Οι Uncensored είναι μια τετραμελής μπάντα από την Αθήνα, αποτελούμενη από τους Νίκο Τσώλη (ηλεκτρική και κλασική κιθάρα, φωνή, μπουζούκι), Παντελή Πιλάβιο (lap steel και ηλεκτρική κιθάρα, σύνθι, hammond, farfisa, πιάνο, φωνητικά), Σταύρο Καλταμπάνο (μπάσο) και Γιάννη Πάτση (τύμπανα).
Το 2019 το συγκρότημα ηχογράφησε το ντεμπούτο άλμπουμ του -με εννέα συνθέσεις που υπογράφονται από τον Τσώλη- υπό τον γενικό τίτλο «Μέσα Μου Ζει», και την ίδια χρονιά το δημοσιοποίησε μέσω των διαφόρων ψηφιακών πλατφορμών. Η έκδοση σε βινύλιο, όμως, έπειτα από τα εμπόδια που έφερε η πανδημία, ήρθε μόλις φέτος, από την Polyscope (διανομή Inner Ear).
Με αφορμή αυτήν την κυκλοφορία, ο Νίκος Τσώλης σχολιάζει παρακάτω τα ακούσματα που επηρέασαν τη δημιουργία του Μέσα Μου Ζει:
1. The Seer - Swans (2012)
Το "The Seer" αποτέλεσε τον δίσκο-αναφορά για τις ενορχηστρώσεις πολλών κομματιών, κυρίως της Α μεριάς του «Μέσα Μου Ζει». Οι έντονες, επαναληπτικές κιθάρες, η ανάδυση υποχθόνιων μελωδιών και η χρήση του lap steel στο "The Seer" ήταν στοιχεία που γυρνούσαν στο μυαλό μου σε κάθε πρόβα.
2. A Love Supreme - John Coltrane (1965)
Και ο Σταύρος (μπάσο) και ο Παντελής (κιθάρα, lap steel, synth) και ο Γιάννης (τύμπανα) μελετάνε και παίζουν jazz. Εγώ τολμώ να εμπλακώ μόνο ως ακροατής, αλλά ακούω αρκετά πράγματα. Έτσι σε όλες μας τις πρόβες είχαμε συζητήσεις γύρω από αυτή τη μουσική και κυρίως γύρω από αυτόν τον δίσκο. Το «Μέσα Μου Ζει» επηρεάστηκε έντονα από την πνευματικότητα και τα στοιχεία ιεροτελεστικού μυστικισμού που έχει το "A Love Supreme". Η στιγμή στο "Acknowledgement" όπου ο Coltrane ψέλνει τον στίχο "A Love Supreme" πάνω στο μοτίβο της μελωδίας νομίζω έχει σημαδέψει για πάντα το πώς στέκομαι μπροστά στο μικρόφωνο.
3. Let Love In - Nick Cave and the Bad Seeds (1994)
Το "Let Love In" τα σπάει! Σε αυτόν τον δίσκο ο Cave μεταμορφώνεται σε ένα λυσσασμένο σκυλί του πάθους βγαλμένο από την κόλαση. Τα τραγούδια του και η φωνή του με αγγίζουν μέχρι το μεδούλι. Ο Cave για εμένα είναι μουσικό, στιχουργικό και εκφραστικό πρότυπο. Όπως έχει πει και ο Ψαραντώνης: «O Νικ Κέιβ είναι καλό κοπέλι». Και είναι.
4. Apostrophe (') - Frank Zappa (1974)
Η επιρροή του Frank Zappa στο «Μέσα Μου Ζει» δεν είναι τόσο μουσική (υπάρχει και τέτοια), όσο δεοντολογική. Η αυστηρή προσέγγιση του Frank για τη μουσική πειθαρχεία και ακρίβεια ήταν παρούσα τόσο στις πρόβες όσο και στα λάιβ. Μάλιστα, στον χώρο που προβάραμε είχαμε κρεμασμένο στον τοίχο το εξώφυλλο του Apostrophe με το αυστηρό βλέμμα του Frank Zappa να μας κοιτάει. Όταν κάποιος αποσυντονιζόταν από την πρόβα, ο Παντελής του έλεγε «κοίτα τον Frank!» και υπό το βλέμμα του Frank Zappa αυτός συμμορφωνόταν.
5. Low - David Bowie (1977)
Αν και λατρεύω τον David Bowie, τα σημεία που κάνουν αυτόν τον δίσκο ξεχωριστό κατά την γνώμη μου είναι εκείνα στα οποία ακούμε τον Brian Eno σε όλο του το μεγαλείο. Το "Low" ήταν ο δίσκος που με έκανε να καταλάβω την εκφραστική δυνατότητα των synthesizers.
6. Σαμποτάζ - Λένα Πλάτωνος (1981)
Το «Σαμποτάζ» ήταν ένα από τα ακούσματα που ήμουν αρκετά τυχερός να τα έχω από παιδάκι. Άρεσε πολύ στη μητέρα μου. Είναι ένας δίσκος που περιέχει τόνους ελευθερίας. Με έκανε να δω πως το να γράφεις μουσική μπορεί να είναι σαν παιχνίδι. Ε, από τότε παίζω.
7. Kουστουμάκι - The Boy (2010)
Το «Κουστουμάκι» δεν είναι δίσκος, είναι μανιφέστο.
8. In Utero - Nirvana (1993)
Το "In Utero" βρίσκεται σε αυτήν τη λίστα όχι λόγω των Nirvana, αλλά επειδή ήταν ο δίσκος που μου γνώρισε τον Steve Albini. Κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του «Μέσα Μου Ζει» είχαμε καθημερινές συζητήσεις με τον Παντελή Πιλάβιο και τον Γιάννη Πετρογιάννη (με τον οποίο ηχογραφήσαμε τον δίσκο στο Matrix Studio) για τη μέθοδο και τη φιλοσοφία του Steve Albini, την οποία προσπαθήσαμε και να ακολουθήσουμε για την παραγωγή του δίσκου. Μάλιστα, πολλά από τα μηχανήματα που χρησιμοποιήσαμε στο Matrix Studio είναι βγαλμένα από το αλμπινικό οπλοστάσιο.
9, 10. Ρεμπέτικα και Ηπειρώτικα ακούσματα
Αν και δεν μπορώ να αναφερθώ σε συγκεκριμένη δισκογραφία, κάτι που δεν θα ήταν και τόσο εύστοχο εξάλλου μιας και τα ακούσματα αυτά, με τα οποία το «Μέσα Μου Ζει» είναι εμποτισμένο, προέρχονται κυρίως από βιώματα και όχι από συστηματική έρευνα και ακρόαση (κάτι που ήρθε αρκετά αργότερα για εμένα σε σχέση με αυτήν τη μουσική). Είναι ακούσματα που προέκυψαν στα γλέντια, τραγουδώντας και χορεύοντας. Τραγούδια που την επόμενη μέρα μουρμουρούσα στο κεφάλι μου ό,τι μπορούσα να θυμηθώ και περίμενα πώς και πώς να τα ξανακούσω, να δω να τα παίζουνε, μπας και τα μάθω και εγώ. Τραγούδια που αποτέλεσαν την αισθηματική μου αγωγή.
* Φωτογραφία: Μαρίλη Ζάρκου
Η Facebook σελίδα των Uncensored