O Νίκος ο Τριανταφυλλίδης (έρχεται συνέντευξη του) είχε κάθε λόγο να είναι χαρούμενος καθώς ο ΠΑΟΚ σκίζει κι αφού η υπέροχη Μαρίνα με κέρασε μια μπύρα, μπήκα στο GAGARIN γρήγορα - γρήγορα για να προλάβω να ακούσω κάτι από τους Rockin' Bones, πριν από τον μεγάλο Rudi και την παρέα του. Θα πω μόνο πως το I wanna be your dog στην ΕΚΤΕΛΕΣΗ τους (ναι... ήταν εκτέλεση και ΟΧΙ διασκευή) είναι ότι πρέπει για την αντικατάσταση της ηλεκτρικής καρέκλας. Πιο άμεσα αποτελέσματα εννοώ... Σταματάω εδώ για να μη γίνω περισσότερο κακός.
Όσο για τους FUZZTONES, η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται... Το Gagarin γεμάτο, ο κόσμος ανυπόμονος,και... 1-2-5 για αρχή... Μετά Bad news travels fast και Action speaks louder than words έτσι για ζέσταμα. Η θρυλική μπάντα σε μεγάλα κέφια, ο Rudi ορεξάτος και ο κόσμος καταλαβαίνει πως ακόμη ένα πάρτυ ξεκίνησε. Ήταν όλα εκεί για ακόμη μια φορά, μαζί με το νέο album των Fuzztones, από το οποίο σίγουρα ξεχωρίζω από τα τραγούδια που ακούσαμε τόσο το Between the lines, όσο και το Don't speak ill of the dead, με τα σχόλια του αγέραστου Rudi ανάμεσα στα τραγούδια, να τσακίζουν κόκκαλα!
Τόσο για το χάλι της αποξένωσης σε μια κοινωνία σε τηλεοπτική αποχαύνωση, όσο και για τις θέσεις του σε σχέση με το αγαπημένο του σπορ. Ποιο είναι αυτό; Μα..το sex! Τι άλλο θα μπορούσε να είναι δηλαδή! Ο κόσμος πέρασε καταπληκτικά, η μπάντα έπαιξε με την ψυχή της και για μιάμιση σχεδόν ώρα (και κάτι περισσότερο) όλοι ήταν χαρούμενοι σε μια ακόμη ζεστή γιορτή των Fuzztones στην Αθήνα.
Είχα μιλήσει μαζί τους το μεσημέρι και ήμουν υποψιασμένος για το τι θα ακολουθήσει... Journey to time, She's wicked, Romilar D και μια σείρα ακόμα από κλασσικά του είδους, μέχρι τα 2 encore της μπάντας με τα Radar Eyes, Cinderella και το κλασσικό Strychnine για το τέλος! Περιττό να πω οτι στο τελεύταιο ένα Gagarin βρέθηκε κυριολεκτικά στο πόδι τραγουδώντας με το Rudi, την Lana και την υπόλοιπη γκαραζοπαρέα!
"Ο κόσμος περνάει καλά Γιώργο ε;" λέω στον Μπαλιώτη κι εκείνος χαμογελά και χορεύει, ενώ ο Χρυσόπουλος δεν σταματάει στιγμή να χειροκροτάει τους Fuzztones δίπλα και μας καλεί για τη συνέχεια της βραδιάς στο 'Rockin' the Casbah'. Το συντακτικό του αυθεντικού Garage είναι συντακτικό ψυχής σκέφτομαι... Αγνό, άμεσο και γυμνό, καθώς χαμογελώ και τα φώτα σιγά, σιγά ανάβουν μέχρι την επόμενη φορά, που εύχομαι αληθινά να είναι σύντομα, μα πολύ σύντομα όμως...
'Some folks like water..some folks like wine..'
Όσο για τους FUZZTONES, η καλή μέρα απ' το πρωί φαίνεται... Το Gagarin γεμάτο, ο κόσμος ανυπόμονος,και... 1-2-5 για αρχή... Μετά Bad news travels fast και Action speaks louder than words έτσι για ζέσταμα. Η θρυλική μπάντα σε μεγάλα κέφια, ο Rudi ορεξάτος και ο κόσμος καταλαβαίνει πως ακόμη ένα πάρτυ ξεκίνησε. Ήταν όλα εκεί για ακόμη μια φορά, μαζί με το νέο album των Fuzztones, από το οποίο σίγουρα ξεχωρίζω από τα τραγούδια που ακούσαμε τόσο το Between the lines, όσο και το Don't speak ill of the dead, με τα σχόλια του αγέραστου Rudi ανάμεσα στα τραγούδια, να τσακίζουν κόκκαλα!
Τόσο για το χάλι της αποξένωσης σε μια κοινωνία σε τηλεοπτική αποχαύνωση, όσο και για τις θέσεις του σε σχέση με το αγαπημένο του σπορ. Ποιο είναι αυτό; Μα..το sex! Τι άλλο θα μπορούσε να είναι δηλαδή! Ο κόσμος πέρασε καταπληκτικά, η μπάντα έπαιξε με την ψυχή της και για μιάμιση σχεδόν ώρα (και κάτι περισσότερο) όλοι ήταν χαρούμενοι σε μια ακόμη ζεστή γιορτή των Fuzztones στην Αθήνα.
Είχα μιλήσει μαζί τους το μεσημέρι και ήμουν υποψιασμένος για το τι θα ακολουθήσει... Journey to time, She's wicked, Romilar D και μια σείρα ακόμα από κλασσικά του είδους, μέχρι τα 2 encore της μπάντας με τα Radar Eyes, Cinderella και το κλασσικό Strychnine για το τέλος! Περιττό να πω οτι στο τελεύταιο ένα Gagarin βρέθηκε κυριολεκτικά στο πόδι τραγουδώντας με το Rudi, την Lana και την υπόλοιπη γκαραζοπαρέα!
"Ο κόσμος περνάει καλά Γιώργο ε;" λέω στον Μπαλιώτη κι εκείνος χαμογελά και χορεύει, ενώ ο Χρυσόπουλος δεν σταματάει στιγμή να χειροκροτάει τους Fuzztones δίπλα και μας καλεί για τη συνέχεια της βραδιάς στο 'Rockin' the Casbah'. Το συντακτικό του αυθεντικού Garage είναι συντακτικό ψυχής σκέφτομαι... Αγνό, άμεσο και γυμνό, καθώς χαμογελώ και τα φώτα σιγά, σιγά ανάβουν μέχρι την επόμενη φορά, που εύχομαι αληθινά να είναι σύντομα, μα πολύ σύντομα όμως...
'Some folks like water..some folks like wine..'