Τείνει να εξελιχθεί σε θεσμό, η σειρά συλλογών Soulshaker, καλλιτεχνικό προϊόν της Record Kicks, αυτής της εξαιρετικής δισκογραφικής εταιρείας από το Μιλάνο. Το πιο πρόσφατο και 70 διαδοχικό «επεισόδιο», κυκλοφόρησε στα τέλη της προηγούμενης χρονιάς και ως συνήθως, αποτελεί μια άκρως δελεαστική πρόταση. Tα 17 κομμάτια που περιλαμβάνονται, συνυπάρχουν αρμονικά, συνιστώντας ένα υψηλής ποιότητας, πολυσυλλεκτικό και χορταστικό σύνολο. Παράλληλα, η συλλογή Soulshaker vol. 7, λογίζεται και ως μια άτυπη μεν, αρκούντως κατατοπιστική και εύστοχη δε, χαρτογράφηση του σύγχρονου, ανεξάρτητου soul – funk.
Είναι εντυπωσιακό να ακούς μικρές μπάντες από κάθε γωνιά του πλανήτη, να παίζουν σαν να είναι η τελευταία τους μέρα σε αυτόν, γυρνώντας εμφατικά την πλάτη τους στο mainstream και ακολουθώντας, μόνο, αυτό που λέει ψυχή τους. Κάποιες από αυτές, ίσως πετύχουν να κάνουν μια μικρή καριέρα, κάποιες άλλες, ίσως απλά να απασχολήσουν ερευνητικά, τους απανταχού «γκρουβολόγους», φιλοτεχνώντας τις αντίστοιχες, αναδρομικές συλλογές του μέλλοντος. Προς το παρόν, ας ασχοληθούμε με το σήμερα και ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Από το όμορφο Sydney της Αυστραλίας, κατάγονται οι Dojo Cuts. Έχουν ήδη ένα album στο ενεργητικό τους, συνεπικουρούμενοι από τη γοητευτική Roxie Ray, με το χαρακτηριστικό «γρέζι» στη φωνή. Εδώ παρουσιάζουν το “Grand Carnival”, το καινούριο τους 45άρι, στο κοφτό, funky, τύπου Stax, ύφος τους. Οι Dojo Cuts διαθέτουν ένα afro-beat spin off σχήμα και φροντίζουν να μας το συστήσουν, για πρώτη φορά. Το “Rags To Riches” είναι ορμητικότατο και αν μη τι άλλο, προδιαθέτει παραπάνω από θετικά, για το ολοκληρωμένο ντεμπούτο των Liberators, που έρχεται μέσα στο Μάρτιο. Από τα σεσημασμένα afro funk (και με ολίγη από latin ενίοτε) groups είναι και οι εκ Νέας Υόρκης ορμώμενοι Kokolo – τους είδαμε live και στη χώρα μας. Αφήνουν το στίγμα τους με το “Bring It Up” που κοσμούσε και το προπέρσινο “Heavy Hustling” LP. O αρχηγός τους Ray Lugo, δεν ξεκουράζεται, από ότι φαίνεται, ούτε λεπτό. Στον ελεύθερο του χρόνο διατηρεί και τους LES Express, οι οποίοι συμμετέχουν με το instrumental “Me Tokan en Japan” βγαλμένο θαρρείς από τα πιο «ζόρικα» στενά του Spanish Harlem. Στο rhythm ‘n’ blues και soul μέτωπο, συναντάμε τους… Shaolin Temple Defenders από το Bordeaux της Γαλλίας με το “I Know What It Is”, τους Diplomats of Solid Sound από την Iowa, να κλείνουν το μάτι στον ήχο της Φιλαδέλφεια, (“Give Me One More Chance”) και τους Καταλανούς Pepper Pots στο “Real True Love”. Το τελευταίο θα μπορούσε κάλλιστα, να είναι σουξέ των Supremes πριν από 45 χρόνια, ενώ την παραγωγή του υπογράφει ο Binky Griptite, κιθαρίστας της ετικέτας Daptone. Ανεβάζοντας στροφές, έρχεται το “Tonic Stride” των Third Coast Kings, προσωπική αδυναμία και ένα εκρηκτικό, επικών διαστάσεων τραγούδι, που εύχεσαι να μην τελειώσει ποτέ. Το group από το Ann Arbor του Michigan ετοιμάζει δίσκο…από Σεπτέμβρη θα έχουμε να πούμε περισσότερα…
Η Μεγάλη Βρετανία δεν λείπει φυσικά από αυτήν τη συνάθροιση. Εκπρόσωποι της… οι Underbelly, με το ρυθμικό acid jazz “Shepard’s Pie” που θυμίζει έντονα blaxploitation, οι βετεράνοι Baker Bothers που διασκευάζουν ένα παλιό, δυσεύρετο single της δεκαετίας του ’60 (“Once I Had A Friend”) μετατρέποντας το, σε κάτι σαν, blue eyed soul επιτυχία από τα 70’s. Να μην ξεχάσω και τον κημπορντίστα Ray Harris από τη Γλασκώβη, που παρέα με την Fusion Experience (την μπάντα του), εξαπολύει αλλεπάλληλες ρυθμικές – χορευτικές δονήσεις (“Scaramunga”).Η ηχητική ποικιλομορφία εντείνεται με την παρουσία reggae – dub αποχρώσεων. Οι …Αργεντίνοι Crabs Corporation, ο Τζαμαϊκανός Roy Ellis και οι Los Granadians del Espacio Exterior φροντίζουν υποδειγματικά, για του λόγου το αληθές. Καθώς οδηγούμαστε στο τέλος αυτού του ωριαίου (περίπου) ταξιδιού, συναντάμε ένα ακόμα (ανάμεσα στα πολλά) highlight. H Hi – Fly Orchestra από το Μόναχο, με jazz χαρακτήρα και latin αισθήματα, αναδιαμορφώνει ιδανικά το “Sookie Sookie”, γνωστό από τις εκτελέσεις του Grant Green, των Steppenwolf (!), καθώς και από το sampling των US3 (1993 - υπήρχε στο ιστορικό “Hand On The Torch” album τους).
Η Soulshaker Vol. 7 (όπως και όλα τα προηγούμενα νούμερα) είναι αναμφισβήτητα, μια ουσιαστική, ίσως και απαραίτητη πρόταση, για τους φίλους της σύγχρονης soul – funk (και όχι μόνο) έκφρασης. Δύναται πάντως να εκληφθεί και ως αφορμή μύησης σε αυτήν, για όσους τουλάχιστον από τους υπόλοιπους το επιθυμούν...
Link
www.recordkicks.com
Playlist
