Την περασμένη Παρασκευή βρέθηκα στον γεμάτο από κόσμο Σταυρό του Νότου για την εμφάνιση του Γιάννη Χαρούλη. Έχοντας παρακολουθήσει την πορεία του σχεδόν από το ξεκίνημά της, περίμενα φέτος γενναίες αλλαγές στην μπάντα του, την ενορχήστρωση των τραγουδιών που παίζει ζωντανά καθώς και στο ίδιο το setlist. Και όλα αυτά τα είδα και τα άκουσα!
Ξεκινάω απ’την μπάντα όπου με ενθουσίασε ο Κωσταντής Πιστιόλης στα κάθε λογής πνευστά. Η τσαμπούνα, το κλαρίνο, οι φλογέρες και η μελόντικα - που πολλές φορές τα ενάλασσε ακόμα και κατά τα διάρκεια του ίδιου τραγουδιού! - έδωσαν χρώμα σε πολλά από τα τραγούδια που ερμήνευσε ο Γιάννης Χαρούλης. Σοφή και η επιλογή του τσέλο που επίσης συνέβαλε στην ενορχηστρωτική φρεσκάδα του φετινού προγράμματος, ενώ εξαιρετικοί ήταν βεβαίως και οι Θανάσης Λέλος στα κρουστά και Παύλος Συνοδινός στις κιθάρες και το τραγούδι.
Με ανανεωμένη και γεμάτη ταλέντο μπάντα και με νέα τραγούδια στα χέρια του με την υπογραφή του Θανάση Παπακωνσταντίνου, τι άλλο να περίμενουμε από ένα όμορφο live; Τα νέα τραγούδια, γνωστά στους πιστούς ακροατές μιας και ο δίσκος πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή εδώ και 3 χρόνια, μπήκαν στο setlist με φυσικότητα και χωρίς προλογισμό του καλλιτέχνη. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια, αυτά θα είναι οπωσδήποτε το καταπληκτικό Σκουλαρίκι καθώς και η Ανεμόσκαλα. Το πρώτο μέρος κύλησε γενικά... άνισα, με 4 από τα καινούρια και έναν συνδυασμό λιγότερο γνωστών τραγουδιών του Χαρούλη και στάναρ επιλογών του (Της λήθης το πηγάδι, Του Λασιθιού ο δρόμος, Πάνω στ’αργυρό σκαμνί).
Από το υπόλοιπο πρόγραμμα αυτό που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση είναι οι όμορφες επιλογές του Γιάννη Χαρούλη που ανανέωσαν το setlist. Ειδικά ο τρόπος που ξεκίνησε το δεύτερο μέρος ήταν κάτι που σπάνια βλέπουμε σε προγράμματα. Βγήκε μόνος με το λαούτο του (κάτι που συνήθως οι τραγουδοποιοί το κάνουν προς το τέλος ενός προγράμματος) και οι εκπλήξεις ήταν απανωτές. Υπέροχες εκτελέσεις στα Τσιγάρα του Περίδη και στο Του ασώτου του Μάλαμα, εκπληκτικές - όπως πάντα - ερμηνείες στα εκ Κρήτης Συ με ’μαθες πώς αγαπούν και Σε ψηλό βουνό, με τη μεγάλη έκπληξη να έρχεται (για μένα τουλάχιστον) με το Μου βγήκες στο μπαλκόνι του Άσιμου. Ευτυχώς που υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Χαρούλη που "ψάχνονται" και μας θυμίζουν τέτοια διαμάντια...
Γενικά το β μέρος ήταν απογειωτικό. Άψογη ερμηνεία στη Ρόζα τη ναζιάρα (πόσο πολύ του πάει φωνητικά!) και αμέσως όλο το μαγαζί στον αέρα με το Πάντα θλιμμένη χαραυγή. Στις κορυφαίες στιγμές θέλω οπωσδήποτε να αναφέρω και το ηπειρώτικο που μας είπε ο Πιστιόλης παίζοντας κλαρίνο και τραγουδώντας (!). Όμορφα στιγμυότυπα και με την άνοδο του Απόστολου Ρίζου στη σκηνή που είπε μαζί με το Χαρούλη τα δύο πιο γνωστά του τραγούδια (Τι να θυμηθώ και Φυσαλίδα).
Τι κι αν του έσπασε τρεις φορές η χορδή στο λαούτο; Τι κι αν είχε εμφανώς άγχος; Κανένας από το ενθουσιώδες κοινό δεν φάνηκε να χαλιέται. Ο Γιάννης Χαρούλης, με αυτήν την εξαιρετική καθαρή φωνή, πιστοποιεί με τις επιλογές του ότι επάξια παίρνει τη σκυτάλη του καλού ελληνικού τραγουδιού από του παλαιότερους, αφού παράλληλα με τα προσωπικά του τραγούδια, σκύβει με αγάπη και γνώση στην παλαιότερη αλλά και πιο πρόσφατη ιστορία της ελληνικής μουσικής. Αναμφισβήτητα κάνει ένα από τα καλύτερα προγράμματα της χρονιάς. Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Setlist
Πλύστρα (;)
Απόψε θέλω να μεθύσω
Της λήθης το πηγάδι
Τότε κι εγώ θα θυμηθώ
Ανεμόσκαλα
Του Λασιθιού ο δρόμος
Σύννεφα του γυαλού
Μανούλα μου
Ο τρελός
Πάνω στ’αργυρό σκαμνί
Όλα ψέμα
Έλα πάρε με
Μαύρη πεταλούδα
Τριανταφυλλάκι
Ο ακροβάτης
Διάφανος
Τα τσιγάρα
Του ασώτου
Συ με ’μαθες πώς αγαπούν
Σε ψηλό βουνό
Μου βγήκες στο μπαλκόνι
Όταν χαράζει
Το ’69 με κάποιο φίλο
Του πρωινού
Για πες μας χάρε
Η ουρά του αλόγου
Φάτα Μοργκάνα
Αστάρτη
Τι να θυμηθώ
Φυσαλίδα
Χειμωνανθός
Στις χαραυγές ξεχνιέμαι
Η Ρόζα
Πάντα θλιμμένη χαραυγή
Ερωτόκριτος
Ένα γύρο το φεγγάρι
Καινούρια ζάλη
Το σκουλαρίκι
Η τίγρη
Encore1
Εκατόφυλλα
Βοσκαρουδάκι αμούστακο
Τούτο το μήνα
Encore2
Λίγα γαρούφαλλα acapella
Πλύστρα (;) acapella
Εν κατακλείδει acapella
Ξεκινάω απ’την μπάντα όπου με ενθουσίασε ο Κωσταντής Πιστιόλης στα κάθε λογής πνευστά. Η τσαμπούνα, το κλαρίνο, οι φλογέρες και η μελόντικα - που πολλές φορές τα ενάλασσε ακόμα και κατά τα διάρκεια του ίδιου τραγουδιού! - έδωσαν χρώμα σε πολλά από τα τραγούδια που ερμήνευσε ο Γιάννης Χαρούλης. Σοφή και η επιλογή του τσέλο που επίσης συνέβαλε στην ενορχηστρωτική φρεσκάδα του φετινού προγράμματος, ενώ εξαιρετικοί ήταν βεβαίως και οι Θανάσης Λέλος στα κρουστά και Παύλος Συνοδινός στις κιθάρες και το τραγούδι.
Με ανανεωμένη και γεμάτη ταλέντο μπάντα και με νέα τραγούδια στα χέρια του με την υπογραφή του Θανάση Παπακωνσταντίνου, τι άλλο να περίμενουμε από ένα όμορφο live; Τα νέα τραγούδια, γνωστά στους πιστούς ακροατές μιας και ο δίσκος πηγαίνει από αναβολή σε αναβολή εδώ και 3 χρόνια, μπήκαν στο setlist με φυσικότητα και χωρίς προλογισμό του καλλιτέχνη. Αν πρέπει να ξεχωρίσω κάποια, αυτά θα είναι οπωσδήποτε το καταπληκτικό Σκουλαρίκι καθώς και η Ανεμόσκαλα. Το πρώτο μέρος κύλησε γενικά... άνισα, με 4 από τα καινούρια και έναν συνδυασμό λιγότερο γνωστών τραγουδιών του Χαρούλη και στάναρ επιλογών του (Της λήθης το πηγάδι, Του Λασιθιού ο δρόμος, Πάνω στ’αργυρό σκαμνί).
Από το υπόλοιπο πρόγραμμα αυτό που μου έκανε πολύ θετική εντύπωση είναι οι όμορφες επιλογές του Γιάννη Χαρούλη που ανανέωσαν το setlist. Ειδικά ο τρόπος που ξεκίνησε το δεύτερο μέρος ήταν κάτι που σπάνια βλέπουμε σε προγράμματα. Βγήκε μόνος με το λαούτο του (κάτι που συνήθως οι τραγουδοποιοί το κάνουν προς το τέλος ενός προγράμματος) και οι εκπλήξεις ήταν απανωτές. Υπέροχες εκτελέσεις στα Τσιγάρα του Περίδη και στο Του ασώτου του Μάλαμα, εκπληκτικές - όπως πάντα - ερμηνείες στα εκ Κρήτης Συ με ’μαθες πώς αγαπούν και Σε ψηλό βουνό, με τη μεγάλη έκπληξη να έρχεται (για μένα τουλάχιστον) με το Μου βγήκες στο μπαλκόνι του Άσιμου. Ευτυχώς που υπάρχουν καλλιτέχνες σαν τον Χαρούλη που "ψάχνονται" και μας θυμίζουν τέτοια διαμάντια...
Γενικά το β μέρος ήταν απογειωτικό. Άψογη ερμηνεία στη Ρόζα τη ναζιάρα (πόσο πολύ του πάει φωνητικά!) και αμέσως όλο το μαγαζί στον αέρα με το Πάντα θλιμμένη χαραυγή. Στις κορυφαίες στιγμές θέλω οπωσδήποτε να αναφέρω και το ηπειρώτικο που μας είπε ο Πιστιόλης παίζοντας κλαρίνο και τραγουδώντας (!). Όμορφα στιγμυότυπα και με την άνοδο του Απόστολου Ρίζου στη σκηνή που είπε μαζί με το Χαρούλη τα δύο πιο γνωστά του τραγούδια (Τι να θυμηθώ και Φυσαλίδα).
Τι κι αν του έσπασε τρεις φορές η χορδή στο λαούτο; Τι κι αν είχε εμφανώς άγχος; Κανένας από το ενθουσιώδες κοινό δεν φάνηκε να χαλιέται. Ο Γιάννης Χαρούλης, με αυτήν την εξαιρετική καθαρή φωνή, πιστοποιεί με τις επιλογές του ότι επάξια παίρνει τη σκυτάλη του καλού ελληνικού τραγουδιού από του παλαιότερους, αφού παράλληλα με τα προσωπικά του τραγούδια, σκύβει με αγάπη και γνώση στην παλαιότερη αλλά και πιο πρόσφατη ιστορία της ελληνικής μουσικής. Αναμφισβήτητα κάνει ένα από τα καλύτερα προγράμματα της χρονιάς. Το προτείνω ανεπιφύλακτα!
Setlist
Πλύστρα (;)
Απόψε θέλω να μεθύσω
Της λήθης το πηγάδι
Τότε κι εγώ θα θυμηθώ
Ανεμόσκαλα
Του Λασιθιού ο δρόμος
Σύννεφα του γυαλού
Μανούλα μου
Ο τρελός
Πάνω στ’αργυρό σκαμνί
Όλα ψέμα
Έλα πάρε με
Μαύρη πεταλούδα
Τριανταφυλλάκι
Ο ακροβάτης
Διάφανος
Τα τσιγάρα
Του ασώτου
Συ με ’μαθες πώς αγαπούν
Σε ψηλό βουνό
Μου βγήκες στο μπαλκόνι
Όταν χαράζει
Το ’69 με κάποιο φίλο
Του πρωινού
Για πες μας χάρεΗ ουρά του αλόγου
Φάτα Μοργκάνα
Αστάρτη
Τι να θυμηθώ
Φυσαλίδα
Χειμωνανθός
Στις χαραυγές ξεχνιέμαι
Η Ρόζα
Πάντα θλιμμένη χαραυγή
Ερωτόκριτος
Ένα γύρο το φεγγάρι
Καινούρια ζάλη
Το σκουλαρίκι
Η τίγρη
Encore1
Εκατόφυλλα
Βοσκαρουδάκι αμούστακο
Τούτο το μήνα
Encore2
Λίγα γαρούφαλλα acapella
Πλύστρα (;) acapella
Εν κατακλείδει acapella