* Έργο Ενδιάμεσου χώρου
Έτος κυκλοφορίας: 1983
Δισκογραφική εταιρεία: CBS / CBS 25768
01. ΚΙ ΑΥΤΟ ΚΑΚΟΗΘΕΣ ΠΑΙΔΙΑ;
Ποίηση: Άλκης Αλκαίος
Ερμηνεία: Θάνος Μικρούτσικος
02. ΦΑΝΤΑΣΙΑ Νο 3 ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ
Ορχηστρικό
03. ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
Στίχοι: John McGrath
Ερμηνεία: Julie Massino
04. ΤΡΙΟ Νο 1 ΓΙΑ ΠΙΑΝΟ, ΗΛ ΜΠΑΣΣΟ ΚΑΙ ΝΤΡΑΜΣ
Ορχηστρικό
05. ΕΜΒΑΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΗΣΥΧΑ ΠΑΙΔΙΑ
Ποίηση: Μπερτολτ Μπρέχτ
Μετάφραση: Μαριος Πλωρίτης
Ερμηνεία: Μαρία Δημητριάδη
Ούτε και ξέρω πως βρέθηκε αυτός ο δίσκος στα χέρια μου. Υπαρχει η πιθανότητα να τον αγόρασα, εκεί κάπου στα μέσα της δεκαετίας του '80, για τον περίεργο τίτλο του, αλλά την διώχνω σαν σκέψη, αισθανόμενος τύψεις για την τότε μεγάλη ασχετοσύνη μου.Εννοείται οτι κάμποσα διαμαντάκια της κεφαλής του πικ απ πήγαν υπέρ "Αραπιάς" σε τέτοιο σημείο που το βινύλιο απέκτησε ευρύχωρα αυλάκια. Χαλάλι του όμως.
Ο δίσκος είναι εξαιρετικός, οι αυτοσχεδιαστικές επινοήσεις του Μικρούτσικου και των μουσικών του υπέροχες, οι στίχοι υπογράφονται από τους Άλκη Αλκαίο, John McGrath και Μπερτολτ Μπρέχτ και τα τραγούδια αποδίδονται έξοχα από τις μεγάλες φωνές της Μαρίας Δημητριάδη και της Julie Massino.
Ιδιαίτερη αναφορά θα κάνω στο κομμάτι "Κι αυτό κακόηθες παιδιά;" το οποίο κατα την άποψή μου είναι μοναδικό.
Πρόκειται για το τραγούδι "Κακόηθες μελάνωμα" που είχε κυκλοφορήσει ένα χρόνο πριν στο δίσκο του συνθέτη "Εμπάργκο", αφιερωμένο στη μνήμη του Νίκου Πουλαντζά.
Ο Μικρούτσικος στο σημείωμά του στο δίσκο εξηγεί:
"Το κομμάτι αυτό ηχογραφήθηκε πρόσφατα σε κασέτα από την συναυλία που έδωσα στο Αρχαίο Ωδείο της Πάτρας τον Ιούλιο του '82. Παρότι προοριζόταν για το αρχείο μου προτίμησα να μπεί έτσι στο δίσκο, γιατί κι εγώ και οι μουσικοί μου είδαμε οτι ο τρόπος που παίξαμε ήταν τέτοιος που ήταν αδύνατον να τον αναπαράγουμε στο studio..."
* Ο Θάνος Μικρούτσικος αναφέρει σχετικά: «Στη μουσική μου διαδρομή δημιούργησα έργα- κυρίως φωνητικά- που δεν μπορούσα να τα κατατάξω στα υπάρχοντα είδη μουσικής. Με τον καιρό τα ονόμασα αυθαιρέτως "έργα ενδιάμεσου χώρου". Πατούν γερά στο χώρο της κλασικής και σύγχρονης μουσικής, αλλά δανείζονται στοιχεία -περισσότερο τρόπο παιξίματος, θα έλεγα- από το χώρο του έντεχνου νεοελληνικού τραγουδιού. Αυτά τα έργα μου μπορούν να τραγουδηθούν είτε από κλασικούς τραγουδιστές ευέλικτους, που έχουν τη δυνατότητα να ξεπερνούν τεχνητά φράγματα και αγκυλώσεις, είτε από μη κλασικούς τραγουδιστές που έχουν τα κατάλληλα προσόντα και ταυτοχρόνως κουβαλούν όλη την ευαισθησία και την ειδική έκφραση που τους προσδίδει η θητεία τους στο χώρο του έντεχνου νεοελληνικού τραγουδιού. Ενίοτε στο «είδος» αυτό κάνει αισθητή την παρουσία του ο αυτοσχεδιασμός»Σχετικό θέμα