Τι θα ακούσεις;
Electronic-trip hop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
A Dark Cloud is Coming, Like a Motherless Child, A Waste of Suns
Βαθμολογία
6,5/10
Το νέο, 15ο άλμπουμ του Moby που κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα περίπου, είναι ένας καλός, μελαγχολικός και σκοτεινός δίσκος στη βάση του, καλοφτιαγμένος και όμορφα ενορχηστρωμένος. Στο "Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt", ο Moby επιστρέφει σε πιο γνωστές κι αγαπησιάρικες φόρμες, σε εκείνες που λατρέψαμε από τον ίδιο στο παρελθόν. Και τα καταφέρνει πολύ καλά, αποσπασματικά. Όχι όμως στο σύνολο του.
Το άλμπουμ έχει και κάποια άλλα δυνατά χαρτιά πέρα από τα singles. Για παράδειγμα το “The Waste of Suns”, θα μπορούσε να έχει βγει από το “Everything is Wrong”, ως μια συνέχεια, με φωνητικά, του “First Cool Hive”. Το τραγούδι που κλείνει τον δίσκο με τίτλο “Α Dark Cloud is Coming”, είναι ένα σύγχρονο trip hop-blues κομμάτι κι αν φτάσεις μέχρι εκεί θα σε αποζημιώσει. Τα εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά μοιράζονται οι Apollo Jane, Mindy Jones, Julie Mintz, Brie O'Bannon και Raquel Rodriguez, κάθε μία από τις οποίες προσφέρει το λιθαράκι της. Περισσότερο χρησιμοποιούνται σαν όργανα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη συναισθηματική εμπλοκή, τοποθετημένες σωστά και μελωδικά όπου πρέπει ή όπου έχει μαεστρικά τοποθετήσει ο κύριος Moby.
Στο σύνολο του όμως το “Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt” κουράζει. Υπάρχουν τραγούδια πιο αδύναμα που επιβαρύνουν τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, την κάνουν περισσότερο μουντή από ότι χρειάζεται. Ίσως τα 13 τραγούδια να είναι πολλά για ένα σύγχρονο άλμπουμ. Πόσο μάλιστα όταν δεν έχει τις συνθέσεις εκείνες που να κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Moby είναι πολυτάλαντος. Ξέρει να χτίζει μελωδίες κι ατμόσφαιρες. Ξέρει και να ελίσσεται.
Κι αν, όπως είπαμε το “Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt” είναι ένα ακόμη καλό άλμπουμ, έχει χρόνια να μας προσφέρει κάτι που να μας μείνει αξιομνημόνευτο. Όχι πως είναι απαραίτητο, εξάλλου έχει ήδη παραδώσει τουλάχιστον 2 τέτοια στην καριέρα του (εξαιρετικά δύσκολο). Όμως πάντα μας αφήνει με το αίσθημα του ανικανοποίητου.
Electronic-trip hop
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις;
A Dark Cloud is Coming, Like a Motherless Child, A Waste of Suns
Βαθμολογία
6,5/10
Το νέο, 15ο άλμπουμ του Moby που κυκλοφόρησε πριν ένα μήνα περίπου, είναι ένας καλός, μελαγχολικός και σκοτεινός δίσκος στη βάση του, καλοφτιαγμένος και όμορφα ενορχηστρωμένος. Στο "Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt", ο Moby επιστρέφει σε πιο γνωστές κι αγαπησιάρικες φόρμες, σε εκείνες που λατρέψαμε από τον ίδιο στο παρελθόν. Και τα καταφέρνει πολύ καλά, αποσπασματικά. Όχι όμως στο σύνολο του.
Οι οιωνοί ήταν πολύ θετικοί, αφού και τα τρία singles προμήνυαν μια δυναμική επιστροφή. Το “Like a Motherless child” πατούσε δυνατά στο πόδια του, το ευαίσθητο και σκοτεινό “Mere Anarchy”, ήταν ιδιαίτερο κι απόλυτα μελωδικό και το “This Wild Darkness“ ολοκλήρωνε ιδανικά μια τριάδα singles που είχε λόγο και ουσία.
Το άλμπουμ έχει και κάποια άλλα δυνατά χαρτιά πέρα από τα singles. Για παράδειγμα το “The Waste of Suns”, θα μπορούσε να έχει βγει από το “Everything is Wrong”, ως μια συνέχεια, με φωνητικά, του “First Cool Hive”. Το τραγούδι που κλείνει τον δίσκο με τίτλο “Α Dark Cloud is Coming”, είναι ένα σύγχρονο trip hop-blues κομμάτι κι αν φτάσεις μέχρι εκεί θα σε αποζημιώσει. Τα εξαιρετικά γυναικεία φωνητικά μοιράζονται οι Apollo Jane, Mindy Jones, Julie Mintz, Brie O'Bannon και Raquel Rodriguez, κάθε μία από τις οποίες προσφέρει το λιθαράκι της. Περισσότερο χρησιμοποιούνται σαν όργανα, χωρίς κάποια ιδιαίτερη συναισθηματική εμπλοκή, τοποθετημένες σωστά και μελωδικά όπου πρέπει ή όπου έχει μαεστρικά τοποθετήσει ο κύριος Moby.
Στο σύνολο του όμως το “Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt” κουράζει. Υπάρχουν τραγούδια πιο αδύναμα που επιβαρύνουν τη σκοτεινή ατμόσφαιρα, την κάνουν περισσότερο μουντή από ότι χρειάζεται. Ίσως τα 13 τραγούδια να είναι πολλά για ένα σύγχρονο άλμπουμ. Πόσο μάλιστα όταν δεν έχει τις συνθέσεις εκείνες που να κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον. Ο Moby είναι πολυτάλαντος. Ξέρει να χτίζει μελωδίες κι ατμόσφαιρες. Ξέρει και να ελίσσεται.
Κι αν, όπως είπαμε το “Everything Was Beautiful, And Nothing Hurt” είναι ένα ακόμη καλό άλμπουμ, έχει χρόνια να μας προσφέρει κάτι που να μας μείνει αξιομνημόνευτο. Όχι πως είναι απαραίτητο, εξάλλου έχει ήδη παραδώσει τουλάχιστον 2 τέτοια στην καριέρα του (εξαιρετικά δύσκολο). Όμως πάντα μας αφήνει με το αίσθημα του ανικανοποίητου.
Σχετικό θέμα