Το Mix Grill σάς προσφέρει 1 διπλή πρόσκληση για την προβολή του μουσικού ντοκιμαντέρ Amy στον Κινηματογράφο Ολύμπιον (Θεσσαλονίκη) την Τρίτη 12 Απριλίου στις 22.00.
Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση θα πρέπει να κάνετε like στη σελίδα του Mix Grill στο Facebook:
και να συμπληρώσετε το Ονοματεπώνυμο και το e-mail σας στην παρακάτω φόρμα μέχρι την Τρίτη 12 Απριλίου 2016 στις 11.00 πμ:
Για να λάβετε μέρος στην κλήρωση θα πρέπει να κάνετε like στη σελίδα του Mix Grill στο Facebook:
και να συμπληρώσετε το Ονοματεπώνυμο και το e-mail σας στην παρακάτω φόρμα μέχρι την Τρίτη 12 Απριλίου 2016 στις 11.00 πμ:
{contest_form}
(γράφει ο Δημήτρης Όρλης)
Η έκδοση της Θεσσαλονίκης του In-Edit Festival μπήκε στην τελική ευθεία με τα περισσότερα ντοκιμαντέρ του προγράμματος να έχουν ήδη προβληθεί μία φορά τις προηγούμενες μέρες. Από την Πέμπτη το απόγευμα, όταν αρκετός κόσμος μαζεύτηκε για να δει και να ακούσει τη Nina Simone, οι μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα. Το In-Edit Pass φαίνεται να είχε απήχηση, καθώς είναι αρκετές οι γνώριμες φάτσες που μαζεύονται μέσα και έξω από το Ολύμπιον κάθε μέρα από το απόγευμα ως αργά το βράδυ.
Η μεγαλύτερη προσέλευση, ως τώρα, παρατηρήθηκε στα ντοκιμαντέρ για τον Curt Cobain και την Amy Winehouse, οπότε όσοι σκοπεύετε να τα δείτε τη Δευτέρα και την Τρίτη αντίστοιχα καλό θα είναι να προμηθευτείτε το εισιτήριό σας από νωρίς. Αντίθετα, αναμενόταν περισσότερος κόσμος στο 'They Will Have To Kill Us First: Malian Music In Exile', μάλλον το πιο πολιτικοποιημένο και επίκαιρο ντοκιμαντέρ του προγράμματος. Ίσως όμως φταίει και η λίγο άβολη ώρα την Παρασκευή νωρίς το απόγευμα, ενώ η δεύτερη προβολή είναι την Τρίτη στις 18:00, ώρα που επίσης δεν είναι "κύριας ζώνης". Αν πάντως το πρόγραμμα σας χωράει αυτή την προβολή, μην τη χάσετε, αξίζει από κάθε άποψη, τόσο μουσική όσο και πολιτική (για τη δράση του ISIS στη Β. Αφρική).
Πέρα από τα παραπάνω, ενδιαφέρον ήταν το ντοκιμαντέρ για τον James Brown που φανερώνει, μεταξύ άλλων, τον τρόπο που μοίραζε "πρόστιμα" στους μουσικούς του κατά τη διάρκεια των συναυλιών του και, φυσικά, η "Θεωρία Της Αφάνειας" των Residents, με μια διαφορετική ματιά στην έννοια του καλλιτέχνη. Τα περισσότερα ντοκιμαντέρ προβάλλονται άλλη μία φορά τις επόμενες μέρες, οπότε υπάρχουν καλές αφορμές για όσους δεν έχουν πλησιάσει ακόμα προς την Αριστοτέλους.
Με ντοκιμαντέρ για την Amy Winehouse, τους Backstreet Boys και τους Daft Punk, το "πακέτο" 2+1 εισιτηρίων μοιάζει ελκυστικό ακόμα και για τις δύο τελευταίες μέρες του φεστιβάλ. Το MixGrill πάντως, έχει εξασφαλίσει προσκλήσεις για τους αναγνώστες του για τέσσερις προβολές.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
AMY
Η Amy Winehouse, έχοντας κυκλοφορήσει δύο μόνο δίσκους, θεωρείται ακόμη ένα από τα σπουδαιότερα ονόματα της σύγχρονης μουσικής βιομηχανίας. Με μία φωνή που μπορεί να περιγραφεί μόνο ως συνδυασμός των Billy Holiday, Dinah Washington και Sarah Vaughan, η Amy κατάφερε να δημιουργήσει κάτι πραγματικά μοναδικό, παντρεύοντας το σόουλ ιδίωμα με στοιχεία από τζαζ και ρετρό-ποπ. Και ενώ η μουσική της την καθιέρωσε στο παγκόσμιο μουσικό στερέωμα, η χαώδης προσωπική ζωή της, κυριάρχησε στα πρωτοσέλιδα.
-----------------------------------------------------
ΤΡΙΤΗ 12/4 22.00
- Πόσο διάσημη πιστεύετε ότι θα γίνετε;
- Δεν ξέρω. Δεν πιστεύω ότι θα γίνω καθόλου διάσημη. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να το διαχειριστώ, νομίζω θα τρελαινόμουν. Θα τρελαινόμουν!
Η Amy Winehouse δεν ήταν ξεχωριστή απλώς και μόνο επειδή κατάφερνε με τη μοναδική της φωνή και τους μεθυστικούς τις στίχους να μαγνητίζει τα πλήθη, αλλά επειδή η larger than life, αλλά φοβερά βασανισμένη της ψυχή δε μπορούσε με τίποτε να προσαρμοστεί και να χωρέσει σε νόρμες. Και όλο αυτό δεν προσπάθησε στιγμή να το κρύψει, ούτε και να το εκλογικεύσει, αλλά το διοχέτευσε στην εθιστική μουσική της.
Στόχος του σκηνοθέτη Ασίφ Καπάντια είναι να σκιαγραφήσει την ταραχώδη πορεία της βραβευμένης με πέντε Γκράμι Βρετανίδας μουσικού, από την παιδική της ηλικία στο Σάουθγκεϊτ του βόρειου Λονδίνου ως και τον πρόωρο θάνατό της, το 2011, από δηλητηρίαση από αλκοόλ, σε ηλικία 27 ετών.
Την ιστορία της Amy, αφηγούνται οι στίχοι της καθώς πολλοί έχουν υποστηρίξει ότι γράφοντας τραγούδια η Winehouse έκανε κάτι σαν ψυχοθεραπεία, ξόρκιζε δηλαδή δύσκολα κι επώδυνα συναισθήματα. “Όταν καταλάβεις τη ζωή της”, λέει ο Καπάντια, “τότε οι στίχοι αποκτούν άλλο νόημα”. Όπως συμπληρώνει ο σκηνοθέτης, “υπήρχε ο κίνδυνος το κοινό να πιστέψει ότι έχει ξαναδεί την ιστορία – μέσα από τα μίντια, που κάλυψαν με μανία την σύντομη πορεία της Winehouse”. Η ταινία, όμως, επαναπροσδιορίζει όλα όσα ξέρουμε. “Σκάψαμε βαθύτερα, να βρούμε τι θέλαμε να πούμε. Και πάλι γυρίσαμε στους στίχους: ήταν τόσο προσωπικοί, έβγαζαν την αλήθεια της Amy”. Η ταινία μιλά για έναν άνθρωπο που θέλησε να αγαπηθεί, που χρειάστηκε την αγάπη αλλά δεν την πήρε όπως ήθελε. Συχνά, αυτοί που νοιάστηκαν για αυτήν προσπάθησαν να της την δείξουν, αλλά τους απομάκρυνε. Η Amy ήταν ένα πολύ περίπλοκο, σπάνιο κορίτσι. Το ντοκιμαντέρ αυτό, είναι μια ταινία για την αγάπη.