Αν κάτι μου αρέσει πολύ, αυτό είναι να επισκέπτομαι μικρότερα θέατρα που φιλοξενούν παραστάσεις που ίσως δεν είναι ευρέως γνωστές, που δεν διαφημίζονται όσο άλλες, αλλά πρόκειται πραγματικά για μικρά διαμαντάκια σκορπισμένα στα στενά της πόλης.
Μια τέτοια παράσταση είναι εκείνη που παρακολούθησα πριν λίγες μέρες στο θέατρο ΑΒΑΤΟΝ, με τίτλο «Απαγορεύεται Το SEX Στη Γαύδο». Ένα έργο-«παιδί» του Μάνου Παπαδά και της Χρύσας Ποζίδου, που με τη βοήθεια αξιόλογων συνεργατών και συνελεστών απέκτησε σάρκα και οστά, κι έτσι έχουμε την ευκαιρία να απολαμβάνουμε ένα καθόλα σύγχρονο έργο που όχι μόνο μας κάνει να γελάσουμε -κάτι που έχουμε ανάγκη περισσότερο από ποτέ-, αλλά μας κάνει να προβληματιστούμε γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις και πώς έχουν αυτές εξελιχθεί.
Οι ίδιοι οι συντελεστές αποκαλούν το έργο «πικρή» κωμωδία χαρακτήρων. Εγώ θα έλεγα πως πρόκειται για μια πιστή αναπαράσταση της καθημερινότητάς μας, που αν μη τι άλλο, μας προσφέρει απλόχερα δόσεις πικρίας. Μια γνωριμία κι ένας έρωτας σε ένα ειδυλλιακό μέρος, που θεωρητικά προοικονομούν μόνο όμορφες εμπειρίες, παραδίδουν τη σκυτάλη στα συμφέροντα, την ιδιοτέλεια και τη ματαιοδοξία που μόνο τροχοπέδη μπορούν να αποτελέσουν στις ανθρώπινες σχέσεις.
Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, που αναδεικνύει όλα τα προβλήματα που προκύπτουν όταν μια σχέση, εν προκειμένω ερωτική, μετατρέπεται και σε επαγγελματική. Η ευθραυστότητα των σχέσεων, οι προσωπικές επιλογές, η επαγγελματική ανέλιξη, η φιλοδοξία είναι μόνο μερικά από τα θέματα που θίγονται στην παράσταση και ταλανίζουν κάθε σύγχρονο άνθρωπο, που δίνει την προσωπική του μάχη να αποδείξει στον εαυτό του και στους άλλους πως αξίζει και μπορεί να ξεχωρίσει μέσα σε ένα ζοφερό τοπίο.
Η υπόθεση
Ποιοι είναι όμως οι δύο ήρωες; Η Μαργαρίτα και ο Θεόφιλος αναγκάζονται να μοιραστούν μια σκηνή στη Γαύδο. Εκεί έρχονται πιο κοντά και γνωρίζονται. Είναι και οι δύο συγγραφείς.
Η Μαργαρίτα, απογοητευμένη από την πορεία του πρώτου της εγχειρήματος, επιδίδεται στη μετάφραση μην έχοντας εγκαταλείψει όμως την προσπάθεια της συγγραφής, αφού ετοιμάζει κάτι καινούργιο.
Ο Θεόφιλος, νέος συγγραφέας, απόλυτα εναρμονισμένος με τις επιταγές της νέας εποχής, απολαμβάνει την πρόσφατη επιτυχία του, όντας υπέρ το δέον φιλόδοξος και ενθουσιασμένος. Η Μαργαρίτα αποτελεί το αντικείμενο του θαυμασμού του Θεόφιλου, ο οποίος αποφασίζει να της χαρίσει την αναγνώριση που αξίζει. Πρόκειται, όμως, για μια ανιδιοτελή πράξη; Όταν έρχεται η πολυπόθητη επιτυχία για τη Μαργαρίτα, τα επαγγελματικά τους συμφέροντα συγκρούονται, με το Θεόφιλο να προβαίνει σε παράτολμες πράξεις, προδίδοντας έτσι την εμπιστοσύνη της. Το πώς αντιδρά εκείνη και πώς ο καθένας έρχεται αντιμέτωπος με τις επιλογές του είναι κάτι που δεν θα σας το πω, θα σας πω όμως ότι ξεδιπλώνεται με έναν έξυπνο τρόπο επί σκηνής, γι’ αυτό και είναι μια παράσταση που πρέπει να δείτε.
Πριν περάσω στις ερμηνείες, θα αναφερθώ στην επιλογή του σκηνικού, που ήταν όσο λιτό έπρεπε και καθόλα λειτουργικό, χωρίς όμως να λείπει κάτι από το θεατή, αφού όλα (σκηνικό, κοστούμια, αντικείμενα) ήταν ρεαλιστικά. Οι φωτισμοί σε συνδυασμό με τον ήχο και τη μουσική πλαισίωσαν πολύ έξυπνα τις ερμηνείες.
Οι ερμηνείες
Αυτό που μου άρεσε στις ερμηνείες ήταν πως δεν ήταν καθόλου επιτηδευμένες αλλά φυσικές και «ανθρώπινες», αφού μας έκαναν να ξεχάσουμε πως παρακολουθούμε παράσταση και μας έκαναν να αισθανθούμε άβολα που επεμβαίνουμε σε μια προσωπική στιγμή δύο ανθρώπων. Η εναλλαγή των συναισθημάτων και του ύφους των δύο ηθοποιών και η μετάβασή τους από τη μια κατάσταση στην άλλη έγιναν με τρόπο φυσικό, αλλά και ευφυή.
Λαμβάνοντας υπόψη το εγχείρημα στο σύνολό του και το άγχος των ίδιων των δημιουργών να επικοινωνήσουν αυτό που θέλουν με έναν συγκεκριμένο τρόπο και αυτό να περάσει με επιτυχία στο κοινό, αξίζουν συγχαρητήρια στη Χρύσα Ποζίδου και στον Μάνο Παπαδά.
Η Κατερίνα Σταματάκη, η οποία εμφανίζεται στο τέλος της παράστασης, σε μια σκηνή «κλειδί», αποδίδει πολύ εύστοχα τον ρόλο της ως παρουσιάστριας που φέρνει σε «δύσκολη θέση» τον καλεσμένο της, θυμίζοντάς μας γνώριμες εικόνες και θίγοντας ζητήματα που συνδέονται με το συγκεκριμένο «ρόλο» και τα οποία βλέπουμε καθημερινά.
Μέχρι τις 19 Μαρτίου έχετε την ευκαιρία να δείτε την παράσταση, να ταυτιστείτε ίσως σε έναν βαθμό και να αναλογιστείτε για δικά σας ζητήματα, να προβληματιστείτε και φυσικά να γελάσετε. Κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο ΑΒΑΤΟΝ στις 21:00, μπορείτε να δείτε τι μπορεί να συμβεί αν αποκλειστείτε για λίγο στη Γαύδο!
Συντελεστές
Σύλληψη έργου: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου, Αχιλλέας Χατζηκωνσταντίνου
Θεατρικό κείμενο/σκηνικά: Μάνος Παπαδάς
Πρωταγωνιστούν: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου
Μαζί τους η Κατερίνα Σταματάκη
Σκηνοθεσία: Μάνος Παπαδάς, Χρύσα Ποζίδου
Επιμέλεια σκηνοθεσίας: Μάριος Συμεωνίδης
Βοηθός σκηνοθέτη: Κατερίνα Σταματάκη
Κίνηση/χορογραφία: Μαριάννα Ρούσσου
Αφίσα/trailer: Μιχάλης Μαθιουδάκης
Παραγωγή: Pardalidou Culture ΑΜΚΕ
*Η φωτογραφία ανήκει στο Μιχάλη Μαθιουδάκη