Αποτελεί πλέον αναντίρρητη αλήθεια πως διανύουμε την εποχή που ο καλός κινηματογράφος έχει μεταφερθεί στην μικρή οθόνη. Οι παραγωγές κυρίως από την άλλη μεριά του Ατλαντικού το αποδεικνύουν περίτρανα. Σειρές όπως οι "Mad Men", "Boardwalk Empire", "Breaking Bad", "Game of Thrones", "Westworld" και "Fargo" αποτελούν μονάχα ένα χαρακτηριστικό δείγμα της αλλαγής που έχει συντελεστεί στο τηλεοπτικό τοπίο, μιας αλλαγής που εν μέρει την οφείλουμε στους David Lynch και Mark Frost.
Ήταν κάπου στα τέλη της δεκαετίας του '80, όταν ο σεναριογράφος Mark Frost και ο Lynch απομονώθηκαν σ' ένα δωμάτιο στο Beverly Hills για να υλοποιήσουν σεναριακά την απεικόνιση της αληθινής Αμερικής, όπως αυτή είχε παρουσιαστεί για πρώτη φορά από τον σκηνοθέτη, το 1986, με το "Blue Velvet". Οι σκέψεις των δύο ανδρών αποτέλεσαν εν τέλει τη βάση πάνω στην οποία στηρίχθηκε ολόκληρος ο κόσμος του "Twin Peaks" που έμελλε να διαμορφώσει εκ νέου την εικόνα της τηλεόρασης.
Οι Frost και Lynch αποδόμησαν μέσω της σειράς τους την φαινομενική γαλήνη της αμερικανικής κοινωνίας. Το Twin Peaks, μια μικρή φανταστική πόλη στα περίχωρα της πολιτείας της Washington, γίνεται ο καθρέφτης των ΗΠΑ, όταν ο εντοπισμός του άψυχου σώματος της Laura Palmer γίνεται η αφορμή για να αποκαλυφθούν όλα τα ένοχα μυστικά των φιλήσυχων κατοίκων της πόλης.
«Ποιος σκότωσε την Laura Palmer;», αναρωτιέται ο πράκτορας του FBI, Dale Cooper (Kyle MacLachlan) ερχόμενος στην πόλη, για να διαπιστώσει λίγο αργότερα πως ο ηθικός αυτουργός δεν είναι μονάχα ένας και ότι τα εγκλήματα που συντελούνται καθημερινώς στο Twin Peaks είναι πολλαπλά και καλώς συγκαλυμμένα.
Η δράση στο Twin Peaks μπορεί να λαμβάνει χώρα το 1990, ωστόσο ο σεναριακός του κόσμος δεν ανταποκρίνεται στην εποχή του, καθώς οι δημιουργοί του απέφυγαν να δημιουργήσουν μια κλασική σαπουνόπερα, όπως τα χρόνια εκείνα επέβαλλαν. Ο αστυνομικός χαρακτήρας της σειράς επιτάσσει μυστήριο και δράμα, τα οποία κυριαρχούν ως επί το πλείστον, όμως τα συστατικά στοιχεία που κάνουν αξιομνημόνευτο το σενάριο είναι η παρουσία κωμικών διαλόγων/σκηνών ακόμα και όταν το κλίμα είναι βαρύ (π.χ. οι αψιμαχίες των οργάνων της τάξης στο νεκροτομείο, η σκηνή της σύλληψης του Jacques Renault), αλλά και σουρεαλιστικών στοιχείων, όπως η εμφάνιση απόκοσμων πλασμάτων (Bob, ο νάνος στο Black Lodge), τα άπειρα ντόνατς, ο καφές που ρέει άφθονος σε όλη την πόλη και οι ιδιαίτεροι διάλογοι με βασικό πρωταγωνιστή τον Cooper. Ο συνδυασμός δράματος, σουρεαλισμού, ιδιόμορφου χιούμορ και μελοδράματος, το οποίο επιστρατεύτηκε άλλοτε για σατιρικούς λόγους και άλλοτε κατ' απαίτηση της παραγωγής, δημιουργούν ένα ολοκληρωμένο κείμενο.
Το αλλόκοτο περιβάλλον συμπληρώνουν οι ιδιόμορφοι χαρακτήρες που συναντάμε στην πόλη. Ποιος θα μπορούσε να ξεχάσει τον Dale Cooper, τις εξομολογήσεις του στο λατρεμένο του ημερολόγιο-μαγνητόφωνο και τις αλλοπρόσαλλες ερευνητικές του μεθόδους, τον «διπολικό» Leland Palmer (Pay Wise), τον David Lynch ως Gordon Cole, τον David Duchovny, πριν τα "X-Files", να υποδύεται την Denise Bryson, ή την Log Lady να περιφέρεται στους δρόμους έχοντας στην αγκαλιά της ένα ξύλο που βλέπει και ακούει τα πάντα.
Εάν ο Alfred Hitchcock πρόφταινε να παρακολουθήσει την σειρά σίγουρα θα ζήλευε το καλοδουλεμένο της σενάριο, όμως οι Frost-Lynch πέραν αυτού δύνανται να επιδείξουν ως δυνατά τους όπλα, τη μουσική και τη σκηνοθεσία της. Τη μουσική επένδυση της σειράς ανέλαβε ο Angelo Badalamenti ("The Straight Story","Mulholland Drive"), ο οποίος κατάφερε να δημιουργήσει μια μελωδία που σε εισάγει ήδη από τους τίτλους αρχής στον ύποπτο κόσμο του Twin Peaks, υποβοηθά στην κορύφωση της έντασης και μένει χαραγμένη στην μνήμη του θεατή.
Από την άλλη μεριά, η σκηνοθεσία δια χειρός Lynch κινείται στα γνώριμα κινηματογραφικά του μονοπάτια. Το μυστήριο του σεναρίου αποτυπώνεται επί της οθόνης με αργόσυρτες ατμοσφαιρικές σκηνές σε σκοτεινά δωμάτια υπό την μελωδία του Badalamenti να ορίζει τις κινήσεις των ηθοποιών. Τα αστραπιαία πλάνα του φυσικού περιβάλλοντος του Τwin Peaks (καταρράκτης, δάσος, κουκουβάγια) δημιουργούν ένα δραματικό εφέ στη ροή της υπόθεσης, καθώς ως γνωστόν, «the owls are not what they seem» και το δάσος φιλοξενεί απόκρυφους κόσμους. Τέλος, η κινηματογραφική παλέτα του Lynch κυριαρχείται από έντονα χρώματα, με το κόκκινο να έχει την τιμητική του.
Το κόκκινο δωμάτιο με το άγαλμα της Αφροδίτης έμελλε να γίνει το σήμα κατατεθέν της σειράς. Ήταν η σκηνή που σημάδεψε τη τηλεόραση και την εισήγαγε στον 21ο αιώνα. Το Twin Peaks ήταν η πρώτη σειρά που κατάφερε να συνδυάσει δράμα, δράση και κωμωδία, να φέρει στην μικρή οθόνη μεγάλους σκηνοθέτες και συνθέτες, κάτι που τις ημέρες μας γίνεται κατά κόρον, και να αλλάξει σταδιακά τον τρόπο που βλέπουμε τηλεόραση.
Σήμερα, είκοσι έξι χρόνια μετά την προβολή του τελευταίου της επεισοδίου, η σειρά επέστρεψε στις οθόνες με τον Lynch να υπόσχεται πως θα μας προσφέρει το δυνατότερο έργο του και παράλληλα ένα αλησμόνητο κύκνειο άσμα αντάξιο της πολυετούς καριέρας του.
Σχετικό θέμα