμμα στις τραγουδίστριες, γράφοντας για την αποτρόπαιη πράξη που έγινε το βράδυ της Πέμπτης στη Νίκαια και ζητώντας να κρατήσουμε όλοι ενός λεπτού σιγή. Οι τραγουδίστριες, αφού τον ευχαρίστησαν πολύ για την κίνησή του, μας παρακίνησαν να μείνουμε σιωπηλοί για ένα λεπτό κι έπειτα όλοι μαζί τραγουδήσαμε το Love Will Tear Us Apart δίνοντας τον καλύτερό μας εαυτό. Αν και δεν ήταν το πιο δυναμικό από τα κομμάτια που ακούσαμε, το ερμήνευσαν με τόση συναισθηματική ένταση που αναμφίβολα εξελίχθηκε στην πιο σημαντική στιγμή της βραδιάς.
Οι Nouvelle Vague μας θύμισαν πώς είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή και να μην σε νοιάζει το πώς φαίνεσαι, αλλά να δίνεις το εκατό τοις εκατό του εαυτού σου, καθώς μοιράζεσαι τη μουσική σου, δηλαδή τη ζωή σου. Ήταν μία εμφάνιση που αγαπήσαμε, μία εξαιρετική βραδιά που θα θυμόμαστε έντονα για πολύ καιρό σιγοτραγουδώντας τα κομμάτια που ακούσαμε. Περιμένουμε την επόμενή τους εμφάνιση!
Οι Nouvelle Vague μας θύμισαν πώς είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Να ανεβαίνεις πάνω στη σκηνή και να μην σε νοιάζει το πώς φαίνεσαι, αλλά να δίνεις το εκατό τοις εκατό του εαυτού σου, καθώς μοιράζεσαι τη μουσική σου, δηλαδή τη ζωή σου. Ήταν μία εμφάνιση που αγαπήσαμε, μία εξαιρετική βραδιά που θα θυμόμαστε έντονα για πολύ καιρό σιγοτραγουδώντας τα κομμάτια που ακούσαμε. Περιμένουμε την επόμενή τους εμφάνιση!
Σχετικό θέμα