Πίσω από το όνομα Absent Without Leave κρύβεται ο Γιώργος Μαστροκώστας, ένας δημιουργός που βρίσκεται σε δράση από το 2001. Στη δεκαετία που μεσολάβησε μέχρι σήμερα έχει καταφέρει πράγματα που πολλοί θα ζήλευαν: έχει κυκλοφορήσει δύο άλμπουμ, διάφορα EP, έχει συμμετάσχει σε διεθνείς συλλογές και έχει συνεργαστεί, στο στούντιο αλλά και στη σκηνή, με μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του μουσικού χώρου στον οποίο κινείται. Και τώρα έρχεται με το τρίτο άλμπουμ του να μας χαρίσει άλλη μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά, με τίτλο Faded Photographs, η οποίο κυκλοφορεί από το δικό του ανεξάρτητο label, Sound In Silence Records.Αν σας αρέσουν οι ταμπέλες, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα αμάλγαμα από post rock, shoegaze, ambient και dream pop στοιχεία. Επειδή, όμως, δε μου πολυαρέσει να μιλάω για μουσική απλά αραδιάζοντας ετικέτες και επειδή οι συγκεκριμένοι όροι ίσως μπερδέψουν τους πολλούς, ουσιαστικά εδώ έχουμε να κάνουμε με οχτώ μεγάλες χρονικά οργανικές συνθέσεις, οι οποίες στήνονται από μια πληθώρα μουσικών οργάνων. Ο ίδιος ο Μαστροκώστας χειρίζεται διάφορες κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα, προγραμματισμό, μεταλλόφωνο, μελόντικα και άλλα, ενώ τον συνδράμουν σε διάφορα ακόμα όργανα (μπάντζο, τύμπανα, κρουστά, βιολί, τσέλο, μεταξύ άλλων) πολλοί φίλοι του από διάφορες χώρες – να πώς διευκολύνουν οι ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις τη σύμπραξη μουσικών, όταν αυτοί δεν μπορούν να βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο.
Οι συνθέσεις του Γιώργου Μαστροκώστα ξεκινούν συνήθως λιτά, με ένα κιθαριστικό άρπισμα ή κάποιους απροσδιόριστους θορύβους, για να εξελιχθούν αργά, χτίζοντας ηχητικά τείχη αλλά και αφήνοντας χώρους στους οποίους τα όργανα «πάλλονται» εκατέρωθεν του αρμονικού κέντρου. Τα αποτελέσματα προκύπτουν κατά περίπτωση υπνωτιστικά (How The Winter Comes), νοσταλγικά (Old Memory Tapes, Faded Photographs) ή και πιο ρυθμικά και αισιόδοξα (Balloons In The Sky). Σε κάθε περίπτωση, ο υπομονετικός ακροατής βγαίνει κερδισμένος καθώς τα ηχοτοπία των Absent Without Leave λειτουργούν με δύο τρόπους: είναι αρκετά συγκεκριμένα για να τον ταξιδέψουν αλλά και αρκετά αφηρημένα ώστε να επιτρέπουν πάνω τους προσωπικές «προβολές».Ο Γιώργος Μαστροκώστας απολαμβάνει σαφώς μεγαλύτερη αναγνώριση στο εξωτερικό απ’ ό,τι στη χώρα μας. Προσωπικά εύχομαι να τον ανακαλύψουν περισσότεροι συμπατριώτες του – και μια καλή ευκαιρία για να γίνει κάτι τέτοιο είναι το Faded Photographs, το οποίο αποτελεί μια ιδιαίτερα αξιόλογη πρόταση, όχι μόνο ως καλλιτεχνικό έργο αλλά και σαν αντικείμενο που αξίζει να έχει κανείς στη δισκοθήκη του. Κυκλοφορεί σε μόλις 500 αντίτυπα, κάθε ένα από τα οποία έχει μια διαφορετική φωτογραφία για εξώφυλλο. Αν είστε πραγματικοί μουσικόφιλοι, δηλαδή αναζητείτε τη συγκίνηση ανεξάρτητα από μουσικά είδη, αξίζει να το αποκτήσετε.
Σχετικό θέμα