Η αγαπημένη σε όλους μας Αρλέτα έχασε τη μάχη με τη ζωή σε ηλικία 72 χρονών και μας άφησε για τ' άστρα. Είχε υποστεί εγκεφαλικό επεισόδιο και έμφραγμα παράλληλα, γι' αυτό και τους τελευταίους μήνες νοσηλευόταν στην εντατική του νοσοκομείου «Αγία Όλγα».
Πρόκειται για άλλη μια μεγάλη απώλεια του ελληνικού πενταγράμμου, που ολοένα και φτωχαίνει αποχαιρετώντας μεγάλους καλλιτέχνες. Υπήρξε μία από τις σημαντικότερες τραγουδοποιούς της Ελλάδας και με τα τραγούδια της σημάδεψε πολλές γενιές, από τη δεκαετία του 1960 όπου και έκανε την πρώτη της δισκογραφική εμφάνιση συμμετέχοντας στο «νέο κύμα», μέχρι και σήμερα που παρατηρεί κανείς πως είχε αντίκρυσμα στα νέα παιδιά.
Με την χαρακτηριστική φωνή της, την γλυκιά χροιά της και την ευαισθησία που φώλιαζε στην ψυχή της, κατάφερε να κάνει όλο το κοινό- μουσικόφιλο και μη- να την αγαπήσει. Το όνομά της ήταν και θα είναι σήμα κατατεθέν ενός ύφους και ενός ήθους μοναδικού, που δεν πρόκειται να χαθεί όσα χρόνια κι αν περάσουν. Με το όνομά της και μόνο μπορούσαν να σου έρθουν στο μυαλό μνήμες και συναισθήματα, ενώ δεν είναι τυχαίο που όλοι μας την ξέρουμε με το «Αρλέτα».
Το πραγματικό της όνομα ήταν Αργυρώ-Νικολέτα Τσάπρα, αλλά δεν έχει σημασία. Σημασία έχει το πώς έζησε, πώς δημιούργησε και η σπουδαία μουσική παρακαταθήκη που μας άφησε και το γεγονός ότι θα αποτελεί πάντοτε μια γλυκιά παρουσία στις θύμησές μας. Με μεγάλες συνεργασίες (Γιάννης Σπανός, Μάνος Χατζιδάκις, Μίκης Θεοδωράκης κ.α) και με έμπνευση που κατάφερε να αλλάξει με έναν τρόπο ιδιαίτερο την μουσική, υπήρξε και το κορίτσι που τραγουδούσε με την κιθάρα στην παρέα της και μια από τις μεγαλύτερες κυρίες της ελληνικής μουσικής σκηνής.
Η παιδικότητα που αποπνέουν τα τραγούδια της, η κρυμμένη αθωώτητα στους στίχους της και ο συνδυασμός της απλότητας και της εκφραστικότητας στην ερμηνεία της, θα μας κρατούν συντροφιά όταν θα τα πίνουμε στο «Μπαρ το ναυάγιο», όταν θα χαϊδεύουμε μια γάτα που μοιάζει στη «Σερενάτα», όταν θα επιστρέφουμε «στην κάμαρά μας την παιδική», όταν το ρολόι θα δείχνει δώδεκα, που «είναι η ώρα των τρελών» και όταν «τα ήσυχα βράδια η Αθήνα θα ανάβει»...
Καλό ταξίδι.