Ένας νέος άνθρωπος γεμάτος όνειρα, ένας ταλαντούχος και πολλά υποσχόμενος μουσικός που ονειρεύεται να επικοινωνήσει μέσα από τη μουσική του τις πιο βαθιές ανάγκες και εκείνα τα συναισθήματα που δεν εκφράζονται με απλά λόγια. Ο λόγος για τον Emmanu Choi. Ας τον γνωρίσουμε καλύτερα.
MixGrill: Είναι πολύ μεγάλη χαρά να μιλάω μαζί σου, πόσω μάλλον με μια τόσο όμορφη αφορμή, τα πρώτα σου βήματα στη μουσική. Μίλησέ μας για σένα.
Emmanu Choi: Αγαπημένη Άννα, είναι αμοιβαία τα συναισθήματα. Χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να συζητήσουμε για το πάθος μου για τη μουσική. Ονομάζομαι Emmanu Choi. Πρόκειται για έναν συνδυασμό του ονόματός μου, Εμμανουήλ, με ένα παρατσούκλι της μαμάς σε μια ξένη διάλεκτο, που σημαίνει ψηλό σημείο/ψηλά όσο ένα βουνό. Συνηθίζει μέχρι και σήμερα να με φωνάζει έτσι, καθώς πάντα με έβλεπε ως κάτι πολύ σημαντικό και πιο ψηλά από οτιδήποτε άλλο έχει δει.
MG: Πώς συνδέθηκες με τη μουσική; Ποια η σχέση σου μαζί της;
Αργότερα αποφάσισα να φοιτήσω στο Μουσικό Σχολείο Ηρακλείου, κάτι που δεν κύλησε, όπως περίμενα. Επρόκειτο για ένα πρόβλημα που, όσο κι αν το ήθελα, δεν είχα τη δυνατότητα να το λύσω εγώ. Νομίζω πως, όταν η πολιτεία δεν στηρίζει τη δύναμη και την αξία της τέχνης, μερικοί καλοί και νοητικά δυνατοί άνθρωποι δεν αρκούν. Χρειάζονται υλικές υποδομές.
Έμεινα στο σχολείο εκείνο δυο χρόνια κι έπειτα αποφάσισα να φοιτήσω σε ωδεία και να εξελιχθώ φωνητικά σε όλα τα είδη. Έκανα κλασικό, σύγχρονο, τζαζ, ποπ, και ορθοφωνία. Είχα και μια υποτροφία για το εξωτερικό, την οποία δεν μπόρεσα να αξιοποιήσω λόγω δύσκολης οικονομικής κατάστασης. Δεν το έβαλα, όμως, κάτω. Στο σημείο αυτό θα ήθελα να πω στους τότε αλλά και στους τώρα καθηγητές μου ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη γνώση και τη βοήθεια. Σε εκείνη, βέβαια, που θα χρωστάω πάντα και θα είμαι ευγνώμων είναι η Μαρία Κριτσωτακη. Θεωρώ ότι εκείνη μου έδωσε καλλιτεχνική υπόσταση και προσωπικότητα.
MG: Η μουσική είναι ελευθερία; Τι άλλο είναι για σένα;
Army Guy: το καινούργιο τραγούδι
MG: Πρόσφατα κυκλοφόρησε το κομμάτι σου, "Army Guy", ένα κομμάτι που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από παραγωγές του εξωτερικού. Μίλησέ μας για αυτό. Πώς προέκυψε; Πόσο καιρό δουλεύεις πάνω σε αυτό;
E: Πέρασα μια περίοδο αμφισβήτησης, ίσως και κρίσης, προς το αντικείμενό μου. Η σχέση μας, όμως, αναθερμάνθηκε και σε αυτό συντέλεσε η MELLOWSOPHYMUSIC, η δισκογραφική με την οποία συνεργάζομαι μέχρι και σήμερα. Όχι απλά πίστεψαν σε μένα αλλά ένιωσα τις ψυχές μας κάπως να συμπληρώνονται, καλλιτεχνικά τουλάχιστον. Πίστεψαν, κι εξακολουθούν να πιστεύουν και να εκτιμούν το πάθος και τον σεβασμό που έχω για τη μουσική. Άλλωστε αυτό ήταν το κοινό χαρακτηριστικό που μας οδήγησε στο να δουλέψουμε και να δημιουργήσουμε μαζί. Έτσι, λοιπόν, σιγά σιγά ξεπρόβαλε το πρώτο μου τραγούδι, το "Army Guy". Ένα τραγούδι, το οποίο έγραψα στα δεκατέσσερά μου χρόνια για τον πρώτο μου ουσιαστικό, ομοφυλοφιλικό, επομένως «κοινωνικά μη αποδεκτό» έρωτα. Δυο τέλεια ατελή πλάσματα που αποδέχτηκαν το ένα το άλλο, κρυφτήκαν και έγιναν σοφότερα από το έντονο και αληθινό τέλος τους. Αφενός έρχονται αντιμέτωποι με τα λάθη τους, αφετέρου με μια σκληρή κι επικριτική κοινωνία. Αλλά, όπως λέω και στο τραγούδι, ''AS HOMOS WE HOLD STRONG''.
MG: Ποια είναι τα ακούσματά σου; Από ποιους μουσικούς έχεις επηρεαστεί;
E: Όπως όλοι οι καλλιτέχνες, έχω αρκετές επιρροές, κάποιες από τις οποίες γίνονται εύκολα αντιληπτές. Όπως η Amy Winehouse. Πέρα, όμως, από την Amy, είναι αμέτρητοι οι καλλιτέχνες που με έχουν επηρεάσει. Αν τους κατονόμαζα έναν έναν, δεν θα τελείωνε ποτέ η κουβέντα μας. Σίγουρα θα αναφέρω, όμως, τους Sarah Vaughan, Frank Sinatra και Chet Baker. Η τέχνη βέβαια, στην προκειμένη η μουσική, παρά τις σαφείς επιρροές και τα πρότυπα στα οποία πατάει, δεν μπορεί να μπει σε καλούπια και να περιοριστεί. Όλα, από το νιαούρισμα της γάτας μέχρι τα εκπληκτικά voice jumps της Sarah's Vaughan's, μπορούν να αποτελέσουν έναυσμα για καλλιτεχνική εξέλιξη.
MG: Αν δεν κάνω λάθος, αυτήν την περίοδο βρίσκεσαι σε μια κινητικότητα, να μιλήσεις για το κομμάτι σου, να το προωθήσεις. Πώς σου φαίνεται αυτή η διαδικασία;
MG: Πώς εισπράττεις την επιτυχία του κομματιού σου και το ότι το όνειρό σου αρχίζει και παίρνει σάρκα και οστά;
MG: Ποια είναι τα σχέδιά σου για το μέλλον; Ποια τα επόμενα βήματα;