Δέκα τραγούδια, κατά προτίμηση καινούργια, στις 10 κάθε μήνα. Δέκα κομμάτια που μπορεί να μην έχουν κάποια ιδιαίτερη σχέση μεταξύ τους, αλλά συμπληρώνουν το παζλ του είναι μου, το παζλ της ίδιας μου της οικειότητας.
Αυτή τη φορά δυσκολεύτηκα πολύ να καταλήξω σε δέκα μόνο κομμάτια. Τόσο όμορφες μουσικές βρήκαν το δρόμο τους προς την ψυχή μου αυτές τις μέρες. Και δεν τις άφησα να περιμένουν!
Alabama Shakes - Don't Wanna Fight (δίσκος: Sound & Color, κυκλοφορεί στις 21 Απριλίου)
Εντάξει, μπορεί να είναι ένα μείγμα από The Black Keys και Daft Punk με ολίγη από Arctic Monkeys, αλλά πειράζει που εμένα μου αρέσει περισσότερο απ'όλα αυτά; Το αν ολόκληρος ο δίσκος θα σταθεί στο ίδιο ύψος μένει να αποδειχθεί. Ωστόσο, το "Don't Wanna Fight" παίζει ήδη γερά για single της χρονιάς!
Hot Chip - Huarache Lights (δίσκος: Why Make Sense?, κυκλοφορεί στις 18 Μαΐου)
Σε αυτό εδώ το site δεν έχουν γραφτεί τα καλύτερα για την προηγούμενη δουλειά των Hot Chip (In Our Heads, 2012). Προσωπικά, μου άρεσε και την άκουσα αρκετά περισσότερο απ'όσο περίμενα (είχε άλλωστε κι αυτό εδώ). Πάντως ήδη φαίνεται ότι το 2015 οι Λονδρέζοι θα παίζουν στο repeat.
Gaz Coombes - Detroit (δίσκος: Matador, Ιανουάριος 2015)
Κι έλεγα ότι κάτι μου θύμιζε η φωνή του. Ο αξιότιμος κύριος Gaz Coombes συνεχίζει τη σόλο καριέρα του μετά τους Supergrass κι έχει τόση φρεσκάδα που εύκολα τον περνάς για πρωτοεμφανιζόμενο!
Belle and Sebastian - The Everlasting Muse (δίσκος: Girls In Peacetime Want To Dance, Ιανουάριος 2015)
Είναι κάπως ανισόρροπος ο φετινός δίσκος τους. Μα διατηρούν αρκετά από τα στοιχεία που τους έχουν κάνει αγαπητούς και έχουν ακόμα την ικανότητα να γράφουν τραγούδια σαν κι αυτό.
Sizarr - Timesick (δίσκος: Nurture, Φεβρουάριος 2015)
Μήπως βιάστηκα στο προηγούμενο άρθρο να βαφτίσω τους Trümmer ως "ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στη γερμανική μουσική σκηνή αυτή τη στιγμή"; Ενδεχομένως, αλλά δεν το παίρνω πίσω. Οι Sizarr, από την άλλη, δεν είναι πρωτάρηδες κι έχουν διαρκή παρουσία στα μουσικά δρώμενα από το 2010. Επιτέλους κι ένα γερμανικό συγκρότημα που δεν προέρχεται από το Αμβούργο!!
Sufjan Stevens - No Shade in the Shadow of the Cross (δίσκος: Carrie & Lowell, κυκλοφορεί στις 30 Μαρτίου)
Αν έχεις τρία λεπτά, αφιέρωσέ τα. Ύψωσε το βλέμμα σου από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού σου και ενώσου με τον κόσμο γύρω σου. Άπλωσε το χέρι και κλείσε το άπειρο στην παλάμη σου.
Björk feat. Antony Hegarty - Atom Dance (δίσκος: Vulnicura, Ιανουάριος 2015)
Είναι η χρονιά της Björk.-
Όσα αρνητικά και να γραφτούν για αυτή, συνεχίζει να είναι πραγματική καλλιτέχνης και δημιουργός.
Τελικά, το συμπάθησα το Vulnicura. Μέχρι και την παρουσία του Antony συνήθισα. Όσο για το Atom Dance; Πάει κατευθείαν στα Best of.
"Our hearts are coral reefs in low tide / Love is the ocean we crave"
Godspeed You! Black Emperor - Peasantry or 'Light! Inside of Light! (δίσκος: Asunder, Sweet And Other Distress, κυκλοφορεί στις 31 Μαρτίου)
Οκτώ λεπτά απόσπασμα, σου λένε. Πλάκα μάς κάνετε, έτσι;
Για να κλέψω την ατάκα ενός φίλου μου (Πάνο, θα στο ξεπληρώσω, να ξέρεις!), οι συναυλίες των Godspeed είναι σαν να παρακολουθείς μια τραγωδία του Αισχύλου... από εκείνες τις χαμένες, τις 'ακυκλοφόρητες'.
Θα σας ενημερώσουμε πώς ήταν αυτή τη φορά!
Sankt Otten - Ich Bau Dir Ein Museum (δίσκος: Engtanz Depression, Φεβρουάριος 2015)
Όταν στο δελτίο τύπου μιας κυκλοφορίας γερμανικού συγκροτήματος ηλεκτρονικής μουσικής διαβάζεις τη λέξη "Kraftwerk" και δεν εννοείται το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κράτα μικρό καλάθι. Όταν αυτό το γερμανικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής γεμίσει το μικρό σου καλάθι, πάρε άλλο μεγαλύτερο ;)
The Eye of Time - Retrospective Memory (δίσκος: ANTI, κυκλοφορεί στις 20 Μαρτίου)
Σκοτεινό και μελαγχολικό είναι. Αλλά με κέρδισε με τη μία!
Περιμένουμε σύντομα καλούδια από τον Marc Euvrie. Δεν λέω ότι θα μας χαροποιήσουν απαραίτητα, αλλά δεν θα περάσουν απαρατήρητα!
Αυτή τη φορά δυσκολεύτηκα πολύ να καταλήξω σε δέκα μόνο κομμάτια. Τόσο όμορφες μουσικές βρήκαν το δρόμο τους προς την ψυχή μου αυτές τις μέρες. Και δεν τις άφησα να περιμένουν!
Alabama Shakes - Don't Wanna Fight (δίσκος: Sound & Color, κυκλοφορεί στις 21 Απριλίου)
Εντάξει, μπορεί να είναι ένα μείγμα από The Black Keys και Daft Punk με ολίγη από Arctic Monkeys, αλλά πειράζει που εμένα μου αρέσει περισσότερο απ'όλα αυτά; Το αν ολόκληρος ο δίσκος θα σταθεί στο ίδιο ύψος μένει να αποδειχθεί. Ωστόσο, το "Don't Wanna Fight" παίζει ήδη γερά για single της χρονιάς!
Hot Chip - Huarache Lights (δίσκος: Why Make Sense?, κυκλοφορεί στις 18 Μαΐου)
Σε αυτό εδώ το site δεν έχουν γραφτεί τα καλύτερα για την προηγούμενη δουλειά των Hot Chip (In Our Heads, 2012). Προσωπικά, μου άρεσε και την άκουσα αρκετά περισσότερο απ'όσο περίμενα (είχε άλλωστε κι αυτό εδώ). Πάντως ήδη φαίνεται ότι το 2015 οι Λονδρέζοι θα παίζουν στο repeat.
Gaz Coombes - Detroit (δίσκος: Matador, Ιανουάριος 2015)
Κι έλεγα ότι κάτι μου θύμιζε η φωνή του. Ο αξιότιμος κύριος Gaz Coombes συνεχίζει τη σόλο καριέρα του μετά τους Supergrass κι έχει τόση φρεσκάδα που εύκολα τον περνάς για πρωτοεμφανιζόμενο!
Belle and Sebastian - The Everlasting Muse (δίσκος: Girls In Peacetime Want To Dance, Ιανουάριος 2015)
Είναι κάπως ανισόρροπος ο φετινός δίσκος τους. Μα διατηρούν αρκετά από τα στοιχεία που τους έχουν κάνει αγαπητούς και έχουν ακόμα την ικανότητα να γράφουν τραγούδια σαν κι αυτό.
Sizarr - Timesick (δίσκος: Nurture, Φεβρουάριος 2015)
Μήπως βιάστηκα στο προηγούμενο άρθρο να βαφτίσω τους Trümmer ως "ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί στη γερμανική μουσική σκηνή αυτή τη στιγμή"; Ενδεχομένως, αλλά δεν το παίρνω πίσω. Οι Sizarr, από την άλλη, δεν είναι πρωτάρηδες κι έχουν διαρκή παρουσία στα μουσικά δρώμενα από το 2010. Επιτέλους κι ένα γερμανικό συγκρότημα που δεν προέρχεται από το Αμβούργο!!
Sufjan Stevens - No Shade in the Shadow of the Cross (δίσκος: Carrie & Lowell, κυκλοφορεί στις 30 Μαρτίου)
Αν έχεις τρία λεπτά, αφιέρωσέ τα. Ύψωσε το βλέμμα σου από την οθόνη του υπολογιστή ή του κινητού σου και ενώσου με τον κόσμο γύρω σου. Άπλωσε το χέρι και κλείσε το άπειρο στην παλάμη σου.
Björk feat. Antony Hegarty - Atom Dance (δίσκος: Vulnicura, Ιανουάριος 2015)
Είναι η χρονιά της Björk.-
Όσα αρνητικά και να γραφτούν για αυτή, συνεχίζει να είναι πραγματική καλλιτέχνης και δημιουργός.
Τελικά, το συμπάθησα το Vulnicura. Μέχρι και την παρουσία του Antony συνήθισα. Όσο για το Atom Dance; Πάει κατευθείαν στα Best of.
"Our hearts are coral reefs in low tide / Love is the ocean we crave"
Godspeed You! Black Emperor - Peasantry or 'Light! Inside of Light! (δίσκος: Asunder, Sweet And Other Distress, κυκλοφορεί στις 31 Μαρτίου)
Οκτώ λεπτά απόσπασμα, σου λένε. Πλάκα μάς κάνετε, έτσι;
Για να κλέψω την ατάκα ενός φίλου μου (Πάνο, θα στο ξεπληρώσω, να ξέρεις!), οι συναυλίες των Godspeed είναι σαν να παρακολουθείς μια τραγωδία του Αισχύλου... από εκείνες τις χαμένες, τις 'ακυκλοφόρητες'.
Θα σας ενημερώσουμε πώς ήταν αυτή τη φορά!
Sankt Otten - Ich Bau Dir Ein Museum (δίσκος: Engtanz Depression, Φεβρουάριος 2015)
Όταν στο δελτίο τύπου μιας κυκλοφορίας γερμανικού συγκροτήματος ηλεκτρονικής μουσικής διαβάζεις τη λέξη "Kraftwerk" και δεν εννοείται το εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κράτα μικρό καλάθι. Όταν αυτό το γερμανικό συγκρότημα ηλεκτρονικής μουσικής γεμίσει το μικρό σου καλάθι, πάρε άλλο μεγαλύτερο ;)
The Eye of Time - Retrospective Memory (δίσκος: ANTI, κυκλοφορεί στις 20 Μαρτίου)
Σκοτεινό και μελαγχολικό είναι. Αλλά με κέρδισε με τη μία!
Περιμένουμε σύντομα καλούδια από τον Marc Euvrie. Δεν λέω ότι θα μας χαροποιήσουν απαραίτητα, αλλά δεν θα περάσουν απαρατήρητα!