Από τις καλές συναυλίες τις σεζόν. Principal Club Theater, Παρασκευή βράδυ 21.20, μόλις έχω προσέλθει στον χώρο και ο κόσμος ήδη είναι αρκετός. Λίγο μετά τις 22.00 η "πλατεία" έχει γεμίσει για τα καλά πια. Το καθιερωμένο κουτσομπολιό καλά κρατεί, αν και μερικοί θεατές βλέποντας μέλη του "πληρώματος" των UNKLE να κάνουν τις τελευταίες ρυθμίσεις επιδίδονται στις γνωστές επιδοκιμασίες έτσι ώστε να ξεκινήσει σύντομα το live... Λίγο πριν τις 22.30 τα φώτα χαμηλώνουν και το σχήμα κάνει μία εντυπωσιακή είσοδο στη σκηνή, εισπράττοντας μία θερμότατη υποδοχή. Στην αρχή οι τρεις μουσικοί με τον τραγουδιστή και τον James Lavelle να μπαίνει τελευταίος όπως είναι αναμενόμενο.
Ένας ντράμερ, ένας μπασίστας, ένας κιθαρίστας που ανέλαβε και αρκετά πρώτα φωνητικά με μεγάλη επιτυχία, όπως επίσης και τα πλήκτρα. Ο Gavin Clark που τραγούδησε τα τραγούδια, κυρίως από το πρόσφατο τους δίσκο και ο Lavelle πίσω από τα ηλεκτρονικά του. Οι γνωστές συμμετοχές των Nick Cave, Richard Ashcroft, Ian Astbury και Ian Brown αποδόθηκαν περίφημα σαν προηχογραφημένα μέρη, και συνδυαζόμενα με την οπτική αναπαράσταση πίσω από το γκρουπ έδινε μια ποιο "live" πινελιά. Πολύ ωραία και τα οπτικά θέματα που προβάλλονταν κατά τη διάρκεια του σετ δίνοντας στην εμφάνιση το κάτι παραπάνω αλλά και περνώντας μηνύματα στο κοινό.
Η συναυλία έχει ξεκινήσει δυναμικά και ο ήχος είναι πολύ καλός. Μια ατμοσφαιρική εισαγωγή, και το Burn My Shadow είναι ένα καλό δείγμα για το πως θα κυλήσει το σετ. Πολύ καλοί οι μουσικοί, δεμένοι και το ύφος του ήχου ροκ και στιβαρό. Big Rock Beat, στα όρια του νεο-punk, και τα κολλητηλίκια με τον Josh Homme και πόσο επηρρέασαν τον Lavelle είναι εμφανή. Πριν το καταλάβω έχει περάσει μισή ώρα και φαίνεται πως το κοινό πέρναγε καλά. Συμμετέχει, ανταποδίδει με χειροκροτήματα που δίνουν το ρυθμό, τραγουδάει και έχει παλμό. Ο Lavelle λίγο αργότερα αναλαμβάνει και φωνητικά καθήκοντα και μας λέει πόσο πολύ του αρέσει στην Ελλάδα και νομίζω ότι αυτά που αναφέρει είναι πέρα από τα καθιερωμένα και για χάρη της ευγένειας λόγια. Όπως φαίνεται όμως και οι Θεσσαλονικείς αγαπάνε τον James, αφού με το βλέμμα μου διαπιστώνω ότι ο χώρος έχει γεμίσει σε όλο του το εύρος. Στην πλατεία, στα μπαρ, αλλά και στο πάνω διάζωμα. Παλιά και κυρίως καινούρια κομμάτια από το πρόσφατο δίσκο τους αποτέλεσαν το σετ λιστ. Όπως μπορώ να θυμηθώ ακούστηκαν μεταξύ άλλων τα: Mayday, Reign, Restless, Keys To The Kingdom, Money And Run. Στη μία ώρα και κάτι οι UNKLE αποχωρούν για δύο λεπτά και επιστρέφουν για τα τελευταία 3 κομμάτια του σετ τους. Heaven, Lonely Soul, In A State. Σε όλους μας μένει η αίσθηση ότι μπορούσαν να παίξουν 1-2 τραγούδια ακόμα. Πολύ ωραίος ο Lavelle, αλλά έχω την αίσθηση λίγο παλαιομοδίτης πλέον, έχει αφήσει πίσω και μακριά τα δύο πρώτα εξαιρετικά LPs των UNKLE.