Γιατί οι Πυξ Λαξ κατάφεραν και συγκέντρωσαν περισσότερους από 70.000 ανθρώπους σε μια εμφάνιση τους, μπαίνοντας έτσι στη Λίστα με τις πολυπληθέστερες συναυλίες στην Ελλάδα; Γιατί δεν κατάφεραν να απογειώσουν αυτό τον κόσμο; Έφταιγε ο ήχος ή κάτι άλλο;
Ποιοι Έλληνες μουσικοί - συγκροτήματα έχουν καταφέρει να μαζέψουν τόσο πολύ κόσμο σε μια συναυλία;
Χθες βράδυ βρεθήκαμε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, μαζί με περισσότερους από εβδομήντα χιλιάδες φίλους των "Πρίγκηπων της Δυτικής όχθης". Θα θυμάστε το αφιέρωμα μας με τις πολυπληθέστερες συναυλίες στην Ελλάδα. Ποιοι λοιπόν έχουν καταφέρει να μαζέψουν τόσο μεγάλο κοινό σε μια συναυλία;
- Το πάρτυ του Λουκιανού Κελαηδόνη στην πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη στις 25/07/1983: 100.000 περίπου.
- Γ. Νταλάρας στο Ο.Α.Κ.Α. στις 30/09 και 03/10 του 1983: Έκανε δύο συναυλίες, συγκεντρώνοντας συνολικά 160.000 ανθρώπους.
- Δ. Σαββόπουλος στο Ο.Α.Κ.Α. στις 19/09/1983: 80.000 αvθρώπoυς.
Από μόνο του, αυτό το γεγονός αποδεικνύει την αποδοχή του συγκροτήματος σε ευρεία μάζα. Χθες βράδυ έβλεπες ανθρώπους από 13 μέχρι και 60 χρονών. Έβλεπες παιδιά που δεν είχαν ξαναδει ζωντανά τους Πυξ Λαξ και ανθρώπους που ήθελαν να γυρίσουν το χρόνο και να θυμηθούν τραγούδια και μουσικές από το παρελθόν τους...
Όσο κι αν υπάρχουν μουσικόφιλοι που έχουν απαξιώσει τους Πυξ Λαξ, λόγω της μαζικότητας τους, ξεχνώντας τα αξιόλογα πρώτα albums της μπάντας, το χθεσινό επίτευγμα δε γίνεται να μείνει ασχολίαστο και δεν μπορείς να μην το "πιστώσεις" στην αξία του συγκροτήματος.
Οι οιωνοί ήταν καλοί λοιπόν και ο κόσμος ήταν "φτιαγμένος" για μια καλή συναυλία. Πιστεύω πραγματικά ότι και το συγκρότημα ήθελε να ευχαριστήσει αυτούς τους 70.000 ανθρώπους (παραπάνω ήταν...).
Μπαίνοντας στο Ολυμπιακό Στάδιο
Οι περισσότεροι εκ των συντακτών του Mix Grill ήμασταν στην Αρένα. Βέβαια, είχαμε ανταποκριτές και σε άλλες τρείς θύρες. Όπως όλοι φαντάζεστε, η μεγάλη μάζα του κόσμου, που είχε εισιτήρια της Αρένας, έφτασε στην αντίστοιχη θύρα μισή ώρα με 40 λεπτά πριν το ξεκίνημα της συναυλίας.
Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και θα έπρεπε να σπρωχτούμε για να προχωρήσουμε... Μπήκαμε στο Στάδιο χωρίς να γίνει έλεγχος εισιτηρίων! Το εισιτήριο μου είναι ακόμη διπλότυπο...
Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να γίνει έλεγχος για τόσο πολύ κόσμο και ιδίως όταν όλοι έρχονται την τελευταία στιγμή. Θεωρώ όμως ότι αυτό το γνωρίζουν όλοι οι διοργανωτές. Αν ο κόσμος που έμπαινε στο Στάδιο ήταν περισσότερος από αυτόν που άντεχε η αρένα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα - ατυχήματα.
Παρ' όλα αυτά, όλα κύλησαν μια χαρά και ήμασταν σχετικά άνετα στην Αρένα.
Η σκηνή
Σε αντίθεση με την αρχική εικόνα που είχαμε πέρσι για την τοποθεσία της σκηνής (θα ήταν στο κέντρο του γηπέδο στην κατεύθυνση προς Κηφισσίας - δείτε εδώ), η σκηνή ήταν στο πέταλο που δεν είχε τη "φλόγα", εκεί δηλαδή που ήταν η σκηνή στις συναυλίες των U2, AC/DC και της Madonna.
Η συναυλία
Λίγα
λεπτά μετά τις 21:30, τα φώτα σβηνούν και "το καρδιοχτύπι ξεκινάει". Ο
παλμογράφος, "ο χτύπος της καρδιάς" με τη βοήθεια του μπάσου, η
αντίστροφη μέτρηση και 'Μοναξιά μου όλα". Εντυπωσιακή αρχή
ομολογουμένως, αλλά κάπου εκεί ήρθε το πρώτο σοκ για εμάς.
Ο ήχος στα πρώτα τραγούδια ήταν πραγματικά κακός. Πέρα από τα ηχεία που ήταν δεξιά και αριστερά της σκηνής, υπήρχαν άλλα δύο μεγάλα stands, τα οποία είχαν ηχεία για να διαχέεται ο ήχος σε όσους ήταν στο πίσω μέρος. Αρχικά, ήμασταν λίγο μπροστά από το αριστερό stand. Η φωνή, το μπάσο και η "μπότα" των drums υπερίσχυαν και "έθαβαν" τα υπόλοιπα όργανα. Επιπλέον, η φωνή είχε echo και στα κενά μεταξύ των τραγουδιών τα λόγια του Φίλιππου και του Μπάμπη δεν ακούγονταν καλά...
Φύγαμε από εκεί που ήμασταν και μεταφερθήκαμε πίσω από το αριστερό stand. Ήταν καλύτερα τα πράγματα εκεί, αλλά ο ήχος συνέχιζε να μην είναι καλός. Στην πορεία βελτιώθηκε, αλλά θεωρώ ότι το συνολικό αποτέλεσμα δε συνάδει με τη δυναμική της συναυλίας και του συγκροτήματος.
Για πάνω από 2,5 ώρες, οι Πυξ Λαξ μας θύμισαν πολλές καλές στιγμές τους και σε αρκετά σημεία μας γύρισαν χρόνια πίσω. Αυτό περιμέναμε κι αυτό θέλαμε βέβαια. Το setlist λοιπόν ήταν ένα Best of, αλλά περιείχε και εκπλήξεις, όπως τα "Με στέλνεις", "Πίνακας", "Ακόμα προσπαθώ" και "Στα Καμίνια". Μάλιστα, το τελευταίο μπαίνει για μένα μέσα στα τραγούδια που ξεχώρισα από την όλη βραδιά.
Το Setlist
Μοναξιά Μου Όλα
Ο Μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες
Ένα Παιδί Περπατάει Με Τα Χέρια
(Φ. Πλιάτσικας: Ένα τραγούδι για την Κύπρο)
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ
Εσύ Εκεί
(Ο Μάνος Ξυδούς στο video wall - Φ. Πλιάτσικας: Ο Μάνος ήταν καλός στο να ενώνει τους ανθρώπους)
You Get In Love
Η εικόνα του χειμώνα
Πούλα Με
(αρκετά διαφορετική εκτέλεση)
Senor
Τι Είναι Αυτό Που Μας Ενώνει
(Μ. Στόκας: Αφιερωμένο στη γυναίκα μου τη Φωτεινή, που με αντέχει)
Φωτιά
Συνήθεια
(προσωπικό του Μπάμπη Στόκα)
Ανόητες αγάπες
Ένα Γέλιο Κρεμασμένο Στο Μπαλκόνι
Στην πόλη των τρελών
Αν Θα Μπορούσα Τον Κόσμο Να Άλλαζα
(προσωπικό του Φίλιππου Πλιάτσικα)
Ποδήλατα δίχως φρένα
Για κείνη μη μου λες
Να με θυμηθείς
Γιατί;
Στα Καμίνια
Σ' αγαπώ
Λένε για μένα
(σόλο κλαρίνο στην αρχή του τραγουδιού - το κοινό ξαναζεσταίνεται)
Με στέλνεις
(Μ. Στόκας: Το πρώτο τραγούδι που μας έκανε γνωστούς)
Πίνακας
(σε αρκετά τραγούδια μόνος στη σκηνή ο Μ. Στόκας)
Οι Παλιές Αγάπες Πάνε Στον Παράδεισο
(στο video ένα παιδί σκυμμένο σε μια καρέκλα και κόσμος να τον παρηγορεί - η οθόνη χωρισμένη στα δύο)
Μέλυδρον (είναι ωραία η θάλασσα)
Ο κόσμος χοροπηδάει...
Όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω
(στο video wall παλιές φωτογραφίες του συγκροτήματος)
Μια Συνουσία Μυστική
(πολλά ρούχα ψηλά στο στίχο "πετάς τα ρούχα σου ψηλά...")
Έπαψες Αγάπη Να Θυμίζεις
(όλοι όρθιοι, ρυθμικό χειροκρότημα, φοβερό κιθαριστικό σόλο στο τέλος του τραγουδιού και παρουσίαση των Πυξ Λαξ - Ο κόσμος στις κερκίδες αρχίζει να αποχωρεί)
23:56 encore
Ακόμα προσπαθώ
Δε θα δακρύσω πια για σένα
Πυξίδα
(πυροτεχνήματα στην αποχώρηση) - 0:13
Τα highlights της βραδιάς
Κάποια τραγούδια πραγματικά έδειξαν τη δυναμική της μπάντας. Τα "Καμίνια", το "Έπαψες αγάπη να θυμίζεις", το "Με στέλνεις", το "Δε θα δακρύσω πια για σένα", το "Πούλα με" και το "Λένε για μένα" ξεχώρισαν και σήκωσαν τον κόσμο όρθιο να χειροκροτάει και να χορεύει. Ιδίως στο "Έπαψες αγάπη να θυμίζεις", η ανταπόκριση του κοινού ήταν απίστευτη! Αυτά δεν τα βλέπεις κάθε μέρα... Χιλιάδες κόσμου να τραγουδούν και να χορεύουν...
Οι Πυξ Λαξ
Πιστεύω ότι ήθελαν να κάνουν μια αξέχαστη συναυλία. Το πιστεύω! Δεν τα κατάφεραν δυστυχώς... Είχαν ένα φοβερό όπλο: το μεγαλύτερο κοινό, που είχαν ποτέ σε συναυλία τους. Δεν το απογείωσαν, ενώ θα μπορούσαν.... Από το 1993 μέχρι και το 2004, τους είχα δει σε διάφορες συναυλίες τους. Ήταν μια "ζεστή" μπάντα άρτιων μουσικών, η οποία περνούσε καλά στη σκηνή και με τον τρόπο της, το περνούσε στον κόσμο. Θυμάμαι ότι τους είχα δει στο Καρλόβασι της Σάμου, στα μέσα της δεκαετίας του '90, σε ένα χώρο που γέμιζε με 400 άτομα περίπου και είχαν καταφέρει να κερδίσουν τους δύσπιστους και να τους κάνουν να ξανάρθουν και την επόμενη μέρα...
Αυτό δεν έγινε χθες. Ο Φίλιππας προσπάθησε σε κάποια σημεία να μιλήσει στην ψυχή του φίλου του συγκροτήματος και να τον ανεβάσει. Ο Μπάμπης δεν είχε καλή βραδιά κατά τη γνώμη μου. Αν εξαιρέσεις το ωραίο κλείσιμο του "Μια συνουσία μυστική" με το επαναλαμβανόμενο "Δε νιώθεις τίποτα", υπήρχαν στιγμές στις οποίες δεν ερμήνευε τα τραγούδια, όπως ξέρουμε ότι μπορεί.
Ακόμη, οι εκτελέσεις κάποιων γνωστών κομματιών είχαν αλλάξει αρκετά, με αποτέλεσμα να μην ανεβάζουν το κοινό, όσο θα μπορούσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το "Πούλα με".
Τέλος, έχω μια αδυναμία στις συναυλίες. Θέλω να ακούσω το συγκρότημα, τη φωνή του Φίλιππα και του Μπάμπη. Θέλω να ακούσω ένα γήπεδο να τραγουδάει ένα-δύο στίχους, αλλά για πολύ λίγο. Κατά κύριο λόγο, θέλω να ακούσω τις φωνές τους. Άλλωστε, είναι οι τελευταίες τους συναυλίες...
Ο κόσμος
Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο σε μια συναυλία. Η αρένα ήταν μισογεμάτη, όπως και οι κερκίδες του Σταδίου, εκτός από αυτές που είναι πίσω από τη σκηνή (στο πέταλο). Θα έλεγα ότι το κοινό ήταν νωθρό στην αρχή. Ίσως να φταίνε τα προβλήματα με τον ήχο... Στα γνωστά τραγούδια "ζεστάθηκε" και σηκώθηκε από τις θέσεις του. Χόρεψε και τραγούδησε, αλλά δεν ένιωσα ότι ήταν όπως πριν λίγες ημέρες στο "The Wall" του Roger Waters. Εκεί υπήρχε ένα διαφορετικό συναίσθημα...
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αρκετοί έφευγαν στο τέλος του κανονικού σετ, ενώ ήξεραν (ή φανταζόντουσαν) ότι θα ακολουθήσει και encore...
Κάποια παράπονο ακόμη
Για όλα όσα γράφουμε παραπάνω, έχουμε μιλήσει με πάνω από 10 φίλους του συγκροτήματος. Οι απόψεις τους συνέκλιναν κι αυτό μας έκανε εντύπωση. Παράπονα υπήρχαν λοιπόν και τα αναφέρουμε παραπάνω. Πάμε να δούμε άλλα δύο:
- Η αλλαγή θέσης της σκηνής: Κατανοώ ότι λόγω της μεγάλης ζήτησης, οι διοργανωτές αποφάσισαν να αλλάξουν θέση στη σκηνή και να τη βάλουν στο πέταλο. Όμως, όσοι είχαν αγοράσει εισιτήρια των 25, 30 και 45 Ευρώ, η θύρα τους είχε άλλη αξία με αυτή τη δομή.
- Πρόσβαση σε θύρες από την Αρένα: Υπήρχαν γέφυρες από την Αρένα στις θύρες και υπήρχε η δυνατότητα να μεταφερθεί κόσμος που είχε πληρώσει 11 Ευρώ στην Αρένα σε θύρα που το εισιτήριο κοστίζει 25 Ευρώ (έχουμε συγκεκριμένο παράδειγμα που έγινε στη θύρα 23).
Το συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, οι Πυξ Λαξ είναι ένα μεγάλο συγκρότημα και αυτό δεν αλλάζει. Η χθεσινή βραδιά θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, αλλά σίγουρα καταγράφεται μέσα στις λίγες, που έχουν συγκεντρώσει τόσο μεγάλο κοινό. Όσοι από εμάς δεν έμειναν ικανοποιημένοι χθες, ας ελπίσουμε να γίνει αυτό στην επόμενη εμφάνιση τους στην Αθηνα, στο Terra Vibe, στις 10 Σεπτεμβρίου.
Ποιοι Έλληνες μουσικοί - συγκροτήματα έχουν καταφέρει να μαζέψουν τόσο πολύ κόσμο σε μια συναυλία;
Χθες βράδυ βρεθήκαμε στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας, μαζί με περισσότερους από εβδομήντα χιλιάδες φίλους των "Πρίγκηπων της Δυτικής όχθης". Θα θυμάστε το αφιέρωμα μας με τις πολυπληθέστερες συναυλίες στην Ελλάδα. Ποιοι λοιπόν έχουν καταφέρει να μαζέψουν τόσο μεγάλο κοινό σε μια συναυλία;
- Το πάρτυ του Λουκιανού Κελαηδόνη στην πλαζ του ΕΟΤ στη Βουλιαγμένη στις 25/07/1983: 100.000 περίπου.
- Γ. Νταλάρας στο Ο.Α.Κ.Α. στις 30/09 και 03/10 του 1983: Έκανε δύο συναυλίες, συγκεντρώνοντας συνολικά 160.000 ανθρώπους.
- Δ. Σαββόπουλος στο Ο.Α.Κ.Α. στις 19/09/1983: 80.000 αvθρώπoυς.
Από μόνο του, αυτό το γεγονός αποδεικνύει την αποδοχή του συγκροτήματος σε ευρεία μάζα. Χθες βράδυ έβλεπες ανθρώπους από 13 μέχρι και 60 χρονών. Έβλεπες παιδιά που δεν είχαν ξαναδει ζωντανά τους Πυξ Λαξ και ανθρώπους που ήθελαν να γυρίσουν το χρόνο και να θυμηθούν τραγούδια και μουσικές από το παρελθόν τους...
Όσο κι αν υπάρχουν μουσικόφιλοι που έχουν απαξιώσει τους Πυξ Λαξ, λόγω της μαζικότητας τους, ξεχνώντας τα αξιόλογα πρώτα albums της μπάντας, το χθεσινό επίτευγμα δε γίνεται να μείνει ασχολίαστο και δεν μπορείς να μην το "πιστώσεις" στην αξία του συγκροτήματος.
Οι οιωνοί ήταν καλοί λοιπόν και ο κόσμος ήταν "φτιαγμένος" για μια καλή συναυλία. Πιστεύω πραγματικά ότι και το συγκρότημα ήθελε να ευχαριστήσει αυτούς τους 70.000 ανθρώπους (παραπάνω ήταν...).
Μπαίνοντας στο Ολυμπιακό ΣτάδιοΟι περισσότεροι εκ των συντακτών του Mix Grill ήμασταν στην Αρένα. Βέβαια, είχαμε ανταποκριτές και σε άλλες τρείς θύρες. Όπως όλοι φαντάζεστε, η μεγάλη μάζα του κόσμου, που είχε εισιτήρια της Αρένας, έφτασε στην αντίστοιχη θύρα μισή ώρα με 40 λεπτά πριν το ξεκίνημα της συναυλίας.
Ο κόσμος ήταν πάρα πολύς και θα έπρεπε να σπρωχτούμε για να προχωρήσουμε... Μπήκαμε στο Στάδιο χωρίς να γίνει έλεγχος εισιτηρίων! Το εισιτήριο μου είναι ακόμη διπλότυπο...
Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να γίνει έλεγχος για τόσο πολύ κόσμο και ιδίως όταν όλοι έρχονται την τελευταία στιγμή. Θεωρώ όμως ότι αυτό το γνωρίζουν όλοι οι διοργανωτές. Αν ο κόσμος που έμπαινε στο Στάδιο ήταν περισσότερος από αυτόν που άντεχε η αρένα, θα μπορούσαν να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα - ατυχήματα.
Παρ' όλα αυτά, όλα κύλησαν μια χαρά και ήμασταν σχετικά άνετα στην Αρένα.
Η σκηνή
Σε αντίθεση με την αρχική εικόνα που είχαμε πέρσι για την τοποθεσία της σκηνής (θα ήταν στο κέντρο του γηπέδο στην κατεύθυνση προς Κηφισσίας - δείτε εδώ), η σκηνή ήταν στο πέταλο που δεν είχε τη "φλόγα", εκεί δηλαδή που ήταν η σκηνή στις συναυλίες των U2, AC/DC και της Madonna.
Η συναυλία
Λίγα
λεπτά μετά τις 21:30, τα φώτα σβηνούν και "το καρδιοχτύπι ξεκινάει". Ο
παλμογράφος, "ο χτύπος της καρδιάς" με τη βοήθεια του μπάσου, η
αντίστροφη μέτρηση και 'Μοναξιά μου όλα". Εντυπωσιακή αρχή
ομολογουμένως, αλλά κάπου εκεί ήρθε το πρώτο σοκ για εμάς.Ο ήχος στα πρώτα τραγούδια ήταν πραγματικά κακός. Πέρα από τα ηχεία που ήταν δεξιά και αριστερά της σκηνής, υπήρχαν άλλα δύο μεγάλα stands, τα οποία είχαν ηχεία για να διαχέεται ο ήχος σε όσους ήταν στο πίσω μέρος. Αρχικά, ήμασταν λίγο μπροστά από το αριστερό stand. Η φωνή, το μπάσο και η "μπότα" των drums υπερίσχυαν και "έθαβαν" τα υπόλοιπα όργανα. Επιπλέον, η φωνή είχε echo και στα κενά μεταξύ των τραγουδιών τα λόγια του Φίλιππου και του Μπάμπη δεν ακούγονταν καλά...
Φύγαμε από εκεί που ήμασταν και μεταφερθήκαμε πίσω από το αριστερό stand. Ήταν καλύτερα τα πράγματα εκεί, αλλά ο ήχος συνέχιζε να μην είναι καλός. Στην πορεία βελτιώθηκε, αλλά θεωρώ ότι το συνολικό αποτέλεσμα δε συνάδει με τη δυναμική της συναυλίας και του συγκροτήματος.
Για πάνω από 2,5 ώρες, οι Πυξ Λαξ μας θύμισαν πολλές καλές στιγμές τους και σε αρκετά σημεία μας γύρισαν χρόνια πίσω. Αυτό περιμέναμε κι αυτό θέλαμε βέβαια. Το setlist λοιπόν ήταν ένα Best of, αλλά περιείχε και εκπλήξεις, όπως τα "Με στέλνεις", "Πίνακας", "Ακόμα προσπαθώ" και "Στα Καμίνια". Μάλιστα, το τελευταίο μπαίνει για μένα μέσα στα τραγούδια που ξεχώρισα από την όλη βραδιά.
Το Setlist
Μοναξιά Μου ΌλαΟ Μπαμπούλας τραγουδάει μόνος τις νύχτες
Ένα Παιδί Περπατάει Με Τα Χέρια
(Φ. Πλιάτσικας: Ένα τραγούδι για την Κύπρο)
Υπάρχουν χρυσόψαρα εδώ
Εσύ Εκεί
(Ο Μάνος Ξυδούς στο video wall - Φ. Πλιάτσικας: Ο Μάνος ήταν καλός στο να ενώνει τους ανθρώπους)
You Get In Love
Η εικόνα του χειμώνα
Πούλα Με
(αρκετά διαφορετική εκτέλεση)
Senor
Τι Είναι Αυτό Που Μας Ενώνει
(Μ. Στόκας: Αφιερωμένο στη γυναίκα μου τη Φωτεινή, που με αντέχει)
Φωτιά
Συνήθεια
(προσωπικό του Μπάμπη Στόκα)
Ανόητες αγάπες
Ένα Γέλιο Κρεμασμένο Στο Μπαλκόνι
Στην πόλη των τρελών
Αν Θα Μπορούσα Τον Κόσμο Να Άλλαζα
(προσωπικό του Φίλιππου Πλιάτσικα)
Ποδήλατα δίχως φρένα
Για κείνη μη μου λες
Να με θυμηθείς
Γιατί;
Στα Καμίνια
Σ' αγαπώ
Λένε για μένα
(σόλο κλαρίνο στην αρχή του τραγουδιού - το κοινό ξαναζεσταίνεται)
Με στέλνεις
(Μ. Στόκας: Το πρώτο τραγούδι που μας έκανε γνωστούς)
Πίνακας
(σε αρκετά τραγούδια μόνος στη σκηνή ο Μ. Στόκας)
Οι Παλιές Αγάπες Πάνε Στον Παράδεισο
(στο video ένα παιδί σκυμμένο σε μια καρέκλα και κόσμος να τον παρηγορεί - η οθόνη χωρισμένη στα δύο)
Μέλυδρον (είναι ωραία η θάλασσα)
Ο κόσμος χοροπηδάει...
Όλο μ' αφήνεις να σ' αφήσω
(στο video wall παλιές φωτογραφίες του συγκροτήματος)
Μια Συνουσία Μυστική
(πολλά ρούχα ψηλά στο στίχο "πετάς τα ρούχα σου ψηλά...")
Έπαψες Αγάπη Να Θυμίζεις
(όλοι όρθιοι, ρυθμικό χειροκρότημα, φοβερό κιθαριστικό σόλο στο τέλος του τραγουδιού και παρουσίαση των Πυξ Λαξ - Ο κόσμος στις κερκίδες αρχίζει να αποχωρεί)
23:56 encore
Ακόμα προσπαθώ
Δε θα δακρύσω πια για σένα
Πυξίδα
(πυροτεχνήματα στην αποχώρηση) - 0:13
Τα highlights της βραδιάς
Κάποια τραγούδια πραγματικά έδειξαν τη δυναμική της μπάντας. Τα "Καμίνια", το "Έπαψες αγάπη να θυμίζεις", το "Με στέλνεις", το "Δε θα δακρύσω πια για σένα", το "Πούλα με" και το "Λένε για μένα" ξεχώρισαν και σήκωσαν τον κόσμο όρθιο να χειροκροτάει και να χορεύει. Ιδίως στο "Έπαψες αγάπη να θυμίζεις", η ανταπόκριση του κοινού ήταν απίστευτη! Αυτά δεν τα βλέπεις κάθε μέρα... Χιλιάδες κόσμου να τραγουδούν και να χορεύουν...
Οι Πυξ Λαξ
Πιστεύω ότι ήθελαν να κάνουν μια αξέχαστη συναυλία. Το πιστεύω! Δεν τα κατάφεραν δυστυχώς... Είχαν ένα φοβερό όπλο: το μεγαλύτερο κοινό, που είχαν ποτέ σε συναυλία τους. Δεν το απογείωσαν, ενώ θα μπορούσαν.... Από το 1993 μέχρι και το 2004, τους είχα δει σε διάφορες συναυλίες τους. Ήταν μια "ζεστή" μπάντα άρτιων μουσικών, η οποία περνούσε καλά στη σκηνή και με τον τρόπο της, το περνούσε στον κόσμο. Θυμάμαι ότι τους είχα δει στο Καρλόβασι της Σάμου, στα μέσα της δεκαετίας του '90, σε ένα χώρο που γέμιζε με 400 άτομα περίπου και είχαν καταφέρει να κερδίσουν τους δύσπιστους και να τους κάνουν να ξανάρθουν και την επόμενη μέρα...Αυτό δεν έγινε χθες. Ο Φίλιππας προσπάθησε σε κάποια σημεία να μιλήσει στην ψυχή του φίλου του συγκροτήματος και να τον ανεβάσει. Ο Μπάμπης δεν είχε καλή βραδιά κατά τη γνώμη μου. Αν εξαιρέσεις το ωραίο κλείσιμο του "Μια συνουσία μυστική" με το επαναλαμβανόμενο "Δε νιώθεις τίποτα", υπήρχαν στιγμές στις οποίες δεν ερμήνευε τα τραγούδια, όπως ξέρουμε ότι μπορεί.
Ακόμη, οι εκτελέσεις κάποιων γνωστών κομματιών είχαν αλλάξει αρκετά, με αποτέλεσμα να μην ανεβάζουν το κοινό, όσο θα μπορούσαν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν το "Πούλα με".
Τέλος, έχω μια αδυναμία στις συναυλίες. Θέλω να ακούσω το συγκρότημα, τη φωνή του Φίλιππα και του Μπάμπη. Θέλω να ακούσω ένα γήπεδο να τραγουδάει ένα-δύο στίχους, αλλά για πολύ λίγο. Κατά κύριο λόγο, θέλω να ακούσω τις φωνές τους. Άλλωστε, είναι οι τελευταίες τους συναυλίες...
Ο κόσμος
Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις τόσο πολύ κόσμο σε μια συναυλία. Η αρένα ήταν μισογεμάτη, όπως και οι κερκίδες του Σταδίου, εκτός από αυτές που είναι πίσω από τη σκηνή (στο πέταλο). Θα έλεγα ότι το κοινό ήταν νωθρό στην αρχή. Ίσως να φταίνε τα προβλήματα με τον ήχο... Στα γνωστά τραγούδια "ζεστάθηκε" και σηκώθηκε από τις θέσεις του. Χόρεψε και τραγούδησε, αλλά δεν ένιωσα ότι ήταν όπως πριν λίγες ημέρες στο "The Wall" του Roger Waters. Εκεί υπήρχε ένα διαφορετικό συναίσθημα...
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι αρκετοί έφευγαν στο τέλος του κανονικού σετ, ενώ ήξεραν (ή φανταζόντουσαν) ότι θα ακολουθήσει και encore...
Κάποια παράπονο ακόμη
Για όλα όσα γράφουμε παραπάνω, έχουμε μιλήσει με πάνω από 10 φίλους του συγκροτήματος. Οι απόψεις τους συνέκλιναν κι αυτό μας έκανε εντύπωση. Παράπονα υπήρχαν λοιπόν και τα αναφέρουμε παραπάνω. Πάμε να δούμε άλλα δύο:- Η αλλαγή θέσης της σκηνής: Κατανοώ ότι λόγω της μεγάλης ζήτησης, οι διοργανωτές αποφάσισαν να αλλάξουν θέση στη σκηνή και να τη βάλουν στο πέταλο. Όμως, όσοι είχαν αγοράσει εισιτήρια των 25, 30 και 45 Ευρώ, η θύρα τους είχε άλλη αξία με αυτή τη δομή.
- Πρόσβαση σε θύρες από την Αρένα: Υπήρχαν γέφυρες από την Αρένα στις θύρες και υπήρχε η δυνατότητα να μεταφερθεί κόσμος που είχε πληρώσει 11 Ευρώ στην Αρένα σε θύρα που το εισιτήριο κοστίζει 25 Ευρώ (έχουμε συγκεκριμένο παράδειγμα που έγινε στη θύρα 23).
Το συμπέρασμα
Εν κατακλείδι, οι Πυξ Λαξ είναι ένα μεγάλο συγκρότημα και αυτό δεν αλλάζει. Η χθεσινή βραδιά θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, αλλά σίγουρα καταγράφεται μέσα στις λίγες, που έχουν συγκεντρώσει τόσο μεγάλο κοινό. Όσοι από εμάς δεν έμειναν ικανοποιημένοι χθες, ας ελπίσουμε να γίνει αυτό στην επόμενη εμφάνιση τους στην Αθηνα, στο Terra Vibe, στις 10 Σεπτεμβρίου.
Οι φωτογραφίες είναι από τη γενική πρόβα των Πυξ Λαξ στο Terra Vibe.