Είδαμε το ντοκιμαντέρ "End of the Century" για τους Ramones

Jameson Music Screenings

Screening #2

Ramones: End of the Century

Φθάνοντας λίγο πριν την προγραμματισμένη ώρα προβολής την Δευτέρα 20 Ιανουαρίου στην είσοδο του ΑΣΤΟΡ στην Κοραή, μου ήρθε στο μυαλό ή τουλάχιστον αυτό ήθελα, η εικόνα της αναμονής για την είσοδο στο ΡΟΔΟΝ CLUB σε κάποιο από τα πολλά sold out που είχαν εκεί οι Ramones. Δεν ήταν λίγα αυτά, περίπου 15 από το 1989 και μετά. Φυσικά και η προβολή του ντοκιμαντέρ "End of the Century", στα πλαίσια της πολύ ενδιαφέρουσας σειράς Jameson Music Screenings που διοργανώνει το περιοδικό Cinematek, είχε ξεπουλήσει όλα τα εισιτήρια. 

Οι Ramones αποτελούν μία ξεχωριστή περίπτωση συγκροτήματος. Αν και εμπορικά δεν κατάφεραν ποτέ κάτι σπουδαίο, τουλάχιστον στην πατρίδα τους, κατόρθωσαν με ευκολία να μπουν στο Rock & Roll Hall of Fame το 2002. Θεωρούνται και είναι ένα από τα πιο επιδραστικά συγκροτήματα για την μουσική, τουλάχιστον στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Χωρίς να διεκδικούν περγαμηνές για τις μουσικές συνθέσεις, αφού αυτές βασίζονται σε απλά ακόρντα, έπαιζαν δίλεπτους έως το πολύ τρίλεπτους rock’n’roll δυναμίτες, που στα live τους ακούγονταν χωρίς διαλείμματα, με την φωνή του μπασίστα τους Dee Dee μόνο να μεσολαβεί, 1-2-3-4! Ξεχωριστή βέβαια και η εμφάνισή τους οπτικά, με τα στενά μαύρα δερμάτινα, τα εφαρμοστά t-shirts, τα σκισμένα τζιν και τα κουρέματά τους. Πολλοί τους παρομοίαζαν με cartoons. Παρά την εμπορική αποτυχία των Ramones στις Η.Π.Α., το συγκρότημα ήταν πολύ δημοφιλές στην Νότια Αμερική και ειδικά στην Βραζιλία, όπου τότε οι νέοι είχαν ταυτιστεί με τις απόψεις του συγκροτήματος, τουλάχιστον αυτές που προέβαλαν στους απλοϊκούς και μερικές φορές αστείους στίχους των τραγουδιών τους. Χαρακτηριστικά, στο Rio de Janeiro οι συναυλίες τους γέμιζαν ολόκληρα στάδια των 30.000 ατόμων χωρητικότητας, ενώ αντίθετα στις Η.Π.Α. έπαιζαν σε μικρά clubs.

Το ντοκιμαντέρ "End of the Century", ομότιτλο με το album που κυκλοφόρησαν το 1980 σε παραγωγή του Phil Spector ή uncle Phil, όπως τον αποκαλούσαν οι ίδιοι, σκηνοθέτησαν οι Jim Fields και Michael Gramaglia. Σε αυτό φιλοξενούνται συνεντεύξεις όλων των μελών τους, σπάνια συναυλιακά αποσπάσματα, ειδικά από τις πρώτες ημέρες της καριέρας τους και βέβαια εξομολογήσεις λατρείας προς αυτούς από διάσημους rock stars: Joe Strummer, John Frusciante, Captain Sensible, Kirk Hammett, Debbie Harry, Rob Zombie και άλλους που στην κυριολεξία «πίνουν νερό» στο όνομά τους.

Το 2001 είχαμε χάσει τον τραγουδιστή τους Joey και το 2004, λίγους μήνες μετά την κυκλοφορία της ταινίας, τον κιθαρίστα τους Johnny, δυστυχώς από καρκίνο και τους δύο. Ενδιάμεσα μας είχε αποχαιρετίσει και ο μπασίστας Dee Dee από υπερβολική δόση ναρκωτικών το 2002.

Κατά την διάρκεια του "End of the Century" μαθαίνουμε πολλά και ενδιαφέροντα από τους ίδιους τους Ramones, από την μητέρα και τον αδερφό του Joey και πολλούς άλλους. Μία από τις αφορμές για την δημιουργία του συγκροτήματος ήταν η αγάπη του Dee Dee και του Johnny για τους Stooges και η ανάγκη να παίζουν δυνατά μουσική! Ο Joey, που υπέφερε από πολλούς ψυχαναγκασμούς, έβγαλε τον εαυτό του από την προσωπική του αφάνεια με την δημιουργία του συγκροτήματος.

Ο Tommy, manager του συγκροτήματος τις πρώτες ημέρες του, έγινε ο πρώτος τους drummer εξ ανάγκης και χωρίς να γνωρίζει να παίζει drums, αφού οι προσπάθειες που έκαναν να βρουν κάποιον για αυτήν την θέση ήταν πλήρως αποτυχημένες. Ο ίδιος, και λιγότερο ο Johnny που δεν ήταν και πολύ επικοινωνιακός, ήταν αυτός που είχε αναλάβει και τις συνεντεύξεις του συγκροτήματος, ειδικά στους πρώτους δίσκους τους.

Ο Joey Ramone και ο Johnny Ramone ήταν εντελώς αντίθετοι ως άνθρωποι και χαρακτήρες, ακόμα και στις πολιτικές προτιμήσεις τους. Ο πρώτος liberal hippie και ο δεύτερος hippie hater. Μάλιστα ο Johnny μετά την βράβευση και την είσοδο του συγκροτήματος στο Rock & Roll Hall of Fame είχε φωνάξει: “God bless president Bush and God Bless America”. Όμως οι διαφορές τους δεν ήταν μόνο αυτές. Ο Johnny ήταν αυτός που πήρε σχεδόν μέσα από τα «χέρια» του Joey την τότε φιλενάδα του, Linda Daniele και μετέπειτα Linda Ramone. Μάλιστα, την παντρεύτηκε το 1984 και έμειναν μαζί έως το θάνατο του Johnny το 2004. Αυτό ήταν αφορμή ώστε να κλονιστούν μία για πάντα οι σχέσεις τους και να μην ξαναμιλήσουν ποτέ, ούτε καν όταν νοσηλευόταν ο Joey με καρκίνο, πριν πεθάνει. Όμως παρά την στενοχώρια και την πίκρα του, ο Joey δεν θεώρησε ότι το γεγονός ήταν πιο πάνω από την ύπαρξη των Ramones! Μάλιστα, λέγεται στο ντοκιμαντέρ, ότι το τραγούδι "The KKK Took My Baby Away" το έγραψε ο Joey με αφορμή αυτό το γεγονός. 

Ο Marky Ramone, δεύτερος κατά σειρά drummer του συγκροτήματος, μετά την αποχώρηση του Tommy το 1978, που είχε εντωμεταξύ εξουθενωθεί από τις ατελείωτες τουρνέ του group, ήταν κατά μεγάλες περιόδους εθισμένος στο αλκοόλ. Λόγω αυτού του εθισμού, είχε τις πιο στενές σχέσεις με τον Phil Spector κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του "End of the Century". Αυτό το album ήταν η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία των Ramones. Έφτασε στο νούμερο 44 του Billboard 200 chart και στο νούμερο 14 των UK Albums Chart, λίγο μετά την κυκλοφορία του στις αρχές του 1980. Όμως ούτε αυτό, ούτε και η εμφάνιση του συγκροτήματος στην ταινία "Rock 'n' Roll High School" ένα χρόνο πριν, ήταν αρκετά ώστε να κάνουν το συγκρότημα πολύ γνωστό στις Η.Π.Α..

Μετά από την κυκλοφορία των "Pleasant Dreams" και "Subterranean Jungle", ο Dee Dee έκανε προσπάθεια με το album "Too Tough to Die" το 1984 να επαναφέρει το συγκρότημα στις πρώτες ημέρες του, αλλά πάλι απέτυχαν, εμπορικά τουλάχιστον. Ακόμα και στο τέλος της δεκαετίας των 80’s που το grunge άνθισε στην Αμερική με συγκροτήματα όπως οι Nirvana και οι Pearl Jam που ήταν ορκισμένοι fans των Ramones, το συγκρότημα δεν έγινε όσο γνωστό θα του άξιζε. Ο Dee Dee αποχώρησε το 1989 για να κάνει πλήρη στροφή στην μουσική του καριέρα ως λευκός rapper με κάποιες κυκλοφορίες. Αντικαταστάτης του στο μπάσο ήταν ο CJ Ramone αρκετά νέος τότε, αλλά κλώνος του Dee Dee κατά τα άλλα.

Ο Richie Ramone, τρίτος κατά σειρά drummer του συγκροτήματος από το 1983 έως to 1987, αποχώρησε, όπως ο ίδιος εξομολογήθηκε στο ντοκιμαντέρ, λόγω διαφωνίας του κυρίως με τον Johnny, αφού διεκδικούσε ισότιμο μερίδιο από την πώληση των t-shirts του συγκροτήματος. Μετά από αυτόν επανήλθε στην -«ηλεκτρική», όπως αποδείχθηκε- θέση του drummer, ο Marky Ramone.

Όπως αναφέρει στο "End of the Century" ο Joey, το συγκρότημα αποφάσισε να «συνταξιοδοτηθεί» το 1995, ένα χρόνο μετά από την τελευταία κυκλοφορία τους "Adios Amigos".

Σχετικό θέμα

Ταινίες / Προτάσεις streaming

Ποιος είναι τελικά ο Sugar Man;