Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ημέρας του φεστιβάλ και πρώτης των προβολών fashion films και των συζητήσεων σε panel, παρακολουθήσαμε δύο θεματικές ενότητες προβολών με θέμα Citizen Habits (Συνήθειες πολιτών) και Portraits (Πορτρέτα). Οι συνεχόμενες προβολές ταινιών μικρού μήκους (διάρκειας από 5 έως 25 λεπτά περίπου) προέρχονταν από μεγάλους οίκους μόδας στα οποία προβάλλονταν και σύγχρονα ζητήματα, όπως για παράδειγμα οι επιπτώσεις του fast fashion, το γυναικείο trafficking, η inclusive κουλτούρα της μόδας ως προς την ηλικία και τη σεξουαλική ταυτότητα. Η μόδα παίρνει θέση και αγκαλιάζει όχι μόνο αυτά αλλά και παρόμοια ζητήματα δημιουργώντας μικρού μήκους ταινίες που προβάλλονται ανά τον κόσμο. Αυτή η προοπτική καταρρίπτει την επικρατούσα ιδέα της μόδας ως μίας «επιφανειακής τέχνης» που ανήκει στους influencers και αποδεικνύει ότι το πάντρεμά της με την τέχνη του κινηματογράφου μπορεί να έχει σημαντική επίδραση μέσα από την δύναμη της εικόνας.
Αναλυτικά είδαμε τις παρακάτω ταινίες μικρού μήκους:
A. Citizen Habit
→ “Z Zegna” by Giacomo Boeri” | Z Zegna
→ “Roses” by Stephen Rutterford | PRESS
→ “Where Is Sunnei?” by Van Khokhlov | Sunnei
→ “DISCORD” by Zion Lacroix | Boo Pala
→ “Reflection” by Daniel Roché, Sermed Darah | Various
→ “Too Lazy to Be a Punk (Plastic)” by Hanna Torhashyna (Anita Tor) | Veikko De Luxe
→ “Of Course a Horse” by Giorgos Lanthimos | Gucci
→ “The Arrangement” by Bret Easton Ellis | Saint Laurent
→ “Sneakers Maker” by Federico Mazzarisi | Golden Goose
→ “Eyes on the City – Brighton” by Federico Mazzarisi | C.P. Company
→ “Eyes on the City – Tokyo” by Federico Mazzarisi | C.P. Company
→ “Molly” by Antoin Sohier | Obsimo
B. Portraits
→ “Divo SS20” by Andrei Kovalev | Infundimbulum
→ “Billy” by Francisco Gonzalez-Sendino | Nowness
→ “Luo Yang’s ‘Girls’” by Julien Colonna | Dazed
→ “One Day Go Be One Day” by Akinola Davies Jr | Carhartt WIP, Dazed
→ “The Dreamers: Katia and Marielle Labèque” by Fiona Burgess | Nowness, Burberry
→ “72 hours in André Balazs’ Chateau Marmont with Kenneth Anger” by Floria Sigismondi |
System Magazine, Gucci
→ “Vogue Beirut” by Helene Dancer
Μεταξύ άλλων ξεχωρίσαμε τα:
“Where Is Sunnei?” (Van Khokhlov | Sunnei)
“Of Course a Horse” (Giorgos Lanthimos | Gucci)
"Eyes on the City – Brighton” (Federico Mazzarisi | C.P. Company)
“Eyes on the City – Tokyo” (Federico Mazzarisi | C.P. Company)
“Billy” (Francisco Gonzalez-Sendino | Nowness)
“Luo Yang’s ‘Girls’” (Julien Colonna | Dazed)
"Vogue Beirut” (Helene Dancer).
Η συνεργασία του δικού μας Γιώργου Λάνθιμου με τον οίκο Gucci για το “Of Course a Horse” ίσως ήταν η αρτιότερη και πιο free spirit οπτικά ταινία που είδαμε. Δεν ήμασταν προκατειλημμένες, γιατί το όνομα του σκηνοθέτη αποκαλύφθηκε στο τέλος και δεν το γνωρίζαμε εκ των προτέρων. Τα μοντέλα με τις δημιουργίες του οίκου, τα αγέρωχα άλογα που έτρεχαν στην παραλία, τα χρώματα και ο τρόπος σκηνοθεσίας το έκαναν να ξεχωρίσει και να κερδίσει επάξια μια θέση στη λίστα με τα αγαπημένα μας.
Εξαιρετική δουλειά έχει κάνει και ο Federico Mazzarisi για την C.P. Company. Είδαμε μόλις δύο από τα ταινιάκια, ωστόσο στην ιστοσελίδα της C.P. μπορεί κανείς να δει περισσότερα. Ξεχωρίζουν για τα πλάνα των τοπίων του σε όλες τις ώρες της ημέρας, σούρουπο, ηλιοβασίλεμα, πρωινό.
Η δεύτερη θεματική επικεντρώθηκε σε προσωπικότητες. Το "Billy" αρέσει πολύ και στους ιθύνοντες του Φεστιβάλ που το έχουν επιλέξει για το trailer τους. O Billy Ray (όχι Cyrus) είναι ένα εντυπωσιακό μοντέλο που προσελήφθη από την εταιρεία DNA Models στα 60 του χρόνια. Βλέποντας την ταινία, αντιλαμβάνεται κανείς γιατί.
Οι δύο τελευταίες που επιλέξαμε, “Luo Yang’s ‘Girls’” και "Vogue Beirut” έρχονται από τη σύγχρονη Κίνα και τον Λίβανο αντίστοιχα, και άπτονται σημαντικών κοινωνικών θεμάτων. Αξίζει να τους δώσει κανείς μερικά λεπτά!
Την επόμενη ώρα προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ μεγάλου μήκους "Divino Inferno - Rodin and the Gates of Hell" σε σκηνοθεσία Bruno Aveillan. Η ταινία πραγματεύεται την όχι ιδιαίτερα γνωστή ιστορία πίσω από τις «Πύλες της Κολάσεως» ("Gates of Hell") που έχει σμιλέψει ο Γάλλος γλύπτης Auguste Rodin και αποτυπώνει μία σκηνή από την «Κόλαση» του Δάντη, ενός από τα πιο αινιγματικά αριστουργήματα στην ιστορία της τέχνης. Την ταινία προλόγισε ο Rick Porras, ένθερμος υποστηρικτής του τριήμερου Φεστιβάλ.
Στη συνέχεια, μία ακόμα ενδιαφέρουσα συζήτηση έλαβε χώρα στην οποία ήμασταν παρούσες με θέμα «Πώς το σινεμά δημιουργεί τάσεις στη μόδα και το αντίστροφο», μέσα από την οποία είχαμε την ευκαιρία να θυμηθούμε iconic στιγμές του κινηματογράφου που είχαν, έχουν και όπως όλα δείχνουν θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στις τάσεις της μόδας (πχ. "Breakfast at Tiffany's", "Annie Hall", "Belle de Jour" "Matrix"). To little black dress (LBD), το ανδρόγυνο στυλ για τις γυναίκες, τα μικρά λεπτά γυαλιά, η total δερμάτινη εμφάνιση, δεν θα ήταν μέρος της γκαρνταρόμπας και του στυλ μας εάν δεν ήταν για αυτές τις ταινίες. Tη συζήτηση συντόνιζε η διοργανώτρια του φεστιβάλ Νικόλ Αλεξανδροπούλου, με ομιλητές τους Rick Porras (παραγωγός ταινιών με βάση το Los Angeles - μεταξύ άλλων της τριλογίας "Lord of the Rings" και production manager του "Forrest Gump") και την Ορσαλλία Παρθένη (σχεδιάστρια του οίκου Parthenis). Ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός Σύλλας Τζουμέρκας ("Suntan", «Χώρα Προέλευσης» κ.ά.) που θα συμπλήρωνε το team των ομιλητών δεν κατάφερε να δώσει το παρόν λόγω ξαφνικής αδιαθεσίας. Η συζήτηση οδηγήθηκε και στο κατά πόσο στις ημέρες μας η εικόνα ενός χαρακτήρα μπορεί να είναι τόσο δυνατή που να ωθεί τους θεατές στην υιοθέτησή του στυλ του.
Στο κοινό εντοπίσαμε τον σεναριογράφο τηλεοπτικών σειρών και σκηνοθέτη Γιώργο Φειδά ("Singles", «Η μάχη των φύλων», «Μάνα Χ ουρανού» κ.ά.), καθώς και την εκκεντρική κριτικό μόδας και fashion blogger Diane Pernet και τον Ελληνοκύπριο influencer Matthew Zorpas που προετοιμάζονταν για την επόμενη στρογγυλή τράπεζα.
Στα πολύ θετικά η άψογη ταυτόχρονη μετάφραση από αγγλικά σε ελληνικά για όσους ήθελαν να χρησιμοποιήσουν τα διαθέσιμα ακουστικά.