Ο Peter Hammill είναι αναμφισβήτητα στην άτυπη λίστα με τα σημαντικότερα ονόματα των τελευταίων σαράντα ετών. Πλάϊ στον David Bowie, τον Brian Eno και μερικά ακόμη από τα ελάχιστα έτσι κι αλλιώς μέλη, αυτού του ιδιαίτερου κλαμπ.
Οι εμφανίσεις του στη χώρα μας σε λίγες μέρες είναι ένα δώρο και γνωρίζω πολύ καλά πως οι πάντες θα είναι και πάλι εκεί. Όπως πάντα συμβαίνει. Δε γίνεται να μην είναι... Γιατί ο Peter Hammill δεν εμφανίζεται ποτέ για να κολακέψει το κοινό του ή τον καθρέφτη του, αλλά για να αφήσει την ψυχή του στα χέρια της μούσας και να μας πάρει έτσι μαζί του σε μια συναυλία, που περισσότερο μοιάζει με ιεροτελεστία μάλλον. Είχα την αίσθηση πως θα τα λεγαμε τελικά με τη νέα χρονιά, μα οι εμφανίσεις του στην Ελλάδα ήταν βέβαια η καλύτερη αφορμή για κουβέντα! Θα ακούσετε παρακάτω τα όσα είπε ο Peter (οι Van Der Graaf Generator επιστρέφουν με νέο album μέσα στο 2011) στην εκπομπή μου (Rockzone / Kanaliena.gr - καθε ΣΑΒΒΑΤΟ στις 8 και για ένα δίωρο όπως πάντα) μα αυτό που κρατάω περισσότερο από όλα αν θέλετε, είναι το πόσο σεμνός παραμένει. Απόλυτα κορυφαίος και για αυτό βαθιά ανθρώπινος...
H: Είμαι ο Peter. Επιτέλους εδώ για να κάνουμε τη συνέντευξη.
A: Επιτέλους! Είναι πολύ όμορφο να μιλάω μαζί σου, αλήθεια.
H: Τέλεια!
A: Πώς αισθάνεσαι που έρχεσαι ξανά στην Ελλάδα ως solo artist μετά από τόσα πολλά χρόνια;
H: Είμαι πολύ χαρούμενος που έρχομαι ξανά. Όπως είπες, έχουν περάσει πολλά χρόνια και μέσα στα δύο τελευταία χρόνια ξανανακάλυψα τον ενθουσιασμό μου να παίξω solo για άλλη μια φορά και νομίζω ότι το περιμένω πολύ πραγματικά.
A: Peter, έχεις κάποιες αναμνήσεις που θα ήθελες να μοιραστείς με εμάς από τη συναυλία σου με τους Van der Graaf Generator στην Ελλάδα;
H: Ναι, βέβαια. Ήταν καταπληκτικά! Ήταν πολύ ωραία που ήμασταν πάνω στο Λυκαβηττό και βέβαια ήταν η όλη πορεία των συναυλιών, που κάναμε εκείνη την περίοδο και ήμασταν πολύ, πολύ χαρούμενοι που τελικά παρουσιάσαμε τους Van der gaf στην Ελλάδα.
A: Σχετικά με τους Van der Graaf, να περιμένουμε νέο album τους, Peter;
H: Υπάρχει πράγματι . Ουσιαστικά ολοκληρώσαμε το μιξάρισμα δύο εβδομάδες πριν και περιμένουμε ότι θα κυκλοφορήσει το Μάρτη ή τον Απρίλη της νέας χρονιάς.
A: Φοβερά νέα. Δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον πιο πρόσφατο δίσκο σου "Thin air", ο οποίος αντικειμενικά είναι φοβερός.
H: Σε ευχαριστώ.
A: Θα θελες να πεις κάτι για αυτόν Peter;
H: Νομίζω ότι είναι ένας ενδιαφέρον δίσκος. Είναι φανερό ότι προσπάθησα να κάνω κάθε δίσκο να είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο. Αυτή τη στιγμή οι Van Der Graaf είναι ουσιαστικά μια "δουλειά" που γίνεται όποτε υπάρχει χρόνος. Προσπαθούν να δημιουργήσουν δίσκους σε σχετικά διαφορετικό "φως". Έτσι, νομίζω ότι δεν είναι το ίδιο όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Στο solo δίσκο είμαι ο μόνος άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτόν και ήμουν αρκετά χαρούμενος από το τελικό αποτέλεσμα. Φυσικά προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό, αλλά γενικότερα νομίζω ότι είναι ένας δυνατός δίσκος.
A: Peter, γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά στο sofasound και το PeterHammil.com, δύο φοβερά sites. Πώς αισθάνεται ο Peter Hammill στο χώρο του internet;
H: Άνετα και άβολα την ίδια στιγμή. Φυσικά υπάρχουν τα sofasound και PeterHammil.com, το οποίο δεν το "τρέχω" ο ίδιος, αλλά είναι ένα επίσημο site. Όμως, δεν έχω σελίδa στο MySpace, ούτε στο Facebook ή το Twitter ή όλα αυτά. Βέβαια, από την άλλη μεριά εννοείται ότι το internet είναι πολύ χρήσιμο, μιας και παρέχει τη δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας, όπως γίνεται στο sofasound αλλά και γενικότερα την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι, οτιδήποτε συμβαινει στον κόσμο του Peter Hammill ή των Van der Graaf Generator θα το μάθει οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται με λιγότερα από δύο clicks.
A: Peter, δεν είναι φοβερό ότι πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την εικόνα, το χαρακτήρα του καλλιτέχνη με έναν κανονικό καθημερινό άνθρωπο; Εκτιμώ ότι η προσωπική ζωή θα πρέπει να μένει πίσω από τη σκηνή και τη δημοσιότητα. Συμφωνείς με αυτό;
H: Ναι αυτό είναι αλήθεια φυσικά. Όμως από την άλλη πλευρά, ο άνθρωπος που είναι δημόσια φιγούρα φυσιολογικά εμφανίζεται δημόσια. Εγώ για παράδειγμα ως ο Peter Hammill όταν εμφανίζομαι στη σκηνή είμαι η δημόσια φιγούρα και ο ιδιωτικός άνθρωπος δεν είναι κανονικά εκεί. Κατά ένα βαθμό είμαι τυχερός γιατί είχα τη δυνατότητα να έχω περισσότερη ιδιωτική ζωή, μιας και δεν ήμουν μια τόσο πετυχημένη δημόσια φιγούρα. Είναι δύσκολο πάντως για τους ανθρώπους να έχουν ιδιωτική ζωή και αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο σε μένα να γράψω για φυιολογικές ιδιωτικές ζωές. Όλα αυτά τα πράγματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους.
A: Ας μιλήσουμε για την επιτυχία. Κατά τη γνώμη μου ο Peter Hammill είναι ένας από τους δύο - τρείς πιο σημαντικούς μουσικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πώς νιώθεις σήμερα κοιτάζοντας όλα όσα έχεις κάνει;
H: Νιώθω πολύ τυχερός πραγματικά, επειδή, προφανώς αυτό είναι ένα προνόμιο, είναι μεγάλη τύχη, επειδή γραφω και παίζω μουσική επί σαράντα χρόνια και είμαι πολύ πολύ τυχερός που το έχω κάνει αυτό. Προφανώς αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχεις οπαδούς και ένα συγκεκριμένο κοινό. Βέβαια έχει σχέση με το γεγονός ότι όταν δεν έχεις την τόσο μεγάλη επιτυχία, τότε δεν περιορίζεσαι να βγάζεις νέο δίσκο ανά ένα ή δύο χρόνια και μετά να περιοδεύεις για δύο χρόνια. Τώρα προφανώς, είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά διαφορετικά πράγματα, ακόμα και αυτή τη στιγμή αν πω ότι υπάρχει μια συνεχής σόλο ή VdG καριέρα, είναι παράξενο και λίγο έξω από την κανονική λειτουργία της ποπ ή ροκ μουσικής, αλλά υπάρχουν νέα πράγματα που θέλω να κάνω και αυτό είναι τύχη και προνόμιο.
A: Έχεις ηχογραφήσει μια σειρά από τα καλύτερα sessions του John Peel. Θα ήθελες να πεις λίγα λόγια για αυτόν σήμερα;
Η: Στην πραγματικότητα ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που μας έδωσε σημασία. Αυτό έγινε το 1967 νομίζω, όταν τον πρωτογνωρίσαμε. Υπερασπίστηκε όλους όσους έχουν μια οπτική των πραγμάτων. Εννοώ ότι έκανε αξιοσημείωτα πράγματα για κάποιον που είναι σε αυτή την πλευρά, είναι ένας DJ, ένας δημοσιογράφος και διατήρησε τον ενθουσιασμό του μέχρι το τέλος και ιδιαίτερα σε πιο αφηρημένα πράγματα. Για να είμαι ειλικρινής όλη η βρεταννική μουσική του χρωστάει πολλά.
Α: Αλήθεια απολαμβάνεις ακόμα τη μουσική του John Coltrane και του Jimmy Hendrix;
Η: Ακόμα και σήμερα κρατάνε μια θέση στο εσωτερικό μουσικό τοπίο μου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι καθώς περνούν τα χρόνια και ακούω όλο και λιγότερη μουσική - ίσως επειδή δουλεύω για τη μουσική μου- σε αυτό το μοντέρνο κόσμο, υπάρχουν όλο και λιγότερες ευκαιρίες του να έχεις 40 λετπά μέσα σε όλα όσα έχεις να κάνεις, στα οποία να μπορείς να σταματήσεις και να ακούσεις μουσική. Εκτός από τον Coltrane και το Hendrix, πρέπει επίσης να πω ότι υπάρχουν και άλλοι κλασσικοί συνθέτες που ακούω τα τελευταία χρόνια και είναι σημαντικοί για μένα, όπως ο Mozart και ο Bach.
Α: Peter, νιώθεις ποτέ ότι πολλοί δημοσιογράφοι συμπεριφέρονται σαν ενεργειακά βαμπίρ στη μουσική βιομηχανία; Συμφωνείς με αυτό;
H: Όχι ακριβώς. Νομίζω απλά ότι με τον ίδιο τρόπο που ο κόσμος είναι πολύπλοκος για τους μουσικούς στις μέρες μας, είναι το ίδιο πολύπλοκος και για τους δημοσιογράφους. Παλαιότερα, ο δημοσιογράφος ήταν αυτός που εξέφραζε τη γνώμη του για τη μουσική ή τους καλλιτέχνες και επομένως μόνο ο δημοσιογράφος είχε πρόσβαση στα περιοδικά. Στις μέρες μας όλοι έχουν μια γνώμη και την εκφράζουν, χωρίς να την σκέφτονται εντελώς, επειδή μερικές φορές όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το internet, δε συνδέουν απαραίτητα το μυαλό τους με αυτό που σκέφτονται ακριβώς. Νομίζω ότι είναι πολύπλοκο για τους δημοσιογράφους. Έχουν μια αλληλοεξαρτώμενη σχέση, οι δημοσιογράφοι χρειάζονται τους καλλιτέχνες και έχουν άποψη για αυτούς, αλλά και οι καλλιτέχνες χρειάζονται τους δημοσιογράφους, επειδή διαφορετικά, κανένας δε θα είχε μια γνώμη για εκείνους και όταν δεν ακούει κανένας για αυτούς τότε δεν υπάρχουν. Έτσι είναι και θα είναι πάντα μια πολύπλοκη υπόθεση.
Α: Ας μιλήσουμε λοιπόν για το τραγούδι που αγαπάω πραγματικά στο “finding and preserving enemies” , “The comet, the Course, the Tail” που είναι “the only way we know that we are alive". Είναι τελικά η τραγωδία της ανθρώπινης φύσης κατά κάποιο τρόπο;
Η: Πιθανόν. Είναι προφανώς ένα τραγούδι που έγραψα πολλά χρόνια πριν. Αναρωτιέμαι, όταν επιστρέφω σε αυτά και στις μέρες που τα έγραψα. Κατά ένα τρόπο οι αντιδράσεις μου σε αυτό μοιάζουν σαν ενός 60άχρονου άντρα που είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που το έγραψε στην αρχή. Κάτα έναν τρόπο που γίνεται πιο οπτικός και συναισθηματικός, παρά αναλυτικός. Εννοώ ότι περιστασιακά παίζω το “The comet, the Course, the Tail”. Νομίζω ότι το σημαντικό πράγμα για μένα που αφορά αυτό το τραγούδι είναι ότι περιγράφει αυτά που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια και στο τέλος, ο τελευταίος στίχος “I am my own direction” είναι η ιστορία μου. Αυτό είναι για μένα είναι το πραγματικό κίνητρο για αυτό το τραγούδι.
Α: Και τι θα περιμένουμε να ακούσουμε από σένα στην Αθήνα;
Η: Λοιπόν πραγματικά δε θα σου πω. Προφανώς θα παίζω πιάνο, κιθάρα, θα παίξω τουλάχιστον δυο τραγούδια από το “Thin Air”, επειδή είναι νέα τραγούδια και μερικά παλαιότερα τραγούδια. Δεν ξέρω ειλικρινά ποια θα είναι η λίστα. Δε γνωρίζω επειδή αυτή τη στιγμή και σε όλες τις συναυλίες που έχω κάνει μέχρι τώρα, είχα να διαλέξω ανάμεσα σε 70 τραγούδια. Eπιλέγω 15 ή 16 κάθε βράδυ. Έτσι, κατά ένα τρόπο μπορώ να πω ότι είναι εντελώς τυχαία η επιλογή. Έχω όμως συγκεκριμένη σκέψη για το πως να επιλέξω, επειδή έπαιξα στην Ελλάδα πριν πολύ καιρό και δε θυμάμαι ακριβώς τι είχα παίξει την τελευταία φορά. Θα προσπαθήσω όμως να έχω ένα ενδιαφέρον μίγμα από παλιά και νέα τραγούδια και μπορώ να πω ότι ανυπομονώ για αυτό.
A: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Peter.
H: Τέλεια! Είμαι πολύ χαρούμενος που καταφέραμε να κάνουμε τη συνέντευξη.
A: Ανυπομονώ να σε δω εδώ.
H: Θα τα πούμε εκεί λοιπόν!
Οι εμφανίσεις του στη χώρα μας σε λίγες μέρες είναι ένα δώρο και γνωρίζω πολύ καλά πως οι πάντες θα είναι και πάλι εκεί. Όπως πάντα συμβαίνει. Δε γίνεται να μην είναι... Γιατί ο Peter Hammill δεν εμφανίζεται ποτέ για να κολακέψει το κοινό του ή τον καθρέφτη του, αλλά για να αφήσει την ψυχή του στα χέρια της μούσας και να μας πάρει έτσι μαζί του σε μια συναυλία, που περισσότερο μοιάζει με ιεροτελεστία μάλλον. Είχα την αίσθηση πως θα τα λεγαμε τελικά με τη νέα χρονιά, μα οι εμφανίσεις του στην Ελλάδα ήταν βέβαια η καλύτερη αφορμή για κουβέντα! Θα ακούσετε παρακάτω τα όσα είπε ο Peter (οι Van Der Graaf Generator επιστρέφουν με νέο album μέσα στο 2011) στην εκπομπή μου (Rockzone / Kanaliena.gr - καθε ΣΑΒΒΑΤΟ στις 8 και για ένα δίωρο όπως πάντα) μα αυτό που κρατάω περισσότερο από όλα αν θέλετε, είναι το πόσο σεμνός παραμένει. Απόλυτα κορυφαίος και για αυτό βαθιά ανθρώπινος...
H: Είμαι ο Peter. Επιτέλους εδώ για να κάνουμε τη συνέντευξη.
A: Επιτέλους! Είναι πολύ όμορφο να μιλάω μαζί σου, αλήθεια.
H: Τέλεια!
A: Πώς αισθάνεσαι που έρχεσαι ξανά στην Ελλάδα ως solo artist μετά από τόσα πολλά χρόνια;
H: Είμαι πολύ χαρούμενος που έρχομαι ξανά. Όπως είπες, έχουν περάσει πολλά χρόνια και μέσα στα δύο τελευταία χρόνια ξανανακάλυψα τον ενθουσιασμό μου να παίξω solo για άλλη μια φορά και νομίζω ότι το περιμένω πολύ πραγματικά.
A: Peter, έχεις κάποιες αναμνήσεις που θα ήθελες να μοιραστείς με εμάς από τη συναυλία σου με τους Van der Graaf Generator στην Ελλάδα;
H: Ναι, βέβαια. Ήταν καταπληκτικά! Ήταν πολύ ωραία που ήμασταν πάνω στο Λυκαβηττό και βέβαια ήταν η όλη πορεία των συναυλιών, που κάναμε εκείνη την περίοδο και ήμασταν πολύ, πολύ χαρούμενοι που τελικά παρουσιάσαμε τους Van der gaf στην Ελλάδα.
A: Σχετικά με τους Van der Graaf, να περιμένουμε νέο album τους, Peter;H: Υπάρχει πράγματι . Ουσιαστικά ολοκληρώσαμε το μιξάρισμα δύο εβδομάδες πριν και περιμένουμε ότι θα κυκλοφορήσει το Μάρτη ή τον Απρίλη της νέας χρονιάς.
A: Φοβερά νέα. Δεν είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε για τον πιο πρόσφατο δίσκο σου "Thin air", ο οποίος αντικειμενικά είναι φοβερός.
H: Σε ευχαριστώ.
A: Θα θελες να πεις κάτι για αυτόν Peter;
H: Νομίζω ότι είναι ένας ενδιαφέρον δίσκος. Είναι φανερό ότι προσπάθησα να κάνω κάθε δίσκο να είναι διαφορετικός από τον προηγούμενο. Αυτή τη στιγμή οι Van Der Graaf είναι ουσιαστικά μια "δουλειά" που γίνεται όποτε υπάρχει χρόνος. Προσπαθούν να δημιουργήσουν δίσκους σε σχετικά διαφορετικό "φως". Έτσι, νομίζω ότι δεν είναι το ίδιο όταν υπάρχουν διαφορετικές απόψεις. Στο solo δίσκο είμαι ο μόνος άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτόν και ήμουν αρκετά χαρούμενος από το τελικό αποτέλεσμα. Φυσικά προσπάθησα να κάνω το καλύτερο δυνατό, αλλά γενικότερα νομίζω ότι είναι ένας δυνατός δίσκος.
A: Peter, γίνεται πάρα πολύ καλή δουλειά στο sofasound και το PeterHammil.com, δύο φοβερά sites. Πώς αισθάνεται ο Peter Hammill στο χώρο του internet;
H: Άνετα και άβολα την ίδια στιγμή. Φυσικά υπάρχουν τα sofasound και PeterHammil.com, το οποίο δεν το "τρέχω" ο ίδιος, αλλά είναι ένα επίσημο site. Όμως, δεν έχω σελίδa στο MySpace, ούτε στο Facebook ή το Twitter ή όλα αυτά. Βέβαια, από την άλλη μεριά εννοείται ότι το internet είναι πολύ χρήσιμο, μιας και παρέχει τη δυνατότητα της άμεσης επικοινωνίας, όπως γίνεται στο sofasound αλλά και γενικότερα την επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι, οτιδήποτε συμβαινει στον κόσμο του Peter Hammill ή των Van der Graaf Generator θα το μάθει οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται με λιγότερα από δύο clicks.
A: Peter, δεν είναι φοβερό ότι πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν την εικόνα, το χαρακτήρα του καλλιτέχνη με έναν κανονικό καθημερινό άνθρωπο; Εκτιμώ ότι η προσωπική ζωή θα πρέπει να μένει πίσω από τη σκηνή και τη δημοσιότητα. Συμφωνείς με αυτό;
H: Ναι αυτό είναι αλήθεια φυσικά. Όμως από την άλλη πλευρά, ο άνθρωπος που είναι δημόσια φιγούρα φυσιολογικά εμφανίζεται δημόσια. Εγώ για παράδειγμα ως ο Peter Hammill όταν εμφανίζομαι στη σκηνή είμαι η δημόσια φιγούρα και ο ιδιωτικός άνθρωπος δεν είναι κανονικά εκεί. Κατά ένα βαθμό είμαι τυχερός γιατί είχα τη δυνατότητα να έχω περισσότερη ιδιωτική ζωή, μιας και δεν ήμουν μια τόσο πετυχημένη δημόσια φιγούρα. Είναι δύσκολο πάντως για τους ανθρώπους να έχουν ιδιωτική ζωή και αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο σε μένα να γράψω για φυιολογικές ιδιωτικές ζωές. Όλα αυτά τα πράγματα έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους.
A: Ας μιλήσουμε για την επιτυχία. Κατά τη γνώμη μου ο Peter Hammill είναι ένας από τους δύο - τρείς πιο σημαντικούς μουσικούς των τελευταίων σαράντα χρόνων. Πώς νιώθεις σήμερα κοιτάζοντας όλα όσα έχεις κάνει;H: Νιώθω πολύ τυχερός πραγματικά, επειδή, προφανώς αυτό είναι ένα προνόμιο, είναι μεγάλη τύχη, επειδή γραφω και παίζω μουσική επί σαράντα χρόνια και είμαι πολύ πολύ τυχερός που το έχω κάνει αυτό. Προφανώς αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι έχεις οπαδούς και ένα συγκεκριμένο κοινό. Βέβαια έχει σχέση με το γεγονός ότι όταν δεν έχεις την τόσο μεγάλη επιτυχία, τότε δεν περιορίζεσαι να βγάζεις νέο δίσκο ανά ένα ή δύο χρόνια και μετά να περιοδεύεις για δύο χρόνια. Τώρα προφανώς, είχα την ευκαιρία να κάνω πολλά διαφορετικά πράγματα, ακόμα και αυτή τη στιγμή αν πω ότι υπάρχει μια συνεχής σόλο ή VdG καριέρα, είναι παράξενο και λίγο έξω από την κανονική λειτουργία της ποπ ή ροκ μουσικής, αλλά υπάρχουν νέα πράγματα που θέλω να κάνω και αυτό είναι τύχη και προνόμιο.
A: Έχεις ηχογραφήσει μια σειρά από τα καλύτερα sessions του John Peel. Θα ήθελες να πεις λίγα λόγια για αυτόν σήμερα;
Η: Στην πραγματικότητα ήταν ένας από τους λίγους ανθρώπους που μας έδωσε σημασία. Αυτό έγινε το 1967 νομίζω, όταν τον πρωτογνωρίσαμε. Υπερασπίστηκε όλους όσους έχουν μια οπτική των πραγμάτων. Εννοώ ότι έκανε αξιοσημείωτα πράγματα για κάποιον που είναι σε αυτή την πλευρά, είναι ένας DJ, ένας δημοσιογράφος και διατήρησε τον ενθουσιασμό του μέχρι το τέλος και ιδιαίτερα σε πιο αφηρημένα πράγματα. Για να είμαι ειλικρινής όλη η βρεταννική μουσική του χρωστάει πολλά.
Α: Αλήθεια απολαμβάνεις ακόμα τη μουσική του John Coltrane και του Jimmy Hendrix;Η: Ακόμα και σήμερα κρατάνε μια θέση στο εσωτερικό μουσικό τοπίο μου. Πρέπει να παραδεχτώ ότι καθώς περνούν τα χρόνια και ακούω όλο και λιγότερη μουσική - ίσως επειδή δουλεύω για τη μουσική μου- σε αυτό το μοντέρνο κόσμο, υπάρχουν όλο και λιγότερες ευκαιρίες του να έχεις 40 λετπά μέσα σε όλα όσα έχεις να κάνεις, στα οποία να μπορείς να σταματήσεις και να ακούσεις μουσική. Εκτός από τον Coltrane και το Hendrix, πρέπει επίσης να πω ότι υπάρχουν και άλλοι κλασσικοί συνθέτες που ακούω τα τελευταία χρόνια και είναι σημαντικοί για μένα, όπως ο Mozart και ο Bach.
Α: Peter, νιώθεις ποτέ ότι πολλοί δημοσιογράφοι συμπεριφέρονται σαν ενεργειακά βαμπίρ στη μουσική βιομηχανία; Συμφωνείς με αυτό;
H: Όχι ακριβώς. Νομίζω απλά ότι με τον ίδιο τρόπο που ο κόσμος είναι πολύπλοκος για τους μουσικούς στις μέρες μας, είναι το ίδιο πολύπλοκος και για τους δημοσιογράφους. Παλαιότερα, ο δημοσιογράφος ήταν αυτός που εξέφραζε τη γνώμη του για τη μουσική ή τους καλλιτέχνες και επομένως μόνο ο δημοσιογράφος είχε πρόσβαση στα περιοδικά. Στις μέρες μας όλοι έχουν μια γνώμη και την εκφράζουν, χωρίς να την σκέφτονται εντελώς, επειδή μερικές φορές όταν οι άνθρωποι χρησιμοποιούν το internet, δε συνδέουν απαραίτητα το μυαλό τους με αυτό που σκέφτονται ακριβώς. Νομίζω ότι είναι πολύπλοκο για τους δημοσιογράφους. Έχουν μια αλληλοεξαρτώμενη σχέση, οι δημοσιογράφοι χρειάζονται τους καλλιτέχνες και έχουν άποψη για αυτούς, αλλά και οι καλλιτέχνες χρειάζονται τους δημοσιογράφους, επειδή διαφορετικά, κανένας δε θα είχε μια γνώμη για εκείνους και όταν δεν ακούει κανένας για αυτούς τότε δεν υπάρχουν. Έτσι είναι και θα είναι πάντα μια πολύπλοκη υπόθεση.
Α: Ας μιλήσουμε λοιπόν για το τραγούδι που αγαπάω πραγματικά στο “finding and preserving enemies” , “The comet, the Course, the Tail” που είναι “the only way we know that we are alive". Είναι τελικά η τραγωδία της ανθρώπινης φύσης κατά κάποιο τρόπο;Η: Πιθανόν. Είναι προφανώς ένα τραγούδι που έγραψα πολλά χρόνια πριν. Αναρωτιέμαι, όταν επιστρέφω σε αυτά και στις μέρες που τα έγραψα. Κατά ένα τρόπο οι αντιδράσεις μου σε αυτό μοιάζουν σαν ενός 60άχρονου άντρα που είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που το έγραψε στην αρχή. Κάτα έναν τρόπο που γίνεται πιο οπτικός και συναισθηματικός, παρά αναλυτικός. Εννοώ ότι περιστασιακά παίζω το “The comet, the Course, the Tail”. Νομίζω ότι το σημαντικό πράγμα για μένα που αφορά αυτό το τραγούδι είναι ότι περιγράφει αυτά που έχω κάνει όλα αυτά τα χρόνια και στο τέλος, ο τελευταίος στίχος “I am my own direction” είναι η ιστορία μου. Αυτό είναι για μένα είναι το πραγματικό κίνητρο για αυτό το τραγούδι.
Α: Και τι θα περιμένουμε να ακούσουμε από σένα στην Αθήνα;
Η: Λοιπόν πραγματικά δε θα σου πω. Προφανώς θα παίζω πιάνο, κιθάρα, θα παίξω τουλάχιστον δυο τραγούδια από το “Thin Air”, επειδή είναι νέα τραγούδια και μερικά παλαιότερα τραγούδια. Δεν ξέρω ειλικρινά ποια θα είναι η λίστα. Δε γνωρίζω επειδή αυτή τη στιγμή και σε όλες τις συναυλίες που έχω κάνει μέχρι τώρα, είχα να διαλέξω ανάμεσα σε 70 τραγούδια. Eπιλέγω 15 ή 16 κάθε βράδυ. Έτσι, κατά ένα τρόπο μπορώ να πω ότι είναι εντελώς τυχαία η επιλογή. Έχω όμως συγκεκριμένη σκέψη για το πως να επιλέξω, επειδή έπαιξα στην Ελλάδα πριν πολύ καιρό και δε θυμάμαι ακριβώς τι είχα παίξει την τελευταία φορά. Θα προσπαθήσω όμως να έχω ένα ενδιαφέρον μίγμα από παλιά και νέα τραγούδια και μπορώ να πω ότι ανυπομονώ για αυτό.
A: Σε ευχαριστώ πάρα πολύ, Peter.
H: Τέλεια! Είμαι πολύ χαρούμενος που καταφέραμε να κάνουμε τη συνέντευξη.
A: Ανυπομονώ να σε δω εδώ.
H: Θα τα πούμε εκεί λοιπόν!
Σχετικό θέμα