Ο Αλέξης Μαρκαντωνάτος γράφει μουσική και λέξεις από μια μονοκατοικία στα δυτικά προάστια της Αθήνας.
Η πρώτη του μουσική κυκλοφορία ήταν το single "Last Seen" (2020), σε παραγωγή του πολυαγαπημένου φίλου του και μουσικού συνεργάτη Δημήτρη Γκότση (Insomnia Broadcast). Η πρώτη του πιο ολοκληρωμένη εργασία κυκλοφόρησε μόλις, και είναι το EP "Amidst My Eyes An Awakening Call Trespasses", όπου και πάλι παραγωγός και βασικός συνοδοιπόρος είναι ο Δημήτρης Γκότσης.
Με αφορμή αυτή την κυκλοφορία, ο Αλέξης Μαρκατωνάτος παραθέτει εδώ δέκα δίσκους που τον επηρέασαν με οποιονδήποτε τρόπο, σε τυχαία κατά βάση σειρά.
1. Noonday Dream - Ben Howard (2018)
2. Lift Your Skinny Fists Like Antennas To Heaven - Godspeed You! Black Emperor (2000)
«She dreamt she was a bulldozer, she dreamt she was alone in an empty field.»
Η ανυπέρβλητη εν τέλει ομορφιά της ύπαρξης σε μια αντίστροφη πορεία από την αθωότητα της φαντασίας μέχρι τη στιγμή που αποκοιμάσαι με κουρασμένα μάτια και μυαλό.
3. Talk Talk - Spirit Of Eden (1988)
Αν και φαίνεται σαν να συνέβη τότε, εγώ νομίζω ότι ο Mark Hollis είχε αποδεχτεί, αγκαλιάσει αλλά και αποχαιρετήσει την υλική του υπόσταση πολύ πριν.
4. My Beautiful Dark Twisted Fantasy - Kanye West (2010)
«I'm up in the woods, I'm down on my mind
I'm building a still
To slow down the time.»
5. Κουστουμάκι - The Boy (2010)
Ονειρικός και ταυτόχρονα ρεαλιστής, ο The Boy περπατάει σε ένα τεντωμένο σκοινί πάνω από την Αθήνα, από του ήλιου την υπερβολή μέχρι του κρύου τη συμβουλή.
6. Ενθύμιον Νεανικών Συντροφιών - Τα Παιδιά Της Παλαιότητας (2020)
Κάπου έχω διαβάσει πως αυτός είναι ο δίσκος της ζωής του Π.Ε. Δημητριάδη, και εκτός του ότι συμφωνώ απόλυτα, αυτό λέει τα πάντα από μόνο του.
7. I Forget Where We Were - Ben Howard (2014)
8. Kid A/In Rainbows/A Moon Shaped Pool - Radiohead (2000/2007/2016)
Η επιλογή είναι απλά αδύνατη.
9. The Suburbs - Arcade Fire (2010)
Δίσκος βγαλμένος από την πιο γλυκόπικρη coming of age ταινία (η συμπερίληψη του Deep Blue στο Boyhood του Linklater επισφραγίζει και κυριολεκτικά αυτή τη θεωρία). Μεγαλώνοντας θεωρούσα ότι αυτός ο δίσκος κρατούσε ασφαλή και ζωντανή τη μνήμη, και στο απλοϊκό μυαλό μου κατ' επέκταση την αθωότητα που αποζητούσα. Μεγαλώνοντας συνειδητοποίησα πως μάλλον αναζητούσα τη λογική, πως μάλλον ο Win Butler παραείναι προσκολλημένος στο τότε, και πως μάλλον πρέπει να σταματήσω κάποια στιγμή να μυθοποιώ το παρελθόν.
10. Tranquility Base Hotel & Casino - Arctic Monkeys (2018)
«I wanna make a simple point about peace and love
But in a sexy way where it's not obvious.»
Η επιστροφή των Arctic Monkeys από την απενοχοποιημένη fun καγκουριά του "AM" πίσω στις αναμορφωμένες ρίζες τους με έκανε να ξυρίσω goatee και να χτενίζω πίσω τα μαλλιά μου για ολόκληρο το καλοκαίρι του 2018.
Η Facebook σελίδα του Αλέξη Μαρκαντωνάτου