Σκοτεινές γλώσσες, άλλοτε πετούν υπονοούμενα και άλλοτε βολιδοσκοπούν την κατάσταση πριν ρίξουν το φαρμάκι τους. Και γιατί "Σκοτεινές Γλώσσες"; Η απάντηση απλή: Γιατί οι ανθρώπινες σχέσεις και οι ανθρώπινες κοινωνίες δεν αντέχουν πάντα την αλήθεια. Τα λόγια φαίνονται να βγαίνουν αβίαστα, αλλά περνούν μεγάλο φιλτράρισμα για να φτάσουν στον παραλήπτη. Μήπως και ο παραλήπτης δεν καταλαβαίνει την αλήθεια; Πώς! Την αντιλαμβάνεται, είναι όλη αυτή η διαίσθηση πως κάτι ασαφές υπάρχει στη..γλώσσα του σώματος ή ακόμα και στον τόνο της φωνής. Έτσι, πομπός και παραλήπτης της σκοτεινής γλώσσας βιώνουν ένα διαρκές παιχνίδι αυταπάτης αποφεύγοντας την αλήθεια που πονάει.
Εάν κάτι πρέπει να μας μείνει από την παράσταση που είδαμε στο θέατρο Πόρτα είναι πως υποσυνείδητα οι συμπεριφορές και τα λόγια των συνανθρώπων μας επηρεάζουν τη δική μας αντίληψη για τα πράγματα, συνεπώς και τις ζωές μας. Ο κύριος άξονας στο κείμενο του Άντριου Μπόβελ περιστρέφεται γύρω από την "εμπιστοσύνη". Πόσο καλά ξέρουμε τους κοντινούς μας, ώστε να μην τους εμπιστευόμαστε και πόσο σίγουροι είμαστε πως όταν εμπιστευόμαστε κάνουμε το σωστό;
Δεν είναι μόνο η λογική, αλλά και η διαίσθηση και τα ασυνείδητα ολισθήματα των..γλωσσών που καθορίζουν την εμπιστοσύνη μας.
Αδιαμφισβήτα λοιπόν, το μήνυμα αν και σκοτεινό, περνάει στον θεατή. Ο τρόπος, όμως, είναι κουραστικός. Οι παράλληλοι διάλογοι δείχνουν πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι από τα ίδια υλικά και πως μέσα μας κυριαρχούν παρόμοια πάθη. Την ίδια στιγμή αναδεκνύεται και ο συντονισμός και η απρόσκοπτη προσοχή των ηθοποιών στο κείμενο οι οποίοι κυριολεκτικά είχαν ιδρώσει από την προσπάθεια. Παρόλα αυτά, η συνεχής επανάληψη αυτού του μοτίβου ζαλίζει τους θεατές και επικεντρώνει την προσοχή τους περισσότερο στο να σκεφτούν τι άκουσαν μόλις, παρά να αφεθούν στην ομορφιά του κειμένου.
Τόσο οι γυναίκες ( Άννα Καλαϊτζίδου & Άννα Μάσχα) όσο και οι άντρες ηθοποιοί (Χρήστος Λούλης & Γιώργος Χρυσοστόμου) προσαρμόζονταν στους διαφορετικούς ρόλους που καλούνταν να ενσαρκώσουν χωρίς εκφραστικές υπερβολές και με μια άνεση στην εναλλαγή από το ένα σκηνικό στο άλλο.
Μεγάλη εντύπωση μας έκαναν τα σκηνικά (Ευαγγελία Θεριανού) και οι φωτισμοί (Σοφία Αλεξιάδου) οι οποίοι παρέπεμπαν σε μινιμαλιστικές γωνιές σύγχρονων μεγαλουπόλεων κάνοντάς μας πιο οικείο το περιβάλλον στο οποίο εκτυλίσσονται τα γεγονότα.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια πολύ ωραία δουλειά για θεατές που, όμως, μπορούν να δείξουν τη δέουσα υπομονή ώστε να κατακτήσουν τα πολλαπλά νοήματα της παράστασης.
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Δραματολόγος: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Παναγιώτης Φλατσούσης
Β' Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Χανδρά
Ερμηνεύουν: Άννα Καλαϊτζίδου, Χρήστος Λούλης, Άννα Μάσχα, Γιώργος Χρυσοστόμου
Θέατρο Πόρτα
Μεσογείων 59,
115 26 Αθήνα
τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 20:00
Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 18:30
http://mixgrill.gr/ar40072el-skoteines-glwsses-theatro-porta.html
Εάν κάτι πρέπει να μας μείνει από την παράσταση που είδαμε στο θέατρο Πόρτα είναι πως υποσυνείδητα οι συμπεριφορές και τα λόγια των συνανθρώπων μας επηρεάζουν τη δική μας αντίληψη για τα πράγματα, συνεπώς και τις ζωές μας. Ο κύριος άξονας στο κείμενο του Άντριου Μπόβελ περιστρέφεται γύρω από την "εμπιστοσύνη". Πόσο καλά ξέρουμε τους κοντινούς μας, ώστε να μην τους εμπιστευόμαστε και πόσο σίγουροι είμαστε πως όταν εμπιστευόμαστε κάνουμε το σωστό;
Δεν είναι μόνο η λογική, αλλά και η διαίσθηση και τα ασυνείδητα ολισθήματα των..γλωσσών που καθορίζουν την εμπιστοσύνη μας.
Αδιαμφισβήτα λοιπόν, το μήνυμα αν και σκοτεινό, περνάει στον θεατή. Ο τρόπος, όμως, είναι κουραστικός. Οι παράλληλοι διάλογοι δείχνουν πως όλοι οι άνθρωποι είμαστε πλασμένοι από τα ίδια υλικά και πως μέσα μας κυριαρχούν παρόμοια πάθη. Την ίδια στιγμή αναδεκνύεται και ο συντονισμός και η απρόσκοπτη προσοχή των ηθοποιών στο κείμενο οι οποίοι κυριολεκτικά είχαν ιδρώσει από την προσπάθεια. Παρόλα αυτά, η συνεχής επανάληψη αυτού του μοτίβου ζαλίζει τους θεατές και επικεντρώνει την προσοχή τους περισσότερο στο να σκεφτούν τι άκουσαν μόλις, παρά να αφεθούν στην ομορφιά του κειμένου.
Τόσο οι γυναίκες ( Άννα Καλαϊτζίδου & Άννα Μάσχα) όσο και οι άντρες ηθοποιοί (Χρήστος Λούλης & Γιώργος Χρυσοστόμου) προσαρμόζονταν στους διαφορετικούς ρόλους που καλούνταν να ενσαρκώσουν χωρίς εκφραστικές υπερβολές και με μια άνεση στην εναλλαγή από το ένα σκηνικό στο άλλο.
Μεγάλη εντύπωση μας έκαναν τα σκηνικά (Ευαγγελία Θεριανού) και οι φωτισμοί (Σοφία Αλεξιάδου) οι οποίοι παρέπεμπαν σε μινιμαλιστικές γωνιές σύγχρονων μεγαλουπόλεων κάνοντάς μας πιο οικείο το περιβάλλον στο οποίο εκτυλίσσονται τα γεγονότα.
Εν κατακλείδι, πρόκειται για μια πολύ ωραία δουλειά για θεατές που, όμως, μπορούν να δείξουν τη δέουσα υπομονή ώστε να κατακτήσουν τα πολλαπλά νοήματα της παράστασης.
Μετάφραση/Σκηνοθεσία: Θωμάς Μοσχόπουλος
Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού
Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Φωτισμοί: Σοφία Αλεξιάδου
Δραματολόγος: Μαριλένα Παναγιωτοπούλου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Παναγιώτης Φλατσούσης
Β' Βοηθός Σκηνοθέτη: Μαρία Χανδρά
Ερμηνεύουν: Άννα Καλαϊτζίδου, Χρήστος Λούλης, Άννα Μάσχα, Γιώργος Χρυσοστόμου
Θέατρο Πόρτα
Μεσογείων 59,
115 26 Αθήνα
τηλ.: 210 77 11 333
www.porta-theatre.gr
ΗΜΕΡΕΣ ΚΑΙ ΩΡΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ
Τετάρτη 20:00
Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 18:30
http://mixgrill.gr/ar40072el-skoteines-glwsses-theatro-porta.html