Τι θα ακούσεις:
Πιθανότητα το τελευταίο album των Spiritualized
Τραγούδια που πρέπει να ακούσεις:
Perfect Miracle, I’ Am Your Man, The Prize
Βαθμολογία:
8/10
Υπάρχει μια βασική διαφορά μεταξύ του And Nothing Hurt και των προηγούμενων δίσκων των Spiritualized, καθώς ο τελευταίος ηχογραφήθηκε εξ’ ολοκλήρου σε laptop στο σπίτι του Jason Pierce, χωρίς την ορχηστρική συνοδεία που έχουμε συνηθίσει, με αρκετά προ-ηχογραφημένα μέρη και μεγάλο πλήθος από samples. Αυτό δεν αποτελεί κάποιο lo-fi πείραμα, αλλά μια προσπάθεια μεταφοράς της rock orchestra των Spiritualized, στην κρεβατοκάμαρα του Pierce, με το τελικό αποτέλεσμα να αποτελεί ακόμη μια απόδειξη της τεράστιας συνθετικής ικανότητας του. Ο οποίος εξωθήθηκε κατά τα λεγόμενά του σε κάτι τέτοιο, λόγω οικονομικής στενότητας, αλλά και λόγω της περιπέτειας με την υγεία του. Κατάφερε πάντως να ολοκληρώσει ένα φιλόδοξο και πλήρη δίσκο.
Το όγδοο - και ενδεχομένως τελευταίο - άλμπουμ των Spiritualized δεν είναι βέβαια θρίαμβος, αλλά σε κάθε περίπτωση έχει όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα: Gospel φωνητικά, ορχηστρικοί εκτροχιασμοί και φυσικά τα υπνωτικά φωνητικά του Pierce. Τίποτα δεν είναι υπερβολικό ή μεγαλοπρεπές, ούτε υπάρχει κάτι πρωτοποριακό, και βέβαια αυτό δεν είναι σε καμία περίπτωση κατακριτέο, δεν θα περίμενε κανείς οποιαδήποτε ηχητική καινοτομία από τον τελευταίο δίσκο μιας μπάντας. Συμπυκνώνει θα λέγαμε επιτυχώς τη δισκογραφία των Spiritualized σε μια συνολική ακρόαση σαράντα οχτώ λεπτών, και εάν αυτή θα είναι πραγματικά η τελευταία τους λέξη, θα πρόκειται για ένα -αν μη τι άλλο - ικανοποιητικό crescendo, ένας πολύ όμορφος τρόπος να μας πουν αντίο.
Στον πυρήνα του album, τα τραγούδια είναι απλά, αλλά είναι όμορφα γαρνιρισμένα. Η διακριτική americana χροιά του δίσκου, γίνεται φανερή στο εναρκτήριο "A Perfect Miracle", μια απαλή, γεμάτη ζωντάνια country μπαλάντα, με το πολύ χαρακτηριστικό γιουκαλίλι στην εισαγωγή.
Ακολουθεί το πρώτο single, "I’ Am Your Man", του οποίου ο αργός, ωρολογιακός ρυθμός υποστηρίζεται από όμορφες κιθάρες και υπέροχα πνευστά.
Το "Here It Comes (The Road) Let's Go" αμέσως μετά, ένα αισιόδοξο τραγούδι για την μελαγχολική μέση ηλικία, κλείνει το μάτι στην gospel, και επόμενο το "Let's Dance" με ήχο πολύ πιο ζωντανό και σχεδόν χριστουγεννιάτικο. Πιο κάτω το σκοτεινό, νυχτερινό σκηνικό του "The Prize" με τη συγκλονιστική κορύφωση των πνευστών, μια από τις πιο πειστικές στιγμές του δίσκου. Αν το γλυκόπικρο "Sail On Through" όντως αποδειχθεί το κύκνειο άσμα των Spiritualized, είναι ένα υπέροχο και ελπιδοφόρο αποχαιρετιστήριο νεύμα, ένα ζωντανό και άκρως εορταστικό φινάλε.