Τι θα ακούσεις:
Ατμοσφαιρική, ηλεκτρονική ποπ
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Lips", "Test Me", "Replica"
Βαθμολογία:
8/10
Στο τρίτο τους άλμπουμ οι The xx κάνουν το αναμενόμενο, επόμενο βήμα. αυτό που δεν έκαναν στο "Coexist" (2012), ίσως σωστά τελικά αφού τους έπαιρνε να παίξουν λίγο ακόμη στην περιοχή ασφαλείας τους, χρησιμοποιώντας όλα τους τα γνωστά όπλα πριν εξαπολύσουν τις νέες τους δυνάμεις.
Μάλιστα, ο Jamie Smith, φρόντισε με το "In Colour" (2015), το προσωπικό του άλμπουμ, να εντυπωσιάσει κι ανέβασε τον πήχη τόσο ψηλά, που η συνέχεια των The xx φάνταζε εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Όλα αυτά μέχρι να ακούσεις το "I See You", ένα άλμπουμ που ενώνει μαεστρικά αυτό που γνωρίζαμε, ότι οι XX ήταν έτοιμοι κι έπρεπε να πράξουν. Ο μελαγχολικός λιτός κόσμος των δυο πρώτων δίσκων, ενώνεται με τις uptempo, ηλεκτρονικές, μαγικές στιγμές του "In Colour". Οι φωνές της Romy και του Oliver είναι εκεί, όπως τις γνωρίσαμε, όπως τις αγαπήσαμε. Εκεί είναι κι οι στίχοι, απλοί, εσωτερικοί, να εκφράζονται βαθιά από τους δύο τους. Εκεί είναι κι οι μελωδικές κιθάρες, να εξελίσσονται και να τρυπάνε τις φλέβες σου και να τρέχουν στο αίμα σου. Μαζί τους πια κι οι ηλεκτρονικές, πολύχρωμες πολυπλοκότητες του Jamie, όχι στον ίδιο βαθμό όπως στο άλμπουμ του 2015, αλλά σε τέτοιο επίπεδο που να είναι απόλυτα ταιριαστές με τους υπόλοιπους δύο.
Τα δέκα τραγούδια που απαρτίζουν το άλμπουμ έχουν φτιαχτεί με τα καλύτερα υλικά τους κι έχουν εμπλουτιστεί με ακόμη καλύτερα. Οι συνθέσεις είναι στέρεες και κανένα τους δε θα μπορούσε να λογιστεί ως γέμισμα ή κάτω του μετρίου. Κι εκεί που ίσως αισθανθείς να γίνεται μια κοιλιά έρχεται το επόμενο τραγούδι κι επαναφέρει την τάξη. Δε είναι χρήσιμο να αναλυθούν τα τραγούδια ένα προς ένα αφού το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί είναι απλά να ακούσεις το άλμπουμ και να επιλέξεις το δικό σου αγαπημένο.
Το τρίτο, δύσκολο άλμπουμ των The xx στέκεται λίγο πιο κάτω από το ανεπανάληπτο ντεμπούτο τους και ίσως αν δε στερούνταν της έκπληξης που νοιώσαμε όταν τους πρωτογνωρίσαμε, να τολμούσαμε να πούμε πως είναι ισάξιο του.
Το "I See You", όπως τελικά και οι προηγούμενες δουλειές των XX, έχουν πολλά πράγματα να προσφέρουν που ενώ ξεδιπλώνονται ήδη από το πρώτο άκουσμα, δυναμώνουν και αναδεικνύονται όσο περισσότερο ακούσεις, όσο περισσότερο νοιώσεις.
Με τους The xx είχαμε μάθει να μελαγχολούμε και να ερωτευόμαστε. Τώρα μπορούμε και να χορεύουμε.
Ατμοσφαιρική, ηλεκτρονική ποπ
Τραγούδια που ξεχωρίζουν:
"Lips", "Test Me", "Replica"
Βαθμολογία:
8/10
Στο τρίτο τους άλμπουμ οι The xx κάνουν το αναμενόμενο, επόμενο βήμα. αυτό που δεν έκαναν στο "Coexist" (2012), ίσως σωστά τελικά αφού τους έπαιρνε να παίξουν λίγο ακόμη στην περιοχή ασφαλείας τους, χρησιμοποιώντας όλα τους τα γνωστά όπλα πριν εξαπολύσουν τις νέες τους δυνάμεις.
Μάλιστα, ο Jamie Smith, φρόντισε με το "In Colour" (2015), το προσωπικό του άλμπουμ, να εντυπωσιάσει κι ανέβασε τον πήχη τόσο ψηλά, που η συνέχεια των The xx φάνταζε εξαιρετικά δύσκολη υπόθεση.
Όλα αυτά μέχρι να ακούσεις το "I See You", ένα άλμπουμ που ενώνει μαεστρικά αυτό που γνωρίζαμε, ότι οι XX ήταν έτοιμοι κι έπρεπε να πράξουν. Ο μελαγχολικός λιτός κόσμος των δυο πρώτων δίσκων, ενώνεται με τις uptempo, ηλεκτρονικές, μαγικές στιγμές του "In Colour". Οι φωνές της Romy και του Oliver είναι εκεί, όπως τις γνωρίσαμε, όπως τις αγαπήσαμε. Εκεί είναι κι οι στίχοι, απλοί, εσωτερικοί, να εκφράζονται βαθιά από τους δύο τους. Εκεί είναι κι οι μελωδικές κιθάρες, να εξελίσσονται και να τρυπάνε τις φλέβες σου και να τρέχουν στο αίμα σου. Μαζί τους πια κι οι ηλεκτρονικές, πολύχρωμες πολυπλοκότητες του Jamie, όχι στον ίδιο βαθμό όπως στο άλμπουμ του 2015, αλλά σε τέτοιο επίπεδο που να είναι απόλυτα ταιριαστές με τους υπόλοιπους δύο.
Τα δέκα τραγούδια που απαρτίζουν το άλμπουμ έχουν φτιαχτεί με τα καλύτερα υλικά τους κι έχουν εμπλουτιστεί με ακόμη καλύτερα. Οι συνθέσεις είναι στέρεες και κανένα τους δε θα μπορούσε να λογιστεί ως γέμισμα ή κάτω του μετρίου. Κι εκεί που ίσως αισθανθείς να γίνεται μια κοιλιά έρχεται το επόμενο τραγούδι κι επαναφέρει την τάξη. Δε είναι χρήσιμο να αναλυθούν τα τραγούδια ένα προς ένα αφού το καλύτερο που μπορεί να σου συμβεί είναι απλά να ακούσεις το άλμπουμ και να επιλέξεις το δικό σου αγαπημένο.
Το τρίτο, δύσκολο άλμπουμ των The xx στέκεται λίγο πιο κάτω από το ανεπανάληπτο ντεμπούτο τους και ίσως αν δε στερούνταν της έκπληξης που νοιώσαμε όταν τους πρωτογνωρίσαμε, να τολμούσαμε να πούμε πως είναι ισάξιο του.
Το "I See You", όπως τελικά και οι προηγούμενες δουλειές των XX, έχουν πολλά πράγματα να προσφέρουν που ενώ ξεδιπλώνονται ήδη από το πρώτο άκουσμα, δυναμώνουν και αναδεικνύονται όσο περισσότερο ακούσεις, όσο περισσότερο νοιώσεις.
Με τους The xx είχαμε μάθει να μελαγχολούμε και να ερωτευόμαστε. Τώρα μπορούμε και να χορεύουμε.