1. Γκόλεμ # - Νίκος Χαλβατζής (2010), Ερμηνεία: Μαρία ΠαπαγεωργίουΤέσσερα χρόνια μετά το Πλάνο Εξόδου, τον δίσκο που τον σύστησε αλλά και που εξαρχής «θόλωσε» την εικόνα του, ο Νίκος Χαλβατζής επανήλθε με ένα εξίσου δυνατό δισκογραφικό πόνημα. Το Γκόλεμ # πετυχαίνει διάνα σε πολλούς τομείς. Διευρύνει την ηχητική παλέτα του δημιουργού του, διατηρεί σταθερή τη ροή του ενδιαφέροντος καθ’ όλη τη διάρκειά του και διαλύει οποιαδήποτε «υποψία» σχετικά με τις «προθέσεις» του Χαλβατζή. Αλλά πάνω απ’ όλα, είναι ένας εξαιρετικά φιλόδοξος δίσκος που τελικά δικαιώνεται πανηγυρικά. Από το εναρκτήριο Φυγάς μέχρι το τελικό Διάδοχος, το άλμπουμ αυτό παρουσιάζεται συνεκτικό, περιπετειώδες, συγκινητικό και συναρπαστικό. Και επιβεβαιώνει τις αρχικές εκτιμήσεις μας, ότι δηλαδή ο Νίκος Χαλβατζής αποτελεί ξεχωριστή περίπτωση δημιουργού, όχι μόνο λόγω ιδιαιτερότητας αλλά και λόγω πραγματικής καλλιτεχνικής φλέβας.
2. Απ’ Το Λίβερπουλ Στη Σαντορίνη – Βασίλης Καζούλλης (2009), Ερμηνεία:
Φίλιππος Πλιάτσικας, Λαυρέντης Μαχαιρίτσας, Κίτρινα Ποδήλατα, Σταύρος Καζούλλης, Μιχάλης ΑναστασιάδηςΗ όγδοη στούντιο δουλειά του Βασίλη Καζούλλη είναι μια από τις καλύτερές του. Χωρίς να προσπαθεί να αλλάξει κάτι σε όσα ξέρουμε ήδη γι’ αυτόν και κρατώντας τα απολύτως απαραίτητα στις ενορχηστρώσεις, ο συμπαθής τραγουδοποιός καταθέτει εδώ 10 τραγούδια με ουσία, μελωδικότητα και πραγματική ομορφιά – όλα τους φέρουν φαρδιά-πλατιά πάνω τους την προσωπική του σφραγίδα. Τα θέματά του παραμένουν όπως τα ξέρουμε: ο έρωτας, το καλοκαίρι, η νοσταλγία. Αφιερώνει ένα τραγούδι στους Beatles (Απ’ Το Λίβερπουλ), ένα άλλο σε ένα αγαπημένο του καταφύγιο (Στη Σαντορίνη), ανεβάζει τους τόνους μόνο στο Σβήσε Μου Τα Φώτα και κρατάει σε πρώτο πλάνο τη φωνή του και τις κιθάρες, αφήνοντας τα υπόλοιπα στο παρασκήνιο. Με το άλμπουμ αυτό αποδεικνύεται ότι δεν χρειάζεται πάντα να έχει κανείς κάτι απόλυτα καινούργιο να πει. Κάποιες φορές χρειάζεται απλά να είναι ο εαυτός του...
3. Ο Βασιλιάς Σου Να Γίνω – Αλέξης Καραβέργος (2008)Ο τραγουδοποιός Αλέξης Καραβέργος, από την Κατερίνη, άργησε να εκδόσει την πρώτη του προσωπική δουλειά - η πρώτη του εμφάνιση, με το τραγούδι Τίποτα Δεν Είναι Απλό που έδωσε στον Γιάννη Γιοκαρίνη, έγινε πίσω, στη δεκαετία του 1980. Το Ο Βασιλιάς Σου Να Γίνω είναι μια δουλειά ιδιαίτερα προσεγμένη, με 10 όμορφα τραγούδια, περιποιημένες και πλούσιες ενορχηστρώσεις και πολύ καλό ήχο. Ο Καραβέργος δεν μοιάζει να ανήκει στους τραγουδοποιούς που θα τραβήξουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας και το άλμπουμ αυτό πέρασε μάλλον απαρατήρητο. Και είναι κρίμα, από τη στιγμή που υπάρχουν εδώ πολλές καλές στιγμές, όπως το ομώνυμο του δίσκου κομμάτι, το Νοσταλγία Παραδείσου και το Πριν Η Ζωή Να Μας Γεράσει. Ας ελπίσουμε ότι ο τραγουδοποιός θα επιστρέψει σύντομα με νέα δισκογραφική δουλειά και ότι θα επιβεβαιώσει τις ελπίδες που ενέπνευσε με το ντεμπούτο του...
Και ο κούκος...
4. Sky Blue Sky – Wilco (2007)
Για το έκτο στούντιο άλμπουμ της μπάντας του, ο Jeff Tweedy αποφάσισε να αλλάξει κάποια πράγματα σε σχέση με προηγούμενους δίσκους όπως τα Yankee Hotel Foxtrot (2002) και A Ghost Is Born (2004). Πρώτον, ήθελε έναν πιο ζεστό και άμεσο ήχο, επηρεασμένο περισσότερο από τους The Byrds και τους Fairport Convention. Δεύτερον, ήθελε να συνεργαστεί περισσότερο με τα υπόλοιπα μέλη του συγκροτήματος στον τομέα της σύνθεσης. Το αποτέλεσμα ήταν ο πιο χαλαρός δίσκος των Wilco, με τις όμορφες αρμονίες, τις ρέουσες μελωδίες και την έμφαση στο παίξιμο και την αλληλεπίδραση μεταξύ των μουσικών να είναι τα κύρια χαρακτηριστικά του. Οι κριτικοί και το κοινό διχάστηκαν αλλά το Sky Blue Sky δικαιώνει τελικά τις επιλογές του Tweedy, καθώς, παρότι δεν καινοτομεί, αποτελεί σίγουρα ένα υπέροχο ηχογράφημα.