Firewater - Live@Art House, 9/5/2009

Φτάνοντας στο Art House το βράδυ του Σαββάτου αισθάνομαι σαν τον αθλητή που πλησιάζει την γραμμή εκκίνησης του Μαραθωνίου. Από σήμερα ως το τέλος Ιουλίου είναι να δούμε μαζεμένες όσες συναυλίες δεν είδαμε για χρόνια - περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ - και η εκκίνηση γίνετε με ένα ιδιαίτερα αξιόλογο, αλλά παραγνωρισμένο γκρουπ, τους Firewater του Tod A (όπως λέμε Ashley).

Η γνωριμία μου με τις μουσικές του Tod A πάει πολύ πίσω. Τον Αύγουστο του '92 είχα την τύχη να τον πετύχω με το πρώτο του συγκρότημα, τους περίφημους Cop Shoot Cop, στο Marquee του Λονδίνου να παίζει ένα εκκωφαντικό μίγμα industrial και punk rock. Η έμφαση τότε ήταν στα μεταλλικά κρουστά, στα samplers και στο μπάσο του. Μετά τη διάλυσή τους, το 1996, δημιουργεί τους Firewater και ο ηχητικός του προσανατολισμός αλλάζει με την ενσωμάτωση μελωδιών από την Ανατολική Ευρώπη. Και για να μπλέξει η υπόθεση ακόμα περισσότερο, ο πιο πρόσφατος δίσκος των Firewater, το "The Golden Hour", ηχογραφήθηκε στη διάρκεια μιας περιπλάνησης 2 χρόνων του Tod μεταξύ Ινδίας, Πακιστάν, Ισραήλ και Τουρκίας (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Οι διάφοροι εξωτικοί ήχοι που ηχογράφησε με τη βοήθεια τοπικών μουσικών στο laptop του, μεταφέρθηκαν στη νέα συλλογή τραγουδιών των Firewater και τους ακολούθησαν μέχρι την Αθήνα, τελευταίος σταθμός στην περιοδείας τους.

Οι ανατολίτικοι ρυθμοί, καθόλου ξένοι στα ελληνικά αυτιά, συνάντησαν τσιγγάνικες μελωδίες, latin, ska και punk ενέργεια. Για μιάμιση ώρα τα Βαλκάνια βρέθηκαν δίπλα στην Ινδία και το Πακιστάν μέσω Νέας Υόρκης, με τη δύναμη μιας μουσικής όπου πρωταγωνιστούσαν τα κρουστά, το τρομπόνι και οι ηλεκτρικές κιθάρες που όμως παίζονταν με μια άλλη λογική από αυτή που μας έχει συνηθίσει το rock. Το αποτέλεσμα ενός τέτοιου μαγειρέματος θα μπορούσε να είναι μια άνοστη σαλάτα, όμως όλα αυτά τα ετερόκλητα στοιχεία έδεσαν περίφημα και έσπρωξαν το μεγαλύτερο μέρος του κοινού σε τρελό χορό - το pogo-τσιφτετέλι είναι γεγονός! Όπως ήταν φυσικό, το μεγαλύτερο μέρος του σετ ήταν από το "Golden Hour", με κομμάτια όπως το "Hey Clown" (αφιερωμένο στον Μπους), το "Electric City", το "Three Legged Dog" και το "This Is My Life" όπου το πάρτι άναψε για τα καλά. Από το παρελθόν τους ξεχώρισε το "Another Perfect Catastrophe". Οι Firewater κέρδισαν τις εντυπώσεις του λίγου σχετικά κοινού (γύρω στους 100;) αλλά είμαι σίγουρος ότι αν είχε γίνει λίγο καλύτερη διαφήμιση ή αν έπαιζαν στα πλαίσια κάποιου από τα επερχόμενα φεστιβάλ, θα είχαν την δυνατότητα να αυξήσουν τους φίλους τους στην Ελλάδα γιατί αυτό το ανατολίτικης προέλευσης rock μας ταιριάζει και πραγματικά το κέφι τους είναι μεταδοτικό.

Photos & video by alegra00

Σχετικό θέμα

συναυλιακά νέα

Ανακοινώθηκαν οι Editors για το 2020