Οι Μητέρα Φάλαινα Τυφλή κάνουν άλλη μια ξεχωριστή εμφάνιση την Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016 στο ΙΛΙΟΝ PLUS, Πατησίων & Κοδρικτώνος 17. Πριν λίγες ημέρες μιλήσαμε με το Διαμαντή Διαμαντίδη των ΜΦΤ για τα 10 χρόνια της μπάντας, τον τρόπο που συνυπάρχουν 10 μουσικοί σ' αυτή, τη συνεργασία τους με τον Chris Eckman των Walkabouts, το νέο δίσκο και τις δυσκολίες που έχει ένα Ελληνικό συγκρότημα για να "διατηρήσει το ακριβό χόμπι" του, δηλαδή την ενασχόληση με την μουσική.
Ο λόγος στο Διαμαντή:
Φέτος γιορτάζετε τα 10 χρόνια ύπαρξης των Μητέρα Φάλαινα Τυφλή. Θα ετοιμάσετε κάτι για αυτό;
Αν και η Μητέρα Φάλαινα Τυφλή αναδύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2006, με τις πρώτες της πρόβες και τις πρώτες τις ξήγες, ουσιαστικά ο μήνας της επετείου της είναι ο Δεκέμβριος. Οπότε, μείνετε συντονισμένοι για μία μεγάλη συναυλία-γιορτή κατά το τέλος του έτους...
Είστε μια δεκαμελής μπάντα και μάλιστα αρκετοί από εσάς είστε από την αρχή των ΜΦΤ. Πόσο εύκολο είναι να συνεννοηθούν 10 άνθρωποι, να κάνουν πρόβες, να γράψουν τραγούδια - δίσκους και να κάνουν συναυλίες;
Πάντοτε ήταν δύσκολο και πάντοτε θα είναι. Ας είναι καλά τα κινητά τηλέφωνα, τα κοινωνικά δίκτυα, οι κοινές προτεραιότητες και η καλή διάθεση. Όταν χωλαίνουν τα δύο πρώτα, πάντα τα καταφέρνουμε κάπως, όταν όμως απουσιάζουν τα δύο δεύτερα, είναι πιο δύσκολο για τον οποιονδήποτε να είναι εκεί. Πάντως και πρόβες κάναμε και τραγούδια γράψαμε και δίσκους ηχογραφήσαμε και σε συναυλίες εμφανιστήκαμε. Οπότε, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Αν ξέρεις τι θες να κάνεις, μπορείς να το προσεγγίσεις.
Όσον αφορά τη σύνθεση των νέων τραγουδιών, πώς δουλεύετε; Τους στίχους τους φέρνει ο Διαμαντής και η μουσική προκύπτει με συλλογική διαδικασία;
Ομολογουμένως, στιχουργικά καλύπτω (ο Διαμαντής) τη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή από τη μέρα την πρώτη. Συνθετικά, το ίδιο, αν εξαιρέσει κανείς μια χούφτα κομμάτια, στα οποία τα έτερα Φαλαινόπαιδα συνεισέφεραν πιο καταλυτικά και με μεγαλύτερη ανάμειξη προσωπική, οι βασικές ασματικές δομές και ενορχηστρώσεις εκπορεύτηκαν μέσω εμού. Η συλλογική διαδικασία προκύπτει περισσότερο στις live ενορχηστρώσεις, στις παραλλαγές των κομματιών στην πιο συναυλιακή τους εκδοχή δηλαδή, αλλά και σε μέρη των κομματιών που μπορεί να σηκώνουν μια πιο αυτοσχεδιαστική προσέγγιση. Επίσης, συλλογικά προκύπτει το πώς θα κινηθούμε στα setlist των εμφανίσεων, αλλά πολλές φορές και οι επιλογές κάποιων διασκευών.
Στο δίσκο "Ναυάγια στη στεριά" συνεργαστήκατε με τον εξαιρετικό Chris Eckman των Walkabouts. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Γενικές εντυπώσεις από αυτήν; Θα το επαναλάβετε;
Ήμουν από πάντα ένας μεγάλος fan των The Walkabouts. Η ευκολία της κοινωνικής δικτύωσης και η ανοιχτοσύνη του Chris σε προτάσεις μέσω αυτού του μέσου, ήταν αυτό που με έκανε να τον προσεγγίσω χωρίς περιστολές, στέλνοντάς του ένα μήνυμα και γράφοντάς του πως θα μου άρεσε να συνεργαστούμε, είτε για να μας κάνει την παραγωγή, είτε για να παίξουμε παρέα, είτε με κάποιο τρόπο να αναμειχθεί στη διαδικασία της ηχογράφησης και παρουσίασης του δεύτερού μας άλμπουμ, των "Ναυαγίων". Τελικά, μέσα σε 3 χρόνια, προέκυψε και η συνεργασία μας στο κομμάτι της παραγωγής, αφού είχε την επιμέλεια της τελικής μίξης του άλμπουμ στο στούντιό του στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας, αλλά και η κοινή μας συναυλία πέρυσι τον Φλεβάρη στην Αθήνα. Πιστεύω πως ο Chris Eckman ζει και αναπνέει για τη μουσική, έχει παραμείνει ένας "αιώνιος νέος" μέσα από την αγνή, ανεπιτήδευτη προσέγγιση στη μουσική, στο ροκ εντ ρολ, στην παραγωγή και στη δισκογραφία. Αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, έχει ένα χάρισμα φυσικό κι ένα ταλέντο να το μεταδίδει αυτό και στους δίπλα του. Εμάς, τις 2-3 μέρες που περάσαμε παρέα, μας έδωσε πολλά, απλώς με το να είναι αυτός που είναι. Υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό από την εμφάνισή μας και εντός της χρονιάς, μάλλον θα το βγάλουμε προς τα έξω σιγά-σιγά. Το να το επαναλάβουμε, είναι στο χέρι μας. Πιστεύω πως όλο και κάτι θα γίνει...
Έχουν περάσει περίπου 2 χρόνια από την κυκλοφορία του "Ναυάγια στη στεριά". Έχετε αρχίσει να δουλεύετε νέα τραγούδια; Πότε να περιμένουμε τον καινούργιο δίσκο σας;
Με λίγη τύχη, ο τρίτος δίσκος της Μητέρας Φάλαινας Τυφλής θα είναι έτοιμος πριν το τέλος του 2016. Αν όχι, σίγουρα δεν θα αργήσει πολύ περισσότερο από τόσο.
Τα τραγούδια υπάρχουν, ο χρόνος ν' ασχοληθούμε με αυτά δεν υπάρχει ακόμα.
Πιστεύετε ότι στα 6 χρόνια της κρίσης υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για τα νέα Ελληνικά συγκροτήματα στο συναυλιακό κομμάτι;
Θεωρώ πως η "κρίση" -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- είναι που έκανε κάθε άνθρωπο να ψάξει να βρει λύσεις πιο ουσιαστικές στα προβλήματά του και να προσεγγίσει τη ζωή με μία τόλμη και μία αποφασιστικότητα που, σε μέρες φαινομενικής ευμάρειας και ευημερίας, δεν θα το έκανε με τον ίδιο ζήλο. Στο συναυλιακό κομμάτι, έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, καθ' ό,τι εργασιακά και βιοποριστικά, οι μουσικοί είναι καταρρακωμένοι. Κάθε έννοια συλλογικής εργασιακής σχέσης με τις εκάστοτε εργοδοσίες είναι, όπως και σχεδόν σε όλους τους κλάδους, αποδομημένη προς όφελος των επιχειρηματιών. Μπορεί να υπάρχουν ενίοτε καλύτερες υλικοτεχνικές υποδομές και πιο βελτιωμένες συνθήκες στους χώρους που παίζουμε, ακόμα και περισσότερες ευκαιρίες να βγάλει κανείς προς τα έξω αυτό που κάνει καλλιτεχνικά, όμως δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου "σκηνή" με την έννοια της αλληλοϋποστήριξης και της αλληλεγγύης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων σε συγκεκριμένα μουσικά είδη (βλ. hip-hop, stoner κ.ά.). Οπότε, θεωρώ πως τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Τις περισσότερες φορές, αυτό δεν είναι και το καλύτερο, ειδικά για τις μπάντες και τους καλλιτέχνες που σέβονται τον εαυτό τους και για εκείνους που δεν έχουν κι ένα σκασμό λεφτά να επενδύουν και να επαναεπενδύουν σ' αυτό που κάνουν. Το ιδανικό θα ήταν, όλη αυτή η κατάσταση να είναι κάτι παραπάνω από ένα "ακριβό χόμπι". Γιατί, για τους περισσότερους, αυτό είναι.
Ως φοιτητής στη Σάμο, έχω πάρει ατελείωτες φορές το πλοίο Ρομίλντα για να πάω στον Πειραιά. Για να γράψετε αυτό το τραγούδι, θα είχατε σίγουρα κάποια εμπειρία στα πολύωρα ταξίδια με αυτό. Σωστά;
Όσοι από εμάς έχουν ταξιδέψει κατά το παρελθόν στην Αμοργό, έναν αγαπημένο θερινό προορισμό, η Ρομίλντα ήταν "σήμα κατατεθέν" για τη μετάβασή μας στις Κυκλάδες. Η βιωματική σχέση κάποιων από εμάς με το εν λόγω πλοίο, είναι κάτι παραπάνω από αυταπόδεικτη. Σίγουρα, τα όσα συνέβαιναν στα πολύωρα ταξίδια μας, 12 ώρες και βάλε, επάνω στα καταστρώματα και στους διαδρόμους της Ρομίλντας, θα μείνουν χαραγμένα στα παλιοσίδερα, τα οποία είναι μάλλον ό,τι έχει απομείνει πια από τούτο το ηρωικό σκαρί.
Τι μας ετοιμάζετε στη συναυλία σας στο ΙΛΙΟΝ Plus στις 10 του Μάρτη;
Στη συναυλία της ερχόμενης Πέμπτης 10 Μαρτίου, θα παίξουμε τραγούδια κυρίως από τα "Ναυάγια στη Στεριά", κάποια λίγα από την "Ορχήστρα στο Βυθό", το πρώτο μας άλμπουμ, ενώ θα παρουσιάσουμε και 2-3 διασκευές αγαπημένων τραγουδιών μας, πάντα όμως στο γνωστό "φαλαινικό" ύφος. Αυτό που είναι διαφορετικό σε τούτη τη συναυλία, είναι η προσθήκη της Θεοδοσίας Σαββάκη στο τραγούδι και στα φωνητικά, αλλά και μία διακαής διάθεση να παίξουμε ζωντανά και ψυχωμένα μαζί μετά από τόσο καιρό. Σας περιμένουμε!
Περισσότερα για τη συναυλία των Μητέρα Φάλαινα Τυφλή στο ΙΛΙΟΝ Plus εδώ!
Ο λόγος στο Διαμαντή:
Φέτος γιορτάζετε τα 10 χρόνια ύπαρξης των Μητέρα Φάλαινα Τυφλή. Θα ετοιμάσετε κάτι για αυτό;
Αν και η Μητέρα Φάλαινα Τυφλή αναδύθηκε για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 2006, με τις πρώτες της πρόβες και τις πρώτες τις ξήγες, ουσιαστικά ο μήνας της επετείου της είναι ο Δεκέμβριος. Οπότε, μείνετε συντονισμένοι για μία μεγάλη συναυλία-γιορτή κατά το τέλος του έτους...
Είστε μια δεκαμελής μπάντα και μάλιστα αρκετοί από εσάς είστε από την αρχή των ΜΦΤ. Πόσο εύκολο είναι να συνεννοηθούν 10 άνθρωποι, να κάνουν πρόβες, να γράψουν τραγούδια - δίσκους και να κάνουν συναυλίες;Πάντοτε ήταν δύσκολο και πάντοτε θα είναι. Ας είναι καλά τα κινητά τηλέφωνα, τα κοινωνικά δίκτυα, οι κοινές προτεραιότητες και η καλή διάθεση. Όταν χωλαίνουν τα δύο πρώτα, πάντα τα καταφέρνουμε κάπως, όταν όμως απουσιάζουν τα δύο δεύτερα, είναι πιο δύσκολο για τον οποιονδήποτε να είναι εκεί. Πάντως και πρόβες κάναμε και τραγούδια γράψαμε και δίσκους ηχογραφήσαμε και σε συναυλίες εμφανιστήκαμε. Οπότε, τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Αν ξέρεις τι θες να κάνεις, μπορείς να το προσεγγίσεις.
Όσον αφορά τη σύνθεση των νέων τραγουδιών, πώς δουλεύετε; Τους στίχους τους φέρνει ο Διαμαντής και η μουσική προκύπτει με συλλογική διαδικασία;
Ομολογουμένως, στιχουργικά καλύπτω (ο Διαμαντής) τη Μητέρα Φάλαινα Τυφλή από τη μέρα την πρώτη. Συνθετικά, το ίδιο, αν εξαιρέσει κανείς μια χούφτα κομμάτια, στα οποία τα έτερα Φαλαινόπαιδα συνεισέφεραν πιο καταλυτικά και με μεγαλύτερη ανάμειξη προσωπική, οι βασικές ασματικές δομές και ενορχηστρώσεις εκπορεύτηκαν μέσω εμού. Η συλλογική διαδικασία προκύπτει περισσότερο στις live ενορχηστρώσεις, στις παραλλαγές των κομματιών στην πιο συναυλιακή τους εκδοχή δηλαδή, αλλά και σε μέρη των κομματιών που μπορεί να σηκώνουν μια πιο αυτοσχεδιαστική προσέγγιση. Επίσης, συλλογικά προκύπτει το πώς θα κινηθούμε στα setlist των εμφανίσεων, αλλά πολλές φορές και οι επιλογές κάποιων διασκευών.
Στο δίσκο "Ναυάγια στη στεριά" συνεργαστήκατε με τον εξαιρετικό Chris Eckman των Walkabouts. Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία; Γενικές εντυπώσεις από αυτήν; Θα το επαναλάβετε;Ήμουν από πάντα ένας μεγάλος fan των The Walkabouts. Η ευκολία της κοινωνικής δικτύωσης και η ανοιχτοσύνη του Chris σε προτάσεις μέσω αυτού του μέσου, ήταν αυτό που με έκανε να τον προσεγγίσω χωρίς περιστολές, στέλνοντάς του ένα μήνυμα και γράφοντάς του πως θα μου άρεσε να συνεργαστούμε, είτε για να μας κάνει την παραγωγή, είτε για να παίξουμε παρέα, είτε με κάποιο τρόπο να αναμειχθεί στη διαδικασία της ηχογράφησης και παρουσίασης του δεύτερού μας άλμπουμ, των "Ναυαγίων". Τελικά, μέσα σε 3 χρόνια, προέκυψε και η συνεργασία μας στο κομμάτι της παραγωγής, αφού είχε την επιμέλεια της τελικής μίξης του άλμπουμ στο στούντιό του στη Λουμπλιάνα της Σλοβενίας, αλλά και η κοινή μας συναυλία πέρυσι τον Φλεβάρη στην Αθήνα. Πιστεύω πως ο Chris Eckman ζει και αναπνέει για τη μουσική, έχει παραμείνει ένας "αιώνιος νέος" μέσα από την αγνή, ανεπιτήδευτη προσέγγιση στη μουσική, στο ροκ εντ ρολ, στην παραγωγή και στη δισκογραφία. Αγαπάει πολύ αυτό που κάνει, έχει ένα χάρισμα φυσικό κι ένα ταλέντο να το μεταδίδει αυτό και στους δίπλα του. Εμάς, τις 2-3 μέρες που περάσαμε παρέα, μας έδωσε πολλά, απλώς με το να είναι αυτός που είναι. Υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό από την εμφάνισή μας και εντός της χρονιάς, μάλλον θα το βγάλουμε προς τα έξω σιγά-σιγά. Το να το επαναλάβουμε, είναι στο χέρι μας. Πιστεύω πως όλο και κάτι θα γίνει...
Έχουν περάσει περίπου 2 χρόνια από την κυκλοφορία του "Ναυάγια στη στεριά". Έχετε αρχίσει να δουλεύετε νέα τραγούδια; Πότε να περιμένουμε τον καινούργιο δίσκο σας;
Με λίγη τύχη, ο τρίτος δίσκος της Μητέρας Φάλαινας Τυφλής θα είναι έτοιμος πριν το τέλος του 2016. Αν όχι, σίγουρα δεν θα αργήσει πολύ περισσότερο από τόσο.
Τα τραγούδια υπάρχουν, ο χρόνος ν' ασχοληθούμε με αυτά δεν υπάρχει ακόμα.
Πιστεύετε ότι στα 6 χρόνια της κρίσης υπάρχουν περισσότερες ευκαιρίες για τα νέα Ελληνικά συγκροτήματα στο συναυλιακό κομμάτι;Θεωρώ πως η "κρίση" -ό,τι κι αν σημαίνει αυτό- είναι που έκανε κάθε άνθρωπο να ψάξει να βρει λύσεις πιο ουσιαστικές στα προβλήματά του και να προσεγγίσει τη ζωή με μία τόλμη και μία αποφασιστικότητα που, σε μέρες φαινομενικής ευμάρειας και ευημερίας, δεν θα το έκανε με τον ίδιο ζήλο. Στο συναυλιακό κομμάτι, έχουν δυσκολέψει τα πράγματα, καθ' ό,τι εργασιακά και βιοποριστικά, οι μουσικοί είναι καταρρακωμένοι. Κάθε έννοια συλλογικής εργασιακής σχέσης με τις εκάστοτε εργοδοσίες είναι, όπως και σχεδόν σε όλους τους κλάδους, αποδομημένη προς όφελος των επιχειρηματιών. Μπορεί να υπάρχουν ενίοτε καλύτερες υλικοτεχνικές υποδομές και πιο βελτιωμένες συνθήκες στους χώρους που παίζουμε, ακόμα και περισσότερες ευκαιρίες να βγάλει κανείς προς τα έξω αυτό που κάνει καλλιτεχνικά, όμως δεν υπάρχει κατά τη γνώμη μου "σκηνή" με την έννοια της αλληλοϋποστήριξης και της αλληλεγγύης, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων σε συγκεκριμένα μουσικά είδη (βλ. hip-hop, stoner κ.ά.). Οπότε, θεωρώ πως τα πράγματα έχουν δύο όψεις. Τις περισσότερες φορές, αυτό δεν είναι και το καλύτερο, ειδικά για τις μπάντες και τους καλλιτέχνες που σέβονται τον εαυτό τους και για εκείνους που δεν έχουν κι ένα σκασμό λεφτά να επενδύουν και να επαναεπενδύουν σ' αυτό που κάνουν. Το ιδανικό θα ήταν, όλη αυτή η κατάσταση να είναι κάτι παραπάνω από ένα "ακριβό χόμπι". Γιατί, για τους περισσότερους, αυτό είναι.
Ως φοιτητής στη Σάμο, έχω πάρει ατελείωτες φορές το πλοίο Ρομίλντα για να πάω στον Πειραιά. Για να γράψετε αυτό το τραγούδι, θα είχατε σίγουρα κάποια εμπειρία στα πολύωρα ταξίδια με αυτό. Σωστά;
Όσοι από εμάς έχουν ταξιδέψει κατά το παρελθόν στην Αμοργό, έναν αγαπημένο θερινό προορισμό, η Ρομίλντα ήταν "σήμα κατατεθέν" για τη μετάβασή μας στις Κυκλάδες. Η βιωματική σχέση κάποιων από εμάς με το εν λόγω πλοίο, είναι κάτι παραπάνω από αυταπόδεικτη. Σίγουρα, τα όσα συνέβαιναν στα πολύωρα ταξίδια μας, 12 ώρες και βάλε, επάνω στα καταστρώματα και στους διαδρόμους της Ρομίλντας, θα μείνουν χαραγμένα στα παλιοσίδερα, τα οποία είναι μάλλον ό,τι έχει απομείνει πια από τούτο το ηρωικό σκαρί.
Τι μας ετοιμάζετε στη συναυλία σας στο ΙΛΙΟΝ Plus στις 10 του Μάρτη;
Στη συναυλία της ερχόμενης Πέμπτης 10 Μαρτίου, θα παίξουμε τραγούδια κυρίως από τα "Ναυάγια στη Στεριά", κάποια λίγα από την "Ορχήστρα στο Βυθό", το πρώτο μας άλμπουμ, ενώ θα παρουσιάσουμε και 2-3 διασκευές αγαπημένων τραγουδιών μας, πάντα όμως στο γνωστό "φαλαινικό" ύφος. Αυτό που είναι διαφορετικό σε τούτη τη συναυλία, είναι η προσθήκη της Θεοδοσίας Σαββάκη στο τραγούδι και στα φωνητικά, αλλά και μία διακαής διάθεση να παίξουμε ζωντανά και ψυχωμένα μαζί μετά από τόσο καιρό. Σας περιμένουμε!
Περισσότερα για τη συναυλία των Μητέρα Φάλαινα Τυφλή στο ΙΛΙΟΝ Plus εδώ!