Η Courtney Barnett, μία από τις πιο σημαντικές θηλυκές φωνές
της σύγχρονης indie σκηνής επισκέφθηκε για πρώτη φορά την χώρα μας. Η
ντροπαλή, όπως παρουσιάζεται στις συνεντεύξεις της Αυστραλή,
μεταμορφώθηκε στη σκηνή του Fuzz.
Ξεκίνησε το set της με το "Hopefulessness" και ακολούθησε το "City Looks Pretty", έτσι όπως, δηλαδή, αρχίζει και ο τελευταίος της δίσκος, "Tell Me How You Really Feel". Κλασικός indie ήχος, που θυμίζει εποχές Pavement και The Breeders,
με περιπαικτικό χαλαρό παίξιμο στην αρχή, ήχο που δεν ξέρεις που θέλει
να καταλήξει και φοβάσαι πως θα χαθεί κάπου, ενώ τελικά έρχεται μια
μελωδία να τον επαναφέρει και να ενώσει τα κομμάτια που σκόρπισαν,
καταλήγοντας σε ένα εξαιρετικό κλείσιμο.
Η Courtney αλληλεπιδρούσε αρκετά με το κοινό της, αλλά και με τους μουσικούς της επί σκηνής. Με τα "Avant Gardener" -ίσως ένα από αυτά τα τραγούδια που μπορούμε να ονομάσουμε κλασικό πλέον- και "Need A Little Time"
κατάφερε να ξεσηκώσει ακόμα περισσότερο το κοινό, που δεν την άφησε
παραπονεμένη και τραγουδούσε σε κάθε ευκαιρία. Χαρακτηριστικά, η Courtney, «σκαρφάλωνε» στο drum kit και σόλαρε, ύστερα γυρνούσε και έπεφτε στα γόνατα μπροστά στους θεατές και τραγουδούσε με πάθος.
Κάπου
στα μισά της συναυλίας, λόγω του αρκετά όμοιου ήχου των τραγουδιών της
Barnett αλλά και των μικρών προβλημάτων στον ήχο, η διάθεση του κοινού
ατόνησε. Με το άκουσμα, όμως του νέου της single “Everybody Here Hates You” και του αγαπημένου “Depreston” όλα γύρισαν τούμπα, επανέφεραν την ζεστασιά και την κίνηση στον χώρο του Fuzz.
Highlight της εμφάνισης της Αυστραλής rocker ήταν το κλείσιμο του πρώτου μέρους, “Pedestrian At The Best”. Ίσως το αγαπημένο του κοινού, που φώναζε και αυτό σαν τρελό στο fuzz “Give me all your money, and I'll make some origami, honey / I think you're a joke, but I don't find you very funny”.
H πιο ηχηρή στιγμή της Courtney επί σκηνής -μέχρι εκείνη την στιγμή- με fuzzy κιθάρες και καταπληκτική αλληλεπίδραση με τον κόσμο.
Το encore ήταν αντάξιο -ίσως και καλύτερο- σε απόδοση για την ιδρύτρια της Milk! Records. Έπαιξε πανέμορφα μόνη της το “Let It Go”, στο οποίο έχει συνεργαστεί με τον Kurt Ville
και η συνέχεια ήταν ακόμη καλύτερη. Ένα από τα προσωπικά αγαπημένα
είχαμε την τύχη να ακούσουμε πριν το κλείσιμο της αυλαίας. Το “Anonymous Club” ήτα το δεύτερο highlight της βραδιάς με την Αυστραλή να είναι καθηλωτική. “History Eraser” για το τέλος, τίτλος και γεγονός δεν συνάδουν βέβαια, αφού η εμφάνιση της Courtney Barnett
δεν θα ξεχαστεί σύντομα από το αθηναϊκό -και μη- κοινό. Ευχάριστη
έκπληξη ήταν δε, ότι είχαμε και fans της από το εξωτερικό που ταξίδεψαν
στην χώρα μας για να την ακούσουν.
Το ταξίδι
της Courtney Barnett από την χώρα των καγκουρό, όπως και αυτό των
Ευρωπαίων φίλων της στην χώρα μας, μάλλον τους βρίσκει κάτι παραπάνω από
ευχαριστημένους. Η όσμωση των indie, folk και garage ήχων και μελωδιών στην σκηνή του Fuzz στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία και πιθανότατα η επάνοδος της στις ελληνικές μουσικές σκηνές δεν θα αργήσει να έρθει.
Setlist
Hopefulessness
City Looks Pretty
Avant Gardener
Small Talk
Need A Little Time
Nameless Faceless
Mother
Crippling Self Doubt
Everybody Here Hates You
Small Poppies
Depreston
Are You Looking After Yourself?
Elevator Operator
Charity
Pedestrian At The Best
Encore
Let It Go (solo)
Anonymous Club
History Eraser