Το συγκρότημα : Manic Street Preachers
Το album : Journal for Plague Lovers
Ξεχωρίζουν : This Joke Sport Severed, Peeled Apples, Jackie Collins Existential Question Time, Me And Stephen Hawking, Marlon J.D., Virginia State Epilpetic Colony.
Τόσα χρόνια ενεργοί οι Manic Street Preachers μπορείς να πεις ότι είναι κυρίως συγκρότημα των singles, μιας και έχουν κυκλοφορήσει 39 singles και αρκετά από αυτά έγιναν επιτυχίες (βλέπε Motorcycle Emptiness, If You Tolerate This Your Children Will Be Next, The Everlasting κ.α.). Τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι το συγκρότημα ήταν σε μια καμπή, ένα γεγονός λογικό για μια μπάντα 23 χρόνων.
Έχοντας ακούσει πολλές φορές το "Journal for Plague Lovers" είμαι σίγουρος ότι οι Manics γύρισαν σελίδα, βρήκαν το γιατρικό τους και δημιούργησαν έναν πολύ δυνατό δίσκο.
Μην περιμένετε μεγάλες αλλαγές στον ήχο του συγκροτήματος. Σε πολλά σημεία θα μπορούσες να υποθέσεις ότι κάποια κομμάτια ανήκαν σε παλαιότερα albums τους (Peeled Apples, Jackie Collins Existential Question Time, Me And Stephen Hawking, All is Vanity). Υπάρχουν όμως και κομμάτια ιδιαίτερα ξεχωριστά για τους Manics, όπως ένα από τα καλύτερα τραγούδια, που έχω ακούσει φέτος, το "This Joke Sport Severed", το οποίο δίνει μια διαφορετική νότα στο δίσκο με το λυρικό τελείωμα του. Ακόμη, μια από τις ενδιαφέρουσες στιγμές του "Journal for Plague Lovers" είναι το "Marlon JD", που έρχεται από τα 80s με επιρροές από Joy Division, όσον αφορά το τέμπο κι όχι το ρεφρέν του.
Το "Doors closing slowly" ειναι μια κλασσική μπαλάντα των Manics, το "Virginia State Epilpetic Colony" είναι φτιαγμένο για να γίνει single και φέρνει αρκετά στο ύφος των James, ιδίως στο ρεφρέν και τέλος το "Williams Last Words" ανήκει στη λυρική ενότητα του δίσκου με το βιολί να έχει κυρίαρχο ρόλο.
Στα χαρακτηριστικά του δίσκου οι μονόλογοι που ακούγονται στο τέλος των περισσοτέρων τραγουδιών και οι μακρόσυρτοι τίτλοι τους, όπως είναι βέβαια εμφανές.
Συνολικά, θα έλεγα ότι το "Journal for Plague Lovers" είναι μέσα στους καλύτερα δεμένους δίσκους του συγκροτήματος και ακόμη κι αν δε διαθέτει τραγούδι-κράχτη, η συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών του είναι σε υψηλό επίπεδο.
Τα αστέρια :
Peeled Apples - * * * *
Jackie Collins Existential Question Time - * * * * , *
Me and Stephen Hawking - * * * *
This Joke Sport Severed - * * * * *
Journal for Plague Lovers - * * * *
She Bathed Herself in a Bath of Bleach - * * * *
Facing Page Top Left - * * * , *
Marlon J.D. - * * * *
Doors Closing Slowly - * * * , *
All Is Vanity - * * * *
Pretension/Repulsion - * * * , *
Virginia State Epileptic Colony - * * * *
William's Last Words - * * * *
Bag Lady - * * * *
Το νουμεράκι : 8/10
Παρουσιάσεις του δίσκου σε άλλα sites: Q (5/5), NME (8/10), The Times (4/5), Pitchfork Media (7,8/10).
Το album : Journal for Plague Lovers
Ξεχωρίζουν : This Joke Sport Severed, Peeled Apples, Jackie Collins Existential Question Time, Me And Stephen Hawking, Marlon J.D., Virginia State Epilpetic Colony.
Τόσα χρόνια ενεργοί οι Manic Street Preachers μπορείς να πεις ότι είναι κυρίως συγκρότημα των singles, μιας και έχουν κυκλοφορήσει 39 singles και αρκετά από αυτά έγιναν επιτυχίες (βλέπε Motorcycle Emptiness, If You Tolerate This Your Children Will Be Next, The Everlasting κ.α.). Τα τελευταία χρόνια νομίζω ότι το συγκρότημα ήταν σε μια καμπή, ένα γεγονός λογικό για μια μπάντα 23 χρόνων.
Έχοντας ακούσει πολλές φορές το "Journal for Plague Lovers" είμαι σίγουρος ότι οι Manics γύρισαν σελίδα, βρήκαν το γιατρικό τους και δημιούργησαν έναν πολύ δυνατό δίσκο.
Μην περιμένετε μεγάλες αλλαγές στον ήχο του συγκροτήματος. Σε πολλά σημεία θα μπορούσες να υποθέσεις ότι κάποια κομμάτια ανήκαν σε παλαιότερα albums τους (Peeled Apples, Jackie Collins Existential Question Time, Me And Stephen Hawking, All is Vanity). Υπάρχουν όμως και κομμάτια ιδιαίτερα ξεχωριστά για τους Manics, όπως ένα από τα καλύτερα τραγούδια, που έχω ακούσει φέτος, το "This Joke Sport Severed", το οποίο δίνει μια διαφορετική νότα στο δίσκο με το λυρικό τελείωμα του. Ακόμη, μια από τις ενδιαφέρουσες στιγμές του "Journal for Plague Lovers" είναι το "Marlon JD", που έρχεται από τα 80s με επιρροές από Joy Division, όσον αφορά το τέμπο κι όχι το ρεφρέν του.
Το "Doors closing slowly" ειναι μια κλασσική μπαλάντα των Manics, το "Virginia State Epilpetic Colony" είναι φτιαγμένο για να γίνει single και φέρνει αρκετά στο ύφος των James, ιδίως στο ρεφρέν και τέλος το "Williams Last Words" ανήκει στη λυρική ενότητα του δίσκου με το βιολί να έχει κυρίαρχο ρόλο.
Στα χαρακτηριστικά του δίσκου οι μονόλογοι που ακούγονται στο τέλος των περισσοτέρων τραγουδιών και οι μακρόσυρτοι τίτλοι τους, όπως είναι βέβαια εμφανές.
Συνολικά, θα έλεγα ότι το "Journal for Plague Lovers" είναι μέσα στους καλύτερα δεμένους δίσκους του συγκροτήματος και ακόμη κι αν δε διαθέτει τραγούδι-κράχτη, η συντριπτική πλειοψηφία των τραγουδιών του είναι σε υψηλό επίπεδο.
Τα αστέρια :
Peeled Apples - * * * *
Jackie Collins Existential Question Time - * * * * , *
Me and Stephen Hawking - * * * *
This Joke Sport Severed - * * * * *
Journal for Plague Lovers - * * * *
She Bathed Herself in a Bath of Bleach - * * * *
Facing Page Top Left - * * * , *
Marlon J.D. - * * * *
Doors Closing Slowly - * * * , *
All Is Vanity - * * * *
Pretension/Repulsion - * * * , *
Virginia State Epileptic Colony - * * * *
William's Last Words - * * * *
Bag Lady - * * * *
Το νουμεράκι : 8/10
Παρουσιάσεις του δίσκου σε άλλα sites: Q (5/5), NME (8/10), The Times (4/5), Pitchfork Media (7,8/10).