Κάνεις ένα πάρτι, μια σύναξη. Έρχονται κάποιοι γνωστοί σου, αλλά απρόσκλητοι. Είδαν φως και μπήκαν. Τους προσφέρεις κάτι, ευγενικά. Τους γνωστοποιείς, με το χαμόγελο στα χείλη, ότι άλλη φορά θα είναι καλοδεχούμενοι, αλλά όχι τώρα, την συγκεκριμένη φορά. Δεν το καταλαβαίνουν. Σου κατσικώνονται. Κάποτε αναχωρούν. Σε μερικές ημέρες, επαναλαμβάνεται το ίδιο γεγονός. Γίνεσαι κάπως πιο αυστηρός. Τους συνοδεύεις στην έξοδο. Σου κακιώνουν. Σε λένε διώκτη. Σε εγκαλούν για απουσία χιούμορ. Κάτι τέτοιο συμβαίνει με τους λεγόμενους Τοίχους του Φατσοκιταπίου, γνωστού τοις πάσι ως facebook. Πολλοί δράττονται της ευκαιρίας να γράψουν το μακρύ και το κοντό τους στον Τοίχο άλλων, να γράψουν πράγματα άσχετα με τις αναρτήσεις σου, ή να επιχειρήσουν να χιουμορίσουν αποτυγχάνοντας παταγωδώς, καθότι το χιούμορ, όπως και το τανγκό, θέλει δύο. Προφανώς ΔΕΝ αποτελεί λογοκρισία (ήμαρτον!) το να αφαιρείς από τις αναρτήσεις σου τα σχόλια εκείνα και τις ασχετοσύνες που χαλάνε ένα κλίμα που εσύ επιλέγεις και επιθυμείς να δημιουργήσεις. Εξάλλου, και ο άλλος, όλοι οι άλλοι, έχουν το δικό τους Τοίχο να εκφρασθούν ελευθέρως. Βία και λογοκρισία θα ήταν εάν κάποια εξουσία απαγόρευε στον άλλο να έχει Τοίχο. Κάποιοι ήδη αυτοχαρακτηριζόμαστε Τοιχοδιώκτες – αστειευόμενοι με τον εαυτό μας και λογοπαίζοντας!
* * *
Λίαν ενδιαφέρουσα η πολυπρόσωπη ομαδική έκθεση Hidden Athens/ Κρυμμένη Αθήνα, υπό την επιμέλεια του Θανάση Μουτσόπουλου, στο TAF [The Art Foundation]. Τη διοργάνωση έχει αναλάβει η Ομάδα Κέντρο-Απόκεντρο που καιρό τώρα καταπιάνεται με την κοινωνική ιστορία της μεγαλούπολης, της οποίας τους πολλούς και ποικίλους, ενίοτε και επικίνδυνους, λαβυρίνθους εξερευνά. Η έκθεση, σημαντικό γεγονός τώρα στα τέλη της χρονιάς, ξεδιπλώνεται σε τρία μέρη, τρεις θεματικές ενότητες. Έως την 1η Δεκεμβρίου μπορείτε να επισκεφθείτε την ενότητα Παραβατική Αθήνα (μετανάστες, άνεργοι & άστεγοι, σπασμένες ζωές, τσακισμένες πινακίδες στους δρόμους, νεοεπαιτεία, νεοαποκλεισμός, νεοαπόγνωση μες στη μεγάλη πόλη). Είναι πάντα σημαντική η ματιά των καλλιτεχνών. Ξέρουν να εντοπίζουν και να κοινοποιούν το αθέατο. Και υπάρχουν αθέατες όψεις ακόμα και στα όσα βλέπουμε καθημερινώς. Για περαιτέρω πληροφορίες: www.theartfoundation.gr * * *
Ιδού μια αθέατη όψη που, ενώ κάθε μέρα την βλέπουμε με τα μάτια μας, σπανίως τη σχολιάζουμε: οι κατεστραμμένες επίτηδες πινακίδες παντού μες στην Αθήνα. Ένα φαινόμενο υποχθονίως εμπρηστικό, φαινομενικά ακατανόητο, ακραία παράλογο – που όμως έχει, πρέπει να έχει, τη λογική του. Σχεδόν ΟΛΕΣ οι πινακίδες μιας πόλης τόσων εκατομμυρίων είναι εσκεμμένα κατεστραμμένες – δεν έχουν φθαρεί από το χρόνο, τις έχουν καταστρέψει κάποιοι νεοβάνδαλοι, και καλούμαστε να δούμε το γεγονός, να το αντιληφθούμε στην έκτασή του, να το αναλύσουμε. Η ζωγράφος Ελεάννα Μαρτίνου, η οποία συμμετέχει στην Hidden Athens, έστησε στο facebook την Ομάδα Athens by Sight, όπου, σε πρώτη φάση, συλλέγει φωτογραφίες από κατεστραμμένες πινακίδες. Μπορείτε να στείλετε κι εσείς τις δικές σας, και επίσης να σχολιάσετε το γεγονός.* * *
Μια όχι και τόσο αναπάντεχη κατακλείδα: «Εμείς προτείνουμε την Αλήθεια στην Πραγματικότητα, η ίδια η Πραγματικότητα είναι κωφάλαλη» [Νίκος Καρούζος, «Οι Πυλώνες του Μέλλοντος και το Φριχτό Ημιώριο», από τον τόμο Πεζά Κείμενα, εκδ. Ίκαρος].
Σχετικό θέμα