Οι The Heavy εμφανίστηκαν ζωντανά στον πολυχώρο Πολιτεία στην Πάτρα την Κυριακή 21/11/2010. Το ωστικό κύμα της ενέργειάς τους πρέπει να έφτασε στους Παπαροκάδες της Ναυπάκτου (τους είχατε ξεχάσει αυτούς ε)!Ενέργεια, ενέργεια, ενέργεια… Α! Ναι! Και φωνάρα, φωνάρα, φωνάρα… Τα λόγια είναι περιττά (που λέει και η Μαρινέλλα μας) για την εμφάνιση των Heavy το βράδυ της Κυριακής στην Πολιτεία της Πάτρας. Όσοι βρεθήκατε εκεί καταλαβαίνετε τι εννοώ και δεν νομίζω να το ξεχάσετε σύντομα… Όσοι δεν ήσασταν εκεί... Read it and weep!
Η ώρα 21:30 και έχει ήδη ξεκινήσει το πολύ δυνατό DJ set από τους George και Sibu (παιδιά με συγχωρείτε που δεν ξέρω τα πραγματικά σας ονόματα αλλά όπως και να έχει μπράβο σας). Ιδανικές μουσικές από τα decks για ένα πραγματικό warm up, μας κράτησαν παρέα μέχρι τις 10 περίπου.
Λίγα λεπτά μετά τις δέκα ανεβαίνουν στη σκηνή ο κιθαρίστας Dan Taylor, ο ντράμερ Chris Ellul και ο μπασίστας Spencer Page και τους ακολουθεί ένα ζεστό χειροκρότημα. Με την εμφάνιση του τραγουδιστή Kelvin Swaby γίνεται ο χαμός! Τα χειροκροτήματα και οι φωνές έδειξαν ότι το κοινό περίμενε με πολύ ενθουσιασμό το βρετανικό συγκρότημα. Ο Swaby μας χαιρετά και ακούγεται η υποβλητική εισαγωγή από το “Short Change Hero”. Το κοινό τραγουδά μαζί με τον Swaby, τους χειροκροτεί και ο χορός έχει ήδη αρχίσει! Ο Swaby δείχνει χαρούμενος που το κοινό ξέρει τα λόγια αφού μάλλον δεν το περίμενε… Βέβαια πρέπει να σημειώσω ότι το κοινό την Κυριακή ήταν ανάμεικτο: fans που ήξεραν απ’ έξω τα τραγούδια των Heavy, αλλά και κόσμος που ίσως άκουγε όλα τους τα τραγούδια για πρώτη φορά. 
Το live συνεχίζεται με το δυνατό ”What you want me to do”, αφού όπως είπε και ο Swaby: «Κάποιος θα μπορούσε να πει ότι σας ξεκινήσαμε αργά και ήρεμα. Αλλά εμείς ποτέ δεν κάνουμε κάτι ήρεμα…». Ακολουθεί το “Big bad wolf”, με την προτροπή του τραγουδιστή να αλυχτήσουμε (!) σαν λύκοι. Ουρλιαχτά και χειροκροτήματα από το κοινό συνοδεύουν αυτό το σούπερ δυνατό κομμάτι. Ακολουθεί το πολύ ωραίο “Sixteen” και το “Cause for alarm”, τραγούδι που έδωσε την αφορμή στον τραγουδιστή να κάνει (και αυτός) μια αναφορά στην άσχημη κατάσταση της οικονομίας… Ο ρυθμός ανεβαίνει ξανά με το “Coleen” και συνεχίζουμε με το “Girl”, με ολίγον από “All day and all of the night”, αφιερωμένο στα κορίτσια που βρέθηκαν στο κοινό και έκαναν «τόσο θόρυβο»! Η συνέχεια με το “In the morning” και το “That kind of man” φοβερή και τρομερή! Ο κόσμος χόρευε, τραγουδούσε και διασκέδαζε πραγματικά! Η φωνή του Swaby έσκισε! Δεν ξέρω πως αλλιώς να την περιγράψω. Έσκισε..Συνέχεια με το “No time” και τελευταίο τραγούδι το πιο γνωστό “How you like me now?”. Και ναι… μετά από 11 τραγούδια οι Heavy μας αποχαιρετούν πριν εμφανιστούν για ένα encore υπό την απίστευτα ενθουσιώδη απαίτηση του κοινού… Στην αρχή του encore ο Swaby παρουσίασε τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος και ακούσαμε το “Oh no! Not you again”.
Αυτό ήταν. Κάτι λιγότερο από μια ώρα καθαρής διασκέδασης. Σαν να μην το πίστευε ο κόσμος συνέχιζε να ζητάει κι άλλο, κι άλλο. Ακόμα και όταν τα φώτα άναψαν, ο κόσμος συνέχιζε να ζητάει κι άλλο, κι άλλο. Ακόμα και όταν άρχισε να παίζει η μουσική από τα ηχεία, που σου δίνει να καταλάβεις ότι «το σόου τελείωσε», ο κόσμος συνέχιζε να ζητάει κι άλλο, κι άλλο. Ακόμα και όταν οι μισοί είχαν φύγει, αρκετοί συνέχιζαν ρυθμικά: “Heavy, Heavy”. Η εμφάνιση του Swaby στη σκηνή έκανε κάποιους να αναθαρρήσουν. Αλλά όχι… ανέβηκε να πάρει τη μπύρα του. Μας χάρισε μια υπόκλιση και έφυγε.Από τις καλύτερες στιγμές του live ήταν η έναρξη. Την ενέργειά τους αλλά και την άμεση ανταπόκριση του κοινού από το πρώτο κιόλας τραγούδι δε τη συναντάς συχνά. Κορυφαία στιγμή και το πιο γνωστό “How you like me now?” καθώς και το”In the morning” και το “Big bad wolf”. Σταματάω εδώ γιατί θα μπορούσα κάλλιστα να αναφέρω όλα τα τραγούδια που ακούσαμε την Κυριακή το βράδυ.
O τραγουδιστής σίγουρα έκλεψε την παράσταση με την τρομερή φωνή του και τα μαθήματα live performance που παρέδωσε. Δεν σταμάτησε να χορεύει, να επικοινωνεί με το κοινό μετά από κάθε τραγούδι, να μας προτρέπει να ουρλιάξουμε σα λύκοι (!), να χορέψουμε, να διασκεδάσουμε. Μπορεί να μην χόρεψαν μέχρι πτώσεως όλοι, αλλά όλοι αναγνώρισαν το ταλέντο και τη φωνητική του ικανότητα. Οι γυναίκες αναγνωρίσαμε, επίσης, και τους καλοσχηματισμένους κοιλιακούς του… Δεν θα μπορούσε όμως να τα καταφέρει αν δεν είχε την υποστήριξη των υπόλοιπων φοβερών μουσικών του γκρουπ. Άκουσα ότι το live της Αθήνας στο ΚΥΤΤΑΡΟ θεωρείται, πλέον, ένα από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων. Νομίζω πως πολλοί θα συμφωνήσετε μαζί μου ότι αυτό ισχύει και για την εμφάνισή τους στην Πάτρα.
S
oul, garage, rock ‘n’ roll, reggae όλα μαζί σε ένα. Όπως διάβασα σε review του BBC για το πρώτο άλμπουμ των Heavy “The house that dirt built”: «Imagine if you could be in all your favourite bands at once. The Heavy already are.» Oh, yes! They are!Ευχαριστούμε (και πάλι) Manifest και Mojo Radio!!
Σχετικό θέμα