Τα Χριστούγεννα είναι με διαφορά η πιο χαρούμενη περίοδος του χρόνου και σίγουρα η τέχνη του κινηματογράφου δεν γινόταν να μην ασχοληθεί σε βάθος με αυτή. Αν κάποιος ψάξει θα βρει πληθώρα ταινιών διαφορετικού είδους, από κωμικές έως ταινίες τρόμου, που είναι «τυλιγμένες» γύρω από το μαγικό πέπλο των Χριστουγέννων, ωστόσο, κάποιες εξ αυτών τείνουν να μας θυμίζουν λίγο παραπάνω τη γιορτινή αυτή περίοδο.
Οι συντάκτες του MixGrill διαλέξαμε για εσάς μερικές μόνο από αυτές τις ταινίες που θυμίζουν Χριστούγεννα και σας τις παρουσιάζουμε! Τις περισσότερες, αν όχι όλες, τις γνωρίζετε, πολλές τις έχετε δει αλλά μπορεί να διαβάσετε και για κάποιες που δεν έχετε παρακολουθήσει. Σας τις προτείνουμε όλες για ξεχωριστούς λόγους!
It's a Wonderful Life (1946, ελλ. τίτλος «Μια υπέροχη ζωή»)
[Γράφει η Ηρώ Μαούνη]
Τα Χριστούγεννα είναι μια γιορτή αγάπης, συντροφιάς, δοσίματος, αλληλεγγύης, χαράς, συνειδητοποίησης ή και νοσταλγίας πάντα παρέα με την οικογένεια και τους φίλους μας. Η ταινία που αντικατοπτρίζει τα παραπάνω με τον καλύτερο τρόπο και συγκινεί αδιάκοπα από το 1946 μέχρι και σήμερα (και όχι μόνο τα Χριστούγεννα) είναι το "It's a Wonderful Life"! Μην σας τρομάζει η παλαιότητά της, γιατί πρόκειται για εκείνες τις διαχρονικές ταινίες-διαμαντάκια του παγκόσμιου σινεμά.
O George Bailey είναι ένας ικανός, πανέξυπνος, δυναμικός και φιλόδοξος νέος που θέλει να σπουδάσει, να κάνει τον γύρο του κόσμου και να πραγματοποιήσει όλα τα μεγάλα για τα δεδομένα της οικογένειας και της κωμόπολης στην οποία ζει όνειρά του. Κάθε φορά που ετοιμάζεται για το μεγάλο βήμα όμως, έρχεται αντιμέτωπος με διλήμματα, στα οποία πάντα υποχωρεί το προσωπικό του συμφέρον για το καλό των οικείων του. Όταν φύγει από τη ζωή ο πολυαγαπημένος του πατέρας, θα αναλάβει τα ηνία της μικρής επιχείρησης που με τίποτα δεν ήθελε, μόνο και μόνο γιατί τα ιδανικά και οι αξίες του δεν του επιτρέπουν να εγκαταλείψει. Και είναι λίγο αυτό; Κάποια παραμονή Χριστουγέννων ο George, που έχει πλέον μία πανάξια σύζυγο και τέσσερα παιδιά, αντιμετωπίζει τόσο μεγάλες οικονομικές δυσκολίες που σκέφτεται να τα παρατήσει. Τότε ο φύλακας άγγελός του, , θα κατέβει εξ ουρανού για να του δώσει ένα πολύ μεγάλο μάθημα. Τι θα γινόταν αν ο George Bailey δεν είχε υπάρξει ποτέ; Πώς θα ήταν η ζωή χωρίς αυτόν;
Εξαίρετες ερμηνείες, υπέροχη μουσική και μια ατμόσφαιρα από μια άλλη εποχή μας συνεπαίρνουν σε αυτή την ταινία. Η αγαπημένη ταινία του σκηνοθέτη, , ο αγαπημένος ρόλος του πρωταγωνιστή, , και παράλληλα μια ταινία που συγκαταλέγεται στις λίστες με τις καλύτερες όλων των εποχών και στην κορυφή ως η πιο "inspiring" από όλες.
Δείτε τη το βράδυ της Παραμονής Χριστουγέννων για να καταλάβετε πόσο «πλούσιοι» είστε. Ίσως αλλάξει και η δική σας ζωή, όπως του George Bailey!
The Apartment (1960, ελλ. τίτλος «Η Γκαρσονιέρα»)
[Γράφει ο Ορέστης Καζασίδης]
Ο C.C. Baxter είναι ένας φιλότιμος υπάλληλος σε μια μεγάλη ασφαλιστική εταιρεία της Νέας Υόρκης. Ίσως, μάλιστα, να είναι υπερβολικά φιλότιμος, καθώς οι προϊστάμενοί του εκμεταλλεύονται το εργένικο διαμέρισμά του για να στεγάσουν τους πόθους τους της μιας βραδιάς. Καθώς το κλειδί του αλλάζει χέρια διαρκώς, ο Baxter αναγκάζεται να υπομένει το κρύο. Ως αντάλλαγμα οι «καλοί του φίλοι» δεν τον ξεχνούν και η ανέλιξη έρχεται γρήγορα. Φέρνει μαζί της και τον έρωτα για την Fran Kubelik το κορίτσι του ασανσέρ, ο οποίος μέχρι τότε δεν χωρούσε σε φτωχά όνειρα. Η Kubelik, όμως, είναι άλλη μία από τις κοπέλες που εν αγνοία τους επισκέπτονται το διαμέρισμά του. Μέχρι πού είναι διατεθειμένος να φτάσει ο Baxter; Μπορεί η ραγισμένη καρδιά της Kubelik να γιάνει;
Ο Billy Wilder εμπνεύστηκε από το "Brief Encounter" του David Lean γύρω από ένα «άστεγο» ζευγάρι που συναντιέται σε ένα φιλικό διαμέρισμα και διηγήθηκε την ιστορία του ίδιου του διαμερίσματος και του ιδιοκτήτη του. Μια ευαίσθητη κωμωδία καταστάσεων για τον έρωτα, τη μαγεία που κρύβει, αλλά και την απόγνωση που μπορεί να δημιουργήσει. Ο κύριος κορμός της διαδραματίζεται την περίοδο των Χριστουγέννων και το φινάλε μας βρίσκει στο πιο ιδιαίτερο κινηματογραφικό ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς. Αν ο νέος χρόνος θα ενώσει τους δυο πρωταγωνιστές μένει να το ανακαλύψετε. Ο Jack Lemmon ερμηνεύει με χαρισματικό τρόπο τον αδέξιο ως ατζαμή Baxter και η Shirley MacLaine λάμπει απαστράπτουσα μέσα στην ασπρόμαυρη φωτογραφία.
Δείτε την για να γνωρίσετε έναν εναλλακτικό τρόπο για να σουρώνετε τα μακαρόνια. (πάρτε μια γεύση εδώ)
Trivia ταινίας
Η ταινία προτάθηκε για 10 Όσκαρ κερδίζοντας τελικά τα 5. Την ίδια χρονιά (1960) διαγωνίζονταν ταινίες όπως το “Spartacus” του Kubrick (κέρδισε 4 Όσκαρ), το “Psycho” του Hitchcock (κέρδισε την αθανασία) και το «Ποτέ την Κυριακή» του Jules Dassin (5 υποψηφιότητες και Όσκαρ Τραγουδιού για «Τα παιδιά του Πειραιά»). Μάλιστα, ο Wilder «έκλεψε» τα Όσκαρ Σκηνοθεσίας και Πρωτότυπου Σεναρίου από τον Dassin.
Κι αν η υπόθεση της ταινίας σας φανεί υπερβολική επικεντρωμένη στην αντρική πλευρά, προτείνω τα τραγούδια του γνωστού διδύμου Burt Bacharach και Hal David για το μιούζικαλ του Broadway "Promises, Promises" (1968), το οποίο βασίζεται στο σενάριο του "The Apartment", ερμηνευμένα από την εξαιρετική Dionne Warwick. Ενδεικτικά ακούστε τα "I'll Never Fall in Love Again" και "Promises, Promises".
Marry Poppins (1964)
[Γράφει η Ελένη Ζαρκάδα]
Ομπρέλες που ανεβάζουν στα σύννεφα, άνθρωποι που γελούν και πετάνε, πυροτεχνήματα στις καμινάδες, ζωγραφιές που μπαίνεις μέσα και συναντάς πιγκουίνους και ζώα του δάσους. Εάν δεν είναι αυτή η κατάλληλη εποχή να αφαιθείς στη μαγεία της Mary Poppins, τότε ποια;
Η γλυκιά νταντά που έκανε πολλά παιδιά να πουν τη λέξη "Supercalifragilisticexpialidocious" όταν «δεν έχουν τι να πουν» είναι πάντα εκεί, στις γιορτινές περιστάσεις του χειμώνα, για να μας θυμίσει πολλά πράγματα που εύκολα ξεχνιούνται τον υπόλοιπο χρόνο. Εκτός από τις μοναδικές στιγμές που τα οπτικά εφέ κάνουν «θαύματα» (επίτευγμα αξιοσημείωτο για την εποχή του), το σενάριο της ταινίας καταπιάνεται με πιο γήινα θέματα, που αφορούν μικρούς και μεγάλους. Μεταξύ των πιο σημαντικών, η συμπόνοια για τον αδύναμο, η αγάπη και η κατανόηση μέσα στην οικογένεια και φυσικά, η ανάγκη για παιδικότητα ανεξαρτήτως ηλικίας! Μόνο όσο δεν αφήνουμε πίσω τον παιδικό μας εαυτό, δεν θα χάσουμε τον αληθινό προσανατολισμό μας. Ο άνεμος της Mary Poppins, πάντως, σίγουρα δεν έχασε τον δικό του προσανατολισμό, γιατί φρόντισε να την στείλει την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να την γνωρίσουμε όλοι εμείς που τα Χριστούγεννα γινόμαστε πάλι παιδιά!
Η μία και μοναδική ταινία σε παραγωγή Walt Disney που κέρδισε πέντε βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1964) έχει μείνει στην ιστορία χάρη στην Julie Andrews στον ομώνυμο ρόλο και τον Dick Van Dyke στον ρόλο του καθαριστή καμινάδων Bert. Οι φυσιογνωμίες τους θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου όπως και στη μνήμη μας.
Αυτά τα Χριστούγεννα κοιτάξτε τον ουρανό κι όσο ψάχνετε το φωτεινό αστέρι, πού ξέρετε, μπορεί να δείτε μια γνωστή φιγούρα να ταξιδεύει στα σύννεφα!
Το "Frozen" βγήκε στους κινηματογράφους το 2013 προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα ευδαιμονίας ιδίως στον θηλυκό πληθυσμό μεταξύ 5 και 15 ετών. Ως παραδοσιακή δημιουργία της Walt Disney, η ταινία πραγματεύεται τη ζωή δύο μικρών κοριτσιών, της Έλσας και της Άννας, που ορφάνεψαν σε μικρή ηλικία (τι πρωτότυπο!). Πριγκίπισσες και οι δύο με την ενηλικίωσή τους πρέπει να αναλάβουν τα καθήκοντά τους. Η Έλσα όμως γεννήθηκε με το ιδιαίτερο χάρισμα να μπορεί ανάλογα με τη διάθεσή της να παράγει χιόνι και πάγο. Εξού και ο τίτλος της ταινίας. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα ξεκινούν, επειδή η Έλσα δεν μπορεί να ελέγξει τις δυνάμεις της. Κι ενώ όλοι θα περίμεναν η Έλσα να είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η Disney μάς εκπλήσσει και στο επίκεντρο βάζει την αδερφή της, Άννα. Διηγείται την ιστορία μέσα από τα αθώα της μάτια που έχουν μια ανεξήγητη πίστη κι εμπιστοσύνη στην αδερφική αγάπη. Ακόμη κι όταν φαινομενικά αυτή η αγάπη φαίνεται να εξαφανίζεται, αποδεικνύεται την τελευταία στιγμή (όπως πάντα) με τη σωτηρία της πρωταγωνίστριας. Γιατί όπως όλοι ξέρουμε love conquers all.
Η ταινία ενδείκνυται για τα Χριστούγεννα γιατί: 1) έχει πολύ χιόνι, 2) πολλή μουσική (μιούζικαλ γαρ) 3) πολλή χρυσόσκονη και 4) βασικό μήνυμα την αγάπη. Τι κι αν πολλούς τους απογοήτευσε, νομίζω ότι κάποιος μπορεί να περάσει 102 ευχάριστα λεπτά. Ιδιαίτερης μνείας χρήζουν οι στιγμές εμφάνισης του Όλαφ. Είναι απολαυστικές. Δε θα μου προκαλέσει έκπληξη, εάν σε μερικά χρόνια δούμε ταινία με αυτόν πρωταγωνιστή.
Ομπρέλες που ανεβάζουν στα σύννεφα, άνθρωποι που γελούν και πετάνε, πυροτεχνήματα στις καμινάδες, ζωγραφιές που μπαίνεις μέσα και συναντάς πιγκουίνους και ζώα του δάσους. Εάν δεν είναι αυτή η κατάλληλη εποχή να αφαιθείς στη μαγεία της Mary Poppins, τότε ποια;
Η γλυκιά νταντά που έκανε πολλά παιδιά να πουν τη λέξη "Supercalifragilisticexpialidocious" όταν «δεν έχουν τι να πουν» είναι πάντα εκεί, στις γιορτινές περιστάσεις του χειμώνα, για να μας θυμίσει πολλά πράγματα που εύκολα ξεχνιούνται τον υπόλοιπο χρόνο. Εκτός από τις μοναδικές στιγμές που τα οπτικά εφέ κάνουν «θαύματα» (επίτευγμα αξιοσημείωτο για την εποχή του), το σενάριο της ταινίας καταπιάνεται με πιο γήινα θέματα, που αφορούν μικρούς και μεγάλους. Μεταξύ των πιο σημαντικών, η συμπόνοια για τον αδύναμο, η αγάπη και η κατανόηση μέσα στην οικογένεια και φυσικά, η ανάγκη για παιδικότητα ανεξαρτήτως ηλικίας! Μόνο όσο δεν αφήνουμε πίσω τον παιδικό μας εαυτό, δεν θα χάσουμε τον αληθινό προσανατολισμό μας. Ο άνεμος της Mary Poppins, πάντως, σίγουρα δεν έχασε τον δικό του προσανατολισμό, γιατί φρόντισε να την στείλει την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος κι έτσι είχαμε την ευκαιρία να την γνωρίσουμε όλοι εμείς που τα Χριστούγεννα γινόμαστε πάλι παιδιά!
Η μία και μοναδική ταινία σε παραγωγή Walt Disney που κέρδισε πέντε βραβεία της Αμερικανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου (1964) έχει μείνει στην ιστορία χάρη στην Julie Andrews στον ομώνυμο ρόλο και τον Dick Van Dyke στον ρόλο του καθαριστή καμινάδων Bert. Οι φυσιογνωμίες τους θα μείνουν χαραγμένες για πάντα στην ιστορία του κινηματογράφου όπως και στη μνήμη μας.
Αυτά τα Χριστούγεννα κοιτάξτε τον ουρανό κι όσο ψάχνετε το φωτεινό αστέρι, πού ξέρετε, μπορεί να δείτε μια γνωστή φιγούρα να ταξιδεύει στα σύννεφα!
Home Alone 2: Lost in New York (1992, ελλ. τίτλος «Μόνος στο σπίτι 2: Χαμένος στη Νέα Υόρκη»)
[Γράφει ο Ραφαήλ Αντωνιάδης]
Στην περίπτωσή μου αν θα έπρεπε να βάλω μια ταινία δίπλα στη λέξη Χριστούγεννα αυτή θα ήταν το "Home Alone 2: Lost in New York". Για την ακρίβεια στο μυαλό μου έρχεται και η πρώτη ταινία της σειράς, αλλά θαρρώ πως η New York City είναι η πιο ταιριαστή και μακρινή σαν όνειρο πόλη που θα μπορούσε κάποιος να περάσει τα Χριστούγεννα. Αν μάλιστα είχα και εγώ την πιστωτική κάρτα κάποιου άλλου για να μείνω σε ένα πανέμορφο ξενοδοχείο και να αγοράζω ό,τι θέλω, χρήσιμο ή μη, φτάνοντας στα όρια του υπερκαταναλωτισμού σίγουρα δεν θα με ενοχλούσε.
Η ταινία κυκλοφόρησε το 1992 και ήρθε στη χώρα μας με τον ακριβής μετάφρασης τίτλο «Μόνος στο σπίτι 2: Χαμένος στη Νέα Υόρκη». Πρωταγωνιστής όπως και στην πρώτη ταινία ήταν ο Macaulay Culkin, ενώ για κακή του τύχη έπρεπε για άλλη μια φορά να έρθει αντιμέτωπος με το τρομερό δίδυμο κακοποιών που απαρτιζόταν από τον μοναδικό Joe Pesci και τον, σαν άλλο σύγχρονο γκαφατζή Averell Dalton, Daniel Stern. Το ρόλο του σκηνοθέτη είχε ο Chris Columbus με σενάριο που φέρει την υπογραφή του John Hughes. Η συγκεκριμένη ταινία (όπως και η προκάτοχός της) ίσως μπορεί να χαρακτηριστεί και ως «Ο Πιτσιρικάς MacGyver», καθώς ποιος από εμάς όντας παιδί δεν ζήλεψε τις εκπληκτικές πανέξυπνες παγίδες που έστησε ο Culkin ώστε να κάνει τους επίδοξους ληστές να το βάλουν στα πόδια; Επίσης, πρέπει να δώσουμε και ένα μεγάλο βραβείο στο κινηματογραφικό ζευγάρι των Catherine O'Hara και John Heard, που κατάφεραν αρχικά να ξεχάσουν ολομόναχο το γιο τους και εν συνεχεία να τον χάσουν «στέλνοντάς» τον χιλιόμετρα μακριά.
Το "Home Alone 2" δεν είναι σε καμία περίπτωση ένα κινηματογραφικό αριστούργημα με εκπληκτικές σκηνές και καταπληκτικές ερμηνείες, παρόλα αυτά όμως δεν παύει να αποτελεί ένα ευχάριστο δίωρο, το οποίο δεν έχω πρόβλημα να απολαύσω ακόμα και στην περίπτωση που πρέπει να γίνει διακοπτόμενα από τις απαίσιες διαφημίσεις του σήμερα σε κάποιον ελληνικό τηλεοπτικό σταθμό.
Merry Christmas Ya Filthy Animal...And a Happy New Year! (και ο νοών νοείτω)
The Polar Express (2004, ελλ. τίτλος «Το Πολικό Εξπρές»)
[Γράφει ο Σπύρος Σουρβίνος]
Πώς γίνεται μέσα σε περίπου εκατό λεπτά να δημιουργηθεί μια ιστορία στην οποία εμπεριέχονται μαγικά τρένα, υπερκινητικά ξωτικά, άφθονη ζεστή σοκολάτα, αμέτρητα δώρα, ο Βόρειος Πόλος, ένα γιγάντιο χριστουγεννιάτικο δέντρο στην κεντρική πλατεία του χωριού - εργαστηρίου του Άη Βασίλη, ο Άη Βασίλης αλλά και... ο Tom Hanks; Μη ρωτάτε εμένα, αλλά τους δημιουργούς αυτού του παιδικού αριστουργήματος το οποίο σίγουρα μόνο για παιδιά δεν είναι.
Σε ένα σκηνικό βγαλμένο από τα πιο κρυφά όνειρά μας, όταν ακόμη πιστεύαμε στη μαγεία και το φανταστικό, το «Πολικό Εξπρές», εμφανίσθηκε το 2004 στη μεγάλη οθόνη για να μας θυμίσει πόσο εύκολα χάνεται η παιδική αθωότητα και η πίστη σε πρόσωπα και καταστάσεις που ναι υπάρχουν, αλλά μόνο στο μυαλό εκείνων που θέλουν να υπάρξουν. Με εξαιρετική μουσική επένδυση και άψογο σχεδιασμό για τα προ δεκαπενταετίας πρότυπα, το συγκεκριμένο παραμύθι μόνο ως αριστούργημα μπορεί να χαρακτηρισθεί. Άμα, λοιπόν, θέλετε να μπείτε στο πνεύμα των Χριστουγέννων και δεν ξέρετε πως, ακολουθήστε τα μικρά παιδιά της ιστορίας στις περιπέτειες, τους κινδύνους και τις αναθεωρήσεις καταστάσεων που βιώνουν σε όλη την ταινία, προκειμένου να καταλήξουν στη συνειδητοποίηση πως το μόνο που χρειάζεται για να αισθανθείς την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου, είναι να πιστέψεις σε αυτήν.
Joyeux Noël (2005, ελλ. τίτλος «Καλά Χριστούγεννα»)
Joyeux Noël (2005, ελλ. τίτλος «Καλά Χριστούγεννα»)
[Γράφει η Κατερίνα Αδαμοπούλου]
Κόντρα στην πλειονότητα πού αναμένει με ανυπομονησία την πιο όμορφη εποχή του χρόνου, θα δηλώσω, για ακόμη φορά δημόσια, ότι τα Χριστούγεννα δεν είναι η εποχή μου! Δεν με δελεαζουν ούτε τα καταναγκαστικά χαμόγελα, ούτε μετρήσιμη με καταναλωτικά αγαθά αγαπη, για τον λόγο αυτό η κινηματογραφική μου προταση για τα Χριστούγεννα είναι το "Joyeux Noel" (2005) του Christian Carion με τους Guillaume Canet, Diane Kruger και Daniel Brühl.
Η ταινία εμπνέεται από μια χριστουγεννιάτικη ανακωχή που έλαβε μέρος στα χαρακώματα του Βελγίου κατά το 1914 στην διάρκεια του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου. Οι στρατιώτες των αντιμαχόμενων μερών (Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί) προχώρησαν σε ανεπίσημη ανακωχή την ημέρα των Χριστουγέννων προκειμένου να γιορτάσουν όλοι μαζί την μεγαλύτερη γιορτή της Χριστιανοσύνης. Άφησαν κατά μέρους τα όπλα, μίλησαν για τις οικογένειες τους, γέλασαν, τραγούδησαν, έπαιξαν ποδόσφαιρο σαν φίλοι και όταν η μέρα των Χριστουγέννων παρήλθε κλήθηκαν να ξαναπέσουν στα χαρακώματα και να αλληλοσκοτωθούν για τον Κάιζερ και για τους βασιλείς της Ευρώπης.
Η ταινία μπορεί να μην έχει τον εύθυμο χαρακτήρα των αντίστοιχων χριστουγεννιάτικων ταινιών, ωστόσο η γλυκόπικρη αίσθηση που αφήνει στο τέλος της και η αλήθεια της ιστορίας πού αφηγείται είναι θαρρώ δυο σημαντικοί λόγοι για να της αφιερώσετε λίγο από τον χρόνο σας.
Frozen (2013, ελλ. τίτλος «Ψυχρά κι Ανάποδα»)
[Γράφει η Παρασκευή Τόμα]
Το "Frozen" βγήκε στους κινηματογράφους το 2013 προκαλώντας ένα τεράστιο κύμα ευδαιμονίας ιδίως στον θηλυκό πληθυσμό μεταξύ 5 και 15 ετών. Ως παραδοσιακή δημιουργία της Walt Disney, η ταινία πραγματεύεται τη ζωή δύο μικρών κοριτσιών, της Έλσας και της Άννας, που ορφάνεψαν σε μικρή ηλικία (τι πρωτότυπο!). Πριγκίπισσες και οι δύο με την ενηλικίωσή τους πρέπει να αναλάβουν τα καθήκοντά τους. Η Έλσα όμως γεννήθηκε με το ιδιαίτερο χάρισμα να μπορεί ανάλογα με τη διάθεσή της να παράγει χιόνι και πάγο. Εξού και ο τίτλος της ταινίας. Οι δυσκολίες και τα προβλήματα ξεκινούν, επειδή η Έλσα δεν μπορεί να ελέγξει τις δυνάμεις της. Κι ενώ όλοι θα περίμεναν η Έλσα να είναι η πρωταγωνίστρια της ταινίας, η Disney μάς εκπλήσσει και στο επίκεντρο βάζει την αδερφή της, Άννα. Διηγείται την ιστορία μέσα από τα αθώα της μάτια που έχουν μια ανεξήγητη πίστη κι εμπιστοσύνη στην αδερφική αγάπη. Ακόμη κι όταν φαινομενικά αυτή η αγάπη φαίνεται να εξαφανίζεται, αποδεικνύεται την τελευταία στιγμή (όπως πάντα) με τη σωτηρία της πρωταγωνίστριας. Γιατί όπως όλοι ξέρουμε love conquers all.
Η ταινία ενδείκνυται για τα Χριστούγεννα γιατί: 1) έχει πολύ χιόνι, 2) πολλή μουσική (μιούζικαλ γαρ) 3) πολλή χρυσόσκονη και 4) βασικό μήνυμα την αγάπη. Τι κι αν πολλούς τους απογοήτευσε, νομίζω ότι κάποιος μπορεί να περάσει 102 ευχάριστα λεπτά. Ιδιαίτερης μνείας χρήζουν οι στιγμές εμφάνισης του Όλαφ. Είναι απολαυστικές. Δε θα μου προκαλέσει έκπληξη, εάν σε μερικά χρόνια δούμε ταινία με αυτόν πρωταγωνιστή.
Καθίστε λοιπόν αναπαυτικά στον καναπέ σας με μία κούπα ζεστής σοκολάτας, μαζέψτε όλα τα διαθέσιμα πιτσιρίκια γύρω σας και πατήστε το play. Θα γίνετε ξανά παιδί μαζί τους τραγουδώντας το let it go.
*********************************************************
Για όσους νομίζουν ότι από ένα τέτοιο αφιέρωμα δεν γίνεται να λείπει το "Love Actually", παραθέτουμε προηγούμενο συλλογικό άρθρο μας για την αγαπημένη ταινία, καθώς και ειδικό άρθρο για το soundtrack του! Διαβάστε τα εδώ και εδώ.
*********************************************************
Για όσους νομίζουν ότι από ένα τέτοιο αφιέρωμα δεν γίνεται να λείπει το "Love Actually", παραθέτουμε προηγούμενο συλλογικό άρθρο μας για την αγαπημένη ταινία, καθώς και ειδικό άρθρο για το soundtrack του! Διαβάστε τα εδώ και εδώ.
Για τους φαν των άνιμε, για τα Χριστούγεννα ό,τι πρέπει είναι το "Tokyo Godfathers" φυσικά! Διαβάστε εδώ το σχετικό άρθρο του Χάρη Παπαευαγγέλου.
Αν ανατρέξουμε και στον ελληνικό κινηματογράφο, η «Κάλπικη Λίρα» (1955) του Γιώργου Τζαβέλλα σχετίζεται με το θέμα των Χριστουγέννων. Άρθρο μας για την κλασική ταινία εδώ. Ακόμη, προτείνεται το πρόσφατο «Τανγκό των Χριστουγέννων» (2011) του Νίκου Κουτελιδάκη, κινηματογραφική μεταφορά του ομώνυμου μυθιστορήματος του Γιάννη Ξανθούλη.
Άλλες ταινίες που σας προτείνουμε είναι οι:
Mickey's Good Deed (1932, μικρού μήκους): Ο Μickey αποχωρίζεται τον αγαπημένο του Pluto για καλό σκοπό. Δείτε την εδώ.
Die Feuerzangenbowle (1944): Ένας διάσημος συγγραφέας ξαναγίνεται μαθητής για να βιώσει μια δεύτερη εφηβεία. Μια ταινία που ξεκίνησε ως ναζιστική προπαγάνδα για να γίνει σύμβολο ξεγνοιασιάς και να συνδεθεί άρρηκτα με τα Χριστούγεννα.
Dinner for One (1963, μικρού μήκους): Η Miss Sophie γιορτάζει τα 90ά της γενέθλια παρέα με τους φίλους της, οι οποίοι δυστυχώς έχουν πια από καιρό αποδημήσει εις Κύριον. Το απόλυτο χριστουγεννιάτικο must στις γερμανόφωνες χώρες. Δείτε την εδώ.
The Muppet Christmas Carol (1992): Η παρέα του Muppet Show καταπιάνεται με την «Χριστουγεννιάτικη Ιστορία» του Ντίκενς και την πασπαλίζει με το γνωστό ανατρεπτικό χιούμορ της.
The Nightmare Before Christmas (1993): Η έμπνευση του Tim Burton συνδέει το Halloween και τα Χριστούγεννα με ρυθμό και μπόλικη κινηματογραφική μαγεία.
Jack Frost (1998)
Elf (2003): Ο Will Ferrell μεγαλώνει ως υπερμέγεθες ξωτικό στο πλευρό του Άι Βασίλη, ώσπου έρχεται η στιγμή να αναζητήσει την πραγματική του ταυτότητα.
Treevenge (2008, μικρού μήκους): Τα χριστουγεννιάτικα δέντρα εξεγείρονται κατά της εορτάζουσας ανθρωπότητας. Δείτε την εδώ.
Και για όσους προτιμούν τις τηλεοπτικές σειρές, αυτά είναι μερικά must-see special χριστουγεννιάτικα επεισόδια:
Alfred Hitchcock Presents - "Back for Christmas" (1956): Σχεδόν το τέλειο έγκλημα. Δείτε το εδώ.
Black Mirror - "White Christmas" (Christmas special 2014): Mindfucking #1
Sherlock - "The Abominable Bride" (Christmas special 2016): Mindfucking #2
Από την Ομάδα Cinema του MixGrill, καλά Χριστούγεννα σε όλους!