Αρκετοί ήταν οι ενδιαφέροντες δίσκοι που ακούσαμε και αυτόν τον μήνα, καθώς ξετρυπώναμε σιγά σιγά μετά την καραντίνα. Είχαμε επιστροφές από νέα και «καυτά» ονόματα όπως η Fiona Apple ή ο Perfume Genius, αλλά και παλιατζούρες όπως οι Sparks και ο Steve Earle. Πολλοί από αυτούς τους δίσκους ικανοποίησαν τα αυτιά της ομάδας, χωρίς ωστόσο κάποιος να ξεχωρίσει, να ενθουσιάσει ή να οδηγήσει τη συζήτηση στις λίγο-πολύ γνωστές «ακρότητες» που συμβαίνουν στις συναντήσεις μας. Συμφωνήσαμε πως η επιστροφή, μετά από οχτώ χρόνια απουσίας, του Badly Drawn Boy είναι άξια προσοχής, αλλά συμφωνήσαμε επίσης πως ο καλύτερος ξένος δίσκος που ακούσαμε είναι αυτός του Moses Sumney.
Το "Græ" είναι ο δεύτερος δίσκος του νεαρού Αμερικανού είναι ένα πλούσιο, περίπλοκο δημιούργημα, με κάποια βάση στη σύγχρονη soul και προεκτάσεις που ξεκινάνε από κάτι που κάποιοι λένε jazz και τελειώνουν σε κάτι που άλλοι λένε pop. Η μεγάλη του διάρκεια δεν αποτελεί πρόβλημα στην ακρόαση, το ενδιαφέρον παραμένει σχεδόν αμείωτο, με ελάχιστες μικρές «κοιλιές» στη μία ώρα και κάτι που διαρκούν τα δύο τμήματα. Προσέξτε, επίσης, την ωραία φωτογραφία στο εξώφυλλο.
Θα τον δούμε σίγουρα ψηλά στις λίστες που θα έρθουν σε περίπου έξι μήνες και πιθανώς θα τον δούμε ακόμα ψηλότερα από το 2021 και μετά.
Ακούστε το "Græ" παρακάτω: