Πρωτότυπος τίτλος: Sliding Doors
Ελληνικός τίτλος: Απρόσμενος Έρωτας
Πρώτη κυκλοφορία: 1998
Σκηνοθεσία και σενάριο: Peter Howitt
Πρωταγωνιστούν: Gwyneth Paltrow, John Hannah, John Lynch, Jeanne Tripplehorn
Ξεχωρίζει για: τον υπέρμετρο ρομαντισμό
Σταθείτε αν σας αρέσουν: οι κλασσικές '90s romcom ταινίες
Προσπεράστε αν: μόλις χωρίσατε (ή και όχι)
Η Έλεν φτάνει αργοπορημένη στη δουλειά της, για να μάθει ότι τελικά απολύεται. Στον δρόμο για το σπίτι θα χρειαστεί να πάρει όπως κάθε μέρα το πολυσύχναστο μετρό του Λονδίνου. Λίγα δευτερόλεπτα αφηρημάδας θα την κάνουν να χάσει τον διερχόμενο συρμό. Αν όμως είχε κατέβει τα σκαλιά της αποβάθρας λίγο πιο γρήγορα ίσως να τον είχε προλάβει. Δύο παράλληλες εκδοχές, σε δύο παράλληλα σενάρια της ίδιας καθημερινότητας. Η Έλεν θα ζήσει δύο διαφορετικές εκδοχές της ζωής της, για να συναντήσει τελικά ένα αναπόφευκτο κομμάτι του πεπρωμένου της.
Σήμερα πηγαίνουμε πίσω στα '90s, εκεί που ξεκίνησε το αυθεντικό romcom, ένα από τα πιο παρεξηγημένα κινηματογραφικά είδη, η συνύπαρξη δηλαδή της κωμωδίας και του ρομαντικού δράματος. Ο Peter Howitt σκηνοθετεί την Gwyneth Paltrow, δημιουργώντας δύο σενάρια που τρέχουν σε παράλληλους χρόνους. Η μια σκηνή διαδέχεται την άλλη για να αντικρούσει την πραγματικότητα και να δώσει χρώμα στην έννοια της επιλογής, της τυχαιότητας και του πεπρωμένου. Μπορούν άραγε αυτές οι τρεις έννοιες να συσχετιστούν; Και αν όχι, θα μπορέσουμε να μάθουμε ποτέ τη χαμένη δεύτερη εκδοχή της δικής μας ζωής ή πρόκειται για ένα μοιραλτρικό χάσιμο χρόνου;
Η Gwyneth Paltrow υποδύεται δύο εκδοχές της προσωπικότητας της Έλεν. Στην πρώτη περίπτωση, η Έλεν με τα μακριά καστανά μαλλιά χάνει τον διερχόμενο συρμό και μπλέκεται σε μια σειρά από ατυχή περιστατικά που θα την καθυστερήσουν από το να έρθει κοντά με το μεγάλο μυστικό του συντρόφου της. Η στωικότητά της θα παραμείνει αμετάβλητη στο φάσμα της άγνοιας. Στη δεύτερη περίπτωση η Έλεν προλαβαίνει να μπει στο μετρό και εκεί γνωρίζει έναν καινούργιο έρωτα. Αποχωρίζεται τα μακριά της μαλλιά, παίρνει ρίσκα, τολμά και αναλαμβάνει πρωτοβουλίες. Η προσωπικότητά της παραμένει η ίδια, αλλά κάθε φορά έρχεται στην επιφάνεια μια διαφορετική της πλευρά.
Ο «Απρόσμενος Έρωτας» είναι μια ταινία που προσφέρει ακριβώς αυτό που υπόσχεται ο τίτλος της. Φιλιά στη βροχή, ωραίοι άγνωστοι στο μετρό που καταλήγουν σε απρόσμενο έρωτα τη στιγμή που τον είχες περισσότερο ανάγκη. Και αν όλα αυτά ακούγονται πολύ γλυκανάλατα είναι επειδή αντιπροσωπεύουν χωρίς ντροπή αυτό ακριβώς! Τον ρομαντισμό χωρίς λογική, τον έρωτα (δοσμένο με αρκετά στερεοτυπικά μοτίβα ζευγαριών) και την απόλυτη αισιοδοξία των '90s.
Διαβάστε επίσης: Ο Álvaro Cervantes δηλώνει «Τρελός για Σένα»