Με τον πρώτο της δίσκο «Κι έτσι αρχίζει το τικ τακ» στα χέρια, η Γεωργία Αγγέλου ετοιμάζεται δυναμικά για τη νέα χρονιά. Λίγο πριν τα επόμενα βήματα της, μίλησε στο mixgrill τόσο για το χρόνο όσο και για τη μουσική.
Ας τη γνωρίσουμε λοιπόν..
Τι είναι ο χρόνος για σένα; μια έννοια σχετική ή ζεις τη στιγμή;
Για μένα ισχύουν και τα δύο. Φυσικά ο χρόνος είναι μια σχετική έννοια, δεν μας ορίζει, αλλά τον ορίζουμε. Η ηλικία μας είναι αυτή που νιώθουμε και όχι αυτή που γράφεται. Μια σχέση είτε φιλική, είτε ερωτική, είτε επαγγελματική δεν έχει να κάνει με το χρόνο που διαρκεί, αλλά με τα συναισθήματα που μας γεννά. Οι πραγματικές αλλαγές στη ζωή μας δεν έχουν όριο ηλικίας ή χρόνου, αλλά εξαρτώνται από την εσωτερική μας ανάγκη. Και φυσικά το ιδανικό είναι να ζεις την κάθε στιγμή. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ. Δεν είναι εύκολο αυτό λόγω της γρήγορης καθημερινότητας και των αυξημένων αναγκών, αλλά επιβάλλεται να ζεις την κάθε στιγμή αν θέλεις να έχεις μια ισορροπημένη και όμορφη ζωή.
Σκληρές κιθάρες, με μπλουζ πινελιές σε αρκετά τραγούδια. Με τι είδους κομμάτια όμως μεγάλωσε η Γεωργία στο σπίτι;
Η αλήθεια είναι πως ο πρώτος μας δίσκος είναι πολυεπίπεδος με διαφορετικά ακούσματα. Στην εφηβεία μου όμως τα ακούσματα μου ήταν αυτά της εποχής μου ξένου και ελληνικού ροκ. Βέβαια συγχρόνως και κυρίως λόγω της μητέρας μου έχω ακούσματα από μεγάλες γυναικείες φωνές όπως η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξίου, η Ελένη Βιτάλη, η Δήμητρα Γαλάνη, Τανία Τσανακλίδου και τόσες άλλες μεγάλες φωνές.
Στα περισσότερα κομμάτια υπάρχει μια αμιγώς γυναικεία σύμπραξη. Πόσο εύκολο ήταν αυτό μέσα στη φάση της δημιουργίας του υλικού;
Ίσως να φαίνεται δύσκολο όμως αντιθέτως υπήρξε μια κοινή αντίληψη μεταξύ μας στους στίχους τη μουσική και την τελική ερμηνεία. Πιθανόν να έχει να κάνει με κοινά βιώματα ή με τις ίδιες καταστάσεις που μπορεί να βιώνουν οι γυναίκες σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Έτσι έγινε και με εμάς. Ενώσαμε τις στιγμές μας σε κάθε τραγούδι που δημιουργήθηκε.
Πολλά διαφορετικά τραγούδια συναντάει κάποιος στη ροή του δίσκου. Προσωπικά, ξεχώρισα το «Τους Κοροϊδεύω». Έχεις βρεθεί σε ανάλογη θέση με αυτά που λέει το κομμάτι;
Το «Τους Κοροϊδεύω» είναι όντως ένα εξαιρετικό τραγούδι και ευχαριστώ θερμά την Μάρω Μαρκέλου για τους υπέροχους στίχους και τις Νάνσυ Κανέλλη και Ξένια Δικαίου για την μουσική πλαισίωση αυτών. Σχετικά με την ερώτηση σου, ποιος δεν έχει βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση; Φυσικά έχω κάνει πολλές φορές ότι δεν ακούω, δεν βλέπω ή δεν καταλαβαίνω πράγματα και καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί θέλεις να προστατέψεις τον εαυτό σου ή τους γύρω σου, είτε γιατί πολλές φορές πρέπει να δίνεις χρόνο στο να καταλαβαίνεις τις αληθινές προθέσεις του άλλου. Δεν είναι εύκολο και πολλές φορές είναι και πολύ ψυχοφθόρο αλλά συμβαίνει.
Περιέγραψε μου μια ιστορία που κρύβεται πίσω από ένα κομμάτι.
Δύσκολη ερώτηση γιατί το κάθε κομμάτι έχει πίσω του μια ξεχωριστή ιστορία. Μπορώ να μοιραστώ την πρώτη φορά που άκουσα το τραγούδι «Σχέση τοξική» του Γιώργου Μανιού. Έπλασα στο μυαλό μου τόσο έντονα την ιστορία ενός ζευγαριού, την αρχή και το τέλος του με αποτέλεσμα από τη στιγμή που το άκουσα δεν σταμάτησα να κλαίω για ώρες. Ίσως βιώματα, ίσως υπερβολικό αλλά έτσι το ένιωσα.
«Το δίκιο της καρδιάς» είναι επίσης μια κατάθεση, μια αλήθεια, μια ανάμνηση. Κάθε στίχος, κάθε νότα αυτού του τραγουδιού είναι μια ιστορία που ξεκίνησε και όταν ολοκληρώθηκε την είδα όλη μπροστά στα μάτια μου. Φυσικά η μουσική της Πηγής Λυκούδη και οι στίχοι της Νάνσυς Κανέλλη και της Ξένιας Δικαίου έδωσαν σάρκα και οστά σε αυτή την ιστορία.
Σ' ένα τραγούδι έχει γράψει μουσική ο Νίκος Πλατύραχος. Πως βίωσες αυτή τη συνεργασία σου;
Μόνο τιμή μπορώ να νιώσω για αυτή τη συνεργασία και μεγάλη ευγνωμοσύνη. Είναι υπέροχο για έναν καλλιτέχνη στα πρώτα του βήματα να έχει μια τόσο ηχηρή συνεργασία. Να έχει έναν διεθνούς φήμης συνθέτη που έχει προσφέρει τόσα στην μουσική.
Γιατί δεν επέλεξες δικούς σου στίχους στην πρώτη σου δουλειά;
Αφενός γιατί δεν δηλώνω στιχουργός και αφετέρου, γιατί όποιο συναίσθημα γράφεται σε ένα χαρτί δεν είναι απαραίτητα εύκολο να μεταφερθεί σε ένα τραγούδι. Φυσικά γράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου αλλά δε νιώθω ότι θα μπορούσα να τα ολοκληρώσω σε μια τέτοια μορφή. Ίσως στο μέλλον..
Με ποιες λέξεις θα περιέγραφε το δίσκο αυτόν η ίδια η Γεωργία;
Πολύπλευρος, συναισθηματικός, παιχνιδιάρικος, ρομαντικός, με ακούσματα ίσως μια άλλης εποχής που ήρθαν στο σήμερα. Ένας δίσκος που αγγίζει όλες τις πιθανές πλευρές μου.
Πώς νιώθεις κοιτάζοντας ένα χρόνο μετά την ολοκληρωμένη αυτή παραγωγή;
Σίγουρα αυτός ο δίσκος είναι για μένα η εκπλήρωση του μεγαλύτερου ονείρου μου μέχρι σήμερα. Νιώθω ευγνώμων και πολύ τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω αυτό. Είναι ένα σύμπλεγμα τύχης, πολύ δουλειάς και σωστών συγκυριών αυτός ο δίσκος. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους, όσους μπορώ να ονοματίσω και φυσικά όσους δεν αναγράφονται σε αυτή τη δουλειά αλλά χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν ίδιο, όπως η οικογένεια μου.
Μπαίνοντας σε μια νέα καλλιτεχνική περίοδο, τι να περιμένουμε από σένα προσεχώς;
Μια νέα καλλιτεχνική περίοδος που ξεκίνησε αυτή τη σεζόν και έχει πολύ όμορφα πράγματα. Σημαντική στάση της νέας χρονιάς είναι η παράσταση μας στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» στις 4 Γενάρη, η επιστροφή μας στο χώρο που ξεκίνησε αυτή η δουλειά. Ανυπομονώ γι’αυτή τη βραδιά για πολλούς λόγους. Αμέσως επόμενη στάση στην αίθουσα του Παρνασσού στις 11 Γενάρη, μια βραδιά αφιερωμένη στα παιδιά που έχουν ανάγκη με την υπογραφή της Πηγής Λυκούδη μουσικά και στίχους από ποιήματα Ελλήνων ποιητών.
Ευχαριστώ την Γεωργία για την συνέντευξη αυτή και της εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα στην πορεία της!
Ας τη γνωρίσουμε λοιπόν..
Τι είναι ο χρόνος για σένα; μια έννοια σχετική ή ζεις τη στιγμή;
Για μένα ισχύουν και τα δύο. Φυσικά ο χρόνος είναι μια σχετική έννοια, δεν μας ορίζει, αλλά τον ορίζουμε. Η ηλικία μας είναι αυτή που νιώθουμε και όχι αυτή που γράφεται. Μια σχέση είτε φιλική, είτε ερωτική, είτε επαγγελματική δεν έχει να κάνει με το χρόνο που διαρκεί, αλλά με τα συναισθήματα που μας γεννά. Οι πραγματικές αλλαγές στη ζωή μας δεν έχουν όριο ηλικίας ή χρόνου, αλλά εξαρτώνται από την εσωτερική μας ανάγκη. Και φυσικά το ιδανικό είναι να ζεις την κάθε στιγμή. Αυτό προσπαθώ να κάνω κι εγώ. Δεν είναι εύκολο αυτό λόγω της γρήγορης καθημερινότητας και των αυξημένων αναγκών, αλλά επιβάλλεται να ζεις την κάθε στιγμή αν θέλεις να έχεις μια ισορροπημένη και όμορφη ζωή.
Σκληρές κιθάρες, με μπλουζ πινελιές σε αρκετά τραγούδια. Με τι είδους κομμάτια όμως μεγάλωσε η Γεωργία στο σπίτι;
Η αλήθεια είναι πως ο πρώτος μας δίσκος είναι πολυεπίπεδος με διαφορετικά ακούσματα. Στην εφηβεία μου όμως τα ακούσματα μου ήταν αυτά της εποχής μου ξένου και ελληνικού ροκ. Βέβαια συγχρόνως και κυρίως λόγω της μητέρας μου έχω ακούσματα από μεγάλες γυναικείες φωνές όπως η Μαρινέλλα, η Χάρις Αλεξίου, η Ελένη Βιτάλη, η Δήμητρα Γαλάνη, Τανία Τσανακλίδου και τόσες άλλες μεγάλες φωνές.
Στα περισσότερα κομμάτια υπάρχει μια αμιγώς γυναικεία σύμπραξη. Πόσο εύκολο ήταν αυτό μέσα στη φάση της δημιουργίας του υλικού;
Ίσως να φαίνεται δύσκολο όμως αντιθέτως υπήρξε μια κοινή αντίληψη μεταξύ μας στους στίχους τη μουσική και την τελική ερμηνεία. Πιθανόν να έχει να κάνει με κοινά βιώματα ή με τις ίδιες καταστάσεις που μπορεί να βιώνουν οι γυναίκες σε διάφορες φάσεις της ζωής τους. Έτσι έγινε και με εμάς. Ενώσαμε τις στιγμές μας σε κάθε τραγούδι που δημιουργήθηκε.
Πολλά διαφορετικά τραγούδια συναντάει κάποιος στη ροή του δίσκου. Προσωπικά, ξεχώρισα το «Τους Κοροϊδεύω». Έχεις βρεθεί σε ανάλογη θέση με αυτά που λέει το κομμάτι;
Το «Τους Κοροϊδεύω» είναι όντως ένα εξαιρετικό τραγούδι και ευχαριστώ θερμά την Μάρω Μαρκέλου για τους υπέροχους στίχους και τις Νάνσυ Κανέλλη και Ξένια Δικαίου για την μουσική πλαισίωση αυτών. Σχετικά με την ερώτηση σου, ποιος δεν έχει βρεθεί σε μια τέτοια κατάσταση; Φυσικά έχω κάνει πολλές φορές ότι δεν ακούω, δεν βλέπω ή δεν καταλαβαίνω πράγματα και καταστάσεις. Αυτό συμβαίνει είτε γιατί θέλεις να προστατέψεις τον εαυτό σου ή τους γύρω σου, είτε γιατί πολλές φορές πρέπει να δίνεις χρόνο στο να καταλαβαίνεις τις αληθινές προθέσεις του άλλου. Δεν είναι εύκολο και πολλές φορές είναι και πολύ ψυχοφθόρο αλλά συμβαίνει.
Περιέγραψε μου μια ιστορία που κρύβεται πίσω από ένα κομμάτι.
Δύσκολη ερώτηση γιατί το κάθε κομμάτι έχει πίσω του μια ξεχωριστή ιστορία. Μπορώ να μοιραστώ την πρώτη φορά που άκουσα το τραγούδι «Σχέση τοξική» του Γιώργου Μανιού. Έπλασα στο μυαλό μου τόσο έντονα την ιστορία ενός ζευγαριού, την αρχή και το τέλος του με αποτέλεσμα από τη στιγμή που το άκουσα δεν σταμάτησα να κλαίω για ώρες. Ίσως βιώματα, ίσως υπερβολικό αλλά έτσι το ένιωσα.
«Το δίκιο της καρδιάς» είναι επίσης μια κατάθεση, μια αλήθεια, μια ανάμνηση. Κάθε στίχος, κάθε νότα αυτού του τραγουδιού είναι μια ιστορία που ξεκίνησε και όταν ολοκληρώθηκε την είδα όλη μπροστά στα μάτια μου. Φυσικά η μουσική της Πηγής Λυκούδη και οι στίχοι της Νάνσυς Κανέλλη και της Ξένιας Δικαίου έδωσαν σάρκα και οστά σε αυτή την ιστορία.
Σ' ένα τραγούδι έχει γράψει μουσική ο Νίκος Πλατύραχος. Πως βίωσες αυτή τη συνεργασία σου;
Μόνο τιμή μπορώ να νιώσω για αυτή τη συνεργασία και μεγάλη ευγνωμοσύνη. Είναι υπέροχο για έναν καλλιτέχνη στα πρώτα του βήματα να έχει μια τόσο ηχηρή συνεργασία. Να έχει έναν διεθνούς φήμης συνθέτη που έχει προσφέρει τόσα στην μουσική.
Γιατί δεν επέλεξες δικούς σου στίχους στην πρώτη σου δουλειά;
Αφενός γιατί δεν δηλώνω στιχουργός και αφετέρου, γιατί όποιο συναίσθημα γράφεται σε ένα χαρτί δεν είναι απαραίτητα εύκολο να μεταφερθεί σε ένα τραγούδι. Φυσικά γράφω τις σκέψεις μου και τα συναισθήματα μου αλλά δε νιώθω ότι θα μπορούσα να τα ολοκληρώσω σε μια τέτοια μορφή. Ίσως στο μέλλον..
Με ποιες λέξεις θα περιέγραφε το δίσκο αυτόν η ίδια η Γεωργία;
Πολύπλευρος, συναισθηματικός, παιχνιδιάρικος, ρομαντικός, με ακούσματα ίσως μια άλλης εποχής που ήρθαν στο σήμερα. Ένας δίσκος που αγγίζει όλες τις πιθανές πλευρές μου.
Πώς νιώθεις κοιτάζοντας ένα χρόνο μετά την ολοκληρωμένη αυτή παραγωγή;
Σίγουρα αυτός ο δίσκος είναι για μένα η εκπλήρωση του μεγαλύτερου ονείρου μου μέχρι σήμερα. Νιώθω ευγνώμων και πολύ τυχερή που μου δόθηκε η ευκαιρία να το κάνω αυτό. Είναι ένα σύμπλεγμα τύχης, πολύ δουλειάς και σωστών συγκυριών αυτός ο δίσκος. Ένα τεράστιο ευχαριστώ σε όλους, όσους μπορώ να ονοματίσω και φυσικά όσους δεν αναγράφονται σε αυτή τη δουλειά αλλά χωρίς αυτούς τίποτα δεν θα ήταν ίδιο, όπως η οικογένεια μου.
Μπαίνοντας σε μια νέα καλλιτεχνική περίοδο, τι να περιμένουμε από σένα προσεχώς;
Μια νέα καλλιτεχνική περίοδος που ξεκίνησε αυτή τη σεζόν και έχει πολύ όμορφα πράγματα. Σημαντική στάση της νέας χρονιάς είναι η παράσταση μας στη μουσική σκηνή «Σφίγγα» στις 4 Γενάρη, η επιστροφή μας στο χώρο που ξεκίνησε αυτή η δουλειά. Ανυπομονώ γι’αυτή τη βραδιά για πολλούς λόγους. Αμέσως επόμενη στάση στην αίθουσα του Παρνασσού στις 11 Γενάρη, μια βραδιά αφιερωμένη στα παιδιά που έχουν ανάγκη με την υπογραφή της Πηγής Λυκούδη μουσικά και στίχους από ποιήματα Ελλήνων ποιητών.
Ευχαριστώ την Γεωργία για την συνέντευξη αυτή και της εύχομαι από καρδιάς τα καλύτερα στην πορεία της!
*Οι φωτογραφίες προέρχονται από το Δελτίο Τύπου