O Roger Waters έρχεται στη χώρα μας στις αρχές του Ιούλη (8 και 9/7) και όπως είδατε πριν λίγες ημέρες τα εισιτήρια της πρώτης μέρας έφυγαν σε μεγάλο βαθμό μέσα σε 3 ώρες. Άνθρωποι που αγαπούν διαφορετικά είδη μουσικής υποβάλλουν τα σέβη τους στην ιστορία των Pink Floyd και στην παρουσίαση ενός από τα καλύτερα albums όλων των εποχών, του "The Wall".
Την Τρίτη το βράδυ, ο συνεργάτης μας στο Λονδίνο, Κώστας Περακάκης ήταν στο κατάμεστο O2 για το "The Wall". Μάλιστα είχε κλείσει τα εισιτήρια ένα χρόνο πριν.
Αν θέλετε να πάρετε μια γεύση από τη συναυλία της χρονιάς στην Ελλάδα, τότε συνεχίζετε παρακάτω. Αν όμως θέλετε να το ζήσετε στις 8 ή 9 Ιουλίου, τότε καλύτερα να μην ανοίξετε καν το άρθρο... Εμείς σας προειδοποιήσαμε πάντως.
[από τον Κώστα Περακάκη]
Βρέθηκα στo sold out O2, στο Λονδίνο από νωρίς. Παντού υπήρχαν αριθμημένες θέσεις, ακόμη και στην Arena. Μάλιστα, πολύ πριν αρχίσει η συναυλία, μου έκανε εντύπωση η ανακοίνωση που βγήκε και έλεγε ότι ο Roger Waters δεν έχει καμία πολιτική όσον αφορά τις φωτογραφίες. Θα παρακαλούσε όμως να μη χρησιμοποιούμε flash, γιατί ενοχλούνται οι προβολές που γίνονται πάνω στον τοίχο και απλά θα δούμε άσπρα τούβλα και τίποτε άλλο.
Ο Roger Waters έπαιξε όλο το "The Wall" μέσα σε 2,5 ώρες με ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα. Σε σύγκριση με την περιοδεία του για το "Dark side of the moon", αυτή τη φορά παίχτηκε μόνο το "The Wall" και κανένα άλλο τραγούδι (εκτός από το What Shall We Do Now? το οποίο υπάρχει στην ταινία για το "The Wall", αλλά δεν είναι στο δίσκο). Οι εκτελέσεις δεν ήταν ακριβώς αυτές που ξέρουμε από το δίσκο. Δεν είχαμε μεγάλες διαφοροποιήσεις βέβαια, αλλά τα τραγούδια μεγάλωσαν με εκτεταμένα solo στο τέλος του καθενός. Άλλωστε, ο δίσκος έχει διάρκεια 81 λεπτά. Πως αλλιώς θα γίνει δίωρο το σετ;
Το show είναι πραγματικά απίστευτο. Υπάρχουν πολλές σκηνές από την ταινία του '82 "Pink Floyd - The Wall". Την έχετε δεί; Αν όχι, καλό είναι να το κάνετε πριν δείτε τη συναυλία του Waters.
Στο πρώτο μέρος του show, χτίζεται ο τοίχος και στο 2ο, ο Roger Waters ξεκινάει πίσω από αυτόν. Μάλιστα γίνονται κάποια ωραία τρικ και ανοίγει ο τοίχος για λίγο κλπ και στο τελευταίο κομμάτι ο τοίχος γκρεμίζεται...
Οι προβολές που γίνονται πάνω στο "The Wall" είναι απίστευτες! Υπάρχουν πολλά animations από την ταινία. Τα σφυριά, τα λουλούδια, το πρόσωπο που βγαίνει και φωνάζει από τον τοίχο, τα αεροπλάνα που πετάνε βόμβες και οι ήχοι των ελικόπτερων που απογειώνονται.
Η αρχή είναι εντυπωσιακή. Βεγγαλικά στη σκηνή (πάνω και κάτω) και ενώ ακούς τους ήχους από τα αεροπλάνα, ξαφνικά εμφανίζεται ένα αεροπλάνο, το οποίο διασχίζει την αρένα και πέφτει πάνω στον τοίχο! Σπάει μερικά τούβλα, πέφτει πίσω, ακούγεται μια δυνατή έκρηξη και εμφανίζονται φλόγες. Πραγματικά, εντυπωσιάστηκα μόλις το είδα. Δεν φαινόταν πουθενά και εμφανίστηκε εκεί που δεν το περιμέναμε...
Στο "Another brick in the wall", ο δάσκαλος εμφανίζεται σαν μια τεράστια μαριονέτα με δύο κόκκινα φώτα στα μάτια, που είναι από το ύψος της σκηνής μέχρι το ταβάνι. Μάλιστα, εμφανίζεται άλλη μια μεγάλη μαριονέτα (η μάνα) στο "Mother". Στο "Another brick in the wall Part 2" ο Waters τραγουδάει μαζί με μια χορωδία. Στο "Comfortambly Numb", δυστυχώς δεν εμφανίστηκε ο Gilmour και ούτε πρόκειται να το ξανακάνει σε άλλη συναυλία του "The Wall", όπως έχει πει.
Στο "The happiest days of our lives", όταν ακούγονται οι ήχοι των ελικοπτέρων, υπάρχει ένας τεράστιος προβολέας στο πάνω μέρος και φωτίζει το κοινό, σαν να είναι ελικόπτερο και να ψάχνει κόσμο από κάτω. Μάλιστα, όταν λέει το "You yes You" στο τραγούδι, σε κάθε You, ο προβολέας στοχεύει σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο από το κοινό. Εμένα δεν με πέτυχε πάντως...
Κάποια στιγμή εμφανίζεται και ένα ιπτάμενο γουρούνι και κάνει βόλτες πάνω από τον κόσμο. Μοιάζει σαν το Ζέπελιν που έχει ο Παναθηναϊκός στο Κλειστό Γήπεδο του basket.
Τα videos είναι ιδιαίτερα προσεγμένα. Σ' ένα τραγούδι βλέπουμε ένα περίγραμμα του Waters, στο οποίο τραγουδάει το ίδιο κομμάτι στη συναυλία των Pink Floyd στο Earls Court το 1980 (στην πρώτη περιοδεία του "The Wall").
Ακόμη, γίνονται αναφορές σε ανθρώπους που σκοτώθηκαν στον Α' και τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο (όπως ο πατέρας του Waters). Προβάλλεται μια κυκλική φωτογραφία και μετά τα στοιχεία καθενός που σκοτώθηκε σε αυτούς τους δύο πολέμους, αλλά και στο χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, προβλήθηκε και ο Βραζιλιάνος που σκοτώθηκε στο Μετρό του Λονδίνου.
Σε όλη τη διάρκεια του διαλείμματος, κάθε τούβλο του τοίχου είναι και μια φωτογραφία ενός από τους παραπάνω. Στο "Bring the boys back home", o Roger Waters κάνει αναφορές στους στρατιώτες που πήγαν στο Αφγανιστάν κλπ.
Γενικότερα, τη μουσική που θα ακούσεις στο "The Wall" την ξέρεις καλά. Η ατμόσφαιρα όμως που δημιουργείται με όλα τα υπόλοιπα, καθώς και οι λίγο αλλαγμένες εκτελέσεις των τραγουδιών δίνουν προστιθέμενη αξία στο όλο show. Κοινώς, κάνετε υπομονή μέχρι τις αρχές Ιουλίου και να 'στε σίγουροι ότι θα εντυπωσιαστείτε με αυτό που θα δείτε...
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Simon Wimpenny.
Την Τρίτη το βράδυ, ο συνεργάτης μας στο Λονδίνο, Κώστας Περακάκης ήταν στο κατάμεστο O2 για το "The Wall". Μάλιστα είχε κλείσει τα εισιτήρια ένα χρόνο πριν.
Αν θέλετε να πάρετε μια γεύση από τη συναυλία της χρονιάς στην Ελλάδα, τότε συνεχίζετε παρακάτω. Αν όμως θέλετε να το ζήσετε στις 8 ή 9 Ιουλίου, τότε καλύτερα να μην ανοίξετε καν το άρθρο... Εμείς σας προειδοποιήσαμε πάντως.
[από τον Κώστα Περακάκη]
Βρέθηκα στo sold out O2, στο Λονδίνο από νωρίς. Παντού υπήρχαν αριθμημένες θέσεις, ακόμη και στην Arena. Μάλιστα, πολύ πριν αρχίσει η συναυλία, μου έκανε εντύπωση η ανακοίνωση που βγήκε και έλεγε ότι ο Roger Waters δεν έχει καμία πολιτική όσον αφορά τις φωτογραφίες. Θα παρακαλούσε όμως να μη χρησιμοποιούμε flash, γιατί ενοχλούνται οι προβολές που γίνονται πάνω στον τοίχο και απλά θα δούμε άσπρα τούβλα και τίποτε άλλο. Ο Roger Waters έπαιξε όλο το "The Wall" μέσα σε 2,5 ώρες με ένα εικοσάλεπτο διάλειμμα. Σε σύγκριση με την περιοδεία του για το "Dark side of the moon", αυτή τη φορά παίχτηκε μόνο το "The Wall" και κανένα άλλο τραγούδι (εκτός από το What Shall We Do Now? το οποίο υπάρχει στην ταινία για το "The Wall", αλλά δεν είναι στο δίσκο). Οι εκτελέσεις δεν ήταν ακριβώς αυτές που ξέρουμε από το δίσκο. Δεν είχαμε μεγάλες διαφοροποιήσεις βέβαια, αλλά τα τραγούδια μεγάλωσαν με εκτεταμένα solo στο τέλος του καθενός. Άλλωστε, ο δίσκος έχει διάρκεια 81 λεπτά. Πως αλλιώς θα γίνει δίωρο το σετ;
Το show είναι πραγματικά απίστευτο. Υπάρχουν πολλές σκηνές από την ταινία του '82 "Pink Floyd - The Wall". Την έχετε δεί; Αν όχι, καλό είναι να το κάνετε πριν δείτε τη συναυλία του Waters.
Στο πρώτο μέρος του show, χτίζεται ο τοίχος και στο 2ο, ο Roger Waters ξεκινάει πίσω από αυτόν. Μάλιστα γίνονται κάποια ωραία τρικ και ανοίγει ο τοίχος για λίγο κλπ και στο τελευταίο κομμάτι ο τοίχος γκρεμίζεται... Οι προβολές που γίνονται πάνω στο "The Wall" είναι απίστευτες! Υπάρχουν πολλά animations από την ταινία. Τα σφυριά, τα λουλούδια, το πρόσωπο που βγαίνει και φωνάζει από τον τοίχο, τα αεροπλάνα που πετάνε βόμβες και οι ήχοι των ελικόπτερων που απογειώνονται.
Η αρχή είναι εντυπωσιακή. Βεγγαλικά στη σκηνή (πάνω και κάτω) και ενώ ακούς τους ήχους από τα αεροπλάνα, ξαφνικά εμφανίζεται ένα αεροπλάνο, το οποίο διασχίζει την αρένα και πέφτει πάνω στον τοίχο! Σπάει μερικά τούβλα, πέφτει πίσω, ακούγεται μια δυνατή έκρηξη και εμφανίζονται φλόγες. Πραγματικά, εντυπωσιάστηκα μόλις το είδα. Δεν φαινόταν πουθενά και εμφανίστηκε εκεί που δεν το περιμέναμε...
Στο "Another brick in the wall", ο δάσκαλος εμφανίζεται σαν μια τεράστια μαριονέτα με δύο κόκκινα φώτα στα μάτια, που είναι από το ύψος της σκηνής μέχρι το ταβάνι. Μάλιστα, εμφανίζεται άλλη μια μεγάλη μαριονέτα (η μάνα) στο "Mother". Στο "Another brick in the wall Part 2" ο Waters τραγουδάει μαζί με μια χορωδία. Στο "Comfortambly Numb", δυστυχώς δεν εμφανίστηκε ο Gilmour και ούτε πρόκειται να το ξανακάνει σε άλλη συναυλία του "The Wall", όπως έχει πει.
Στο "The happiest days of our lives", όταν ακούγονται οι ήχοι των ελικοπτέρων, υπάρχει ένας τεράστιος προβολέας στο πάνω μέρος και φωτίζει το κοινό, σαν να είναι ελικόπτερο και να ψάχνει κόσμο από κάτω. Μάλιστα, όταν λέει το "You yes You" στο τραγούδι, σε κάθε You, ο προβολέας στοχεύει σε ένα συγκεκριμένο άνθρωπο από το κοινό. Εμένα δεν με πέτυχε πάντως...Κάποια στιγμή εμφανίζεται και ένα ιπτάμενο γουρούνι και κάνει βόλτες πάνω από τον κόσμο. Μοιάζει σαν το Ζέπελιν που έχει ο Παναθηναϊκός στο Κλειστό Γήπεδο του basket.
Τα videos είναι ιδιαίτερα προσεγμένα. Σ' ένα τραγούδι βλέπουμε ένα περίγραμμα του Waters, στο οποίο τραγουδάει το ίδιο κομμάτι στη συναυλία των Pink Floyd στο Earls Court το 1980 (στην πρώτη περιοδεία του "The Wall").
Ακόμη, γίνονται αναφορές σε ανθρώπους που σκοτώθηκαν στον Α' και τον Β' Παγκόσμιο πόλεμο (όπως ο πατέρας του Waters). Προβάλλεται μια κυκλική φωτογραφία και μετά τα στοιχεία καθενός που σκοτώθηκε σε αυτούς τους δύο πολέμους, αλλά και στο χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου. Μάλιστα, προβλήθηκε και ο Βραζιλιάνος που σκοτώθηκε στο Μετρό του Λονδίνου.
Σε όλη τη διάρκεια του διαλείμματος, κάθε τούβλο του τοίχου είναι και μια φωτογραφία ενός από τους παραπάνω. Στο "Bring the boys back home", o Roger Waters κάνει αναφορές στους στρατιώτες που πήγαν στο Αφγανιστάν κλπ.
Γενικότερα, τη μουσική που θα ακούσεις στο "The Wall" την ξέρεις καλά. Η ατμόσφαιρα όμως που δημιουργείται με όλα τα υπόλοιπα, καθώς και οι λίγο αλλαγμένες εκτελέσεις των τραγουδιών δίνουν προστιθέμενη αξία στο όλο show. Κοινώς, κάνετε υπομονή μέχρι τις αρχές Ιουλίου και να 'στε σίγουροι ότι θα εντυπωσιαστείτε με αυτό που θα δείτε...
Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Simon Wimpenny.
Σχετικό θέμα