Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος μίλησε με τους Colin Newman, Graham Lewis των Wire για το νέο τους album, τη συναυλία τους στην Ελλάδα, το "Two Minutes, το Δ.Ν.Τ., το "100 club" και το "Roxy". Περισσότερα παρακάτω:
Πρώτα απ’όλα, το νέο σας άλμπουμ είναι σπουδαίο! Πείτε μου την ιστορία του 'Red Barked Tree'!?
Colin: Καταρχήν ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια! Η αλήθεια είναι ότι η ιστορία ξεκινά το 2006 όταν μαζευτήκαμε σαν τρίο μετά την αποχώρηση του Bruce το 2004. Πήραμε την απόφαση ότι θέλαμε να συνεχίσουμε και θα συνεχίσουμε ακόμα και αν ο Bruce δεν ήθελε να επιστρέψει. Υπήρχαν πολλά καταστροφικά πράγματα γύρω από την μπάντα (όχι εξαιτίας του Bruce) αλλά πήραμε μια καθαρή θετική απόφαση να προχωρήσουμε μπροστά.
Νομίζω ότι με πολλούς τρόπους, πολλά θετικά πράγματα προέκυψαν από αυτό. Όταν έφυγε ο Bruce υπήρχε ένα αξιόλογο υλικό για άλμπουμ σε κάποια μορφή. Σε αυτά που συμμετείχε ο Bruce πήγαν στο "Read & burn 03" και τα υπόλοιπα συν μερικά νέα πήγαν στο "Object 47". Κατά την περίοδο άνοιξη 2008 με άνοιξη 2009 κάναμε πολλά live με την Margaret Fiedler σαν 2η κιθαρίστρια στα live. Αυτή η περίοδος έχτισε την αυτοπεποίθηση μας να παίξουμε και δημιούργησε το σκηνικό για το Red Barked Tree. Η αίσθησή μου με το RBT ήταν ότι έπρεπε να πάμε πιο πέρα από την συναρμολόγηση σαν διαδικασία. Οι περισσότεροι άνθρωποι που δεν ηχογραφούν σε μεγάλα στούντιο καταλήγουν να χρησιμοποιούν ένα είδος συναρμολόγησης για να κάνουν τους δίσκους.
Είναι πολύ βολικό αλλά ένιωθα πως μπορούσαμε να κάνουμε έναν καλύτερο δίσκο λειτουργώντας με διαφορετική μέθοδο που στην πραγματικότητα ήταν να γράψουμε πρώτα τα τραγούδια! Έγραψα ένα πλήθος από τραγούδια στην ακουστική κιθάρα, μερικά με στίχους του Graham και μερικά με δικούς μου. Ο Graham ήρθε με 4 κομμάτια που ήταν βάσεις για μπάσο και φωνή. Κλείσαμε 4 μέρες σε ένα στούντιο στο Λονδίνο και μάθαμε και ηχογραφήσαμε τα βασικά, οι τρείς μας με έναν ηχολήπτη. Είχαμε άλλο ένα 2ήμερο session σε ένα άλλο στούντιο, τα υπόλοιπα έγιναν από εμένα, επεξεργάστηκα το υλικό και προσπάθησα να το κάνω να ακούγεται καλό. Πάνω - κάτω όλα είναι πιστά στην αρχική τους μορφή, υπάρχουν κάποιοι πρόσθετοι ήχοι αλλά πραγματικά ήθελα να αποτυπωθεί η μπάντα στην παραγωγή.
Πρώτη φορά Ελλάδα! Πώς αισθάνεστε αλήθεια;
Colin : Απολύτως πρώτη φορά, δεν έχω έρθει ούτε καν για διακοπές! Ενθουσιασμένος που θα δώ ένα νέο μέρος!!
Graham : Έχω επισκεφτεί την Ελλάδα δυο φορές για διακοπές. Μια όταν υπέφερα από πνευμονία και η γυναίκα μου και γω μείναμε άγρυπνοι φροντίζοντας το σκυλί ενός ποιητή που έμοιαζε ετοιμοθάνατο…του δώσαμε νερό σταγόνα – σταγόνα και καταφέραμε να το ενυδατώσουμε…και τα κατάφερε. Ο ποιητής μας ανταπόδωσε με την φιλία του και την προστασία του. Είναι πάντα ερεθιστικό να δουλέψεις κάπου για πρώτη φορά… Πρέπει να φέρω κάμερα να τραβήξω
Μπορείτε να μου πείτε μερικές λεπτομέρειες για το 'Two Minutes'; Eίναι το αγαπημένο μου ..για αυτό..Πολύ πιασιάρικο και βαθύ..
Colin: χα χα Δεν είμαι σίγουρος ότι είναι τόσο βαθύ! Για μένα το "Two Minutes" είναι σαν το "send" αλλά πολύ καλύτερο, τα drums ηχογραφήθηκαν σε ένα ωραίο live δωμάτιο & μια σωστή μπάσο-γραμμή. Οι φωνές είναι σχεδόν τελείως στην τύχη, είναι μερικά tweets από το twitter από την μέρα που έκανα τα φωνητικά. Απλά πρόσθεσα λίγο χαρακτηριστικό βρίσιμο.
Graham: O Colin ήταν ενθουσιασμένος όταν μου έστειλε το κομμάτι …οι οδηγίες του ήταν να μην το ανάγω σε διανοητικό επίπεδο…Το έβαλα στο Logic (λογισμικό σύνθεσης) και έγραψα το κείμενο που άκουσα στο κεφάλι μου όταν άκουγα το κομμάτι…Ηχογράφησα την φωνή μου όσο πιο γρήγορα γινόταν, έκανα κάποιες διορθώσεις και επανατοποθέτηση και το έστειλα πίσω. Ο αγαπημένος μου στίχος είναι "The umbilical chord twangs"....μια εικόνα που τέντωσε το μυαλό μου.
Art Punk? Τι όρος..(!) Πως αλήθεια μπορείτε να περιγράψετε την μουσική σας σήμερα;
Colin: Για να είμαι ειλικρινής δεν νομίζω ότι οι Wire είναι πια κανένα είδος Punk. Προερχόμαστε ταυτόχρονα από 8 μουσικά είδη… Νομίζω αψηφά την περιγραφή :)
Graham: Ο χαρακτηρισμός ART είναι επαρκής …η άλλη ταμπέλα μη ακριβής…η μουσική μας σήμερα..; ΚΑΛΗ;
Τι γίνεται με την μουσική σκηνή της Μ.Βρετανίας το 2011..; Υπάρχει στ’ αλήθεια κάτι πραγματικά νέο και φρέσκο;
Colin: Πάντα κάτι υπάρχει, αλλά ως τώρα το 2011 ήμουν μακριά από το σπίτι περισσότερες μέρες από ότι ήμουν σπίτι! Πρώτα στην Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία και τώρα στην Ευρώπη.
Graham: Δεν ξέρω αν το ονομάζεις νέο…αλλά η δουλειά του Αυστραλού συνθέτη Alan Lamb είναι ότι πιο φρέσκο.
Μιλούσαμε στον αέρα μαζί, για την ραδιοφωνική μου εκπομπή Rock zone στο Κανάλι Ένα 90,4 FM ('Kanaliena.gr')πριν ένα χρόνο…Ο Colin μου είπε ότι είναι ξεκάθαρο πως έρχονται σκληρές μέρες για την Ελλάδα (λόγω ΔΝΤ) και είχε δίκιο. Τι γίνεται με την Μ. Βρετανία;
Colin: Δεν είμαι καθόλου σοφός, ήταν παντού στα νέα! Δεν ψήφισα για την παρούσα κυβέρνηση και νομίζω ότι οι περικοπές τους θα κάνουν τόσο κακό όσο και καλό. Η περίπτωση όμως της Μ. Βρετανίας είναι πολύ διαφορετική από της Ελλάδας.
Μπορείς να μου πεις κάτι για το θρυλικό club «100 club»; Είναι θλιβερό…τέλος εποχής; Πώς νιώθετε για αυτό;
Colin: Εύχομαι η τωρινή προσοχή και δημοσιότητα να του δώσει την ώθηση που χρειάζεται για να είναι μια βιώσιμη επιχείρηση. Το Λονδίνο μπορεί να είναι πολύ σκληρό. Πρέπει να παίζεις στο σωστό μέρος ή καταλήγεις με το μισό ακροατήριο.
Graham: Στα τέλη των 70's συνήθιζα να πηγαίνω εκεί να ξεσκάω τις Τετάρτες…Ο ..John Lydon ήταν επίσης πάντα εκεί και χόρευε. Η απώλεια ενός συναυλιακού χώρου είναι πάντα θλιβερή.
Τι έχετε να μας πείτε μας για τις παλιές μέρες στο 'Roxy' με λίγα λόγια... Τι περίοδος...
Colin: Δεν είμαι νοσταλγικό άτομο αλήθεια. Είχε τις στιγμές του και τώρα είναι κατάστημα υποδημάτων. Το Roxy μας έδωσε το πρώτο μας live σαν 4μελές γκρουπ (δες το "Live at the Roxy - April 1st & 2nd 1977" στο label μας pinkflag) αλλά ήταν και άλλοι χώροι που ακολούθησαν και πολλές περιοδείες που μας έκαναν περισσότερο γνωστούς.
Graham: Το Roxy ήταν φανταστικό για μερικούς μήνες…Πήγαινα κάθε βράδυ που έπαιζε κάποιος..σχεδόν δεν κοιμόμουν εκείνο το διάστημα. Ερωτευμένος, δουλεύοντας σαν ελεύθερος σχεδιαστής μόδας και διδάσκοντας μια φορά την εβδομάδα… Θυμάμαι με αγάπη νύχτες μαζί με τον Colin να μεθάμε και να χορεύουμε με Damned...
Και κλείνοντας την συνέντευξη, 3 από τα πιο αγαπημένα σας άλμπουμ όλων των εποχών.
Colin: Η επιλογή της ημέρας θα είναι:
Clear - Spirit
Can't Buy A Thrill - Steely Dan
Selected Ambient Works (Vol 1) - Aphex Twin
Graham: Σήμερα:
Sound System -Lee Perry
Neu -Neu
Soundtrack Work 2 - Teho Teardo
Αύριο θα είναι διαφορετικά
Ευχαριστώ πολύ