Μια χρονιά που η disco-pop έχει επιστρέψει, φαντάζομαι θα ήταν πολύ εύκολο το ερώτημα για την Kylie Minogue και την ομάδα της: «Τι κατεύθυνση να έχει το νέο μου άλμπουμ;» Κι αφού γέλασαν όλοι στο γραφείο, μία μόνο λέξη έπεσε στο τραπέζι, «disco»!
Ας πούμε ότι το ξεκίνησε η Dua Lipa, ακολούθησε η Lady Gaga, σάρωσε η Jessie Ware, εμβάθυνε η Roisin Murphy, πρόσφερε η Miley Cyrus ένα super «μικρό λιθαράκι» και τώρα ήρθε η ώρα για την πριγκίπισσα της pop, Kylie, να οριοθετήσει τη χρονιά με ένα άλμπουμ που κλείνει το μάτι σε όλη της την πορεία.
Ας πούμε ότι το ξεκίνησε η Dua Lipa, ακολούθησε η Lady Gaga, σάρωσε η Jessie Ware, εμβάθυνε η Roisin Murphy, πρόσφερε η Miley Cyrus ένα super «μικρό λιθαράκι» και τώρα ήρθε η ώρα για την πριγκίπισσα της pop, Kylie, να οριοθετήσει τη χρονιά με ένα άλμπουμ που κλείνει το μάτι σε όλη της την πορεία.
Με το "DISCO" της η Kylie Minogue γίνεται η πρώτη γυναίκα καλλιτέχνης που καταφέρνει και πατάει κορυφή στο αγγλικό album chart για πέντε συνεχόμενες δεκαετίες. Αυτό κι αν είναι ένα εμπορικό επίτευγμα για μια καλλιτέχνη, που ούτε τη φωνή έχει, ούτε την εξωτερική εμφάνιση που να «δικαιολογεί» μια τέτοια επιτυχημένη πορεία (αν σας θυμίζει κάποια άλλην τεράστια σταρ με το όνομα Παναγία, μέσα είστε), τηρουμένων πάντα των αναλογιών.
Κι όμως η Αυστραλιανή κοπελίτσα, γεννημένη το 1968, που εμφανιζόταν στην τηλεοπτική σαπουνόπερα «Neighbours», ξεκινάει μια τεράστια μουσική καριέρα το 1987, κάτω από την μηχανή επιτυχιών της τριπλέτας Stock, Aitken & Waterman, που μεσουράνησε για μια δεκαετία περίπου. Δημιουργώντας αρκετά guilty pleasures anthems που πλέον λατρεύουμε να ακούμε, στην εποχή τους όμως ήταν ντροπή να τα ακούς.
Καταφέρνει όμως και κερδίζει κοινό και κριτικούς, με την πορεία της, με σπουδαίες συνεργασίες, όπως Pet Shop Boys, James Dean Bradfield & Nick Cave (τι σοκ ήταν αυτό τότε με το «Where The Wild Roses Grow»), και pop τραγουδάρες όπως τα «Confide In Me», «Can’t Get You Out Of My Head» και «All The Lovers», αναφέροντας ενδεικτικά αυτά μόνο, διατηρώντας τα σκήπτρα της και φυσικά την εμπορική της δύναμη.
Φτάνει λοιπόν το 2020, να είναι αυτή που κάνει αυτό το σπουδαίο ρεκόρ, με ένα άλμπουμ, που είναι ό,τι υποσχέθηκε ουσιαστικά κι ό,τι ο τίτλος του λέει.
Δε φαινεται να εχει ενα τεραστιο hit single, όπως ας πουμε το "Can't Get You Out Of My Head", κι αφου δεν τα καταφερε με το αξιολογο "Magic" τοτε δυσκολα θα βρεθεί κάτι να την επαναφέρει στο UK top ten. Αποτελείται όμως, από δώδεκα καλοφτιαγμένα pop τραγούδια, που σου φτιάχνουν τη διάθεση και σε καλούν να χορέψεις (στο σπίτι σου βέβαια - αυτή η αντίθεση φέτος της disco-pop έκρηξης, με την καραντίνα δεν περιγράφεται) και να λικνιστείς. Και να περάσεις πολύ όμορφα, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς να τρελαίνεσαι, χωρίς να «ντρέπεσαι» που από το παράθυρο σου ακούγεται το "Magic", το "Say Something", το "Last Chance", το "Supernova" ή το "Celebrate You".
Δεν πρόκειται για κάποιο σπουδαίο άλμπουμ, δεν μπορεί δηλαδή να συγκριθεί με το αριστούργημα της Jessie Ware, ούτε μπορεί να ανταγωνιστεί στα ίσα τη φρεσκάδα της Dua Lipa. Ακόμη κι αν όλα αυτά ακούγονται προκάτ κι εύκολα, για μια ομάδα που μπορεί να στηρίζει το εμπορικό όνομα Kylie Minogue, σίγουρα όμως δεν είναι τόσο απλά. Αφού δεν έχουν όλοι το κοκαλάκι της νυχτερίδας ή το ΆΣΤΡΟ. Γιατί περί αυτού πρόκειται τελικά.
Σχετικό θέμα