Η Τεχνόπολη έγινε φέτος ο συναυλιακός χώρος αποχαιρετισμού του καλοκαιριού και υποδοχής του φθινοπώρου, που αργά ή γρήγορα θα κάνει την εμφάνισή του. Την περασμένη Κυριακή βρεθήκαμε εκεί για τη μέρα της Imany. Η προαναγγελία των συγκροτημάτων που θα άνοιγαν τη συναυλία έδινε ένα φεστιβαλικό τόνο στη βραδιά: Penny & The Swingin' Cats, Μαριέττα Φαφούτη και Leon. Τελικώς η έναρξη των συναυλιών καθυστέρησε χαρακτηριστικά και κάθε αντίστοιχη προσδοκία εξαφανίστηκε από νωρίς.
Λίγο μετά τις εννιά εμφανίστηκε η Penny με τις γάτες της για τρία τραγούδια και αποχώρησε χωρίς να κατορθώσει να εισπράξει κάτι περισσότερο από ένα χλιαρό χειροκρότημα. Η Μαριέττα Φαφούτη είχε χρόνο για ακόμα λιγότερη μουσική (έπαιξε μόλις δύο τραγούδια) λόγω της προετοιμασίας του κοινού να τη συνοδέψει χορωδιακά στο Kookoobadi. Τελευταίος στη σειρά ο Leon με κέφι και ζωντάνια αλλά δυστυχώς χωρίς ανάλογη ανταπόκριση. Τραγούδησε τέσσερα τραγούδια, ανάμεσά τους το Children Of Tomorrow και το ολοκαίνουριο Global.
Γύρω στις δέκα η σκηνή είχε αδειάσει και προετοιμαζόταν να υποδεχθεί την Imany, της οποίας το όνομα προέρχεται από τα σουαχίλι και σημαίνει πίστη και ελπίδα. Έχοντας λάβει εξαιρετικές κριτικές για τις ζωντανές εμφανίσεις της το χειμώνα που μας πέρασε, η σχετικά μεγάλη προσέλευση του κόσμου κρίνεται αναμενόμενη. Η Τεχνόπολη σε καμιά περίπτωση δε γέμισε, αλλά έδινε την αίσθηση ενός χώρου με τουλάχιστον δυο χιλιάδες θεατές. Ευτυχώς αυτή τη φορά οι υπεύθυνοι της Τεχνόπολης μάντεψαν σωστά και άνοιξαν τη γνώριμη, κεντρική σκηνή του χώρου.
Η Imany εμφανίστηκε γύρω στις δέκα και μισή μαζί με την επταμελή μπάντα της. Η συναυλία άρχισε υποτονικά με τη Γαλλίδα να μένει κολλημένη στο μικρόφωνο και να αρκείται σε κάποιες περιορισμένες χορευτικές κινήσεις. Η μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία της, το You Will Never Know, ακολούθησε τρίτο κατά σειρά και έδωσε το πρώτο δείγμα ότι είχαμε μπροστά μας μια τραγουδίστρια που εκτός από εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες διαθέτει φλόγα. Η ενορχήστρωση ήταν σαφώς πιο ζωντανή από αυτή του άλμπουμ και κέρδιζε πολύ σε δυναμική από την παρουσία των δύο τσέλων. Από εκεί και πέρα το πρόγραμμα απογειώθηκε. Επί σκηνής τουλάχιστον, γιατί το κοινό σε ελάχιστες στιγμές συνόδεψε την Imany στα μονοπάτια που του άνοιξε. Φαίνεται ότι η μελαγχολία και η εσωτερικότητα είναι πλέον βασικά χαρακτηριστικά του αθηναϊκού συναυλιακού κοινού.
Όποιος είχε παρακολουθήσει την Imany το χειμώνα θα ήταν σίγουρα υποψιασμένος, μα για όσους από εμάς είχαμε απλώς μια υποτυπώδη επαφή με το δίσκο της αυτό που παρακολουθήσαμε στην Τεχνόπολη ήταν απρόσμενο. Η παρουσία της πανύψηλης Γαλλίδας, με ρίζες από της νήσους Κομόρες κοντά στη Μαδαγασκάρη, γέμιζε τη μεγάλη σκηνή. Με ζηλευτό μπρίο και ενεργητικότητα χόρευε, παθιαζόταν και προκαλούσε το κοινό με κάθε ευκαιρία. Το πλατύ της χαμόγελο και η ζωντάνια κέρδιζαν εύκολα ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή. Κατά διαστήματα έστησε διαδραστικά παιχνίδια με τον κόσμο όπως στην εισαγωγή του Sign Your Name/Ready Or Not. Υπέροχη έκπληξη αποτέλεσε η διασκευή της στο Bohemian Rhapsody που ανέδειξε ακόμη περισσότερο την εξαιρετική φωνή της.
Από τα τραγούδια που ξεχωρίσαμε αξίζει να αναφέρουμε τις ήδη επιτυχίες Slow Down, Pray for Help και Please and Change, καθώς επίσης το ξεχωριστό Take Care που περιλαμβάνει στίχους στη γλώσσα των νήσων Κομόρες και το Shape of a Broken Heart που αφιέρωσε στην Αφρική.
Κατά τις δώδεκα μάς αποχαιρέτησε ευγενικά και τότε ως εκ θαύματος το κοινό συνειδητοποίησε τι γινόταν και την προσκάλεσε πίσω. Η Imany δεν αρνήθηκε καθώς ήταν εμφανές ότι είχε ακόμα πράγματα να δώσει. Τρία τραγούδια μας πήγαν ως τις δωδεκάμιση οπότε και έκλεισε εν τέλει η συναυλία. Τελευταίο το You Will Never Know σε μια εκτέλεση ακόμα πιο δυναμική που οδήγησε την τραγουδίστρια σε χορευτικό ξέσπασμα, η οποία αποκάλυψε επιτέλους τα μακριά κοτσιδάκια που κρύβονται κάτω από το τουρμπάνι που φορά μόνιμα.
Στο τέλος της βραδιάς ήταν έντονη η αίσθηση ότι η Imany δε θα αργήσει να ξαναεπισκεφτεί τη χώρα μας, έχοντας ενδεχομένως ακόμα περισσότερα καινούργια τραγούδια και, γιατί όχι, ένα δεύτερο δίσκο που θα επιβεβαιώσει τις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε η πρώτη της δισκογραφική απόπειρα.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Γιώργο Μπαλιώτη και τον Ορέστη Καζασίδη.
Λίγο μετά τις εννιά εμφανίστηκε η Penny με τις γάτες της για τρία τραγούδια και αποχώρησε χωρίς να κατορθώσει να εισπράξει κάτι περισσότερο από ένα χλιαρό χειροκρότημα. Η Μαριέττα Φαφούτη είχε χρόνο για ακόμα λιγότερη μουσική (έπαιξε μόλις δύο τραγούδια) λόγω της προετοιμασίας του κοινού να τη συνοδέψει χορωδιακά στο Kookoobadi. Τελευταίος στη σειρά ο Leon με κέφι και ζωντάνια αλλά δυστυχώς χωρίς ανάλογη ανταπόκριση. Τραγούδησε τέσσερα τραγούδια, ανάμεσά τους το Children Of Tomorrow και το ολοκαίνουριο Global.
Γύρω στις δέκα η σκηνή είχε αδειάσει και προετοιμαζόταν να υποδεχθεί την Imany, της οποίας το όνομα προέρχεται από τα σουαχίλι και σημαίνει πίστη και ελπίδα. Έχοντας λάβει εξαιρετικές κριτικές για τις ζωντανές εμφανίσεις της το χειμώνα που μας πέρασε, η σχετικά μεγάλη προσέλευση του κόσμου κρίνεται αναμενόμενη. Η Τεχνόπολη σε καμιά περίπτωση δε γέμισε, αλλά έδινε την αίσθηση ενός χώρου με τουλάχιστον δυο χιλιάδες θεατές. Ευτυχώς αυτή τη φορά οι υπεύθυνοι της Τεχνόπολης μάντεψαν σωστά και άνοιξαν τη γνώριμη, κεντρική σκηνή του χώρου.
Η Imany εμφανίστηκε γύρω στις δέκα και μισή μαζί με την επταμελή μπάντα της. Η συναυλία άρχισε υποτονικά με τη Γαλλίδα να μένει κολλημένη στο μικρόφωνο και να αρκείται σε κάποιες περιορισμένες χορευτικές κινήσεις. Η μεγάλη ραδιοφωνική επιτυχία της, το You Will Never Know, ακολούθησε τρίτο κατά σειρά και έδωσε το πρώτο δείγμα ότι είχαμε μπροστά μας μια τραγουδίστρια που εκτός από εξαιρετικές φωνητικές ικανότητες διαθέτει φλόγα. Η ενορχήστρωση ήταν σαφώς πιο ζωντανή από αυτή του άλμπουμ και κέρδιζε πολύ σε δυναμική από την παρουσία των δύο τσέλων. Από εκεί και πέρα το πρόγραμμα απογειώθηκε. Επί σκηνής τουλάχιστον, γιατί το κοινό σε ελάχιστες στιγμές συνόδεψε την Imany στα μονοπάτια που του άνοιξε. Φαίνεται ότι η μελαγχολία και η εσωτερικότητα είναι πλέον βασικά χαρακτηριστικά του αθηναϊκού συναυλιακού κοινού.
Όποιος είχε παρακολουθήσει την Imany το χειμώνα θα ήταν σίγουρα υποψιασμένος, μα για όσους από εμάς είχαμε απλώς μια υποτυπώδη επαφή με το δίσκο της αυτό που παρακολουθήσαμε στην Τεχνόπολη ήταν απρόσμενο. Η παρουσία της πανύψηλης Γαλλίδας, με ρίζες από της νήσους Κομόρες κοντά στη Μαδαγασκάρη, γέμιζε τη μεγάλη σκηνή. Με ζηλευτό μπρίο και ενεργητικότητα χόρευε, παθιαζόταν και προκαλούσε το κοινό με κάθε ευκαιρία. Το πλατύ της χαμόγελο και η ζωντάνια κέρδιζαν εύκολα ακόμα και τον πιο απαιτητικό θεατή. Κατά διαστήματα έστησε διαδραστικά παιχνίδια με τον κόσμο όπως στην εισαγωγή του Sign Your Name/Ready Or Not. Υπέροχη έκπληξη αποτέλεσε η διασκευή της στο Bohemian Rhapsody που ανέδειξε ακόμη περισσότερο την εξαιρετική φωνή της.
Από τα τραγούδια που ξεχωρίσαμε αξίζει να αναφέρουμε τις ήδη επιτυχίες Slow Down, Pray for Help και Please and Change, καθώς επίσης το ξεχωριστό Take Care που περιλαμβάνει στίχους στη γλώσσα των νήσων Κομόρες και το Shape of a Broken Heart που αφιέρωσε στην Αφρική.
Κατά τις δώδεκα μάς αποχαιρέτησε ευγενικά και τότε ως εκ θαύματος το κοινό συνειδητοποίησε τι γινόταν και την προσκάλεσε πίσω. Η Imany δεν αρνήθηκε καθώς ήταν εμφανές ότι είχε ακόμα πράγματα να δώσει. Τρία τραγούδια μας πήγαν ως τις δωδεκάμιση οπότε και έκλεισε εν τέλει η συναυλία. Τελευταίο το You Will Never Know σε μια εκτέλεση ακόμα πιο δυναμική που οδήγησε την τραγουδίστρια σε χορευτικό ξέσπασμα, η οποία αποκάλυψε επιτέλους τα μακριά κοτσιδάκια που κρύβονται κάτω από το τουρμπάνι που φορά μόνιμα.
Στο τέλος της βραδιάς ήταν έντονη η αίσθηση ότι η Imany δε θα αργήσει να ξαναεπισκεφτεί τη χώρα μας, έχοντας ενδεχομένως ακόμα περισσότερα καινούργια τραγούδια και, γιατί όχι, ένα δεύτερο δίσκο που θα επιβεβαιώσει τις υψηλές προσδοκίες που δημιούργησε η πρώτη της δισκογραφική απόπειρα.
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Γιώργο Μπαλιώτη και τον Ορέστη Καζασίδη.
Σχετικό θέμα