Μια απολαυστικά δυστοπική βραδιά με τους Algiers

Η πρώτη —και πιο συγκλονιστική— φορά που είδα τους Algiers ήταν ένα τυπικό σαλονικιώτικο βράδυ Φεβρουαρίου, με κρύο και υγρασία, παρέα με το φίλο Σταύρο Κασιμάτη. Έχοντας στις βαλίτσες της έναν εξαιρετικό δεύτερο δίσκο, η τετράδα από την Ατλάντα είχε ξεχωρίσει για το πάθος και την ενέργειά της πάνω στη σκηνή του Μύλου, κάνοντας τους (σχετικά λίγους) παρευρισκόμενους να θυμούνται για καιρό τη βραδιά.

Τα χρόνια πέρασαν και η μπάντα επέστρεψε για τέταρτη φορά στην Ελλάδα, με αφορμή τον τέταρτο πλέον δίσκο τους “Shook”. Για τους Θεσσαλονικείς το ραντεβού δόθηκε στο Eightball Live Stage, σε μια εμφάνιση που δεν είχε τη μαγεία του αιφνιδιασμού όμως στάθηκε επάξια σε αυτό που περιμέναμε από τους Αμερικανούς.

Η αρχή έγινε από τους δικούς μας Psychedelic Trips To Death, δηλαδή με τους Κωνσταντίνο Ιωσηφίδη (μπάσο, programming, φωνητικά) και Πάνο Αναστασιάδη (κιθάρα). Μέσα από τη σκοτεινιά και το «θόρυβο» των μελωδιών τους άνοιξαν κατάλληλα τη βραδιά από άποψη μουσικής, βάζοντας τα δυνατά του για να προετοιμάσουν το κάπως χαλαρό και άνευρο κοινό.

Λίγο μετά τις 22:15 οι Franklin Fisher (φωνή, κιθάρα), Ray Mahan (μπάσο, beats), Lee Tesche (κιθάρα) και Matt Tong (ντραμς) ανέβηκαν στη σκηνή μαζί με το touring member τους Tristan Griffin. Όπως θα περίμενε κανείς, η αρχή έγινε με το “Irreversible Damage”, ένα από τα singles του τελευταίου τους δίσκου, στο οποίο μάλιστα συμμετείχε και ο θρυλικός Zack De La Rocha των Rage Against The Machine. Πολλοί θα θέλαμε να τον έχουμε και αυτόν κοντά μας, όμως αρκεστήκαμε στα προηχογραφημένα φωνητικά του και το πρόσωπό του στο videowall από πίσω να «φτύνει» τις ρίμες. Ένα videowall που, σε αντίθεση με τις προηγούμενες εμφανίσεις, έπαιξε πολύ πιο σημαντικό ρόλο στην ατμόσφαιρα και έδειξε ότι πράγματι οι Algiers δίνουν πλέον μεγαλύτερη έμφαση και στην οπτικοποίηση (όπως είχαν την ευκαιρία να μας πουν πρόσφατα).

Μια μικρή χαριτωμένη ασυνεννοησία μεσολάβησε μεταξύ των μελών της μπάντας για το setlist και η συνέχεια ήρθε τελικά με το “73%”, επίσης από το “Shook”, και μετά με το “Void”, που έκλεινε τον προηγούμενο δίσκο της μπάντας. Το “Void” ήταν και ένα πολύ καλό μπάσιμο στο ηχόχρωμα που θα κυριαρχούσε όλη τη βραδιά: ένα ηχόχρωμα πιο πανκ, ακατέργαστο και θορυβώδες σε σχέση με τις άλλες φορές που τους είδαμε. Σε αυτό κυρίαρχο ρόλο έπαιξαν, φυσικά, τα εξαιρετικά ντραμς του Matt Tong αλλά και η άκρως εκφραστική παρουσία του Ray Mahan, που αλώνιζε τη σκηνή χορέυοντας και κάνοντας συνεχώς νοήματα στο κοινό.

Σιγά-σιγά ο κόσμος μπήκε στο κλίμα, ιδίως όταν παίχτηκαν τα κλασικά πλέον “Blood”, “Walk Like A Panther”, “Irony. Utility. Pretext”. Στο “Black Eunuch” έγινε φυσικά και το κλασικό παιχνίδι με τα… οργιώδη παλαμάκια της εισαγωγής από την μπάντα και τον κόσμο. Η ανταπόκριση ήταν θετική και σε ολοκαίνουργια κομμάτια όπως το “Bite Back”, με το κοινό να τραγουδάει το στίχο που κοσμούσε και την αφίσα της συναυλίας: “Bite back the hand that feeds you if it’s poison!”.

Στη μία ώρα περίπου φτάσαμε στο encore, και κάπου εκεί νιώσαμε ότι μερικά ακόμα κομμάτια από τα κλασικά των Algiers θα μπορούσαν να χωρέσουν στο setlist, ώστε η συναυλία να είναι πιο γεμάτη και ξεσηκωτική. Όμως, όπως φαίνεται και από το υπόλοιπο tour, το συγκρότημα επέλεξε να εστιάσει κυρίως στη νέα του δουλειά και σε εμφανίσεις πιο δυναμικές αλλά μικρότερες σε διάρκεια. Τουλάχιστον, μας αποζημίωσαν με το πάντα εξαιρετικό “The Underside Of Power” πριν κατέβουν από τη σκηνή, για να ξανανέβουν αμέσως μετά.

Το κλείσιμο έγινε με το “Spook” και μια μακροσκελή έκδοση του “Death March”, η οποία μας θύμισε εκείνο το κρύο βράδυ στο Μύλο. Εξάλλου, ένα μεγάλο μέρος του κόσμου που βρέθηκε στο Eightball μυήθηκε για πρώτη φορά στη μουσική των Algiers τότε. Με βάση και την προσέλευση στη συναυλία, είναι φανερό ότι τουλάχιστον στη Θεσσαλονίκη οι Algiers… διατηρούν δυνάμεις αλλά σίγουρα αξίζουν ακόμα μεγαλύτερης προσοχής και απήχησης σε νέο κοινό.

Μέχρι την επόμενη επίσκεψη, λοιπόν (που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα υπάρξει λόγω των δεσμών που έχουν πλέον με τη χώρα μας), ας ακούσουμε και πάλι τη δισκογραφία τους, ας προβληματιστούμε από τα ζητήματα που θίγουν (κυρίως αυτό!) και ας προετοιμαστούμε για την επόμενη συναυλιακή βουτιά στο δυστοπικό τους κόσμο.

Setlist - Algiers

1. Irreversible Damage
2. 73%
3. Void
4. Blood
5. Walk Like A Panther
6. Irony. Utility. Pretext
7. Bite Back
8. There Is No Year
9. I Can’t Stand It
10. Black Eunuch
11. Cold World
12. Good Man
13. The Underside Of Power
14. Spook
15. Death March

Οι φωτογραφίες ανήκουν στον Άκη Καλλόπουλο και στο mixgrill.gr.