«Έξι Μαθήματα Χορού σε Έξι Εβδομάδες» ή «Χόρεψε, Αγάπησε, Ζήσε»

Στο σχετικά κοντινό μας παρελθόν, το 2001, ο Richard Alferi ολοκληρώνει το σημαντικότερο, ίσως, θεατρικό του κείμενο, το οποίο έμελλε εντός αυτών των δεκαοκτώ ετών ύπαρξης να μεταφραστεί σε δεκατέσσερις γλώσσες και να μεταφερθεί στις θεατρικές σκηνές εικοσιτεσσάρων χωρών. Ο λόγος γίνεται  φυσικά για το γλυκόπικρο «Έξι Μαθήματα Χορού Σε Έξι Εβδομάδες» που παρουσιάζεται αυτή την περίοδο στο Θέατρο Ιλίσια με τους Ναταλία Τσαλίκη και Δημοσθένη Παπαδόπουλο να κρατούν τους δύο ρόλους του έργου.

Η Lily Harrison (Ναταλία Τσαλίκη) είναι μια μικροαστή εξηνταπεντάχρονη γυναίκα που επιζητά να γεμίσει τον ελεύθερο της χρόνο, επί της ουσίας να καλύψει την μοναξιά της, με μουσική και χορό. Ο Michael Minetti (Δημοσθένης Παπαδόπουλος) είχε ως όνειρο να γίνει χορευτής. Κάπου στην πορεία το όνειρο χάθηκε μέσα στις δυσκολίες της καθημερινότητας.Τώρα πια, ο χόρος έγινε για αυτόν το κύριο μέσο για τον βιοπορισμό του. Δύο άνθρωποι που εξ΄όψεως φαντάζουν αταίριαστοι, με κοινό τόπο την αγάπη για τον χορό, την  μοναχικότητα και την απογοήτευση που έχουν λάβει από τους ανθρώπους τους, θα έρθουν κοντά.

Κόντρα στις ύβρεις και στα ψέμματα που ειπώθηκαν κατά την πρώτη τους συνάντηση, θα ρίξουν αργά μεν, αλλά σταθερά τις άμυνές τους. Θα αποκαλύψουν τις βαθύτερες πικρές τους αλήθειες, θα μιλήσουν για τον χορό, για την ζωή και την συντροφικότητα. Και κάπως έτσι τα μαθήματα χορού θα μετατραπούν σε μαθήματα ζωής, με την Lily και τον Μichael να προσπαθούν από κοινού να χορογραφήσουν εκείνα τα βήματα που θα φέρουν στις ζωές τους πολύτιμες στιγμές χαράς.

Τα «Έξι Μαθήματα Χορού Σε Έξι Εβδομάδες» με όχημα τον χορό θα θίξουν την μοναχικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι, εκείνοι που μπορεί να έχουν  στην ψυχή τους πολλή αγάπη να προσφέρουν, μα οι λάθος επιλογές προσώπων τούς έχουν παγώσει συναισθηματικά και απομονώσει κοινωνικά.

Η μυθοπλασία που υπογράφει ο Alferi δεν διεκδικεί φυσικά δάφνες για την πρωτοτυπία της, ωστόσο διακατέχεται από μια αφοπλιστική αλήθεια που ουδείς δύναται να παραβλέψει. Εξάλλου, η μοναξιά, είτε βρίσκεσαι σε εκείνη την περίοδο της ζωής σου, που οι στιγμές του παρελθόντος είναι αθροιστικά περισσότερες από εκείνες του μέλλοντός σου, είτε έχεις ακόμα πολλές μέρες να ζήσεις και πολλούς δρόμους να διαβείς, είναι ένα ζήτημα, ή καλύτερα ένα συναίσθημα, που σε αφορά. Και ποιος άλλωστε δεν έχει βιώσει κάποια στιγμή αόρατος μέσα σε ένα πλήθος γνώριμων-αγνώστων;

Ο Δημοσθένης Παπαδόπουλος έπειτα από το περσινό πετυχημένο, κατ' εμέ, σκηνοθετικό εγχείρημα του «Θείου Βάνια» στο Θέατρο Άνεσις, αναλαμβάνει σ' αυτή την θεατρική σεζόν να μεταφέρει το κείμενο του Αμερικανού συγγραφέα στη σκηνή του Θεάτρου Ιλίσια, έχοντας στο πλευρό του την εκπληκτική ερμηνευτικά, για ακόμα μια φορά, Ναταλία Τσαλίκη.

Επί εκατόν είκοσι λεπτά, οι δύο ηθοποιοί συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, μοιράζοντας σκέψεις, συναισθήματα και χορευτικές φιγούρες. Η χημεία τους πέρα από ορατή, αποτελεί και τον θεμέλιο λίθο της επιτυχίας της παράστασης. Με την σωστή επικοινωνία τους να φαίνεται όχι μόνο στα διαλογικά μέρη του έργου, όπου οι χαρακτήρες τους είτε συγκρούονται, είτε προσεγγίζουν πιότερο συναισθηματικά ο ένας τον άλλον, αλλά και στα χορευτικά μέρη, όπου αφήνουν τα σώματά τους να μιλήσουν δια μέσου των χορογραφιών του Μέμου Ρούσσου. Τούτες οι στιγμές συνοδευμένες υπό τον χαμηλό φωτισμό του Νίκου Βλασόπουλου δημιουργούν μια ονειρική και συναισθηματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα, με αποκορύφωμα τον αποχαιρετιστήριο χορό που μας χάρισαν οι χαρακτήρες του Alferi.

Όσον αφορά το ερμηνευτικό σκέλος της παράστασης και οι δύο ηθοποιοί ανταποκρίθηκαν εξαιρετικά στις απαιτήσεις των χαρακτήρων τους. Οι ερμηνείες τους ισορροπούσαν μεταξύ του λεπτού χιούμορ, του καθημερινού λόγου αλλά και των συγκινησιακά φορτισμένων στιγμών. Σε αυτές τις τελευταίες ήταν που ξεχώρισε η Ναταλία Τσαλίκη με τον λόγο της να μαγνητίζει και να συγκινεί το κοινό, καθώς μας μετέδωσε πλήρως τα συναισθήματά και τα ένοχα μυστικά του χαρακτήρα της. Αξιοπρόσεκτη ήταν επίσης η επιλογή να προβάλλονται ανά διαστήματα ασπρόμαυρα κλιπ με αποσπάσματα από την καθημερινότητα των πρωταγωνιστών. Tούτο το στοιχείο, εκτός του ότι προσέδωσε και μια κινηματογραφική χροιά στο έργο, μας παρείχε περαιτέρω πληροφορίες για την ζωή εκτός της σκηνής του Michael και της Lily.

Τα «Έξι Μαθήματα Χορού Σε Έξι Εβδομάδες» είναι μια παράσταση που αν μη τι άλλο συγκινεί και συμπαρασύρει το κοινό της στον ιδιαίτερο κόσμο που δημιουργεί. Σε έναν κοσμο που μπορεί να πρωταγωνιστούν οι μονάδες, όμως στο τέλος υπερισχύουν τα σύνολα που δημιουργούν οι φιλίες και η αληθινή αγάπη!

Συγγραφέας: Richard Alfieri
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Απόδοση-Σκηνοθεσία: Δημοσθένης Παπαδόπουλος
Σκηνογραφία: Γιάννης Μουρίκης
Ενδυματολογία: Γεωργίνα Γερμανού
Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος
Χορογραφίες: Μέμος Ρούσσος
Φωτογραφίες Παράστασης: Αγγελική Κοκκοβέ
Βοηθός Σκηνοθέτη: Δήμητρα Κόκκορη
Σκηνοθεσία Βίντεο: Αλέξανδρος Παπαθανασόπουλος
Επικοινωνία: Όλγα Παυλάτου
Διεύθυνση Παραγωγής: Νικηφόρος Βαλτινός
Παραγωγή: Θέασις Δράσεις Πολιτισμού
Παίζουν: Ναταλία Τσαλίκη, Δημοσθένης Παπαδόπουλος

Θέατρο Ιλίσια, Παπαδιαμαντοπούλου 4, Αθήνα 115 28

Ημέρες και Ώρες Παραστάσεων: Δευτέρα στις 20:00, Τρίτη & Κυριακή στις 21:15

Τελευταία Παράσταση: Τρίτη 26 Φεβρουαρίου

Σχετικό θέμα

Συνεντεύξεις

«Ευτυχώς τα παιδιά της Ελευσίνας παίζουν ακόμα βόλους»: μια συνέντευξη με το σκηνοθέτη Χρήστο Δήμα